Maandag 4 Augustus
Tweede Blad
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag
nnen,
itaiit.
dae'" n! i
ABONNBMKNtA: iuig, per kwartaal
.franco per post, door het gelieele Rijk
Afzonderlijke nommers
Advkhte.ntiei'Rus: vsu 1—10 gewone regels wel
inbegrip van oeno Courant
Iedere gewone regel meer
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
zijn loflied op De Ruyter, onder wiens leiding
dergelyUe wooderen warén gewrocht. .-t
Waarom we op dezen dag eeu herinnering
aan dien beroemden zeeslag leveren? omdat
de .vierde en vijfde Augustus de datums zijn
van een ougelukkigeu stryd door deuzelfden
De Ruyter ruim zes weken tegen dezelfde
vijanden gevoerd.
Van ..Lennep verhaalt dien stryd in de
volgende bewoordingen:
Onze vloot, -88 liniescliepep eni fregatten,
19 brauders en 10 adviesjachten sterk, waarop
ook onderscheidene aanzienlijke Fransche edel
lieden, als de ridders van Lorraine, Coaslin en
Cavoy, en dé baron Büsca, als vrijwilligers dien
den, was in drieeskaders verdeeld het eerste
werd aangevoerd door Jan Evertsen, welke kloeke
grijsaard, op het vernemen van zijn broeders
dood,- de! hem .aangedabe-jmiskenuing verge-;
tende, op nieuw had verlangd in dienst te
tredeD,' en zyn leven mede aao hetVader) and-
op i te offeren,.- gelyk:; zyn vader,- een zijner
zonen en vier zijner broederen reeds gedaan
hadden. /Nevens .Evertsengebood Tjerk
Hiddeszi-het tweede eskader stond onder de
bevelen van ,De Ruyter en .Van Nes: en .de
achterhoede oa.der ...Tromp 'en. Meppel. De
Engelsche vloot, 90 schepen sterk, was mede
in drieeskaders .verdeeld, onder Monk, Tho
mas Allen en Jeremias Smith.
Het was in de open zee, tusschen Duinkerken
en Noordvporlaod, omstreeks elf uren voor
den. iniddog, dat de beide,.vloten elkander
ontmoeteden. Het gevecht werd begonnen
'doof het Zeeuwsche en Friesche smaldeel,
dat de voorhoede, .uitmaakte. Er was bijna
geen wind, en deze nog in het voordeel der
Engelscben, zoodat De Ruyter belet werd,
met den, cniddellocht op. te komen, terw'yl do
vyand zjjne macht geheel gebruiken kon. Wel
kweet rich onze voorhoede in den aanvang
dapper; doch zij werd eerlang door een
samenloop van omstandigheden in Wanorde
gebracht en verstrooid. Bij het eerste treffen
werden Evertsen én Tjerk Hiddesz, benevens
de Friesche vice-admira'al Koenders doodaiijlc
gekwetst, en zonk het schip „van den vice-
admiraal Banck'erts, die ér zélfmet' moeite
het; leven afbracht. Üe Engelsche yoorhoede,
die onder .Allen.stond, vereeoigde zich nu
met den, middel tocht, die onder Monk reeds
grpote schade aan .het eskader .vau De
Ruyter had toegebracht Maar nog heviger
aanval had,.", deze. te verduren en. zijn toe-,
stand .was inderdaad; nimmer zoo hachelyk als
thans, üe .voorhoede, was verstrooid: velen
z'y oer. eigen schepen reddeloos geschoten, de
macbt-der, vyanden yerdubbeld, en van het
smaldeel van Tromp nergens iets te bespeuren,
In weerwil van dit alles, hield De Ruyter,
het' gevecht,itot, den .avond.uit; doch toen,
bespeurende,- .dat .zyn macht te gering, was
om, langer.het-boofd' te bieden, aan.den vijand,
begcn. -"hy Langzaamtewykep, nog. altijd,
hopende, dat Tromp hem, onder begunstiging
der nacht, te hulp zou komen. Doch toeD de
morgenvan den volgenden dag (5Aug.)
