n
w
m
Fe ui I let on.
P0;'. 1885.
2aterdag 21fNovember.
Jl? 6350.
if
v Kennisgeving.
N" g enen 13 e r t i g s-t .e J a a r g a n g
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
J,
Buitenlandsche Berichten,
m
I.'!
list,'
i^vÉt
ïerl
f
\K<
r^BüSyÉJiEN,r!>»'M.'JSI ',;ur hwnrtuiil
frai.co per post, door het gehéele Kijk
Afzonderlijke nommers
1.85.
- 2.50.
- 0.10.
./v.. *:S- 1
BtltËAlI: JIAHKI^B, 1S4.
Advertentieprijs van 110 gewone rogels met
inbegrip van eene Courant. 1.10»
Iedere gewone regel meer0.10»
DriemaM. geplnalst wordt tegen twueuaal berekend.
Oproeping onder de wapenen van een
Jllïiclen-verlofgnnger der Ugling 18S3,
n-
b jj
mt
15,
•19
igeu
Pe Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
.Gezien de missive van den Heer Commissaris
des Konings van Zuid-Holland, von don Odezei-
maand, A. No. 2855, (2do afd.), houdende me-
rdaileeling.dat
A ALBERT ZWARTKRUIS,
plaatsvervanger voor den lotoling dezer gemeente,
van dé ligting 1882Gehardus Jacobus
...Yrijuxdbehoevende tot hot 6e Regiment
Infanterie,door don Heer 'Minister van Oorlog-
jjir gesignaleerd om voorden tijd van drie maandon.
bij zijn,., korps onder de wapenen to koihon, en.
talks op grond van art. 137 des. Nilitièwet,-.
'fvrégens overtrading van art. 13S dier wot.
^éBrengqn bij deze' hot bovenstaande tor kennis
jgn.genoemcien AALBERT ZWARTKRUIS, mót
fjijïtgevjng. omzich op den 3 December 1885
dat - te Breda garnizoen 'Houdt, -voorzien van al
;de voorwerpen van klecding en uitrusting door
hem bij zijn vertrek met groot verlof medege
nomen,alsmede van verlofpas on zakboekje
voorts, om 'zich vooraf ter Gcmecnte-Secrclario
te verroegen, zoowel tot hot aftoekencn'van zijn
verlofpas als tot hot ontvangen van liet pas-
Mgebillnt en daggeld, voor zoover zal blijken
dat' bij daarop regt heoft.
:y, Wordende hij wijders herinnerd aan dc sti-af-
bspalin» van art. 145 dor meergemelde wet,
luidende: De verlofganger der militie, dio niet
.voldoet aan eene oproeping voor do werkelijke
•diénst, wordt nis deserteur behandeld.
Eu opdat bovengenoemde persoon hieromtrent
•geen onkundo zal kunnen .voorwenden, is déze
afgekondigd en aangeplakt. -
Schiedam, den 10 November 1885.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. J. VAN Dij IC VAN MATENëSSE.'
De Secretaris,
A. W. MUI.OER.
E S O E L A N D
De Times verneemt uit Servische bron b\j-;
zonderheden over eene Tuiksch-Servisché
overeenkomst, volgens welke koning"1 Milan,
nadat de Serviërs zich van Soiia zullen hebben
meester gemaakt, niet met prins Alexander,
maar. met den sultan vrede sluiten zal. Servië
verkrijgt uitbreiding van grondgebied, daar
de Pui-te niet alleen onverschillig is omtrent
eene verminking van Bulgarije, maar ook
aan een .sterk. Servië boven een sterk Bul
garije de voorkeur geeft.
De Daily News ontvangt uit Sofia nader
bericht omtrent het gevecht op Dinsdag,
waaruit .blykt dat de nederlaag der Serviërs
veel grooter is geweest.
Alexander betoonde den grontsten persoon
lijken moed en voerde de Bulgaren van Sli-
vitzna zelf aan. De Serviërs werden totaal
geslagéu; alleen de invallende nacht belette
deu Bulgaren de verdere vervolging.
De Bulgaren maakten talrijke gevangenen,
waaronder 200 cavaleristen. Gedurende den
nacht verzamelden zich deServië-s weder; maai
de Bulgaren vielen hen Woensdag weder aan'
en versloegen hen nabij Tsaribrod. Slechts
het gemis van Bulgaarsche cavalerie verhin-
derdéAde vernietiging van het Servische leger.
