mm
Verschijnt^jdJjjks.tgonderd Dinsdag
w
iï&mM
i'i'/feVrrAA-A'<:=■-A:-A
AUveRteNtiBPRiJB: »»n 1—iO gewon* regels m«»
inbegrip van een# Courant ..««as
(edero gewone regel meer
Pr(EHsa)' plaatsing wordt tegen twkbhaal berekend.
r^llpjj.BONnaMBNtaPHiJsi, per kwartaal
wiltfïfó™» P®r post/-dooi-:Tiet geheele «ijl
sim ?Vr
•slï^tóouderiök'e' noinmeis
genoodzaakt Jersey te verlaten en vestigde
2ich op het nabij gelegen Guernsey, waar
hij zich eeo vorstelijke woning liet bouwen*
Hiér bleef hij ijverig arbeiden; van de aol-
nestie van 15 'Augustus 1859, die hem d0O
terugkeer naar Frankrijk vergunde, weigerde
hij gebruik te maken. Eerst eenige dagen fltt
den 4eo September 1870. die het keizerrijk
omverwierp, keerdo hij naarPorys terug; een
zijner eerste handelingen was tot de Duit<
schers een gloeiend vertoog te richten, om
hen te bewegen van de belegering van Par^
af te zien.
Den 18 Maart 1871, juist op den dag"
dat de Commune haar schandelijk werk oaa«
ving, begeleidde hij het lijk van zijn plotseling
gestorven zoon van Bordeaux naar Parys; toeö
begaf h'y zich naar Brussel en trachtte in een
kernachtig gedicht de communards te bewegen
van hun opzet af te zien om de Veudömezuil
omver te halen, Toen by eeuigeu tijd later door'
een brief aan den redacteur van de ïndêfai*
dance voor de communards optrad, brak er tff
Brussel eeo oproerige beweging tegen liem
los en begaf hy zich weer naar Parys, waar',
h'y in 1876 tot senator werd gekozen. Vati
toen af bleef bij te Parijs gevestigd, altijd!
werkzaam en geëerd door zyn omgeving, diff
uit de uitnémendsteFranschen bestond, onder"
welke wij bovenaan Ferdinand de Lesseps
noemen.
De viering van zijn tachtigsten verjaardag
was een huldebetoon van een gan'gcb volk»,
zooals slechts aan weinigen ten deel valt.
Misschien is hij het best geschetst in het
kleine gedicht, dat in 1840, toen b(j in dö
volle kracht des levens was, op hem werd
gemaakt:
Sa puissance ost immense:
II condense Mort et dansc,
Rirc et pleurs;
II mélange l'hommo et l'ange
Et la fnnge et les fleurs.
Zyn begrafenis zal waarschijnlijk op stoats-r
kosten geschieden.
ssssss - -=-~B~gs--gjajar
van de hooge kantoorkruk, of door zijn driftig
getrommel op den lessenaar, maakte. Voor hen»-
lag een geopende brief, en daarnaast een onveloppar
met het postmerk Shasta en geadresseerdaau
mr. Joseph Twombly, te Rivermouth, De brief",
was hém van daar door zijn vader, ingesloten»
toegezondon, cn van den volgenden inhoud:
oV-j
»Shasta, 31 October.
vBesto Jool Gij zult dehkeUjk jwel 'yfeémd
opzien een schrijven van jnij te ontvangen, nadat
ik zoo vele maanden bet stilzwijgen bewaard
heb. Wat ecg ik maanden? Jaron, dat aal bete?:
uitkomen! Want is 't niet al drie jaar geleden»
dat wij van elkander gescheiden zijn 7 Ik .'wait
niet gestemd en niet in staat eerdér te schrijven»
en mogelijk zou ik 't nu nog niet doen, als ik
u niet wilde mededcelendat ik ten laatste mijn?"
vruchtelooss pogingen om fortuin ,to maken op
geef, en dienst ga nemen bij 't léger. Alsgijii
zes maanden niets meer van mij hoprt;;..daif?!
De slag is gevallen. Victor Hugo heeft het
hoofd ter ruste gelegd binnen de muren van
datzelfde Parys, waaruit h'y meermalen ver-
wijderd werd, en dat hij zoo innig liefhad;
waar hy zich zóo tehuis gevoelde, dat we
een outboezeming, door, hem eèoige jaren
geleden; geslaakt, namelijk dat indien een God
hém in de steden roem, jeugd, liefde, kracht,
victorie aanbood, hij waarschijnlijk den ouder'
dom roet al .zyn gebreken in de bosschen zou
verkiezeu, dat we deze ontboezeming slechts,
hebben op te vatten als een, van dié vele
poëtische uitingen, waarvan de woorden
wel schoon, zyn, maar waarin men het met
den zin maar niet zoo nauw moet nemen.
