IV! aan d ag 8 J anu ar i Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag Binnenlandsche Berichten. WAARSCHUWING jüMiiiEHENTSPRUS, per kwartaal Advertentieprijs: vau 110 gewone regels met inbegrip van eene Courant Iedere-gewone regel meer",5'v Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend. üraitao per post, door iftonderlijke nominees deze Courant behoort een By voegsel. Overigens schynen de revolutionairen in Rusland, van wie men tegenwoordig weinig in'het openbaar hoort, in stilte druk te ar» beiden. Het heette immers deze week nog, dat zij den Keizer een brief'in handen hebben weten te spelen, wafirin ze hem dringend uitr noodigenhervormingen in hét leven t* roepenzoo niet, dan hebben zij, volgens hun bewereD, de middelen in handen, hun wenschen zelf te vervullen. - De Keizer zelf schijnt zijn stelsel van af zondering te willen opgeven, en besloten te hebbeu, zijn verblijf weer voor goed in de Russische hoofdstad te vestigen. Hij wil op zijn wandeltochten ook niet meer door een escorte begeleid wordend1 Dat zijn goede teekenen; als zij maar gevolgd worden door binnenlandsche hervormingen, die meer dau dringend noodig zyn. en" van het ridderlijk geloof in het volk hebben, dat Gambetta adelde, en zijn gebreken en- zwakheden o verschitterde: Naar ons oordeel behooren deze kalme woorden tot de beste, die aan Gambetta's nagedachtenis gewyd zyn." Ih geheel Europa heeft deze eerste tijding in het nieuwe jaar een diepen indruk ge maakt, Duitschland heeft een Fransehen tegenstander verloren, aan wien misschien sterker, gevoelens van wraakzucht werden .toegedicht, dan hem bezielden. Rusland, •waar van een verbond met Frankrijk gedroomd werd, om Duitschland met geluk te kunnen bestrijden,1 telt waarschijnlijk veel teleurge- stelden. De fondsen rezen. Verdere toelichting is overbodig. getuige zyn van de teraardebestelling van het lijk van hem, die meer dan iemand bijgedragen - heeft, om aan de regeering der Napoleons - een einde te maken, en die, toen een machtige en gelukkige vijand den Franschen bodem voor een groot deel bezette, geen aarzeling i kende, maar als dictator het volk een ■moed wist in te boezemen, die bewondering afdwong. Hij was", zegt het Handelsblad, nog sléchts 32 jaar, toen de groote oorlog uitbrak'; ver- oordeelde in krachtige taalin'de Kamer de lichtzinnige oorlogsverklaring, maar toen dè oorlog woedde en het vermolmde Keizerrijk met één slag ineenstortte, sprong hij naar voren en bezielde h§ het volk, gelijk weleer Jeanne d'Arc vermocht. Hij ging aan het werk met onstuimige geestdrifthij deed legers als uit den grond opspringenhij en hij alléén vormde en schiep het groote Noor- derleger, het leger van de - Loire en het Oosterleger. Men herinnert zich, toen hij in een ballon uit Parijs ontsnapte dra het volk tot leider en banierdrager te strekken, en bij zijn graf zal men zeker den grooteu laudverdediger herdenken, die, vol" züidèlijk vuur,'vol onbe dwingbaar geloof in het Frausche volk en in de Republiek, als oen herleefde held uit, de riddertijdenals een verjongde strijder van 1793, zich in de bres wierp toén Frankryk's vlag vernederd lag in het stof en de modder van Sédau. Wij tenminste kunnen ons heden ouder den diepen indruk van de ontzettende doods tijding geen anderen Gambetta, als den Gam betta der nationale verdediging voor oogen stellen. In hem verliest Frankryk eeu groot réserve van kracht eu bezielde vaderlandsliefde. Moge ons land nooit in moeilijke tijden, als het volksbestaan bedreigd wordt, mannen missen, die iets van de roemrijke dwaasheid Umm VOOBDEBBLASTI1SG F\ OP DE HONDEW. «Burgemeester en "Wethouders van Schiedam, |Brengea de Ingezetenen onder de aandacht, dat «gevolge. het bepaalde bij de Verordening tol hejfing Masting op ie Monden, van 4 December -1873, Id.-r ingezeten, die één of meer-Honden houdt, Ricïiiii aangifte moet.doen bij den Geraeente-Ont- loger, vóór den 15 Januari} van ieder jaar. (En is hiewan afkondiging geschiedwaar het «Hoort, den G;.JaKWrijT1883. I Burgemeester én Wethouders voornoemd, I P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE. De Secretaris, I - A. \V. MULDER. I Schiedam, 6 Januari 1883. De eerste week van het jaar, anders de tijd, lat de dagbladen voornamelijk de aandacht iunner lezers trekken door een overzicht van Jetgeen in den pas gesloten tijdkring is voor gevallen, deze-eerste week gaf thans andere dof: Frankryk verloor Gambetta, op het jogenblik, dat bet oudejaar plaats maakte voor jet nieuwe. Vijf dagen lezen we nu reeds jeschouwingen over dezen merkwaardige» ranhier heet hij groot, daar zeer klein; isier een dolle dwau*,. welk woord rneo dan ten Thiers out leent; daar de krachtvolle redder lia'Frankrijk in dagen:van grooteu nood. |lè met alle mannen van beteekenis, gaat get met