De Serviërs verloren tien veldütukkeD, vele
gevangenen eo 356 paarden; zij lieten op
bet slagveld 3000 doodeu en gewonden. De
Serviërs werden ook elders geslagen, en over-
woaneo tot dusverre slechts Bulgaarsche vrij
willigers.
Daarentegen seint de berichtgever, van da
Standard u>t Tsaribrod, dat de Serviërs zepe-
'vieiend op Sofia aanrukken, en dat hel B il-
gaarsche leger alsdan zal worden omsingeld.
De Standard bevat een breedvoerig tele-
giaih mt Kniistantiuupel, waaruil btjjkt dat
de conlereptie slechts weinig vorderde, ten'
gevolge van het aanhoudend antagonisme
tusschen Buslaud eii Engeland, De Turksclie
diplomatieke kringen spréken al keurend óver
Eogëlauds houding, waaraao 'zij het toescbr'ij ven
dat'Servië tut eene oorlogsverklaring is over
gegaan. Sedert Hen oorlog heelt de Bntache
gezapt eene particuliere audieutie bij den
sultan gehad, waarin déze-de aandacht van
déüjrgpzttijt hierop heeft gevestigd. Men ge-;
loofl'dat de gezant nuuan de Biitscheregëering'
zal adviseeieo, de aangevoerde reserven los
te laten ten nutte van een redelijk voorstel
der Pot te, teu doel hebbende dat de mogend
heden gezamenlijk den vorst van Bulgarije
zullen uilnuodigeu den vorigen toe.-tuud in
Oost Ruinelië te herstellen, waarna Tuikjje
eeu Imogen comunssaiia derwaarts zul afvaar-
digeu out die provincie te besturen, totdat er
een nieuwe landvoogd zal zjjn benoemd,
1) U I T S C U.t AN
Omtrent de wenschen des keizers aangaande
zjjti 25jang jubilé als kouing van Pruisen op
2 Jai.uari 1886 wordt tiet volgende gemeld
Z. M. beeft vernomeD, dat er bij de bevol
king aanstalten worden gemaakt tot eene
feestelijke herdenking. Hij wil nu geeoel
uitingen tegengaan, die uit het hart des
'volks opkómeD, maar wenscht dat zij tot eeoe
zoo gering mogelgke mate zullen worden
beperkt. Daar de 2de Jaouari de sterfdag van
koning Frederik Wilhelm IV is, strjjilt het
tegeo zyu gevoel, dien dag aan eenige feeste
lijkheid te wgdeu. Daarom wenscht hjj, dat
dit tot den 3den zal worden uitgesteld. Deze
datum valt op een Zondag, en daarom zal
het hem aangenaam zijn, wauneer alsdan
overal in den lande, in de godsdienstoefenin
gen, zijne tot nog toe zoo gezegende regeering
in den gebede met dankzegging wordt her«
dacht. Hij zal geeo optochten en dergelijke
manilestatiën aannemen, ook geen deputatiëa
ontvangeu, terwijl groote corporatiöndie
zich gedrongen mochten gevoelen hem een
gelukwensch aan te bieden, dit schriftelijk
zulleu kunnen doen. Het strookt1'voorts niet
met zijne wenschen, de liefde des volks zich
te zien uilen in h>-t aanbieden van geschenken,
De lijksdag werd gisteren met eene kei-
'zerlgke troonrede geopend, waarin de nood
zakelijkheid wordt aangetoond van grootere
uitgaven voor leger, marine en de invaliden.1
Voordrachten worden voorts aangekondigd tot
herziening der suiker-belasting, lot belasting
van den brandewijn, ter uithreiding der wet
tot verzekering vau werklieden tegen ougeluk-
ken en tot oaoleg van een Noord-Oostzee
kanaal.
Eeu beslechting van den twist met Spaoje
is door pauselijke bemiddeling aanstaaude.
Overigens slaat Duitschland tot alle regee-
ringeu iu vrieadschappelgke betrekking.
lAT'
j.'dl
Ai
Door Emmy Rossi.
Slat.
