A0. 1880.
Vrijdag 28 Mei.
5
■JB 4935.
r
TtndBiit iaplijb, tópzoÉrl Mm
Baileilaiiljiclij Bericllet
I> ertiffste J a it
éi
1
i «e
O II
li
ABONKKMKtlTSi'Rijü, per kvrautanl1.85.
Franco per post, door het geheeie Rijk. - 2.50.
Afeouderhjke nnmmers- 0.10.
BüilMAUt HARKT, K124.
Advertentieprijs van 110 gewone regels
met inbegrip van eene Courant1.10»
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend
re ia
Aan ,het Commissariaat van Politie is als
vermist aangegeven een lange gouden Oorbel.
Schiidam, 27 Mei 1880.
De galg zal weldra te Petersburg weder worden
opgericht. Een elftal staatkundige beschuldigden
zjjn door het gerechtshof schuldig bevonden en
allen zijn veroordeeld. Da geliceie Russische
verzameling van straffen heeft hierbij dienst
gedaan. De galg, de dwangarbeid in de mijnen,
de dwangai beid in fabrieken, verbanning naar
Si bei ié, met milde hand is dat alles uitgedeeld.
Er waren ooder die elf peisoneu bepaald fielten,
maar een hunner wekte bijzonder de belang
stelling, zoo in als buiten Rusland, en die een
was Dr. Weimar. Deze, een zeer beschaafd
man, heeft in den laatsten oorlog met Turkge
jjjn land en volk de gewichtigste diensten
bewezen. Verbonden aan de vereenigiog jhet
Roods Kruis" heeft hij veler lijden verzacht,
velen in het leven behouden, die anders een
^Uendigan dood zouden-gestorven zijn.
Rechtstreeksche bewijzen heeft men niet tegen
hem kunnen vinden; maar toch it hij veroor
deeld, evenwel met aanneming van verzachtende
omstandigheden, en daaiom heeft men hem
de genadige stiaf van vijftien, zegge vijftien
jsreu dwangarbeid in de mijnen opgelegd, zoo
iets is wel geschikt, een man van weten
schappelijke ontwikkeling krankzinnig te maken.
Wat verder uit Rusland wordt medegedeeld
is niet geschikt, de vrienden van vrijheid en
vooruitgang te bemoedigen. De dictator Loiis
Melikoff zou namelijk aan den Keizer een plan
"van staatkundige hervormingen hebben voor
gedragen, waai bij aan de burgers eenige staat
kundige ïecbten zouden worden toegekend. De
Keizer moet dit plan eenvoudig hebben ver
worpen. Zijne Majesteit schijnt van verdeeling
van den arbeid te houden, Hij heeft de lijf
eigenschap afgeschaft; aan zijn zoon laat hg
de invoeiing van staatkundige hervormingen
over. Ziedaar den zegeu van het persoonlijk
gouvernement ia een prachtig beeld aanschou
welijk .gemaakt.
De groote mogendheden schijnen nu toch
vast besjoten, de Verheven Porte, gelijk de
Turksche Regeering nog altijd heet, de duim
schroeven aan te zetten, en haar te dwingen,
het Berljjnsche vredesveidiag ten uitvoer te
leggeu. Fi ankrijk heeft tliaus voorgesteld een
conferentie bijeen te roepeu en daarop de zaak
der Grieksche grenzen tot een eind te brengen,
aangezien de Porie de commissie, van des
kundigen, die met dit doe! werkzaam is geweest,
zeer onvocgeiyk beeft behandeldEngeland
heeft zich met dit voorstel vereenigd, onder
voorwaarde, dat de overige groote Mogendheden
er ook mede moeten instemmen; Qoslemjjk
heeft er zich onvoorwaardelijk mede vereenigd.
't Is te^ hopen, dat thans de zaak moge
dooi gaan. Er wordt aan de Oevers van de zee
van Marmora zoo geknoeid en geïntrigeerd, dat
de tjjd van handeleu gpkomen is. Misschien
komt men dan ook eenmhai aan het hoofdstuk:
Turkjje's verplichtiugen .tegenover zijn schuld-
eischeis in Europa, welks" behandeling velen
ook in ons in ellectenhandeland Vaderland zeer
welkom zou zijn.
In Oostenrijk is men een korte poos in ont
roering over gevaren, waaraan men een kleine
vijfentwintig jaar 'geleden onwetend is bloot
gesteld geweest,- en 'wel |an de zijde van Keizer
Napoleon III. De gedenkschriften van het hoofd
vau den opstand der Hongaren ia 1849, Kos
suth, zjjn in het licht verschenen. Zij behelzen
merkwaardige feiten, oiider andeien het plan
van Napoleon, om na den vrede van Parijs in
1856, de Hongaren tot opstand aan te zetten
en iiun land tot een onafhankelijk koninkrijk
te verheffen. De onderhandelingen daarover
werden vooral gevoerd Yusschen Kossuth en
Prins Napoleon Jéröme,- een enkele maal per
soonlijk met den Keizer.jjbuidelijk blijkt hieruit,
wat trouweus geen geheim is, dat Napoleon
vooral de verzwakking van Oostenrjjk op het
oog had, en dat toen alleeu de houding vau
Engeland hem verhinderd heeft, zijn plannen
te volvoeren.
