A0. 1886. Maandag 24 Mei. m 6 47 8» Eerste Blad P O LI TI E. w V eertig-ste Jaargang. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag, Binnenlandsche Berichten. 9 0s 'hé ,si s o Abonnementsprijs, per kwm taal Srauo per postdoor het geheele Rijk Afzonderlijke nommers 1.85. - 2.50. 0.10. ltVRKAV: HABKIt, JE, ISA. Advertentieprijs: van i10 gewone regels mat inbegrip van eene Courant1.10. Iedere gewone rogel meer- O.iO, Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal betekend. Aan het commissariaat van politie zijn als op straat gevonden aangegeveneen paar witte kousen, een witte handdoek en een vrouwenzak met fl.ll. Schiedam, 22 Mei 1886. Meer dan dertig jaren zijn er reeds voorbij gegaan, sinds de namen De Kunt en Sebasto- pol op tedeis lippen waren. Welk een oorlog Frankrijk en Engeland, in verbond met Turkije ea later nog bygestaau door Sardinië. Sebasto- pol is een legende gewordenDe Krim doet denken jus een episode uiteen heldentijdvak Choieia. koude, ellende, liet zwaard en de kogel, ziedaar da factoren, die duizeuden Fian- schen, Engelschen, Turken, ook Saidiniërs wegmaaiden, 't Was eeu kolossale stt yd, waarbij de fouten van Napoleon I niet werden begaan. Aan de Zwarte zee, daar was Ruslands ge voeligste plek; maar de duizenden en nogmaals duizenden, wier gebeente ver vau huti ge boorteland rust, zijn de krachtigste bewijzen voor de oude stelliog: om eeu Rus te dooden, Jjjn twee man noodig; een om hem dood te fichïateo, en een om hem omver te werpen. Het einde van den oorlog was echter: de verovering van Sebastopolen de dei de Napoleon kon het genot smaken, Moskou en den ondergang van het groote leger ge wroken te zien. Aan Rusland werd verboden, en het verbond zich tot het houden van deze voorwaarde bij het vredesverdrag van Maart "1856 een oorlogsvloot in de Zwarte zee te hebben. Noode onderwierp zich Rusland aan deze bespottelijke voorwaardeen vyftien jaren lang was de haven van Sebastopol dood en versperd door de oorlogs bodems, die de Russen er in hadden laten zinken. In '70, toen de oorlog tusschen Frank rijk en Duitschiand (liever Pruisen) in volleu gang was, verklaarde Rusland, dat het de bewuste bepaling van liet Parysche verdrag niet langer geldig vei klaarde, en de opening van de Zwarte zee voor zij a oorlogsbodems |tls een feit vaststelde. Niemand had lust noch moed noch kracht, zich in die troebele tijden tegen dezen handigen greep van de Russische diplomatie te verzetten, en Rusland ging be daard zijn gang, lichtte de gezonken schepen eo begon zachtjes aan de Zwarte zee weder met z'(jn dreigende gevaarten te voorzien. Nu heeft de keizer van Rusland t'ydelyk zijn verblyf in De Krim opgeslagen en een dag of wat ia het vermaarde Sebastopol vertoefd, waar men druk bezig i3 de oorlogsvloot uit te breiden, en waar juist een pantserschip, in tegenwoor digheid van de keizerlijke familie, van stapel liep.Rij deze gelegenheid heeft de czaar eeniga «vdordten gesproken, die de aandacht hebben *4 getrokken. Hy zeide o.a,: »Meer dan dertig jaren ziju voorbygegaan sinds de vloot \an de Zwaite zee hare heldendaden verrichtleen zich opofferde voor het weizyu van Rusland, 'hans bestaat die vloot wedertot vreugde van het vaderlanddat haar lang betreurd heeft. Met geheel mijn wil en al myn ge dachten wijd ik mg aan de vreedzame ont wikkeling van het volkswelzijn. Er kunnen echter omstandigheden zj-1, die de vervulling mijner wenschen moeilyk 1 laken en my dwin gen gewapenderhand de at ngeiande eer des vaderlands te verdedigen. 