A0. 1886.
Maandag 24 Mei.
m 6 47 8»
Eerste Blad
P O LI TI E.
w
V eertig-ste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
Binnenlandsche Berichten.
9
0s
'hé
,si
s o
Abonnementsprijs, per kwm taal
Srauo per postdoor het geheele Rijk
Afzonderlijke nommers
1.85.
- 2.50.
0.10.
ltVRKAV: HABKIt, JE, ISA.
Advertentieprijs: van i10 gewone regels mat
inbegrip van eene Courant1.10.
Iedere gewone rogel meer- O.iO,
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal betekend.
Aan het commissariaat van politie zijn als
op straat gevonden aangegeveneen paar
witte kousen, een witte handdoek en
een vrouwenzak met fl.ll.
Schiedam, 22 Mei 1886.
Meer dan dertig jaren zijn er reeds voorbij
gegaan, sinds de namen De Kunt en Sebasto-
pol op tedeis lippen waren. Welk een oorlog
Frankrijk en Engeland, in verbond met Turkije
ea later nog bygestaau door Sardinië. Sebasto-
pol is een legende gewordenDe Krim doet
denken jus een episode uiteen heldentijdvak
Choieia. koude, ellende, liet zwaard en de
kogel, ziedaar da factoren, die duizeuden Fian-
schen, Engelschen, Turken, ook Saidiniërs
wegmaaiden, 't Was eeu kolossale stt yd, waarbij
de fouten van Napoleon I niet werden begaan.
Aan de Zwarte zee, daar was Ruslands ge
voeligste plek; maar de duizenden en nogmaals
duizenden, wier gebeente ver vau huti ge
boorteland rust, zijn de krachtigste bewijzen
voor de oude stelliog: om eeu Rus te dooden,
Jjjn twee man noodig; een om hem dood te
fichïateo, en een om hem omver te werpen.
Het einde van den oorlog was echter: de
verovering van Sebastopolen de dei de
Napoleon kon het genot smaken, Moskou
en den ondergang van het groote leger ge
wroken te zien. Aan Rusland werd verboden,
en het verbond zich tot het houden van deze
voorwaarde bij het vredesverdrag van Maart
"1856 een oorlogsvloot in de Zwarte zee
te hebben. Noode onderwierp zich Rusland
aan deze bespottelijke voorwaardeen
vyftien jaren lang was de haven van
Sebastopol dood en versperd door de oorlogs
bodems, die de Russen er in hadden laten
zinken. In '70, toen de oorlog tusschen Frank
rijk en Duitschiand (liever Pruisen) in volleu
gang was, verklaarde Rusland, dat het de
bewuste bepaling van liet Parysche verdrag
niet langer geldig vei klaarde, en de opening
van de Zwarte zee voor zij a oorlogsbodems
|tls een feit vaststelde. Niemand had lust noch
moed noch kracht, zich in die troebele tijden
tegen dezen handigen greep van de Russische
diplomatie te verzetten, en Rusland ging be
daard zijn gang, lichtte de gezonken schepen
eo begon zachtjes aan de Zwarte zee weder met
z'(jn dreigende gevaarten te voorzien. Nu heeft
de keizer van Rusland t'ydelyk zijn verblyf in
De Krim opgeslagen en een dag of wat ia
het vermaarde Sebastopol vertoefd, waar men
druk bezig i3 de oorlogsvloot uit te breiden,
en waar juist een pantserschip, in tegenwoor
digheid van de keizerlijke familie, van stapel
liep.Rij deze gelegenheid heeft de czaar eeniga
«vdordten gesproken, die de aandacht hebben
*4
getrokken. Hy zeide o.a,: »Meer dan dertig
jaren ziju voorbygegaan sinds de vloot \an
de Zwaite zee hare heldendaden verrichtleen
zich opofferde voor het weizyu van Rusland,
'hans bestaat die vloot wedertot vreugde
van het vaderlanddat haar lang betreurd
heeft. Met geheel mijn wil en al myn ge
dachten wijd ik mg aan de vreedzame ont
wikkeling van het volkswelzijn. Er kunnen
echter omstandigheden zj-1, die de vervulling
mijner wenschen moeilyk 1 laken en my dwin
gen gewapenderhand de at ngeiande eer des
vaderlands te verdedigen. 1c zulk geval zoudt
gij met my optreden met dezt'fde toewydmg,
dezelfde standvastigheid, welke uwe vooi vade
ren tot ontzetting der tijdgenuoten toonden,
toen ze op den roep van mijn gtootvaderde
wapenen grepen. Op de zee, rie getuige van
hun heldendaden, vei trouw is u de verdedi
ging toe van de eer en de veiligheid van
Rusland."
