Kerknieuws. ST MEISJE TAS LIEBESSTEI8, P V* Stede]"V i: I 1 Waard, oud 3 jaar eil '£/e. 1 T, '1. R pj Llfïf ll&J} - r x t». Om van koude voeten bevrijd te blijven .•ikkele men ze in vloeipapier en trekke ,}>,uiW kouven aan. Dit is te verkiezen boven t.vvirming met vuur. Een echte dihJcert. Laatstleden Zater- (iuJ moest een ingezetene te Hannover wegens beleedigende woorden voor den 1 echter ,h-> hijnen. In plaats tan deti man te zien, ODPmg de rechter een geneeskundig attest, ,3; "Kiende ile vei klaring: dat de gedagvaarde v ,,'ns zijne geduchte zwaarlijvigheid ornnoge- m staat was om den trap van het gerechts- uw op te gaan. itdi naar liet lloogduitscli van F RI E D R I C II BODENSTEDT. IV. '"mi try had zoo zijne eigene gedachten ovor «°i> soort van iijno zwondelarij, maar deed er nan van tie wereld liet zxvijgen toe, daar hij v wistdat do menschen in het algemeen en roote lieeren in het bijzonder niets liever rchen dan aangenaam bedrogen te worden. .hij beproefde dit laatste met het beste gevolg u» ijn broeder. i: zijn laatste bezoek had hij van hem eon licnlijke som geld los gekregen, om hem oen ."-cel te doen nemen in eenc onderneming, wier m Iwas, do naphtabronnen van een eiland in de V jjsche zee te cxploiteeien, en dio dan ook in ivrre gelukte, dat de onderneming in liet water ten liet geld in den zak van de ondernemers zot kwant. liet nieuwe plan waarmee hij nu «Mi'dat hij naar Duitschland terugkeerde te berde vit, bad ten dool de goederen van den vorst ireen huwelijk van diens zoon met do dochter "'in de nabuurschap wonende douarièrc Reka s vrmeei deren De gravin was voor twee jaren ft liaro dochter, die toen veertien jaar was, «'Dresden gereisd, om daar hare opvoeding te itoien. Dimitry was een ouden vriend \an de nn, dio zich in het geheel niet van zijn plan kerig toonde, liet kwam er slechts op aan vorst "ïclail er voor te winnen; iets wat den slimmer retry niet moeilijk zou vallen. Ibj kende het \nVuuttend kflr<>kter -vnt» «iju brooJoi. rliogtnvuun tsieder duidelijk geformuleerd plan af te wijzen, Kif hij bang was schandelijk beetgenomen te men; daarentegen pluisde bij onbestemde nan- ijmgcn gaarne uit, en hield dan later dc voor- et n gen en begrippon die zich aldus lang/amer- jnl en zeer moeilijk in zijn hersenen ontwikkelden arnekkig vast. jb landgoederen der gravin waren niet groot, ;ai' zeer winstgevend, daar zij dicht aan de ,evrs der Wolga gelegen waren, waar do stoom- •aat hot vei keer gemakkelijk mankto endevisch- anst rijke winsten afwierp. Over do/e gunstige ggig en de voordeden, die daaruit voor do oecrcn van de gravin Reka voortvloeiden, had linti y reeds aan tafel met zijn buurman een >aa malen gesproken, maar zóó dat vorst Michail lethooren moest. Het is jammer dat het landgoed niet door een aakundig man bestuurd xvoidt." melkte do buur- pa op, »do inkomsten konden daaidoor best jeritibbeld worden." Nu, de gravin houdt altijd nog genoeg over," jraht Dimitry in 't midden »Zij heeft van do loeen-emaneipatie minder te lijden dan wij, want ban visschen kunnen zicli niet voor een spotprijs vrikoopen