1c zulk geval zoudt gij met my optreden met dezt'fde toewydmg, dezelfde standvastigheid, welke uwe vooi vade ren tot ontzetting der tijdgenuoten toonden, toen ze op den roep van mijn gtootvaderde wapenen grepen. Op de zee, rie getuige van hun heldendaden, vei trouw is u de verdedi ging toe van de eer en de veiligheid van Rusland." Deze woorden hebben deaaudt'ihtgetiakken, en vootal 'de Engelschen hebben gezegd, hoor, wulk een taal; dal is bedieigiug met oorlog 1 Misschien beieekeueu' de, woorden van den czaar niets bijzondeis; misschien ook nebben ze een groute gedachte tot achtergrond gehad. De toestand in Bulgarije bevalt aan de Russen niet; Griekenland heeft het met kunnen of willen helpen, ofschoon de Grieksche politiek der laatste maanden volkomen naar het hart der Russen moest zijnde verzwakking van Turkije. Of het gaarne ziet dat Oostenrijk zich steeds vaster nestelt in Bosnië en Herzegowina, die zoo zachtjes aan geheel in Oostenrijk-Hon- garije opgaan, valt te betwijfelen; maar tot een oorlog komt het voorloopig zeker niet. De Duitsehe keizer mag geen oorlog meer beleven, en zijn trouwe wachter, Bismarck, zal wel zorgen datmogelyke moeilijkheden in der min ne worden geschikt. Overigens ontbreekt de brandstof niet; meu heeft ze voor de hand en ze behoeft sPcnts erveL ontstoken to wot den, om in lichtelaaie uit te slaan. De Grieken hebben een nieuw ministerie; de heer Valvis heeft het regeeringsbeleid over gegeven aan den heer Tricoupis, die toch ook eigeulyk de man was, orn in den bajertdaar te lande orde te brengen. Men heiinoett zich, dat h|j reeds by het altreden van Delyan- nis door den koning was aangezocht, om een nieuw ministerie te vormen, dóch dat hij toeu om constitutioneele redenen weigerde. Thans bestaan die niet meer en heeft de Grieksche volksvei tegenwoordiging reeds in haar eerste bijeenkomst dadelijk te kennen gegeven, dat ze het optreden van Tricoupis wenschle. Immers met groote meerderheid wei d zjju candidatuur voor liet voorzitterschap "der Kamer boven Delyannis verkozen. Dit is een eerste stap, om uit den tegenwoordigen toestand te geraken, en het beste zullen by deze affaire gevaren hebben zij, die door groote levei au tién aan de Grieksche regeering een aaidige som hfibbeu verdiend. De Standaard is op 2yo gewone wyza begonnén met de voorpostenschermutselingen voor den verkiezingsstrijd. Dat de minister Heemskerk de 1 ecliterzijde der Tweede Kamer heeft aangeduid als de oorzaak van den tegenwoordigen toestand, staat baar niet aan. De rivierzijde heeft gezegd jnou possumus", we kunnen niet; maar, zegt de Standaard de iibeialen hebben gezegd ïnon volumes", j>\ve willen niet". Zij zijn de ooizaak van het met tot stand kamen der giondwetsher ziening. Het Handelsblad wijst er op, hoe jde naam des Heeren" weder inde staalkundige aange legenheden woult te pas gebracht, en hoe de Standaard als altoos handig met bijbel teksten ageert. He Standaard schrijft: iDe heilige Schriftuur is voor ons geen boek vol fabelen en boeiende zinsneden, maar eeo Woord Gods, dat we gelooveu en in dat gezagh abend boek zegt de Christus zeil »Mij is gegeven alle macht in hemel en op aaide 1"; en betuigt ons een heilig apostel, dat God Almachtig aan den Christus seen tiaam gegeven heeft boven allen Naam, opdut in dieu Naam zich buigen zou alle knie ook deigeuen, die op aarde zijn 1" iliei bij mei kt het Handelsblad aan Wat zcuden de lezers van He Standaard wel van deze aanhalingen gedacht hebben, als er terstond was^gevolgd. sMaar tevens zegt de Christus zelf: sMijn koninkrijk is niet van deze wereld" 1 He Standaard gebruikt enkel de bijbel teksten, welke voor zyn doel passen, en schijnt te meenen dat