1879,
Vrijdag 12 Séptember.
JW. 4755,
Tersijit iaplijts, iiitpmlri linsiai.
Kennisgeving.
Drie
e I> e r t i g st e Jaargaug,
Aan het Commissariaat van Politie te
Jiodam is als gevonden aangebracht een
ilsdeursleutel.
>'urigtlncen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
m Schiedam;
Gelet op Art. 8 der Wet van den *2en Juaii
575 Staatsblad no 95)
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op
den aan JACs. SUTTORP Pzn. en zijne
jtverkrijgenden vergunning is verleend tot
jrigÜDg eener slagterij in ?ijn pand staande
de Grofbaan aan de Westzijde van het
roersveld, wijk C. no. 580, kadaster Sectie B,
I 261
Schiedam, den 11 September 1879.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
I>e Secretaris
A. W. MULDER.
Schiedam, 11 September 1879.
Een groot jaar geleden verliet lord Derby
j d Engelsche ministerie. Geen verschil van
ètieke denkbeelden maakte het hem onmoge-
ji langer met den Engelschen eersten Minister
lisraeli samen te werken; maar wel diens
lontumlijke handelingen ten opzichte van Azië,
oorlog met Afghanistan noemde hij een
lisgreep, door niets gerechtvaardigd en vol
j svaren. De eerste Minister liet zijn ambtgenoot
eengaan en verheerlijkte zijn staatkunde zoo
sped hij kon; de oorlog met Afghanistan werd
légonnen en geëindigd. De oude Emir Shere-
]Ji verliet zijn hoofdstad; zijn zoon Yakob-Khan
rad in zijn plaats; Engeland sloot vrede; de
.«rate Minister had in schijn gezegevierd. In
ihjjn; want terwijl Yakob-Khan da vredes
voorwaarden van Engeland aannam, dorstten
io dweepzieke Afghanen naar wraak. De oude
bhere-Ali had goed gezien, toen hij verleden
iisr den toegang tot zijn land aan een Engelsch
pantschap weigerde. Hij wist wel, dat vreemde-
n gemakkelijk de landpalen van Afghanistan
hanen overschrijdeneen andere zaak is het,
lijzonder hinder weer kunnen vertrekken.
Hg verheelde deze meening niet, en ze kostte
zijn rijk. Zijn zoon, die zoo pas uit de
i'wngenis was ontslagen, heeft den zin der
Eageischea gedaan en hij kreeg den vrede, en
M zou hij ook een firitsch gezantschap in zijn
fi'jk moeten toelaten. Hij schijnt óf op den
toestand der bevolking niet te
lebben gelet of de Engelsche vordering niet te
durven weigeren. Lord Cavagnari is
k ambassadeur te Kaboel aangekomen, en
den 3en September is de gezant met zijn
e gevolg aangevallen en vermoord. Den
November 1841 trof een ander gezant
Veiander Burnes hetzelfde lot.
'jl,"geland is in rep en,roerreen gedeelte
ÖiW'i'
yyfÉsé
van de pers roept om wraak: Kaboel moet
verwoest worden", is de kieet; maar uit het
raidden van Londen wordt zulk een decreet
wel zeer gemakkelijk uitgevaardigd;'t is echter
nog iets andets hét in z'iju vollen omvang uit
te voeren. In Oktober toch wordt het oorlog
voeren in Afghanistan wegens den strengen
winter onmogelijk en de uitrusting van een
expeditie, die aïn het noodige geen gebrek zal
hebben, kost noodwendig zooveel tijd, dat de
winter haar lichtelijk ovei vallen kan, voor ze
haar doel heeft beieikt. Yakob Khan schijnt
aan den verraderlijken aanval zyner soldaten
vreemd te zyn. ■■De kerels verkeerden reeds in
opgewonden toestand, toen de Emir Onmachtig
bleek de verschuldigde soldij te betalendaarbij
kwam de viering van den ramazan, de groote
vasten, gedurende welke men des daags vast,
maar zich des nachts door allerlei genietingen
voor de doorgestane ontberingen dvchtig scha
deloos stelt, 'tgeeu de lieden licht tot dweep
zieke handelingen opwekt.
Een gedeelte van de pers, hoewel het ge
beurde diep betreurende^ wyst* echter tegelijk
op de groote verantwoordelijkheid, welke da
regeering op zich geladen heeft, door haar
handelingen in Afghanistan, die ia den grond
geen ander beginsel hadden dan Rusland in
Azie te bemoeielyken. De aanstaande vei kie
zingen zullen bewjjzen, of liet Engelsche volk
de politiek van avontuien moe is of die be
stendigd weascht te zien.
De toestand van ons wetelddeel, hoewel er
oveial vrede bestaat, is zeer zeker van
bedenkelyken aard. De staatslieden hebben ie
hoofden vol moeiehjkheden; de yoisten peinzen
over de dingen, die komen zullen. Zoo b. v.
de Koning van Zweden en Noorwegen. Aan
hem schrijft men het auteurschap toe van een
te Stockholm verschenen brochure, getiteld:
ïTvvee zeestiaten, opmei kingen over den tegen-
wooidigen toestand van de Oostersche kwestie."