Deze woorden hebben deaaudt'ihtgetiakken,
en vootal 'de Engelschen hebben gezegd, hoor,
wulk een taal; dal is bedieigiug met oorlog 1
Misschien beieekeueu' de, woorden van den
czaar niets bijzondeis; misschien ook nebben
ze een groute gedachte tot achtergrond gehad.
De toestand in Bulgarije bevalt aan de Russen
niet; Griekenland heeft het met kunnen of
willen helpen, ofschoon de Grieksche politiek
der laatste maanden volkomen naar het hart
der Russen moest zijnde verzwakking van
Turkije. Of het gaarne ziet dat Oostenrijk zich
steeds vaster nestelt in Bosnië en Herzegowina,
die zoo zachtjes aan geheel in Oostenrijk-Hon-
garije opgaan, valt te betwijfelen; maar tot
een oorlog komt het voorloopig zeker niet. De
Duitsehe keizer mag geen oorlog meer beleven,
en zijn trouwe wachter, Bismarck, zal wel
zorgen datmogelyke moeilijkheden in der min
ne worden geschikt. Overigens ontbreekt de
brandstof niet; meu heeft ze voor de hand en ze
behoeft sPcnts erveL ontstoken to wot den,
om in lichtelaaie uit te slaan.
De Grieken hebben een nieuw ministerie;
de heer Valvis heeft het regeeringsbeleid over
gegeven aan den heer Tricoupis, die toch ook
eigeulyk de man was, orn in den bajertdaar
te lande orde te brengen. Men heiinoett zich,
dat h|j reeds by het altreden van Delyan-
nis door den koning was aangezocht, om
een nieuw ministerie te vormen, dóch dat hij
toeu om constitutioneele redenen weigerde.
Thans bestaan die niet meer en heeft de
Grieksche volksvei tegenwoordiging reeds in
haar eerste bijeenkomst dadelijk te kennen
gegeven, dat ze het optreden van Tricoupis
wenschle. Immers met groote meerderheid
wei d zjju candidatuur voor liet voorzitterschap
"der Kamer boven Delyannis verkozen. Dit is
een eerste stap, om uit den tegenwoordigen
toestand te geraken, en het beste zullen by deze
affaire gevaren hebben zij, die door groote
levei au tién aan de Grieksche regeering een
aaidige som hfibbeu verdiend.
De Standaard is op 2yo gewone wyza
begonnén met de voorpostenschermutselingen
voor den verkiezingsstrijd. Dat de minister
Heemskerk de 1 ecliterzijde der Tweede Kamer
heeft aangeduid als de oorzaak van den
tegenwoordigen toestand, staat baar niet aan.
De rivierzijde heeft gezegd jnou possumus",
we kunnen niet; maar, zegt de Standaard
de iibeialen hebben gezegd ïnon volumes",
j>\ve willen niet". Zij zijn de ooizaak van
het met tot stand kamen der giondwetsher
ziening.
Het Handelsblad wijst er op, hoe jde naam
des Heeren" weder inde staalkundige aange
legenheden woult te pas gebracht, en hoe
de Standaard als altoos handig met bijbel
teksten ageert.
He Standaard schrijft:
iDe heilige Schriftuur is voor ons geen
boek vol fabelen en boeiende zinsneden, maar
eeo Woord Gods, dat we gelooveu en in
dat gezagh abend boek zegt de Christus zeil
»Mij is gegeven alle macht in hemel en op
aaide 1"; en betuigt ons een heilig apostel,
dat God Almachtig aan den Christus seen
tiaam gegeven heeft boven allen Naam, opdut
in dieu Naam zich buigen zou alle knie ook
deigeuen, die op aarde zijn 1"
iliei bij mei kt het Handelsblad aan
Wat zcuden de lezers van He Standaard
wel van deze aanhalingen gedacht hebben, als
er terstond was^gevolgd. sMaar tevens zegt
de Christus zelf: sMijn koninkrijk is niet van
deze wereld" 1
He Standaard gebruikt enkel de bijbel
teksten, welke voor zyn doel passen, en
schijnt te meenen dat zijn lezers geen andere
teksten kennen.