zooals onz.o lijfeigenen, die wij boven bed nog land op den koo- x geven moeten." lila is en blijft een hein—.ergond onrecht met Je;e emancipatie," begon nu xmst Michail, xvien Je' vissclum van de gravin Reka reeds door de o enigs/ins bcnovoldo hersenen zwommen«vroeger loest mij .ederu boer, dien ik op Obrok liet, sinstens even zooveel "talen. als ik nu in liet -/heel voor zijne g ontvang. Hoe kan een oeile landheer op die wijze bestaan, zegt gij mij 'iht eens, mijneheeren «Wat valt daarop te icggen? Ilct is en blijft een hemeltergend onrecht," beaamde de buurman, lio zeer gewichtig liet voorhoofd samentrok, tor- wijl Dimitry voorbedachtelijk toestemmend knikte. Den volgenden dag liet Dimitry aan het diner !mg op zich wachten. «Waar komt gij zoo iaat vandaan? Waar z.ijt rij den gelieelen dag gowcest?" vroeg hem zijn ngeduldigen broeder ais in één adem. «Generaal He:egolT is mij komen afhalen, om eiij de nieuwe vischlmnnen op het Rckasclie goed ii laten zien het is bepaald de moeite waard. dn iron oraal dunrincé te maken? u uel (l xur.t r i »n u iv 1» M «Nu, hij schijnt levendig belang in de zaken te stellen, hij beschouwde alles als met liet oog van een toekomstigon bezitter." aToekomstige bezitter? Hoe meent gij dat? Wat wilt gij daarmeé zeggen «Hoeft hij niet oen zoon, die oud genoeg is om te trouwen?" «Een zoon die oud genoeg is om te trouwen? Moet het dam heen? Daar heb ilt nooit aan ge dacht?" «Dc jonge Boregoff dient hij de garde, hij zal zoowat zoo oud zijn als uw Alexander. «Neen, hij is jonger, hij is bepaald een paar jaar jonger; ik wéét het zeker, hij kwam latcr dan Alexander ter wereld: ik was immers zelf bij don dooj)," »Hij zal toch oud genoeg zijn om te trouwen of ten minste om een meisje te nemen, ten einde zich van de lijke vangst te verzekeren Vorst Michail zweeg een poos. «Jonger dan Alexander, en tocli oud genoog om te trouwen ten einde zich van do rijko vangst te verzekeren. De/e woorden suisden hem verontrustend in de ooren, hij had tijd noodig, om de natuurlijke ge volgtrekking daaruit te maken, en Dimitiv liet hem tijd. Eindelijk begon do vorst wofir, als liet waieom zich zelf gerust te stellen «Dat huwelijk is toch dwaasheid, Olga is immers nog een kind.' «Was nog ecu kind voor twee jaren.!,..." meikte Dimitiy droogjes op, «zij heeft zich sedert dien tijd opmerkelijk ontwikkeld." «Hebt gij zo gezien?" «Geheel toevallig, kort voor mijn vertrek uit Duitschland ik moest voor mijn pas naar onzon gezant te Dresdenwaar zij woonde." «Iz ze mooi?" «Allerliefst De vorst liet een paar llesscben met spinrag komen, dronk er eon van rnet zijn bioedcr stil zwijgend uit, en zeido toen hij aan de tweede begonals tot zichzelf «Dat zou een mooie partij voor Alexander zijn, als er maar wat met dien jongen was aan te vangen. Hij is geheel ontaard, bij heeft niets van mij. i)Ja," liep luj nu luid, als ik in zijl plaats waie! maar hij is heelemaal ontaard! «Wio is ontaard droog Dimitry, die zich hield alsof hij slehts de laatsto woorden gehooid had. «Wel, Alexander meen ik. Anders was dit een goede partij voor hem; als