m 5399,
iVlaanclag 13 Maart.
c id.'■let.....
POLITIE.
eu i l l e t on.
e r tig t.;é Jaar g a. n g,
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
s#»v^|ps
|fiï.
'ËyW'M
AR TH A.
xx.
Süié&M-fS,
$iim3x£ÈÏê.
K'Jrf --....
v'^g'ó k n E u KTSI1 R i J s'j per kwartaal
f-'ftfaco per postdoor liét gehcele ltijk
I^lfc'ondèrlij ite - tioin mers
1.85.
-2,50.
- 0.10.
BVKEAD: HIABHTi.Ej lïl.
Advertentieprijs: van .1-—10 gewone regels met
inbegrip van eens Courant.1.10»'
Iedere gewone regel meer. - 0.10.1
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend. ,.i
tiSU deze Courant behoort een Bijvoegsel
Hf Aan hetCpmnnssarianrvan politie zijn als
fiop.straat, gevondeu aangebracht één?g,ëha»kt
pr|rj|s doekje en een'blauw katoé^en'rdk.
.W— -
'Y;7, - - Schiedam, 11 Maart 1882:
l&fjiDöpr Victor Hugo, die, volgens het beweren
Hijjner Vt'ienden aan geen vorst ooit eéhige gunst
ja'ton behoeve yah- zich zeiven heeft: gevraagd,
wel .voor yeroórdeèlden: genade heeft
afgesmeekt; is, nadat men hem daaraan had'
||bérinnerd, de pén opgévat, om zijn gèvoelans te
guiten, naar •aanleiding yao.het vonnis, gé wezen
:]|ia -de zaak der- twihtig Russische nihilisten,
Ipraaryan ér tientni?de^gaïg veroordeeltl zijh.
zgngewonen stijldrukt hij -zgn afgrijzen
i^uit'over 'de toestanden in diot-' Moscovitisciie
f£,ryk; Overal ontwaarfshjj liét'kwaad,- zoowel
pflh hetregeeijrtgsstelséi.- aisSin de-; duistere
gvpelmKou
genade vragen.tgenatle aan den Keizer voor
ïj/ign volk én,: mocht, dat niet) helpen dan
^'genade aan .Gód .voor; den. Kéizeiv.Wé weten
•d.#iet,'-óf de -Keizer .van -. Rusland den brief van"
onder de bogen' zal krijgen;.ooit zonder
jjldien zal hij, of hij heeft géén méiischènhait,-
;ï;Wèl tot genade geneigd zij n. En mocht de
/item der- menscheliikheiddoor zijn eigen
gjslléndfigeu toestand ook al "■flauwer, klinken,-
f|dan zullen de gevoerde pleidooien waarbij'
gtgéén dichters, maar mannén van zaken aan
ghet woord waren die stem wel weer wat
^versterken.
Er is alle mógëigke moeite gedaan, om dit
liproces geheim te doen blijven. De telegrafische
^•berichten van correspondenten werden meer-
'.-malen aan Duitsclie kantoren bezorgd; de
briefwisseling noest met", de meeste. omzich-
tighèid worde'i gevoerd maar toch is ons
werelddeel r*#: vele .bijzonderheden in kennis
gekomen, eri als dé lectuur van deze plei
dooien den Keizer eti zijn bewindslieden
niet als ean vreesel'gke acte vau beschuldiging
tegen hun régëèrhigstelse! is. geweest, ver
staan zij de kuosfvVau lezen niet. Het doét
goed .te- vernemeni Adat Rusland rechtsge
leerden telt, dié'dé afgronden, waarin hét
rijk dreigt te storten, :dur ven/; blootleggen v
die niet vreezen' zich.hooge .ongënade op. den',
hals te halen, waarzy, bij, dé, verdediging
der beschuldigden,ile' volle waarheid durven
- yeikondigèn, en de 'aanleiding tot de- euvel
daden' der 'nihilistëu in het.v'ólle licht stellen,
Zéker, déze nihilisten zijn schuldig. Geen"
staat is er, die -aan zyn burgers het recht'
toekent, zich zelf gerechtigheid te verschaffen,
wanneer zg meenen zich óver het gouver-'-
nemeut te kunnen beklagen. .Maar bij dé
pleidooien, door ile bekwaamste rechtgeleerden
gehouden, valt er op deze beschuldigden een
van Michailoff, eeu van'de hoofdschuldigen, her
innerde aan dé proclamatie der nihilisten, On
middellijk na den dood'van Alexander II in het
licht gezonden. Deze nihilisten willen noch de
omverwerping vau, het bestannde gouver- -
nemen t, noch de vernietiging van al wat
.beslaat; wat zij willen, is dat liet volk ook
een woord hebbe mee te spreken.dal een
nationale vergadering bijeen worde geroepen,
om over de wijze van regeering te beslissen
dat de drukpers vrij zy, gedurende de, ver
kiezingen, en dan beloven, zij zich aan de uit
spraak van die vergadering te onderwerpen.
