i
Prc
was dien dag tien jaren geledendat zij hare
deuren voor de eerste maal opende, om de
zonen van Schiedams burgerij te ontvangen;
dit feit wenschten de tegenwoordige leerlingen
feestelijk te herdenken, en zeer velen, die haar
bezochten en die thans reeds in verschillende
betrekkingen "werkzaam zijn, hadden dit voor
nemen met ingenomenheid begroet. Wij
noemen de gedachte der jongelieden recht ge
lukkig. Die in zijn jeugd reeds de mijlpalen
des levens waardeert, zal later in zyn eigen
huis een zin aankweeken, waardoor het goede,
dat men' geniet of dat genoten werd, steeds
met dankbaarheid wordt herdacht. Maar er is
meer. De Hoogere Burgerschool te dezer plaatse
heeft de waarde van degelijk middelbaar onder
wijs in het helderste licht gesteld. Velen, die
haar bezochten, bekléeden thans, op nog jeug
digen leeftijd, eervolle betrekkingen. Anderen
hebben aan het genoten onderwijs dien ruimeren
gezichtskring te danken, waaavan zij, welke ook
hun werkkring zij, eiken dag genot hebben.
En er is nog meer. Het dagelijksch bestuur
der gemeente, dat aan onze instellingeu van
middelbaar onderwijs een zoo innige genegen-
beid toedraagt, dit dagelijksch bestuur was
gedurende tien jaren onveranderd gebleven,
onveranderd ook in ijver, onveranderd ook in
welwillendheid. Deze omstandigheid kon de
feestelijke stemming slechts verhoogen. En daD,
was niet de directeur en waren niet verschil
lende leeraren dezelfden als voor tien jareD,
en staat de Hoogere Burgerschool te dezer
plaatse niet gunstig bekend wegens den goeden
geest, die er èn door directeur èn door leeraren
steeds wordt aangekweekt?
Schiedam, dat in het algemeen op het ge
bied van onderwijs een zeer goeden klank in
Nederland heeft, mocht dus gerustelijk met het
jeugdige geslacht feestvieren. En hoe er feest
is gevierd? Flink, ferm en vrooiijk.
Door de doelti effende zorgen der feestcom
missie was bet exercitie-lokaal in den Doele
in een smaakvol versierde feestzaal herschapen,
en de jongelieden mochten het genoegen smaken,
dat vele honderden opkwamen om met hen blijde
te zijn; de burgemeester, een der leden van
het dagelijksch bestuur, de secretaris der ge
meente, leden der commissie van toezicht op
het middelbaar onderwys, leden van den ge
meenteraad, vertegenwoordigers van alle stauden
der maatschappij toonden door hunne tegen
woordigheid hunne belangstelling in het feest.
De voorzitter der feestcommissie, de heer J. A. L.
Koos, leerling in de vijfde klasse, opende het
feest met een eenvoudig, haitelijk woord, en
even verdienstelijk als hij de zware taak, die
hy op zich had genomen, tot in de kleinste
bijzonderheden vervulde, even gelukkig was hij
reeds in zyn begin.
Zijn openingstoespraak eindigde namelijk met
een woord van dank aan het personeel der
leeraren, in het bijzonder aan den directeur
der inrichting, en zeer zeker zou het kostbaarste
geschenk den heer Steyuis niet aangenamer
geweest zyn, aan het sierlijke album met de
portretten der leerlingen, dat hem bij het
eindigen der toepraak van den heer Roos werd
overgereikt.
Thans was het woord aan den heerSteynis.
Ia zijn toespraak schetste de directeur de wor
ding van het feest en de lotgevallen der
Hoogere Burgerschool sedert haar oprichting.