Victor Hugo hééft den gezegendén ouder
dom van S3 jaren bereikt; veel leed hééft
hem getroffen zijne.kinderen zag: hij op man-
nelijkeu leeftyd heengaan; maar hij vond
vergoeding in het bezit van "twee bekoorlijke
kleinkinderen Jeanne en Georges, aan wier
opvoeding hij zich geheel heeft'gewijd, en die
door: hem .ia eau zyner laatste dichtbundels^
»De kunst om grootvader te zyn", een meer
daa Européesche vermaardheid hebben ver
kregen.
Victor Hugo bezat zeldzame gaven; meer
dan een geslacht heeft hij in verrukking ge
bracht; voor ruim vyftig jaren greep hy
zijn landgenooten in de ziel met zijn ïNotre
Dame de Paris", dat onder zijne prozawerken
zeker bovenaan staat, al bracht zyn zMisé-
rables", eeb twintig jaar geleden niet minder
ontroering teweeg,
Dichter, prozaïst, dramaticus, dat alles was
Victor Hugo. Zyn werk ïTriboulet, of z>Le roi
s'amuse" werd in 1832 na de eerste op
voering verboden. Had het Fransche hof
gelachen, toen Beaumarchais een halve eeuw
vroeger in zijn Figaro adel en hof geducht
aaD de kaak stelde, het Fransche hof van
Louis Philippe dacht er anders over en hield
Hugo's: x>De koning vermaakt zich" voor een
tyd van de planken. Toch had dezelfde man,
die het koningschap 'zoo vinnig had gehekeld,
een jaar' tp. voren een dichtbundel in het
licht gezonden: j Herfstbloemen" getiteld,
waarin zulk een diep menschetyk gevoel,
gepaard aan den sobersten eenvoud door
straalde, 'dat men verbaasd moest staan over
den geest, die aan twee zulke producten het
aanzijn gaf.
Of de hekelende dichter dan republikein
was? Zeker deed Victor Hugo aan politiek;
.elke regeering zag hem als politicus optreden,
en dan in een richting, die dö'or zyn dichterlijke
stemming werd bepaald.
Hij is koningsgezind geweest en katholiek
gestemd; hij heeft in vurige oden den terug
keer der Bourbons bezongen en den heldenmoed
der Vendeeërs, die voor hun alouden godsdienst
en hun vorst haddengestreden en geleden-
Onder karei X en Lodewyk Philips bezong h'y
Napoleon II en vorderde in de toenmalige
Kamér der Pairs de terugroeping in Frankryk
van de leden der familie Bonaparte, Ds
Napoleontische legende heeft h'y in de harten
van het Fransche'vójk verlevendigd, en enkele
jaren late»- beeft hij ijip'.leon III een hekel
schrift: ^Napoleon de kleine" naar het hoofd
geslingerd, waarby Vondels vjnoigste blad
zijden kalm zijn.
Na de omwenteling van 1848 hield h'y, als
lid van de constitueerende vergadering zich
aan de zijde der monarchalen, om later
als woordvoerder der democratisch-sodalis-
tische party op te treden. Toen er sprake was
van een herkiezing van Lodewijk Napoleon
als president der Republiek, ijverde hij op
bet heftigst daartegentoen deze dan ook
den schandelijken coup d'état van 2 December
1851 uitvoerde, stond Hugo's naam bovenaan
op de'lyst dergenen, die ter verbanning uit
Frankrijk waren aaugewezen, H'y vluchtte
toen eerst naar België, laternaar het
Eogelscbe, op de Fransche kust gelegen
eiland Jersey. Van daar schreef hy een
oneerbiedigen brief aan de koningin van
Engeland in zake het ter dood brengen Van een
veroordeelden misdadiger; hy werd daarom
De Burgemeester en Wethouders van
Sell i e d a m
brengen ter kennis, dat het voornemen
bestaat voor den aanleg der Waterleiding in
v.'de woningen en gebouwen, eenige' voor
schriften en bepalingen to verordenen, die in
"het openbaar beloug worden geëischt, Zy
waarschuwen mitsdien de iogezetenen geene
é-binnenleidingen aan te leggen, zoolang de
.'^bovenbedoelde voorschriften en bepaÜDgen
finiet zijn vastgesteld en bekend gemaakt.'
li'/ Gedaan te Schiedam, den 23 Mei 1885.
jii/: Fe Burgemeester,
h P- VAN DU K VAN MATEN ESSE,
Fe Secretaris
ii A. W. MULDER.