De sluwheid der Napoleons treedt bij deze
onderhandelingen weder sterk op den voor-
gioad. Toen Kossuth namelijk zich liet ont
vallen, dat ingeval de Keizer de Hongaien te
hulp wilde komen, natuurlijk Prius Napoleon
gekroond zou worden met de kroon van den
Heiligen Stephanus, den patroon van Hongarije,
schudde deze Prins bedenkelijk het hoofd, ter-
wyl hij aanmerkte, dat de Napoleons veel van
hun oom, den eersten Keizer hadden geleerd.
'tWas voor de leden der familie niet goed,
kionen te aanvaarden, dat riep maar coalities
tegen hen in het leven; zij, de Hongaren,
moesten daar dus niet aan denken.
In Oostenrijk heeft het boek veel opzien
verwekt; ten om echte echter, de dei de Napo
leon is goed en wel dood en begraven: zijn
laffe neef een quasi-pretendent, door niemand
geacht, door niemaod ontzien; in Frankrijk
vooial het oog gericht op de bevordering van
bmnenlandsche belangen; als curiositeit kan
zulk een wet k in 1880 waarde hebbenmaar
meer niet.
Wetgeving in het land der vrjjheid, Amerika.
De inwoners vac New*! k, iu New-Yersy hadden
verleden jaar een zvvaien strijd te voeren met
de stieng geloovigen of puriteinen, die hun
een Zondagswet van de ergste soort wilden
opdringen. Zij behielden echter het veld, dank
zy een gelukkig denkbeeld: de wet lot in het
alleruiterste toe te passen en alzoo haar bespot
telijkheid iu het licht te stellen. De inwoners
vau Louisville, In Men Staat Kentuckey, op
hun beurt door een aliergestrengste Zondagswet
bedreigd, hebben het voorbeeld derNewarker*
gevolgd. Het hoofd der politie heeft namelijk
verscheidene protestantsche predikanten, kosters,
organisten en twee redacteurs van dagbladen
gearresteerd, als schuldig aan het feit, des Zondags
voor loon te hebben gearbeid. De bewerkers der
nieuwe Zondagswet hadden deze toepassing niet
voorziende heftigste protesten tegen de inhech
tenisneming kwamen van dezjjde der predikanten
en der redacteurs, maar dezen waien hetjuist,
die het sterkst op de invoering der wet hadden
aangedrongen.
Het hoofd der politie had dus goed gekozen.
Men is thans in afwachting van de beslissing
der rechtbank en ziet deze, gelijk te begrijpen
is, met de grootste belangstelling tegemoet,
Opmeiking verdient nog het feit, dat in
April jl. alleen te New-York 4G154 landver
huizers zjjn aangekomen,, en op den lsten Mei
jl. niet minder dan 4400.
DUITS Cril LAN D
In de N~orideutsche Allgemeine Zeiltuig werd
eene vertrouwelijke nota aan den Duitschen
ambassadeur te Weenengedagteekend 20
April, gisteren avond openbaar gemaakt, Zjj
houdt in 't kort het volgende in
Bismarck wijst op deu herhaaldelijk ver-
tiaagden gang der onderhandelingen met Rome,
daar de prelaten bij hunne onvolledige kennis
van de Pruisische toestanden allicht overdreven
verwachtingen koesteren. De Regeer ing wil
slechts ontwapenen, maar niet haie wapenen
langs wetgeveDden weg vernietigen. Een besluit
van het Staatsministerie van 17 Maait beoogt
belaugiqke wijzigingen in de Meiwetlendaar
de Regeering de bevoegdheid wecscht te erlan
gen de uitvoering dier wetten te schorsen
terwijl zij thans tot streuge toepassing verplicht
is. De viees van Msgr. Jacobiniwat daarvan
bij eene verandering van Ministerie worden zou,
is wederzijdsch. De Regeering deed belangrijke
practische concessies, daarentegen de Paus nog
niet, die slechts onbepaalde theoretische, tnaar
nog geenszins rechtens verbindende toezeggin
gen deed. Vervolgens wordt in het stuk de
aandacht gevestigd cp de voortdurende oppositie
der centrumpartij, terwijl ecu enkel woord van
den Paus of de bisschoppen aan het onnatuurlijk
verbond van deu Katholieken adel eu de pries
ters met de socialisten een einde zou tnaken. Da
door den pronuntius tegenover den ambassadeur
gebezigde dreigende taal bewijst hoevei men
nog vau een modus vivendi verwijderd is. Eene
bedreiging' met Ket afbreken der onderhande
lingen maakt overigens hoegenaamd geen
indruk, daar de vermindering van het aantal
geestelijken en hét toenemend verval der ziel-
veizuiging slechts ter veiantwoording van de
Keik eu den Paus komt. Da Katholieke geeste
lijkheid heeft elders onder vrij wat hardere
voorwaarden, de geloovigen niettemin niet onbe
vredigd gelaten. Nooit heeft de Rjjkiknuselief