Niets te veel werd gezegd, en zeer zeker zal
elk het woord van den heer Steynis beatnen
waarbij hy het personeel der leeraren een
welverdiend woord van hulde toebracht en
deed. uitkomen, hoe de samenwerkiug van allen
tot zegen der inrichting was geweest. Een
lauwerkrans, na het eindigen der toespraak den
directeur, vanwege de leerlingen aangeboden,
w*s hem een vernieuwd bewjjsder genegen-
Jreidlzynqraleerlingem
De muziek der huzaren uit 's Gravenhage,
onder directie van den heer Bernhardt deed
zich tusschen elk nommer van het programma
hooren. Zouden we een gissing wagenhet is
deze, dat verschillende leden dezer kapel ook
den vorigen avond dienst hadden gedaan. Het
merkwaardig talent van inslapen en ontwaken
van sommige leden vatr dit korps zou dunkt
ons dit vermoeden wettigen; maar wat hindert
deze kleinigheid bij de (linke wijze, waarop do
jongeliedea zei ven optraden. Zij brachten twee
tooueelstukken ten gehoore, en deden dit onge
dwongen. Er was gang in hun spel, en waar
schijnlijk zat er iemand achter de coulissen,
die hun uitstekende diensten als regisseur
bewees. Drie hunner brachten uit een Trio van
Beethoven, het adagio ten gehoore. 't Was
Beethoven en het getuigt voor den kunstzin
der executanten, dat ze hem gekozen hadden.
Er werd gezongen met begeleiding van piano,
en hy die deze nummers voordroegtoonde
dat hij zingen kon, en in eene zaal, waar een
weinig met de wetten der acoustiek rekening
was gehoudenzeker met nog meer genoegen
zou gehoord zijn.
Er werd gegymnastiseerd. Wiens hart ging
niet open, toen hij de jongelieden met zooveel
juistheid, zekerheid en kracht zag wei ken?
2>Ze zullen ulder kinder den gynnm leeren",
dat is een gevleugeld woord geworden, uit
Belgie tot ons overgewaaidin vredesnaam,
maar zoo'n gymnas belooft toch watEen
gezonde ziel in een gezond lichaam, dat is het
gevolg als aan ulder kinder de gi/mnas geleerd
wordt.
In een woord, dat was uitstekendEer aan
den leeiaar in de gymnastiek aan de Hoogeie
Burgerschool te Schiedam
Er weidMaar wie had nornmernegert
van het programma bedacht? Ferme jongelui,
die zoo den plicht der dankbaarheid vervullen,
't Werd duister m de zaalmaar hel verlicht
verscheen daar op het scherm het boistbeeld
van onzen geëerbiedigden Koning Willem III,
God te vreezen en den Koning te eeren, o)
jongelieden van Nederland, het is biaafj dat,
gij dit niet vergeet, al wordt het misschien
door sommigen veigeten!
En daarna, Johan Rudolf Thorbecke, de
vader vau liet middelbaar onderwijs
«Een man, als uit yzer gegoten"!
Ja, dat was hij wel, en als er iemand is,
op wien jongelieden moeten gewezen woideu,
dan is het op dien eeiste onder de besten
L I H. .1, 4
van Nederlands buigers, die nog enkele dagen
voor zijn dood, iu een ©ogenblik van beterschap
de gedenkwaardige woorden'sprakiDaar ons
nog eeoige tijd gegeven schijnt, zoo laat oiis
trachten nog iets nuttigs tot stand te biengen"
Ge hebt wel gedaan, o leerlingen der Üehiedam-
sche Hoogere Burgerschool Thorbecke bij uw
feest niet te veigeten I
De oud-buigemeester Knappert! Hij had de
inrichting van het middelbaar onderwijs voor
bereid'tWas goed gezieD, dat ook zyn beeld
aan Schiedams burgei ij in herinnering werd
gebracht. Hjj wenschte het welzijn van zijn
gebooi testad, heelt gewoekerd met zijue talenten,
heelt veel goeds tot stand gebracht, zijne
nagedachtenis zij gezegend
Van de dooden tot de levenden. Daar ver
scheen het beeld van den burgemeester van
Schiedam, den heerP. J. van Dijk van Matenesse.
Van de dooden niets dan goed. maar voor de
levenden het rechtmatige wooid van lof, dat
zij vei dienen. De steeuen mochten spreken, als
wij dit vergatan I Maar een sober woord is ge
noeg, en als wij de woorden i Onderwijt" en
sde tegenwoordige lurgemeester dezer gemeentel'
bij elkander noemen, is alle verdere toelichting
overbodig.
Een reeks van jaren zie de gemeente Schieilam
den heer Vau Dijk vanMatenèsie "'nog''$
haar hoofd!