Aan liet commissariaat van politie zijn als
:op'straat gevonden aangegeven eeu bloed
koralen oorbelletje, een sleutel, een
béuirsjc mei f3.35 eu een wit ktmlcr-
znhje met eeu witten zakdoek.
Sohiedam 23 Mei 1885.
Frankrijk heeft gisteren een zijner buiten
gewone zonen verloren: Victor Hugo is heen
gegaan; voor een oogeablik zal in Parys en
elders deze tjjdiDg voldoende zijn, om alle
'twist- en strydvrageD op den achtergrond
ie dringenwant Victor Hugo had zich
in zyn vaderland een buitengewone popu
lariteit verworven. De tyding, die voor eenige
dage» verspreid werd, dat hij doorëenern-
rêijgé'ongesteldheid'was aangetast, bracht in
de groote wereldstadeen algemeene ontroë-
ripg-teweeg, en sedert eenige dagen was zijn
Jpaam er op ieders lippen en de Fransche
jbladen gaven bulletins uit over zyne toestand,
'als vrare hij eeu gekroond hoofd geweest.
1.85,:
•anco
•eren
dam',
met het open'veld verbond. Aan den oever lagen een
aantal visschersschente mot hun hoog en rank
tuig vastgemeerd. D»' .achtergrond was de haven,
met hare groepjes van eilanden, smaragden ge
lijk 'in een mozaïek van turkoéison gevat, want
in somraige seizoenen had het water een op
merkelijk dènkérhlauwo, ondoorschijnende kleur.
Dat alles werd nu verrukkelijk verlicht door de
ondergaande zon.Meermalen .bad dit schouwspel
Dillingham en Alice geboeid en tóch trof't''hen
altijd opnieuw door zijn schoonheid, vooral wan
neer zij 't, als thans, van de oudé esjilanade zagen
door een groot raam. dat in éen dor weinige muren,
dié den tand des tijds nog trotseerden, ovérge-
blevon was, en dat do lijst der schilderij vormde-
Terwijl dc paarden op hun .gebit knabbelden,
waren de teugels, aan de, lmnd hunner berijders
ontglipt. Zij vergaten den tijd. Ilot purper avond
rood ging eerst in gloeiende, gouden tinten ovér,
en gedurig veranderde bet tooneel door do
afwisselende verlichting, totdat eindelijk dc sche
mering zich zachtkens ovèr land en zoe uitspreidde,
Schoon als een verrukkend droombeeld!
zei Alice, die dc tegenwoordigheid van Dilling
ham geheel vergeten scheen, te hebben, zoo ver
diept was zij in de bewondering van het natuur-
tafreel. Zonder te antwoorden boog Dillingham
zich vertrouwelijk tot haar en legde zijne hand
zachtkens op de.haré, die, ontbloot, op de'dikke
manen van haar paard ï-ustte; Die aanraking
deed haar ontwaken uit de betoovéring, waarin
zij verzonken was. Zij. zaghom in 't gelaat, en
trok'langzaam hare hand terug i
Alice 1 fluisterde hij. op zoo teederen toon,
ais 'waarop zij nooit vermoed had, dat hij
spreken kon.
Joseph Twombly zat alleen op 't kantoor van
de hoeren Rawlings Sont, de groote bankiers
van Chicago.' De gewono kantoortijd was verstre
ken; De diepe stilte, dié nu in 't ruime lokaal
heerschte, wérd alleen afgebroken door 't eento
nige getik van dén chronometer aan den muur,
ensoms ook doorde beweging van misnoegen
die Joseph met den voet op de uitgesleten sport
namiddag Was het tweetal naar een
qui verlaten fort gereden, van wolk punt mon oen
Jjé^ljjk uitzicht/had. Terwijl zij de paarden na
gestrekten galop wat lieten uitblazen, maak-
zij van de geiogonheid gebruik om hot onder-
gijap/der .zón"te bewonderen/ 't VVas eën heerlijk
jandschap. dat als een veelkleurige kaart, aan den
iSSt/dér heuvëlen voor hun oog lag uitgéspreid.
rrachtigoboüwvojden, boemgaarden, tiiirieh, waari
Justchen witgepleisterde landhuizen, bóérdorijen
en schuren roet róodo daken schilderachtig ver-
lagen, vormden den voorgrond der schil»
ajrij'; verder; kronkelde;do rivier, waarover de
sv?6® brug mot talrijke bogen liep, die de stad
