BweaMule Benchtei_
Sen oud Spaansch Sprookje.
ADV E R T E N T l N.
uur moeten de pelsen stevig ingepakt bij mij
aan huis bezorgd worden."
Veertien dagen later vernam de officier, dat
zijn bloedverwant op de reede te Kamiosch
was aangekomen. Verlof krijgen van generaal
de Cissey. naar Kamiesch galloppeeren cn aan
boord klimmen, dat alles was slechts het weik
van een oogenblik.
Na menige omhelzing werd de kist geopend,
de officier nam een' van de'twee pelsen, legde
dien voor zich op den zadel en keerde naar
zijn kwartier terug.
Op dat oogenblik had Frankrijk nog geen
begin gemaakt met de toezending van nationale
gifien; die pels, welke zoo plotseling verscheen
te midden van de slechte kleederen onzer
officieren, nam de afmetingen aan van eene
groote gebeurtenis. Hij ging door ieders handen,
wenl bekeken en nog eens bekeken, en ver
volgens door den gelukkigen eigenaar aange
trokken. Toen de officier zijne hand in de
zakken van den pels stak, voelde hij een papier
dat er in was genaaid. Voorzichtig trok hij Hot
er uit en las het volgende:
nDeze pels is bestemd voor een der officieren
van ons dapper leger in het Oosten. Moge hij
hem geluk aanbrengen!"
»Twee jonge vrouwen hebben er den dag
en den nacht van denaan gewei kt.
Hare beste wenschen vergezellen hein."
Geen onderteekeniug.
De toehoorders waren tot tranen toe bewogen
over dit bewij3 oener sympathie, dat tot het
geheele leger gericht was.
In de laatste maanden van 1855 keerde de
2de luitenant in Frankrijk, temg, heelhuids,
met een oiulerscheidingsteekeu gedecoreerd.
Hij wilde haar bedanken, die hein geluk hadden
aangebracht, liet was onmogelijk: /'ij bewaarden
hardnekkig haar incognito. Hare wenschen
vergezellen uog den jongen officier van hel
leger in het Oosten, "want heden staat hij aan
het hoofd eener legerafdeeiing steeds herinnert
hij zich met eene levendige «mtromug dat
echoone voorval uit zjjne jeugd.
De Gallifet.
Do Leugen en do Waarheid.
In den ouden tijd besloten de Leugen en de
"Waarheid samen ais vriendinnen te leven. De
Waarheid was een aantrekkelijke peisoonlijk-
heid, eenvoudig, bedeesd, vertrouwelijk; de
Leugen was sierlijk, stoutmoedig en kon heel
mooi praten. De een heval; de ander gehoor
zaamde altijd. Dat beminnelijke tweetal leefde
dus zoo aangenaam mogelijk.
Op zekeren dag zei de de Leugen tol de Waar
heid, dat het goed zou zijn een hoorn te planten,
die bloemen iu de lente, schaduw in den
zomer en vruchten in den herfst zou geven.
De Waarheid stemde in met het voorstel, de
boom werd onmiddellijk geplant.
Zoodia hij begon op te schieten, zeide d«»
Lengen tot de Waarheid: Zuster, laten we
beiden een deel van den boom kiezen, een al
te nauwe aansluiting veroorzaakt oneonigheid,
effen rekeningen maken goede vrienden. Ziehier
de woitels vnu den boom. Zij zijn liet, die
hem steunen en voeden; zij zijn beveiligd
tegen storm en omveer waarom zoudt
gij zo niet kiezen? Om uwentwille za! ik mij
tevieden stellen met de takken, die groeien
in de open lucht, prijs gegeven «nu de vogels,
de dieren, de mensehen, den wind,- de warmte
en de vorst. Wat zou men al niet doen voor
hen, die men lief heelt? Du Waarheid, ver
bluft over zooveel goedheid, bedankte haren
kameraad en dook neder iu don grond, tot
groote vreugde van den Leugen, die uu rüeen
onder de niensclieii was en naar welbehagen
kon heerschen.' De boom schoot krachtig op,
Qe groote takken verspreidden ver in het
id schaduw en koelte; weldra droeg hij
bloemen, schitterender dan rozen. Van alle
kanten stroomden mannen en vrouwen toe om
dat wonder te verheerlijken.