't Bleef nog altijd duister in de zaal.'Daar
verscheen eerst de beeltenis van den heer
dr. Steyn Parvé, vervolgens die van den heer
Steynis. De toejuichingen bij elke verschyning
vernieuwden by de laatste. Leerlingen, oud-
jeerliugen en belangstellenden begroetten ,dea
man, die tien jaren de Hoogere Burgeischool
heeft bestuurden haar nog een reeks van
jaren aan zijn zorgen toevertrouwd zie!
Ten laatste, daar verscheen het gebouw der
Hoogere Burgerschool. De keurige photqgraphie
van de heeren Gips en Blouk, vele malen ver
groot, wekte de geestdrift bij ouden en jongen
op, kortom, het onbekende nummer van het
programma voldeed bovenmate aan de ver
wachting.
Eindelijk: het »Bal". 't Ging er lustig toe,
en onwillekeurig kwam u het woord des dichters
voor den geest:
De jeugd zij als een korenveld,
Verruklijk schoon voor de oogen,
Dat joelt en woelt en biuist en zwelt,
Door de ochtendwind bewogen.
Staan eens die wilde velden kalm,
Bij schoven saamgebonden,
Dan worde aan iedreu gouden halm
Een lijpe vrucht gevonden.
Ze hielden zich uitstekend, die jongeren vaa
ons geslacht, en mocht een zwartgallige mis
schien over een enkele dwaasheid een aan
merking willen maken, hem worde aanstonds
de mond gestopt met een ander dichterwoord:
stVie nimmer dwaas was in zijn jeugd
"Wordt nimmer recht verstandig."
Ze hebben een kostelijk feest gevierd, en
zeker is er niemand, die aan het einde yaa
de pret hun niet van ganscher harle een ge
lukkige toekomst wenscht. Aan geen der jon
gelieden die Zaterdagavond aan ouden en
jongen zulk een heerlijk feest bereidden, is
De Genestet onbekend. Van hem, naar wiens
goedige stem zeker allen gaarne luisteren, zij
hun als welgemeende dank het schoone woord
herinnerd
Dat U een feestdag sticht' en sterk',
Vriend, tot uw daaglijksch werk!
Zijn heil, zijn licht, zijn rust en zoet
Schenkc U een frisschen moed.
Verspil in uitgelaten vreugd
Uw sterkte noch uw jeugd,
Nieuw njze uw kracht ter eer van God,
Uit matig feestgenot!
In een volgend nommer zullen wij het ver
volg der feestviering mededeelen.
Naarmate het meer tot de zeldzaamhe
den begint te belmoren dat de dienstboden
tang in deuzelfdeu dienst blijven, verdient het
te meer gewaardeerd te worden. Het doet ons
daarom genoegen thans weder een voorbeeld
van langdurige en trouwe dienstvervulling te
kunnen mededeelen. Heden n.l. is het 35 jaren
geleden dat Elisabeth Oosthoorn in dienst
trad bij den heer L. van Pinxtereu Az., heel-
en verloskundige alhier. Als blijk- van waar
deering voor de trouwe diensten geduiende
35 jaren aan de familie vau Pinxteren bewezen,
werd haar door deze een keurig geschenk ter
hand gesteld. De keuken was voor deze ge
legenheid smaakvol en met toepasselijke inscrip*
tiën versierdin een woord, het was een ware
feestdag voor de trouwe dienstbode, die zeker
steeds bij haar de aangenaamste herinneringen
zal verlevendigen.
Gisteren namiddag is een 4 jarig kind van
L. B. jeijsman in de sloot aan de Nieuws
Buuit gevallen, ""dat échter spoedig werd opge*
merkt door' een vrouw "!die; aanl!den kant'!goed
jag te 'spoelen.'Op' haar hulpgeroep' snelde 'da
._in r (^maM «Hiot to Vit Ti a wHS
's
Ze
he
f
i
p
be'
4
3
Mr
uit
go
hei
avi
zul
vai
de
bel
i
VOl
s
te
cor
we
zou
Tw
b
dei
t
wai
doo
lla,
fees
1
geh
heii
van
het
toes
ver<
mee
de
het
moe
het
schi
kistenmaker G. t.Bosman, die juist tehtns was
gëkbrnën,''te' Hulpen had het'gêluk het kidd
te redden!
Op de lijst der hoogst aangeslagen ia