aanbrak, .vond..h'y zich in deze hoop jammer
lijk teleurgesteld:, nergens,, ontwaarde, hy
Tromp, en overal waarluj heen zag, loefwaurt,
lywaart,,. van achteren,, overal was hij bezet
dcor Êngelscbe schepen, die hemaldra van
alle. zijden beschoten...Ia dezen nood ontbood
hij Van Nes jnj zich aan .boord, om .met hem,
raad te plegen. «Wat zullen wij doen?" vroeg
de held, toen zyn vriend en wapenbroeder
by hem in de hut kvyam: Wij. z^o slechts
met zeven of acht schepen tegen de menigte."—,
Van Nes oordeelde, dat men zich al yrij kende
moest verweeren. Ook ;De Ruyter,zag hier de
ztoodtAkelykheid van indoch zulks tot heden
wèluilfe^ewopn zijnde, borst,hij,in bitteren wee-
rooff(&p«k,zeggende: «wat komt ons,over? ik wou,
dat ik dood was," »Ik ook," zeide Van Nes:,
Maar men sterft niet waaneer, men wil,
Hiermede nam 'Van Nes ziju afscheid; doch
nauwelijks waren de beide Admiralen uit dé
hut, of een kogel kwam er binnen en schoot
de beide plaatsen wegwaar zy gezeten
hadden, .als moest hij tot heriunering strekken,
hoe de 'goddeljjke Voorzienigheid voor hunné
hoofden waakte, en hoe weinig réden z\j
hadden om te wanhopen. Zij beloofden elkander
onder 'ticheiden, dat, waar de eeu was, dé
ander ook blijven zou. Werkeljjk deed Van
Nes,naar zyn boord gekècrd,zijn uiterste best on)
achter Do Ruyter te blijven'en de'vyanden
af - te weeren. -Zoo-weken zij al vechtende,
hun" koers naar - de'. Zeeuwsehe stroomen
richtende, en kregen tegen negen - uren
Westkapelle in 't gezicht. Monk, vab zjjne
zyde vurig hakende naar de eer oth 'den
beroemden zeeheld-- te vangen, blééf hem
gedurig volgen, en zond'een brandérophem
af, die echter door 't beleid van De Ruyter
werd afgeweerd: bjj welke-gelegenheid zich
de vier hierboven genoemde Fransche'edelén
onderscheidden,- door zich op de sloepen te
begeven en mede tewérken tot déf ver
nieling -van dén brander, die van zyn volk
verlateD werd. Doch kort daarna kwamen
het.admiraalschip van Monk en meerandere
EDgelsche schepen De-Ruyter op zjjde en
beschoten hem zoó -'fel,! dathy ten eenetnale'
moedeloos, werd, en uitriep: «boe bénv,ik
zoo ongelukkig I is er onder die duizenden'
kogels niet eén die mij -wegneemt Dóch
toen zyu-,.schoonzoon De Witte hem hier
voorstelde, dat zy op den vyaod aanzeilen
en zich dood zouden, vechten, kwatn/de hejd
tot zyn bezinning. en ,zeide: »gij vreet, niet
wat gy zegt als ik; dat deed ware alles, var*
loren; maar als ik my zelf endeze schepémer,
behouden af kan brengen, kan men 't werk
weêr hervatten," En. inderdaad,; weltjra
werd hy van de.yjjaudea ontslagep, die,. bjj
'i naderen, der..Zeeuwsche. kust, ...zich, ,voaudau
zandbauken, niet verder wagen dorsten en
weder zee kozen.
Schiedam,.2 Aug. 1884.
Geluk en heil, doorluchtste Staten!
Met zulk een zege, zonder ga,
Behaald tot heil der onderzaten
En 't Kristendomdoor Gods genii.
>o moet zo Uw vloten vrij geleiden
Aan alle kusten, Oost en West,
Zoo lang de dag den nacht zal scheiden.'
Zoo dempe Uw vier dees waterpest,
Dees llelsche poelslang van de Brittan,
'Terwijl we in uwe schaduw zitten.
Alzoo Vondel, toén 'onze HollaOdsche water
leeuwen onder De Ruyter, Tromp/Van Nes
en zooveel'andere'helden ua' een stryd vau'
vier dagen de Engelsche vloot op de vlucht
dreven. Dé befaamoe vierdaagsche zeeslag,
de felste', die misschien ooit werd gevochten,'
en die den'roem vau onzé'zeéliélden'tèn top
voerde, .was gestreden van den ll'en tót dén
i&en Juni 1666. Er waren, zegt een geschied
schrijver, geen woorden genoeg om den lof
is'■vér'm'éldeur-van' De Ruyt'eiv'die, zooals men
ïeide, de ziel was der vloot, de hand die de
maat sloeg in 't 'grof muziek van zooveel
duizenden kartouwen. Weinig'minder lof bracht
men tóe aan Van Nes, die—toen op deii tweeden
dag van den stryd De Rnyters groote steng
was afgeschoten de admiraalsvlug over
genomen en met zooveel beleid een tyd lang
het opperbevel gevoerd haddat geen der
vijanden de afwezigheid van De Ruyter bS-
ipeurde. En hemelhoog verhief-men Tromp;
wegens de"niets ontziende dapperheid, waar-
méde hy op de vijuodeu was ingedrongen,
iöodat z'yzyii vlag telkens op een ander
ichip ziende waaien, en altjjd tot hun verderf,
met verbazing vroegen: zijn er dan vyf of zes
Trompen op de vloot. De Engelscben hadden
tiisschen de vijf en zesduizend dooden en drie
duizend gevangenen.
r., - «Men drijf 's mans dapperheid in geen Guinèesch
-• - metaal;.