De schiijver gaat van de stelling uit, dat
de historie der volken wordt geregeld door
natuurlijke, onwrikbare wetten. Een daarvan
is, dat de politiek van een staat vooi een groot
deel door zyn begienzing en zijn aardrijkskun
dige ligging wordt bepaald. Vandaar, dat een
van de zee verwijderd rijk, als door instinct
gedieven, zich een weg naar den Oceaan
tracht te banen.
Een andere, meer staatkundige, dan natuur
lijke wet is deze, dat de naijver tusschen de
groote mogendheden een waarborg is voor het
blijvend bestaan, der kleinere, die zich ter zijde
van de groote bevinden. Dit is de roldie
reeds sedert langen tijd de Scandinavische
rijken, Zweden, Noorwegen en Denemarken
tusschen Duitschland en Rusland vervullen.
Het is tevens de roldie de kleine Slavische
staten aan den Balkan zullen te vervullen heb
ben tegenover datzelfde Duitschlaud en datzelfde
Rusland; Oostenrijk toch, zegt de sch'ryver
kan reeds beschouwd worden als een apanage,
een deel van Duitschland.
Sedert Rusland een staatkunde heeft, trachtte
het zich meester te maken zoowel van de sleutels
van de Sont, als van die van den Bosphorus,
twee straten, waardoor het den Atlantischen
Oceaan en de Middellandsche zee kan bereiken.
Van de Sont heeft liet afgezien. Deze is in
Scandinavische handen, en Duitschland zal wel
zorgen, dat ze daarin blijven, verzekerd, dat
ze dan in onpartydig bezit zyn. Zoo zal 'da
tweede straat, de Bosphorus in handen der
Slavische staten komen en daarin blijven, 'en
onder deze staten is Servie degene, die met
behulp van Engeland éénmaal in die streken
de rol zal vervullen, wëlke Piemont in Italia
heeft gespeeld. j
Zal Rusland dezen gang der historie trachten
tegen te houden, een gang, dien zy zonder
het te wetenen evenwel in haar eigen belang
zelf heeft aangewezen Zal Ruslandtevreden
met de onzijdigheid van de Sont, ook genoegen
nemen met een eenvoudige onzijdigheid van
"""den Bosphorus^ In dit^geval zou* Ruslaöü aog
een schoone rol te vervullen hebben. Zij rnake
zich, in overeenstemming met Engeland en
Duitschland, de tusschenpersoon in den handel
tusschen Europa en Azië, en weldra zal het,
door zijn uitgebreid spoorwegnet, zich tot een
even schitterende welvaart verhellen, als het ooit
had kunnen denken, langs den weg ter zee ie
hereiken. Laat het zich echter nog medesleepen
door de hersenschimmige plannen van Peter
den Groote, en door de droomea vanhetpan-
slavisme, het groote rijk der Slaven, dan heeft
het dit lot te wachten.
Voor het geval, dat Rusland een nieuwen
aanval op Constantinopel waagde of zou be
proeven zich in den Balkan te nestelen, zou
het verbazende strijdkrachten tegenover zich
zien: Duitschland zou zich van de Sont tot
aan den Balkan tegenover de Russen plaatsen.
Men meet toch niet vergeten, dat Finland,
de Oostzeeprovinciën, Polen, Roumanië en
Servie Duitschlands trouwe bondgenooten in
den strijd zouden zijn. Wie oogen heeft om te
zien en ooren om te hooren, weet toch, hoe
kinderachtig de phrase is: i>finis Poloniae",
het is met Polen gedaan, die de Russen zoo
gaarne laten hooren zonder er zelf aan te gelooven.
De mond is aan de Polen gesloten: maar in
hun hart brand het vuur van de wraak, heviger
dan ooit Hoe zou men kunnen meenen, dat
een ras, zoo talrijk, zoo stérk, zoo verstandig,
ten onder gegaan zou zijn in de dienstbaarheid
van één eeuw, terwyl aan de andere zijde van
den Donau een nationaliteit van denzelfden
stam een nieuw leven ademt vol moed en
kracht, na een onderdrukking van meer dan
een duizendtal jaren?
Een toeval, dat even noodlottig voor Rusland
kan worden als gunstig voor Duitschlaud,'heeft
gewild dat deze vier nationaliteitenaan
welke op een noodlottig oogenblik nog de on„
COURANT.
jpmemuntsprus, per kwartaal1.85,
iiüco per post, dooi het geheele RyU- 2.50.
iaderliike j10miners- 0.10.
BülSEAfs UAltKI, E, 124.
Advertentieprijs van 110 gewone regels
met inbegrip van eene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driluaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
BuROEMEESTER en WETHOUDERS
- i« I Jn- vri