zijn lezers geen andere teksten kennen. Wij mogen echter niet toelaten, dat Ho Standaard tegenover het eigen non possumits aan de liberalen toedicht eeo non volumus of nolumvs, d. i. tie ij willen niet". Dat moet dan beteekenen, dat de libeialen aan de-»belyders van onzen Ilsere Jezus Christus" geen recht willen laten wedervaren. Dat is eea grove onwaarheid. De meerder heid der liberale Kamerleden heeft gestemd vóór het voorstel-De Beoufoit c.s., waaibjj aan den gewonen wetgever de inrichting van het openbaar onderwys werd overgelaten, op gelyke wijze als de heereu DeSavornin Lohmau en De Geer m hun nota van 1883 hadden gewenscht. Een nog grooter ge tal liberalen stemde voor de lezing der regee ring, «aarbjj zelfs de mogelijkheid van subsidie in de Grondwet werd erkend. Maar de antirevolutionairen wilden lat niet aannemen,--zij eischten meer, en verkre gen daardoor voor hun partygenooten niets. Van hun geldt dus niet dat ze niet honden, maar dat ze niet wilden. En daarom herhalen vv'ij, wat wij eergis teren zeidentegen den onwil om den aan geboden vrede te sluiten, zou den anlirevo- lutionairen leden der ontbonden Kumer slechts loon naar werken geschieden, als de gioote meerdeiheid der kiezeis hun te kennen gaf: ïgij hebt de verzoening met gewild, nu wil/en wy m niet". SCHIEDAM, 22 Mel 18SG. Door het muziekkorps der dd. schutterij zal Zondag a. s., des namiddags te 1 uur, ia de Plantage alhier, by gunstig weder, eend muziekuitvoering worden gegeven. Het vol gende programma zal dan worden uitgevoerd: 1, Marsch, 2. Ouverture Romantique, K. e I er B e 1 a. 3. Loreley-Paraphrase op. 17, N e s v a d a. 4. Fleurs de St. Póters- bourg, Walzer, Joh. Resch. 5. Ouver ture Pique Dame, Fr. v. Suppé. 6. Marsch. De minister van binnenlandsche zaken heeft de aandacht van 'skoniogs commissarissen in de provinciën gevestigd op art, 38 der wet van 10 Mei 1886 StbldNo. 104), tot bevordering van de verdeeliDg van mark- gronden, met verzoek om, voor zooveel dat in iedere provincie noodig mocht zyn, zoo spoedig mogelijk na het in werking (redes 4 van die wet, uitvoering te geven aan genoemd artikel. Over de reglementswijziging voor Delfland, door Gedeputeerde Staten voorgesteld, schrijft de heer D. Van der Eyk, oud-hoofdingeland van Delfland, in een ingezonden stuk in de UT. JR. Ot .- Ik zou wenschen, bij deze gelegenheid nan dat collego to vragen: ten eerste: door wijziging van art. l,be« 1 vattende do grensbepaling van Delfland, Schioland bij Delfland to annexecren er dus diolGSO hec taren, die zich zonder eenigo vergoeding ontwa- teien in Delflands boezem, te Iaton meedragen in de lasten. Kan dit niet of mag dit niet, laat dan de pro vincie., die de sluis te Delftshaven voor de uit watering sloot, daarvoor aan Schioland eene andere eigen gelegenheid in de plaats geven, en dit waterschap van Delfland afsluiten. En ten tweede: art. 157, eerste alinea, zoodanig to wijzigen, dat de weg geopend wordt om voor de bebouwde eigendommen een ander belastingtarief in te voeren dan voor de onbebouwde. Ik noodig ingelanden van Delfland enpolder- bestuien dringend uit, deze punten te overwe gen en, zoo zij hot mot mij eens zijn, zich in dezen tot Gedeputeerde Staten to wenden. Steeds blijf ik nog van meening, dat don inge landen vnn Delfland in drieërlei opzicht onrecht gedaan wordt •1°. door do sluiting van de uitwateringssluis te Delftshaven 2". door de onbillijke vcideeling der lasten over do bebouwde en onbebouwde eigendommen 3". door den last om alleen voor de zee wering te zorgen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1886 | | pagina 1