Al d' oceaan gewaagt van Hollands admiraal.
met deze krachtige woorden besloot Vondel
Zie ik ergoed uit, papa vroeg Emma eindelijk.
«Beste Emma^ waaromtooit ,go u, mot. zulk
eéri donker kleed; uwe moeder...gaf,altijd de
yooijkeur aan bonte kleuren
«Dat is thans niet. modern, papa," zoida hal
meisje lachende. «Vindtge het heden geen schoonA
«Waar gaat ge dan. naar. toe, Etatna?",,.
deze woorden ypdoren da trekken vaA
den ouden man weer alle uitdrukking, en, ver
viel hij weer in,dogewone stompzinnigheid.'
«Wij^gaan naar Minkland, papa I",
«Minkland," herhaalde hijmet een opgewekL
heid, die., denken deed, dat dezonaam vroegere
herinneringen>(bij hom opwekte,,«Dat.is immers
•Gascogne's sleti Doch waarom-gaat gij. daar
heen Hij heeft onsnimmer willenbezoekt».
Pas-geleden noodigde Charlotte.hem op een dini,-
doch hij liet wel bedanken maar 't is >ok
nog een knaap. Rijk. is hij echter, dat zeg ik ul
Niet waar Charlotte, hij wilde niet komen t"
sloot dat kleedje om de slanke welgevormde
leden 1 Het eenige, keurig nette, versiersel was
èane kraag van lichte kant, waarin eene prachtige
donkerroode roos was gestoken.
«Dat we toch maar thuis bieyen," sprak ze
zocht bijzich zelve. «Wat zal ik hem ,zeggen,
en hoe 'O, Karei, Karei, waarom ben ik
hier teruggekeerd, waarom moest ik dezen droom,
droomen jZelfs at, had ik hem niet zoo innig
bemind, als ik-doe dan zou ik hem nog geen
leed kunnen aandoen!
Langzaam wendde, zij zich var.,hét venstér af,
nam hare handschoenen, ari.begaf zich nu naar
de woonkamer, waar zij haren' vader ,ineen
druk gesprek met de oude dienstmaagd, Melitta
Disoon vónd. i
De-heer Woodyyyl zat in eah gemaldtelijken
leuningstoel, doch toen Emraabinnenkwam nchUe
hij zich verheugd op, wenkte haar om bij hem neer
•te knielen, en drukte, toen eene kus op haar
voorhoofd.
zich, want zij was vast bij zich zelve overtuigd,
dat 'Emma, .bij den aanblik van al de pracht en
dén rijkdom te Minkland, gcén óbgenblik Kareis
aanzoek in bedenking zou Tiemen.
gen f,
,1
UR,;.''!
den!;ïé|;
torps
i«rj.:'.^||:
Naar het Engelsch bewerkt
i,J: - poon
MAX VAN WElSZENTHÜRN.
De dag, waarop hef feest te Minkland, zou
plaats hebben, was daar; 'twader was schoon,
dé lucht helder blauw, terwijl eene zachte kalmte
overal de heerlijkste bloemengeur verspreidde,
Emma's wangen waren hooger dan gewoonlijk
gekleurd, toenzij naar' het geopende venster
van haar slaapkamer trad, om de frjsschét ver
kwikkende hicht in te ademen. Zooeven had de
I .Sv«v'-I Oir; .IJ
kamenier haar verlaten, om nu Adriennne bij
it'-ïï ltw:; ;■-?.»i/4 \ii<-ü-l v; fj-sv i 4
het maken van haar toilet de behulpzame hand
4< sy.'ï'-Huilt. w*v Jt; iV
te bieden. Hoe eenvoudig hét donkergrijze kleedje,
mót étezelfdé zijde gegarneerd, ook stond,
toch zou men moeilijk een stof kunnen bedenken,
die Emma beter paste én dan, hoe keurig
feToéu eenige dagen later lady Adelheid Proktor'
;gaar.'Minkland kwam, gold haar eerste bezoek
®i;:bevroners van den Rothburg.
fl'flDen; volgenden avond ontving Adrienne een
|diitaobdigingskoart, waarin zij, Emma en mevrouw
ï^iston op Minkland werden uitgenoodigd.
pʻZalleri we deze - uitnoodiging aannemen.
4'Eiaiaa?" vroeg Adrienne.
antwoord luidde toestemmend.
!|l^Mét één tevreden lachje verwijderde Adrienne