De Leugen op den hoogstea tak gezeten,
riep ze tot zich en betooverde ze weldra door
haar vleiende woorden. Zij leerde hun, dat de
maatschappij uiets dan een leugen is; als de
menschen elkaar de waarheid zeiden, zouden
zij elkaar verslinden. Om hier beneden vooruit
te komen, voegde zij er bij, zijn er drie mid
delen: de eenvoudige leugen, wanneer de leen
man tot den heer zegt: »Ik eerbiedig u en
ik heb u lief." De dubbele leugen a!i hij
uitroept: »De bliksem moge mij treffen als
ik niet uw meest getrouwe dienaar ben.
De drievoudige leugeu wanneer men zegt
sYuor mijnen heer mijn bezittingen, mijn
aim, mijn leven," en als men zijn meester
in het oogenblik van het gevaar aan zijn lot
overlaat. De goede apostel gaf zoo welgemoed
al deze lessen; hij staafde ze met zulke schoone
voorbeelden, dat iedereen verrukt was over
zijtie woorden. Met den vinger wees men hen
na, die niet zoo juichton, en zij begonnen
aan zich zeiven te twijfelen. Honderd mijlen
in het rond sptak men va-i niets dan van
de Leugeu en hare wijsheidmen sprak er
over haar tot koningin te verheffenwat de goede
Waarheid betreft, verscholen iu haar hol dacht
niemand aan haar: daar kon zij vergeten sterven.
Zoo door iedereen verlaten, zag zij zich ge
noodzaakt te leven van hetgeen zij vond onder
den grond, en terw'yl de Leugen zetelde te
midden van groen en bloemen, knaagde het arme
schepsel de bittere woi tels af van den boom,
dien zij geplant, had. Zij knabbelde ze zoo af
dat op zekeren dag, toen de Leugen, welspre
kender dau ooit het woord richtte tot een tallooze
menigte en de wind zich verhief, de boom,
die geen wortels meihad om hem tegen te
houden, plotseling werd ter aarde geworpen
hoewel het niet eens hard waaide. Iu hunnen
va! verstikten de takken allen, die zij bedekten
de Leugeu liep een blauw oog op en een
gebroken been; zij bleef scheel en kreupel,
dus kwam ze er nog goed af. De Waarheid,
zoo plotseling in het licht gesteld, kwam te
voorschijn nauwelijks gekleed, met verwarde-
haren, een ernstig en streng gelaat en be
gon op harden toon aan de omstanders hun
liclitgeloovisfheid en hun zwakheid te ver-
w ij ten. Zo.xlra zij haar stem hoorde, riep de
Leugen uit: uZiedaar de oorzaak onzer rampen
zy is het, die ons iu het verderf heeft gestort;
Doodt haar! Doodt haar! Cu het volk niet
sternen en stokken gewapend, vei volgde de
ongelukkige en wierp haar meer dood dan levend
in den kuil. Onmiddellijk vei zegelde men eeuen
grooteu steen, opdat de Waarheid niet meer
uit haar graf mocht te voorscliiju treden.
Zij had echter eenige vrienden, want iu den
nacht schreef een onbekende hand op den steen
het volgende grafschrift:
ïllier ligt de Waarheid, die de wreede men
schen doodden zonder datzij ziek was, opdat'
slechts Leugen en Trouwloosheid onder hen
mochten heerschen."
De Leugen duldt geen tegenspraak, dat is
haar minste gebrek. Men zocht den vriend der
Waarheid en toen men hem wond, hing men
hem dadelijk op, hoog en droog.