de jongen maar haar op zijn tanden had. Maar misschien kon er toch nog wel iets op gevonden worden, want trouwen moet hij toel., vroeg of laat." «Trouvvon moet hijdat spreekt van zelf," zei Dimitry droogjes." «Kan hij dan Olga niet trouwen? ik zie niet in waai om niet. «Dat zie ik ook niet in. «Dat ziet gij ook niet in? Dat xvii ik gaarne gelooven, nu ik liet u gezegd hebWaarom zijt gij dan niet zelf op do gedachte gekomen liet lag toch zoo voor dc hand «Ja, maar men denkt aan zoo iets niet dadelijk als men zelf geen kinderen heeft. Overigons als ik je van dienst kan zijn bij deze gelegenheid. «Ja, gij kunt mij van dienst zijnsteilig, kunt gij mij van dienst zijn, want die zaak moet uit gemaakt xvorden, en spoedig ook, opdat ons de generaal met zijn zoon niet in de wielen komt rijden. Gij -zijt een oud viiend van de gravin; gij zijt tie rechte man om deze zaak spoedig in 't reine te brengen." Er werd nu afgesprokun, dat Dimitry de dames in Baden-Baden met Alexander in kennis zou brengen, rnna zoo, dat ailes als bij toeval ging, al liet verdere naar tijd en omstandigheden te regelen bleef overgelaten aan zijn bekende schrander-, heiil. Natuuilijk moest het bij hot volvoeren van 'dit plan niet aan geld ontbroken, en do vorst toonde zich in dit geval grootmoediger dan Dimitiy verwacht had, die buitendien, bij een gelukkigen atloop nog een aanzienlijke belooning in bet voor uitzicht had. Er was hem daarom zeor voel aan gelogen, de zaak te bespoedigen. Twee dagen later ,.i e-1'gv..nt.i.. -,p weg liaar Duitschland De gravin nsa vo'» ter gaf spoedig aanzijn uitnoodiging gehoor óm naar Baden-Baden te komen; Alexander echter liet, om ons bekende redenenop z.ieh wachten, en beantwoordde de dringende brieven van zijn oom, daarmede, dat hij voor hot einde van zijn badkuur niet mocht afreizen. Hij wilde, alvórons bp Liebcnstein, al was het slechts voor een korten t.l, verliet, eerst liet antwoord zijner moeder op zijh smeokenden brief afwachten, ten einde zekerheid omtrent zijn lot tc bobben. Mot Marie was liii intusschen mets vei dor gekomen, zoonis wij reeds gezion hebbon. liet meisje was xriondelijk tegen hem, maar meer ook niet. Voor zijne liefdesverklaringen had -zo geen ooren; blijk baar deelde zij zijne gevoelens omtrent haar ni t; 1 want zij was te eerlijk om een hartstocht te huk helen, die bij haar niet aanwezig was; zij lit htf üjn ttliMiïi A*sst>hwte Lffljntivi mdou In gewon w- im t ph .en mi hem dezo tef-t, 'x. verhouding op. den duur ondragelijk moet - maar in werkelijkheid voelde hij zie' meer en -moor tot Marie aangetrokken i verhouding tot een dame van hoogeren hem misschien tot vertwijfeling gebrac hier echter lag in het tegenstreven der jonkvrouwelijkheid een eigenaardige bel zei tot zichzelf, zij zou je xvel liet heb maar geen vorst was, en liij betreurd het lot hom niet vergund had, baar h oen armoedige kleoding to ontmoeten, ridder uit het lied, die zijn landelijke bocrongewaaU leerde kennen om haar i hij van haar bezit zeker was, als groot zijn kasteel te voeren. Toen Alexander nu weer eons met Mr in den tuin