Zijn dit onbillijke eischen? Kit gouvernement
bovendien mankt zich zelf tegenstanders. Deze
- Michailoff was student aan het technologisch
instituut, met de grootste willekeur verhindert
méu^em zjjo' studiën te vervolgen. De ad-
vocaAlf ttytschköff verhaalt, dat zijn cliënt
Iasaïêp- toen hij nog bijna niet meer was
dan 'een kind, van het gymnasium is ver-
wydeVdomdat hij verboden politieke ge
schriften had gelezen, eu dat de politie hem
sede^.: dien'tijd, heeft vervolgd .als een stuk
jachtwild. Mijne heeren réchters!, ging da
adyèdaiit voort, ik' verklaar u openhartig, dat
ik h:iȕ|derdeu malen onder enveloppe brochures
en;f,jiwoclamatiëü heb ontvangen. Ik heb die
met'ïiie grootste aandacht geiezeóen ze
daarna ook mijnen vrienden ter lezing ver
strekt; indien gij wilt, zal ik ze ook u reeds
morgentoezeudenwaut ik acht het van
het éogste belang, dat elk ontwikkeld/man
zich'bézig houdt inet de ernstige en gewich-
fige-é'.vfaagstukkëudie daarin besproken
wordeul
'De^attvocaat Koroleff ging nog, iets verdel
en betuigde zijn volle sympathie voor,de be
schuldigden. lu het vuiir zyner rede zeide hy
ondériaudei'ün: man'zou de beschuldigden voor
'rooygi-è en dieven willen doen doorgaanmaar;'
ijt venilaa'r,daf'no'oTt*-waardiger- personen-öp-V
de'bank .der beschuldigden hebben plaatsge
nomen." Dit'is iiu wel wat heel kras, maar
deze advocaat-had de vrouw Lebedeva te ver
dedigen, eu deze werd op een zeer merkwaar
dige wijze nihïliste. Te Moscou maakte zij
namelijk kennis met zekeren Rbeinstein, die -
baai- overhaalde inelliem eengeheime.drukkerij
op te richten voor da revolutionaire procla-
matiën.
Wat bleek nu? Dat deze Rheinstein een
geheim politieageut was, wiêus taak bestond
in liet maken vau revolutionairen, om ze ver
volgens ie verraden. Niemand ter terechtzitting
kon deze verklaring logenstraffen.
De deken der Peterburgsche balie, de heer
Spassovilch had de beschuldigde Trigooi te
verdédigen. Hy begon met te verklaren, dai
de verdediging nutteloos was;: het lót deze'i^
menschen was natuurlgk reeds vooraf beslistj
Hij bepaalde er zich daarom toe bet Russischflf
regeoriugssysteem onbarmhartig -'e kaaljj
te stellen.
Sókoloff, die den marineofficier Suchanoflf
vêrueiligde, zelde, dat zgn cliëut geen genade
vroeg en die zelfs niet zou aannemen. Indent
dienst had hy niets dan willekeur gezien etf
ondervonden.; met name werd de kapitein
ter zee baron Yitingboff genoemd als eetf
bedrieger van. de eerste soort, die zyn cliënf
bad benadeeld en diens loopbaan gebroken;
om hein daarna .met zijn twoe zusters tot
voorwerp van de vervolging der politie te makend
Het verhaal van dezen advocaat moet allq
aanwezigen .diep geroerd hebben.
De advocaat Ghérard begint met den pro
cureur- «eueraal Mouravieff openVyk te beschul
digen. Hij verdedigt den beschuldigde Lpustigf
de verklaringen van een getuige, ten guust#
van dezen beschuldigdeafgelegd zijn doof'
den procureur-generaal vervnlscht, en dezi»
ge tui ge-' kón'
waut zij de getuige is een vrouw IS
thaBS in, of'op Weg'nanr Siberië,ivaarheèa'
zij, by wijze van admiuistratieven maatregél'
gebannen is.
Eindelijk de beschuldigde Kletolschnikoff
verdedigt zich zelf.- Ilij was iu dienst délf
geheime politie van den staat en verhaalt
»au deze politie staakjes, die de haren -terf
berge doen ryzen.