Wij mogen echter niet toelaten, dat Ho
Standaard tegenover het eigen non possumits
aan de liberalen toedicht eeo non volumus
of nolumvs, d. i. tie ij willen niet". Dat
moet dan beteekenen, dat de libeialen aan
de-»belyders van onzen Ilsere Jezus Christus"
geen recht willen laten wedervaren.
Dat is eea grove onwaarheid. De meerder
heid der liberale Kamerleden heeft gestemd
vóór het voorstel-De Beoufoit c.s., waaibjj
aan den gewonen wetgever de inrichting van
het openbaar onderwys werd overgelaten, op
gelyke wijze als de heereu DeSavornin
Lohmau en De Geer m hun nota van
1883 hadden gewenscht. Een nog grooter ge
tal liberalen stemde voor de lezing der regee
ring, «aarbjj zelfs de mogelijkheid van
subsidie in de Grondwet werd erkend.
Maar de antirevolutionairen wilden lat
niet aannemen,--zij eischten meer, en verkre
gen daardoor voor hun partygenooten niets.
Van hun geldt dus niet dat ze niet honden,
maar dat ze niet wilden.
En daarom herhalen vv'ij, wat wij eergis
teren zeidentegen den onwil om den aan
geboden vrede te sluiten, zou den anlirevo-
lutionairen leden der ontbonden Kumer slechts
loon naar werken geschieden, als de gioote
meerdeiheid der kiezeis hun te kennen gaf:
ïgij hebt de verzoening met gewild, nu wil/en
wy m niet".
SCHIEDAM, 22 Mel 18SG.
Door het muziekkorps der dd. schutterij
zal Zondag a. s., des namiddags te 1 uur, ia
de Plantage alhier, by gunstig weder, eend
muziekuitvoering worden gegeven. Het vol
gende programma zal dan worden uitgevoerd:
1, Marsch, 2. Ouverture Romantique,
K. e I er B e 1 a. 3. Loreley-Paraphrase op.
17, N e s v a d a. 4. Fleurs de St. Póters-
bourg, Walzer, Joh. Resch. 5. Ouver
ture Pique Dame, Fr. v. Suppé. 6.
Marsch.
De minister van binnenlandsche zaken heeft
de aandacht van 'skoniogs commissarissen
in de provinciën gevestigd op art, 38 der
wet van 10 Mei 1886 StbldNo. 104), tot
bevordering van de verdeeliDg van mark-
gronden, met verzoek om, voor zooveel dat
in iedere provincie noodig mocht zyn, zoo
spoedig mogelijk na het in werking (redes
4 van die wet, uitvoering te geven aan genoemd
artikel.
Over de reglementswijziging voor Delfland,
door Gedeputeerde Staten voorgesteld, schrijft
de heer D. Van der Eyk, oud-hoofdingeland
van Delfland, in een ingezonden stuk in de
UT. JR. Ot .-
Ik zou wenschen, bij deze gelegenheid nan dat
collego to vragen:
ten eerste: door wijziging van art. l,be«
1 vattende do grensbepaling van Delfland, Schioland
bij Delfland to annexecren er dus diolGSO hec
taren, die zich zonder eenigo vergoeding ontwa-
teien in Delflands boezem, te Iaton meedragen
in de lasten.
Kan dit niet of mag dit niet, laat dan de pro
vincie., die de sluis te Delftshaven voor de uit
watering sloot, daarvoor aan Schioland eene
andere eigen gelegenheid in de plaats geven, en
dit waterschap van Delfland afsluiten.
En ten tweede: art. 157, eerste alinea,
zoodanig to wijzigen, dat de weg geopend wordt
om voor de bebouwde eigendommen een
ander belastingtarief in te voeren dan voor de
onbebouwde.
Ik noodig ingelanden van Delfland enpolder-
bestuien dringend uit, deze punten te overwe
gen en, zoo zij hot mot mij eens zijn, zich in
dezen tot Gedeputeerde Staten to wenden.
Steeds blijf ik nog van meening, dat don inge
landen vnn Delfland in drieërlei opzicht onrecht
gedaan wordt
•1°. door do sluiting van de uitwateringssluis
te Delftshaven
2". door de onbillijke vcideeling der lasten
over do bebouwde en onbebouwde eigendommen
3". door den last om alleen voor de zee
wering te zorgen.