stond, terwijl zij bezig waren to voederen vroeg hij aan haar «Zou je dadelijk met me getrouwd z ri vioeger als eon man van jouw stand, n geheel zoouls ik hier voor je sta, ontir «Ja zeker." zei ze, «als uwe en m hun zegen daartoe gegeven luidden." «Waarom zeg je ook geen ja tege i zoo goed als ik liet doe «Omdat u een groot heer is en i meisje ben." «Tegenover jou ben ik geen vooniaai plaats mij op gelijk standpunt met jo herinner je ine altijd aan datgene v zijn wil «Omdat u niet ophouden kan het tt i, xvannccr u het niet wil." «Ik zou wezenlijk boos op jo kunnen weiden om .jo hardnekkigheid." «Hoe zou u op mij boos kunnen worden, daar ik u toch zoo graag lijden mag!" zeide zij, ter wijl zij hem trouwhartig de hand gaf, en hij was xvcdor zalig. Het lang verwacht antwoord van zijn ouders bleef echtor uit. (f/ nrdt vervolgd.) rUCIUÖI UUd «JUJJttJUi N UK BEURSTE SCHIEDA 31 December. |t,zdnder handel/ enévcr geen -prijs genotet 3, per ketél. l men* -espoelimt-Veieeni» rits per kilo van af de bak» Ned, Herv. Kerk. Beroepen: te Gieten, Meijer, te Roden. AMunaii, G, Vlug, te U C. Schilfer tot Pe m- i laken, C. P. N. Pika t' ;n i veld Drente;, toez by IJokkum Ni. i i i 1 beioop^ G. Nijlim», i< 1 1 famt, Ivalslioven, te K Bedankt: loor >r i, i" 1 te VVotiser Etigwier. ff te Bal nevoid. Em te Veendnm. Ha t i i Elspeet. Daiitumax t te laelitenvoordc. i Vuuisciie. Itoisse i- lui' en Waartliuijzen. Aangenomen: ui .uou i 'n h te Alkmaar. Kat - 1 r. Haarlem. Hendrik- ui te Ilierdeu. Het provinciaal ker aau den lieer Dr. J. bij do Nedciduitvcli dam, op zijn verzoek eervol ementaat verlt ,vai»" Granen RH I EDAM. 0. Op 20 December -IS' 58. 2S58 Jast gedr. Roi 2342 1. J ist Rogge, t. 4370 last gedr. Gx 851 i. .'i'HJnst Gerst. 59 last Tarwe. 86 s Lijnzaad.! 1 L '0 a Boekweitj 137 ilavoi70 flavor. 1 TE ROTTERDAM. Op 29 December J 870, Op 29 December 18 •1452 last Rogge. 4760 last Rogge. 600 Ger»t. 'i,.584 Gerst. TE AMSTERDAM. Op 29 December 1879. -Op 29 Decemborl8" 12890lastRoggo. 203i5,last Rogge. 60 Gerst. <AAN DE ZAAN, Op 29 December 487.9. Op 29 Decemberl£" 3440 last Rogge. ,4100 last Rogge 486 v 5erst. 300 Go'rst. II 1,1' Pt.-;» t 1 "i» i - •"u "i ~>1K 'bi Hoomseh z Dooi den lieer A. 's Hertogenbosch, zijn J. B. i*. Sprangers; t P. Gonsiens; tot kap i Van Kessel; tot ka, i Ynn de Sande en t J. Wouters. 'lil, r, I 1 BUHGEE.l ,'n 'i s i Geboren28 D vi -i k'n- Mari, zoon van F. 't i >t i M Hoogstraat. 21-'. J-». van A. Bieetvelt eo P. AV 1, .«J v> Jaosje, dochter-xttr M. i »- r i 1 Oudé Kerkhof. id» - Jm *'»t zopn vauL-Knoaps ut' V b'i Wilhelmus Johanri- i a J t Heiden en J. Verve n Si Nicoiaas Mat t'mus, n 1 i en M. J. Maijèr, Awu, z- Overlctlcn": 21 l - I Wagtemloiik'^ oud -> u m i i. van N. Mak.' Haart -.A-u t' gt tetv/i z"on .en i l 'UI L S 'i-ix I- 1 l i 'cl' IC' 1' 11 1 I. v.1 11 «hr neexi.r- tul. I i 1 -„<«» c.i. i n 1 «I» !lpM»';a i u1-r'b. 1 "V t 'h J* •/- 1 i 'i ïi .r. I' «-• j z tV't» t t 2\ Hifi 1 j. jt ,0» «A H 1 J - >n»/i ii*11 s r, j Af i\. l 11» Ij. T K- t

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1880 | | pagina 7