Ten slotte. Nadat de rechters dit alléi'
gehoord liadden, begaven zjj zich iu raad-'
kamer om over de vijf en zestig punten der-
der acte van beschuldiging te raadplegen;',
,lu twee uien waren ze klaar; ile uitspraak
was ile doodstraf, eeuwigdurende eu t'ijdel'yke
dwangarbeid I
V-wees/.paar eeu troep boerenjongons,
brandende stroowisschon van 't gebergte'
^jyamen,. en 1 wjjd/.en zijd. een regen van vonken -,
,ytrs(irtf"ulilon,-' dböi-.-don ■wind beinde ón ver voort-'-
^C^gd.-'.'.OvéH^liK.sfng;. men- -zénodcekoir.on, óp
strobdiik"onv'«De bóóroh zagen elkandër
(^ardmdtle:i*zé-zëkev nooit aan tó-V
"dacht I
é-fe' ?'m> toy* I zei ItYiiufois.- diejongens
g^t .Iiün ranlteldós spéiletjo, dat' zijn do- briind-
l^chters! Daar bob je't!
0 Bornschó hééft gelijkriepen ver-Z
y^jdeneji.oóimn*.: 't" Zijn.dio vprwenschte
fjongensi
^HjvDaftr moeten.wè een eind aan malton"!
nu a's uit éénmond, wij móeten- -
zo eens handig die vuurtjes loeren uitdooven
Vooruit, mannén 1
Ieder nam zijn geweer op, en de troep ver
deelde zich onverwijld, ]inks en rechts in't ge
bergte, om de boerenknapen hot voortzetten van
't gevaarlijke vermaak te belotton.
To vroeg hadden,Jacques Öarmou met Franfois
en do boeren, die bij ''t blnsscben behulpzaam
geweest waren, den' hooizolder verlaten en 't
gevaar als overwonnen beschouwd. Tóen de oude
boer, na ,'t vertrok dér gébnren, nog eens kijkoii
ging, voor. Kif zich'wéder, iu huis begaf, ont
dekte hij met schrik, dat terwijl zij mot Aloys
- bezig warén, 't" vuur nog-gesmeuld had. Een
dikko rook,," met •vuürspi-artken vèrtiïëngd, steeg'
weder uit den hooizolder op. Bnrm'uu stampvoette
van liwaaillmid toen.hij 't zag, en ondanks de.
waarschuwingen van Francois, zotte hij er op
nieuw do hoogo ladder tegen aan, klom onbesuisd
nrtar boven, en begon weer inét zijn 'bijl -links
eti rechts do brandende kapspanten weg te slaan.
Lisë, die'van bohedeii V gëvaar'zag waarin hij
ve'rkcorde," dat hij eindelijk de balken op-ft hoofd'
zou krijgen, vier. steunsels bij verbrak, waar-,
schuwde hom vergeefs; bij wilde naar niets
hoeren. Hijhad behoefte zijn verbitterd gemoed
aan iets te kooien, on woedend sloog hij er niet
zijn bijl op los. Francois, die ook nu weder naast
hem een andoro ladder was opgegaan, maar
ziende hbo dol bij te werk, ging, Jtlom af, en
riep 'hem tob dat hij oea ongeluk ."'krijgen zou,
spaanders vlogen h
hij hoprdo niiar niets,' liij- bekreunde 'zich* niet
om .gpeiien raad1 daar'schoot'eensklaps een
balk piij^oen dof gokrpak 'dëod zich hópren'.
oen doel yan do knp siortté omlaag" en wierp
Jacques Hannou mét de.' ladder waarop bij stond,
op zijn erf nedor. - t
X.'
Martha was geen getuige van "dat allés geweest.
Zoédra de boeren waren afgetrokken,Jacques
ziclr'met Francois en Lise weer mar achteren
bégéyen' had' en Aloys-dus'ge'rod 'was,'haft-zij -
zich "met hém' eé'ii eind Vr'ëegs vei'wijderd^ en'
wierp zich woenënd van aandoening in zijn armen;
Haar krachten, naar lichaam en geest, waréif'
uitgeput; Zij bleef eemgon tijd, snikkend,'aan.
zijn hart ruston." "Hij overlaadde .haai; met dé
vurigste betuigingen van dankbaarheid cu liefdé,'
on innig was zijn berouw dat liij, door harén'
raad niet ie willen opvolgen, door halsstarrig
liiet naar haar te luisteren, om voor dieii avond
nog naar liet dorp te gaan, oorzaak van liet
vrecselijk tooneel gowcost was, dal hoin, zöndeï
hiire tusschunliomst, liet leven zou gekost hebben." -
Zón werden van weerszijden de sniai-ielijkeinüruk-
ken nitgewischt, die hun eeistc ontmoeting (lieu
avond veroorzaakt had, toen eensklaps bun onder-
houd gestoord werd door Francois, die. haar
biiiten adem kwam opzoeken, reeds .vau verro
roepende
Martha, Martha! kom toch
Wat is or gebeurd vroeg zij 'verschrikt.
Uw oom....
Laat hij mij roopen f
Neon, dot' is *t niet.maar Oe brand'
was niet uit, en toen zijn we weer ïuar boven" -A
f-r V:
