•>--* A.: - m
A0- 1878.
roensdag 25 December.
M 4573.
lint
Uithoofde van het KERSTFEEST
zal de Courant aanstaanden Woens
dag- en Donderdagavond niet wor
den uitgegeven.
X> e
r t ig,s t o Jaargang.
4
„I F AV Gi G
t
Abonnementsprijs, per kwartaal1.85.
Franco per post, door het geheele Rijk. - 2.50.
Afzonderlijke nommers- 0.10.
II
BIO RE AU: MARKT, E, 124.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels
met inbegrip van eene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer.- 0,10,
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
Bij «leze Courant behoort een Bijvoegsel.
Schiedam, 24 December 1878.
Eenmaal heeft een dichter het zwart Schie
dam" bezongen. De lieve meisjes en de goede
met^chendie hij er had aangetrolTen waren
hem ruim voldoende geweest, om van gauscher
liane uit te roepen: iloeh min ik 't zwart
Schiedam." Is die dichter ook ïeeds van ons
heengegaan, of wandelt hij nog onder ons rond?
We weten het niet, maar dit weten we wel
als hij nu nog zijn gevoelens over ouze oude
veste uitte, zou hij zeker niet vergeten een
woord van hulde te wijden,aan de rijke bron
-• van-liet-edelste genot, die, van hier uit,-niet
ophoudt haar, zegeningen over ons gansche land
te verspreiden. Hier locli is de koene onder
neming op touw gezet, de werken vau Charles
Dickens onder het bereik te brengen uvau het
groote publiek, van die breede middelklasse,
die, aanvangende waar de arbeidende staud
ophoudt en eindigende waar da hoogste stand
begint, het grootste deel der kennis, wetenschap,
arbeidzaamheid en degelijkheid eener natie in
zich vereenigt. Of ze geslaagd is, deze onder
neming? Waar twee uitgaven van de meester
werken van den eenigen schrijver met blijdschap
door onze natie werden ontvangen, waar de pare
len van diens geest in den vorm van een
eenvoudigen scheurkalender, telken jare met
blijdschap in de huizen van duizenden Neder
landers worden begroet, daar is het welspre
kendst antwoord op deze vraag gegeven, en
de Schiedamsche uitgever, die alle bezwaten
op zijde zette, om ons volk met dien rijken
schat te begiftigen, heeft zich daardoor jegens
ons vaderland verdienstelijk gemaakt.
Ieder jaar, als Kerstmis nadert, lijst met
immer levendiger tiekkeu het beeld van >Oaze
wederzijdsche Vriend" voor onze verbeelding.
Wij beschouwen die breede rij' van zijn ge
schriften en de gelukkige uren, bij huune
lezing genoten, we herleven ze nogmaals inet
dubbel geuot.
Een groote schare van goede menschen, met
vriendelijk gelaat vertoont zich aan ons oog.
Daar klinken orgeltonen't is het oude lied,
dat het wegstervend jaar bezingt:
Uren, dagen, maanden, jaren
Vliegen als een schaduw heen!
En hg, die aan het orgel die gevoelvolle klauken
ontlokt, is uiemand andeis, dan onze vriend
K sedert lange jaren, de goede Tom Pinch, wiens
'argeloosheid haast zyn eenige ondeugd,?chynt
'v
Si.
Daar klinkt een amJeie stem: j> JVees nooit
laagin wat het ook wezen magwees nooit
valschwees nooit toreed. Vermijd die drie
ondeugden Tiot, dan Kan ik altijd het beste
van u hopen." Ja, dat is wel de stem van
tante Betsey, Tiotwoodl die hier in drie
raadgeviugen aan David Coppei field den besten
reispenning op zijn levensweg meegeeft,
Schijnt zij wat heel bar, wat kort, wat erg
afgemeten, vergeet toch niet, dat ze eenbitteien
lijdensweg heeft afgelegd, die echter haar ge
heim blijft. Haar levensbeschouwing is echter
kostelijk, en een gulle lach ontsnapt u, als
ge haar op haar manier hooit filosofeeren,A.ls
ze een moeder m het huis haier gehuwde
dochter de zakpu tussche'u man en vrouw in
wanorde ziet brengen, dan heet het: sliet zou
zeer te wenscheit z'yndat sommige moeders
hare dochteis na haar huwelijk maar met viede
lieten en niet zoo geweldig liefderijk waren.
Zij" schijnen te denken, dat de eenige beloouing
die zij kunnen krijgen, omdat vy een meisje in
de wereld hebben gebracht de Heer bewaar
me, alsof hel kind er om geviaagd had om er
in gebracht le woiden, of ei ooit naar vei-
langd hadvolle vrijheid is om er haar
met haar geplaag weder uit te helpen. Ileelt
ze haar man begraven, een liederlijk wezen
van de eerste soort, dan is haar korte lijkrede
deze: jVau daag voor zesendertig jaren werden
we getrouwd. Hy was een schoon rnau. Moge
God ons allen veigetenl"
Daar komt de diligence aan. Wie de tam-
melende kast herbeigt? 't Zyn de leden tan
de Piekwickcluben Sam Wellef zit op den
bok. Ze gaan by den ouden Wardle kerstfeest
vieren.
