Maandag 13 September.
6557.
Tweede Blad.
Feuilleton.
A°. 1886.
V©ertigste
J aargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
Buiten lands che Berichten.
Binnenlandse he Berichten.
Pe Dierentemster.
i-iim^v'-'**"j**m&r -,•"-,i vi «-tvwt -a,<&vr?
eks# 'V- ,^5 v '>r W:| -- »>r ,f
,\?n
iwf
Is
jkn ,-v v 1
j r •'ly i> w v
V* - '- ft; l J' fif
«- "a v va
5'-*v.
i «WrSj
ns$
;rk
JUbosnEvsknisphus, per kivaitaal
tttncu pet postdoor liet gehcele Rijk
Afcondeilijke nominers
t 1.85.
- 2.50.
- 0.10.
BVKB1V: HARKT, K, 134.
AovEBTBNTjEi'RUs: van 110 gewone regels met
Inbegrip van eene Courant1,10.'
Ieders gewone regel meer0.10
DribmajU. geplaatst wendt tegen twkbhaac. berekend.
DÜ1Ï8CU1ASD.
De waarde der gezamelijke invoeren
ia Duitschtan d gedurende het jaar
4879, toen het zuiver protectionistische tarief
werd ingevoerd, beliep 3798 roillioen mark;
die der u i t v o e r e n 2774 tnillioen tnark.
Reeds dadelijk, van het jaar 1880 af, namen
de invoeren met bijna een milliard mark af,
in daalden zy beneden de uitvoeren. Daarna
Stagen èn io- èn uitvoer langzaam, totdat
jjjj beide voor 1883 hetcyfcr van 3250 millioen
mark bereikten. Daarna trad er voor beide
weder achteruitgang Sd, zoodat zy voor 1885
1)Boeden de 3 milliard stonden, terwjjl, en dit
verdient de bijzondere aandacht, het bed. ïg
der uitvoeren van 1883 af opnieuw, en regel
matig, beneden dat der invoeren bleef. Dit
is juist het omgekeerde van hetgeen men door
middel der protectie hoopte te verkrijgen.
Prins Alexander van Batteoberg is gister
middag te half 5 uur te Darmstadtaangekomen.
Hy werd aan het station begroet door den
Eogelschen zaakgelastigde en den eersten
burgemeester, en is na een kot t oponthoud
.doorgereisd naar Jugeoheim.
ENGELAND.
Een officieel communiqué spreekt catego
risch het gerucht tegen, volgens hetwplk aan
de Porte de benoeming van den heer White
tot gezant te Konstaniinopel zou zijn voor
gesteld, en de Porte zoude geweigerd hebban
pan dia benoeming hare goedkeuring te
hechten.
FRANK II 11 H.
.Uit den staat van de inkomsten der directe
(belastingen in Fiankryk gedurende de niaand
Augustus blijkt, dat zy 293,075 fr. beneden de
raming zijn gebleven, doch 1,973,300 fr. meer
hebben bedragen dan de ontvangsten in de
zelfde maand van het vorige jaar.
E 0 S L A N D.
liet Journal de St. JPdterxbourg schryft:
Rusland heeft tegenover prins Alexander
geenerlei verplichting op zich kunnen nomen,
maar heeftzyn vertegenwoordiger in Bulgarije
gelast aan de bevolking te doen weten, dat de
regeering bereid is al haien invloed aan te
wenden, om de partijen met elkaar te ver
zoenen, de rust te herstellen en de op wettelijke
wyze gevestigde regeering te ondersteunen.
SCHIEDAM, II September 1886.
Men leest in de vKroniek" der Stemmen
voor waarheid en vrede:
»De revolutionaire beweging, welke thans
-van de ïgerefonneerdan" uitgaat, moet worden
gefnuikt door een krachtig optreden der
kerkelijke besturen. De toestand der berk,
hoezeer ook ia stryd met hetgeen hij behoorde
te zyn, moet eerlyk worden aanvaard. Geen
heil moet wordeu gewacht van wederinvoe
ring der Doi dtbche kerkorde, welke eenvoudig
onmogelijk is, en toch tut geen kerkherstel
zou leiden. De weg tot opbeuriug der ketk
is duideljjk aangewezen, Tmvyl haar godge
leerden yverig studeereo, en niet blind blyven
voor de methode en de resultaten der natuur
wetenschappen, moeten de hei dei s en leeraars
der keik toooeu een oog en een hait te hebben
voor onze -sociale nooden. Da Willemstraat
te Amsterdam heet in de uren* van het oproer
te zien gegeven welk een heilzameu invloed
de evangelisatie uitoefent, De heer Adamu
van Scheltema, die zoo ijverig in die wijk heeft
gearbeid, heeffHot eer van God en tot wezen
lijken bloei der kerk meer gedaao dan al de
^gereformeerde" heeren te Amsterdam samen.
Ea dien weg moest het op. Het verlorene
moet worden gezocht; de schapen moeten
hooren de stem van den goeden herder. Om
ons henen leveu, lijden, sterven honderden,
aan wie wij het Evangelie moeten brengen.