HI'Üanhvoorddo ecliter den bakker wel niet ja,
o°k niet noen zij wilde het met liaro
toedei-./overleggun en hem -spoedig bescheid ge-
'1 «5®',4nl'eM dag vroeg' zij hare juffrouwen';
wel ëons op een aclitermiddng naar
•:8ua»; daap zij met hare' moedor wat
'rad. Dut was in pen jaar tijds de eerste
«ij- één vrijen dag voor zich vroeg; de
l^lSovdhurtigo daines wilden dan ooit gaarne
maken, wat zij zoo menigmaal ver-
bidden, Juffrouw Ölgai dio do oudsto was,.
niooi, iiieiiw fint voor linre muts
l^^pK'de.heotb.Juli-zon oei) blauwe, zijden
iiog geen drie zomers dienst gedaan
l-SfetL%iulh-ouw Maricljc, dié de jongste was,
gaf haar een paar gele Jeeren handschoenen en
een rooden halsdoek. Doortje was er zeer blij
mee, al kon zij niét alles om en aandoen, daar
zij er 'uit zag, dat men met haar tevreden was
en lrnar gi-aag mocht lijden. Toen de ergste mid
daghitte voorhij was, ging zij langzaam de straat
af, door de goudgele velden liaar haar geboorte-
dorp.
Thuistrof zij alien midden in het werk. Karei
stond in zijne hemdsmouwen op'oen voer hooi!
en stak dat inet do unglooners dooi- het luik.
Doortje zei hém niet bijzonder hartelijk goeden
dag, rnuar hij sprong in een ommezien van den
wagen en greep, haar bijde hand; «Doortje, ben.',
jij 't werkelijk, allerliefste meid?" vroeg hij en do
blijdschap strnaldo hein uit: de oogun, die zoo
trouw in zijn eerlijk goziulu schitterden. Toen
riep. haar moeder met haar luide, sclitilo stem
sDoortjc, kom. binnen," en hij liet haar weder
los en zei verder niets.
Doortje had het liefst bij zijn groet dc tirmen
om hem heen geslagen en gerust en zalig haar
hoofd tegen zijn breodo borst gelogd, maar schaam
te en toorn mnakton zich van haar moestor. toen
zij dacht, dat dit do liefd» was, dio hij haar
moeders kind als toekomstig vader verschuldigd ivas.
Een geweldige angst greop haar aan, toen zij
tegenover hare moeder stond. Zij viel aanstonds
met de deur in 'thuis: «Bakker Groth wil mij
trouwen vindt ge hot goed, moeder?"
De moeder lachte in zich zelf en zeide: »Je-
vraagt het zoo, Doortjo, alsuf iemand er met don
zweep achter zit, om jo tol een huwelijk indrij
ven., Heb je-dan zuo'n haast om je ongehuwden
staat vaarwel to zeggen?" Zij trok haar bij do
hand Haar zich toe: «Eerst kunt ge uw moeder
eens goeden dag zeggen." En zij kuste hare
dochter op de heete wangen en don rooden mond,
die naar don adem snakte:'«Houdt ge dan zoo-
voel-van den hakker? Ik had altijd gedacht, dat
nieuiaïid u liever was dan een ander, die veel
dicht/>r bij is."
Doortje liet bare hand zakken :'«Moador, vraag
me zoo niet: ik. kan daarop' niet'antwoorden -
maar ik weet >vat ik u scliuklig ben. Slecht heb
ik het niet; 'ik kan het nog. wel een tijdlang in
mijn dienst uithouden.-. Als gij hortrouwen wijt,
wacht,ik nóg een-poos en neem dan Groth tót
man." 'V'.t -
«Meid, 'benjo gek," lachte vrouw Lubbert
luidkeels; «Ik'trouwen? lloe kom je er aan dat1
to denken?" ~~i
«Ik heb liet zelve gehoord, Karei heeft u ge
vraagd en gij hebt hem het eerst afgeradeU
omdat hij met u te veel in.lceftijd verschilde etl
toen en toen
»Nn, en toen?"
«Toen hebt gij hem woord en handslag gd«
geven, omdat gij hem uw geheele leven lief hadt
gehad en ik mocht .liet niet weten."
De.moeder lachte niet meer; zij zag vol ver*
basing haar kind aan, alsof zij het voordeeorsW
maal zag: «Nu, en wat verder?"
- «En opdat ik het niet weten zou, liebt gij mij V
'thuis uit gestuurd."
«Dan wil ik jo nog eens wat zeggen, Doortje*
jo bontop Karei verliefd, en omdat jo geloóftv
dat.hij uwe moeder wil trouwen, wil jo uit wan*
hoop den bakker nomen."
«Moedor, moeder!"
Doortje sloeg do handen voor 't gezicht en
7 vrouw itübbcrt schoof het raam omhoog en riep
Karei. Hij smeet de hooivork op den deel ed
liet zich niet lang wachten.
«Wat moot ik, vrouw?"
«Karei, er is nu een jaar verloopen, wij warert
toen ook aan het hooien, toen spraakt gij mij
van uwe plannen om eene vrouw te nemen. Kijt