Wiltjge een ooideel Ito1-'en, bij Dicnens, dood
over den Pickwick uitgespi öheu, we geven dan
het woovd aan Simon Goiter.
»Hoe dikwijls hebt ge de Piekwickclub ge
lezen? Nooit? doe dan boete en lees het boek
heden. Tienmaal? lees het voor den elfden
keer. Hier is men nog eens vioolijk zonder
bijgedachten en buitelt met den jeugdigen
scliryver in het gioene gras, zonder orn te
kijken of de menschen ei ook op Setteo. Hier
meent men niet vódr zyn ontbyt ïeeds het
plan der wereldorde te moeten doorgronden,
noch gaat den ganschen dag onder een stelsel
gekiomd. Maar men geniet met den welmee-
uenden, eeuvoudigeu man Pickwick en zijn
zotte vrienden het goede des levens en ver
maakt zich met hunne zotternijen, dwaze
avonturen en koddige onhandigheden, met den
onbetaalbare» Sam Weller en het slachtoffer
der weduwe, zyn vader, niet Jeremias Trotter
en Alfred Jingle, met de Blauwen en de
Bruinen ja, waarmee en met wien niet
al? zonder arg en list....
Welnu, voor de eerste maal verslonden, of
voor den twintigsten keer op den tast opge*
slagenelk uurtje,mei, den Pickwick gesleten
b%suiet alleen een.genot, maar een medicijn
neen beter, 't is zoo goed als een luchtbod
waarbij men den zeewind op het duin door de
haren laat waaien en de kloppeude slapen
afkoelenzoo goed als een dompeling in 't
verfrisschende nat Door al de dwaasheden en
dolle kluchten van deu Pickwick heen voelt
het wijsgeerig, overvoerde, twijfelende kind der
eeuwindien de arme jongen nog een restje
jeugd heeft oveigehoudenhet eenvoudige
oatuuilijke leven van sommige zeer goede men-
sehen kloppen En als hij leeren wil, kan hij
er misschien deze les uit trekkendathoe
ongedwongener en met hoe minder omhaal en
bijgedachten hij het leven mocht op- en "ian-
vatten, het des te beter voor hem zal zijn.
Andere gezichtenJa, dat zijn de gebroeders
Churyble wel, broeder Ned en broeder Charles.
R°genten tan een weeshuis zijn zij nimmer
geweest; ten minste de geschiedenis zwijgt er
van; maar zegen hebben zij om zich verspreid,
trots den besten regent. Niet waar, oude Tom
Liukiuwater, en gij, Nicolaas Nickleby, daar
weet ge van te spreken.
Iloe Dickens door zijn Nickleby heeft bijge-
dragen tot de uitroeiing dier holen van ellende,
de goedkoope kostscholen in Yorkshire, dat
kan de tijdgenoot verhalen, die den.indruk
heeft waai genomen, door de verschijning van dit
boek op het Eugelsche volk gemaakt. In waar- t
heid, er ging een rilling door het land, toen 1
de schandalen, dïe daar plaats hadden, met zoo
gloeiende verven weiden afgemaald. Arme
Smike, toonbeeld van inensclHyke ellendeuw
beeld heelt meer uitgeweikt dan een ïMant-
schappij" had kunnen doen. En gij Traddles. met
uw recht opstaande haren, en uw carricaturen, V"
of Old Engeland opsprong, toen het vernam,
welk stelsel van opvoeding er in Salem House
op u en uw makkers werd toegepast!
Ja, Dickens kon onbarmhai tig geeselen en er
zyn zekere instellingen en zekere klassen, dïe zijn
spot zelden ongemoeid kon laten en die hy
vervolgde, soms tot eentonig wardens toe. Maar
het kwam in den regel, omdat hij alle onge
rechtigheid, alle officieel geijkte wreedheid en
onbarmhai tigheid, en hoven alles allen huicliel-
achtigen schijn en alle onwaarheid inhetleveu
iiaatte met volkomen haat. Het volk kende hij' »v-
als weinigen in zijne vreugden en nooden, had
het als weinigen lief en hielp liet met zijn
woord. En dat woord heeft hij nooit iu dienst
gesteld of van lichtzinnigheid öf van onedelen
hartstocht, maar wie het las, voelde, dat hij«t
te doen had met een eerlijk kaïnpioen voor
vryheid en menschelykheid, zedelykbeid en
godsdienst.
Kerstmis was voor Dickens de heerlijkste
tyd van het jaar. Is het feest voor onze over-
zeesche naburen als het ware.het middelpunt,
de groote gebeurtenis van het jaar, Vvaar zich w
alles om heendraait, de vroolykheid'van diénp'
tyd, de uitgelaten .feestvreugde zelfs vondéar'