Slechts de dooden beklagen zich niet. Om
zekerder te zijn van hare overwinning, bouwde
de Leugen haar paleis op het graf der Waar
heid; maar van tijd tot tijd. zoo verzekert men,
keert zij zich om in haar graf; op dien dag
valt het paleis in als een kaartenhuis en ver
plettert met de schurken ook de onschuldigen,
die het bewonen. Maar men heeft wel iets
anders te.doen dan de dooden te beweenen;
men erft van hen. Het volk, dat zich eeuwig
laat misleiden, bouwt telkens een nieuw paleis,
schooner dan het vorige, en de Leugen, scheel
en kreupel, heerscht altjjd. Laboülaye.
SCHIEDAM, 24 December 1871).
Bij de Christel,-Geref. gemeente alhier is
gisterenavond, na «Ie gehouden godsdienst
oefening, door de stemgerechtigde leden dier
gemeente tot predikant bei oepen, de heer .1. J.
Impeta, predikant bij die gemeente te 's Gra
vendeel.
Bij vonnissen der arrondissements recht
bank ie Rotterdam, van jl. Dinsdag zijn o. a.
veroordeeld
A. W, Van D,, te Delt'shaven, vervolgd ter
zake van diefstal van konijnen, tot een celstraf
vac 3 maanden.
F. G. Tb, oud 15 jaar. wonende te Delfs-
haven, beschuldigd ter zake van diefstal als
hebbende daarbij gehandeld zonder oordeel des
onderscbeids, is vrij gesproken met last dat
zij aan hare nabestaanden zal worden terug
gegeven.
Vervolgens stond terecht:
C. F. K., brugwachter te Schiedam, beklaagd
van beleedig'mg van een bedienend beambte.
Eisch 2 boeten van -f50 of 7 dagen gevan
genisstraf voor iedere boete.
lieden overleed onze geliefde Vaderen
Behuwd-Vader NICOLAAS VAN E ENIGE,
na eene kortstondige ongesteldheid, in
den gezegenden ouderdom van bijna 91
jaar.
Schiedam, Dit aller naam,
2L December -1879. I, WOENSDREGT.
Voor de vele blijken van belangstelling van
alle zijden ontvangen bij het overlijden van
mijnen geliefden Echtgenoot, betuig ik injjnen
hartelijken dank.
Wed. C. L. VAN BALEN.
Schiedam, T. Schele.
24 December -1879.
Voor de vele blijken van deelueming, zoo
van hier als van elders ontvangen, bij het
overlijden mijner geliefde Echtgenoote, ALEIDA
PIGEAUD, geb. Maas, betuig ik mijnen
hartelij ken dank.
Schiedam, LD. PIGEAUD.
22 December 1879.
Gevoelig voor de talrijke en welmeenende
bewijzen van deelneming, zoo van hier als
van elders ondervonden, bij liet ov/*jlijden
van mijne haiteiijk geliefde dochter ALEiUA
PIGEAUDgeb. Maas, betuig ikmede uit
naam van mijne Kinderen en Behuwd-Kinderen,
mijnen oprechten dank.
0. J. MAAS.
Schiedam, 22 December 1879.
liiïsiïiir
i
OUDERS of VOOGDEN, die hunne Kin
deren of Pupillen willen doen gebruik
maken van het Meer Uitgebreid Lager Ondervvjjs
(Transclie en DuiDchc Tfalcn cn Wis-
buude), aan de Openbare Schooi dezer Ge
meente, hetzij gedurende den geheelen dag,
dan wel uitsluitend des avonds, moeten zich
vóór den 1 February 188© schriftelijk aan
melden bij Burgemeester en Wethouders.
Het Schoolgeld is voor ieder Kind, dat den
geheelen dag de School bezoekt f4©
en uitsluitend voor de avonduren f25
per jaar.
'Overschie, 18 December 1879.
Burgemeester m. Wethouders ran Overschie.
De SecretarisDe Burgemeester,
A. BOLK. O. J. A. WIJNAENDTS.