Gambettadie iets beteekent, heeft tegenstanders en de tegenstanders zijn hef- Sger, naarmate de lof uitbundiger is. Onder il\ deze beschouwingen gaan de Fransche (epubiikeinen naar de indrukken vau hun gemoed te werk. De dag van heden wordt iöor hen als een dag van nationalen rouw Beschouwden honderd duizenden willen Of het voor Rusland zaak zou zyn tegen woordig aan oorlogszuchtige plannen te denken? De staat der financiën van den kolossus van het Noorden moet veeleer tot bedachtzaam heid slempten. Die soliede Russische fondsen, van weleer Hjn de laatste vijfjaren is de som, diè^aafi* rente"ISer Russische staatsschuld moet wórden opgebracht, gestegen van 138 tot 235 tnilüoen gulden, en de dienst van 1881 leverde een tekort op van niet minder dan 133 millioeo, Wezenlijk achtbare cijfers, voor het meerendeei verkregen, door het voeren van den Turkschen oorlog en vau veldtochten laogs de grenzen. Welsprekende cijfers tegen den oorlog, dien vloek der beschaving, die de vruchteu'van den arbeid der burgers iu rook en vlammer doet opgaan. De Keizer van Duitschland heeft op deo Nieuwjaarsdag, aan de generaais,* die hem hun opwachting maakten, geprofeteerd, dat 1883 waarschijnlijk een vredejaar zou zyn. Zoo ooit de vervulling eener profetie gewenscht was, dan zou het zijn van die des grijzen Keizers. op korten afstand langs zich heen-gieren. Hij boog zich instinctmatig en zag een geweldig1 grooto kist boven zijn hoofd ronddraaien, als eeh. veertje door een stoomkraan opgeheven. Maar berg je dan toch, ezel riep een an dere stem hem nog onbeschofter toe, en met een word hij bij den arm weggetrokken. Op',fc. zotfde oogcnbHk plofte een zware-ketting mek ijzeren haak op de plek neder waar hij daareven, stond. Die moet liet leven wol möe zijn om ddéf te gaan staanbromde de kaaiwerker die hem ge red had. "Wil je er een eind aan maken, ging de man voort, spring dan in 't bassin, raaarf loop ons hier niet in den weg, en hinder ons- niet in ons werk. En wat doet ge dan? vroeg Martin, nog: gelieol onthutst en eigenlijk niet eens recht wetende waarom hij de vraag deed. Wij laden de Canada, die van nacht ver trekt. Komaan, ga jo weg nu maar, wij kunnen ons liier met geen straatslijper ophouden. liezen! Zij ontvluchtte hom met het kind, als een diefegge, on verschil lig ^ar, en hij, verlaten iuan, vader zonder kind,=;hy was genoodzaakt naar een onbekend land te vertrekken, alleen, als een misdadiger, die naar een verbanningsoord wordt vervoerd. Zij had willen blijven, niet om uit te rusten zooals 'zij had voorgewend, maar om zich te verbergen in dat groote Parijs, waar men zicli beter dan ergens schuil kan houden, 't Bleek nu zonneklaar! sNiet teruggekomen Hij liep lagg rond zonder te weten waar, en zonder op'iets te letten. Eensklaps bevond hij zich te midden van een woelige monigte, én werd gedrongen en gestoóton, zonder dat men eenige verontschuldiging daarover maakte. Hij struikelde over pakgoedoróh en toon hij, daar door tot bezinning gekomen, 't hoofd ophief en rond zag werd hem op ruwe wijzo toegeroepen Berg je! En hij boorde meteen een zwaar voorwerp de hare opgegeven, of er wellicht maar een bedacht. Eerst drie uren later, hoewel hij 't antwoord betaald had, kwam hot. Drie urén die hij in koorts achtige opgewondenheid, rusteloos voor het tele graafbureau op en neer ioopende had door gebracht Het luidde sBedoelde dame gisteravond niet teruggekomen." Monfort stónd éen oogenblik als wezenloos; toen maakte hij oenplotselinge béwoging en wankelde. De beambte-van het telegraafbureau, dio hem de depecho overhandigd had vloog uit zijn kantoortje om hem te ondersteunen en dacht dat hij door een aanval'van beroerte getrollen werd. Martin herstelde zich, bedankte den goed- hartigen man werktuigelijk, weigerde een glas water, én ging heen als een beschonkcne. uNict teruggekomen!" En 'twas of hij bij die gedachte op 'thoofd gehamerd werd! »Niet terug gekomen!" Zij had hem nietjwillcn volgen, en bovendien wilde zij hem haar spoor doen ver- J-Hij vloog naar het telegraafbureau; zijn bloed kookte, en bevend van kwaadheid kon hij" to iauwernood "leesbaar do volgende dépóche op-., jchrijvon, geadresseerd aan het höte! Garni, waar Iiji den yorigen dag met zijn vrouw zijn intrek women had: Waarom dame mot dochtertje, gisteren aan- pkómen, niet naar Havre vertrokken? I Terwijl hij de dépóche opstelde schoot hem Irei te binnon, dat hij in 't liótel Garni te Parijs tijn naam niet had opgegeven. Daar hij in den famiddag dus na enkele uren verblijf, reeds geer;: vertrokken was, had men er hem ook niet Snap.gevraagd. Hij kon zijn vrouw dus nietan- dera aanduiden; in do gegeven omstandigheden. Dad zij, zoo al, wellicht ook niot zijn naam, maar

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1883 | | pagina 1