Indien wij daar onze krachten aan wijddeo,
we zouden tot twisteD minder tyd hebben, en
ons geestelyk leven zou een bljjder aanzien
verkrjjgen. Amalia van Lassaulx klaagt er
over, dat zij iu hare roomsch-katholieke
omgeving zoo veel jtooniige" christenen zag
verschijnen; iets dergelijks nemeu wjj thans
waar. De Heer Jezus Christus wordt gepredikt
als Koning niet als Heiland, niet als Hei der.
2y, die voor hem ijveren, zien somber en zuur,
en zy kennen evenmin blijdschap als zacht
moedigheid. Zy geljikeu zoo weinig op Hem,
die niet afstiet, maar aantrok. Men behoeft
geen voornamer te zyn van een oppervlakkig
inelhodisme, om zich van eea christen toch
eene andere voorstelling te maken. Onze vrome
moedeis en voorgangersde inannea en
vrouwen, van wier geestelijk kapitaal wjj nog
de renten gemeten, waren zoo geheel aodeis.
"Welke vriendelijke eu blymoedige christenen
waren mannen als Gregory Piei son, de Mar ez
Oyens, Mackay eu zoovele anderen, die my
met hunne vriendschap vereerden eu wier na
gedachtenis ik zegen. Ik kan niet iuzien, dat
zij, die bi] de vgeiefurmeerden" zich voegen, er
beter op worden. Ze wordeu zoo liefdeloos
en zoo onbarmhartig, zoo hard eu zoo eng.
Ik zie niet dat ze heiliger, maar wel, dat ze
heftiger worden, en ik kan niet gelooven, dat
dit is naar Gods wil. O, het is een moeielyke
lijd. Mij dunkt, wij moesten slechts den
ding doen willendienen en niet heetschen.
We gaan andere dingen en toestanden tege
moet, maar welke 7 Dat kan ons niemand
zeggen. In zulke tjjden past het onsg*6rouW
te zjjn in het aanbevolen werk. Ook is dit
duideljjk: de Heer wil personen, individualt*
teiten, en 't is ongeloof zijne kracht te zoeken
in eene kerk, die ons dragen en ons stempelen
moet. En Jezus Christus wil ook voor on$
zijn iemand, niet een begrip, niet een doemay
maar bet leven, de levende. Wie in Hens
gelooft, is vry gemaakt en aan zich zelf
teruggegeven, en hjj vieest ook niet. Het
geloof ziet ook nu de heerlijkheid des Hemen.
Moeilyk, rnaar groot is onze tyd, en de
kerk met ai hare ellende is thans rijker en
krachtiger dan in den bloeitijd der orthodoxie,
toen iedereen bijna de formulieren van eeuig-
heid had onderteekend. Maar velen heboid
daar geen oog voor. Zjj worden bang gemaakt.
Laat ons den goeden moed b-liouden. De
wan is in de hand des Heeren, en Hjj ban*
teert ze"We steun nog op den akker,
en hopen er niet nutteloos ouze plaats te
bekleeden."
Naar aanleiding van het Amsterdamsche
oproer, dat schr, hoofdzakelijk toesehrjjii aan
een geest van verzet tegen de politie en het
leger, aangekweekt zoowel door de sociaal*
democraten als door Kuyper en zjjne volge
lingen, door de wyze, waarop zy tegen da
gestelde machten optiedeo, zegt hjj, dat het
middel, om eene herhaling er van te voorko
men, niet daar gezorht moet worden, waar
de heer Heldt het meent te vinden. sBy toch
meent, dat het vetleeuen van het stemrecht
een einde zou maken aan dethana heei «ehnnd»ï
ontevredenheid. Wij achten heloveiho-lig, dit
gevoelen te weerleggen. Dat »d« normale
ai heidedag", of een reeks sociale wetten d®
ongunstige stemming ouzer werklieden zou
doen ophouden, achten wjj zeer twyfelactitig.
Van een wetboek op den arbeid zyn wij nooit
Roman van ROSENTHALBon'in.
18.
«Theresa ja, zij maakt eene uitzondering
op den regel en bevalt mij wol. Zij hoeft ver-
«tand on weet mij aan zich to binden, moor dan
finds jaren eene vrouw dat vermocht. Boven
dien zou 't do moeite waard zijn, naar hare
head te dingenzij is de ei fgennnm on ik zou
langs dezen weg zonder veel moeite tot mijn
•dool geraken. Alnar ik zou door te trouwen mij
zeiven een juk opleggen, dat ik niet dragen wil.
Mij vast te koppelen aan eene vrouw beteekent
mij zehon een slavcnkoten aan to leggenmij in
dienst te stellen van het gewone, allodangsche,
- burgerlijke loven, dat ik nu eenmaal in al zijns
■eentonige nuchterheid verafschuw Maar ik
kan mij immers een keten aanleggen met wijde
schakels," en een valscbe lach werd om
den mond dos jongen mans zichtbaar nik
kan mij het juk draaglijk maken, wanneer ik
maar eens geheel moester bon van de positieI
Zon zij t willen Ze komt mo nogal verstan
dig en koel, terughoudend en voorzichtig voor.
Dat 's prachtig, maar zou mijne plannen
niet in de hand werken. Wij willen deprcefop
haar nemenwij wilton het ernstig onderzoeken.
Zij zou de eerste vrouw zijn, die mij weerstond."
Toen Wolfgang tot dit besluit gekomen was,
kwam hom plotseling de Hollander in de ge-
oachte, en hij redeneerde verder: Togen hem
is zij vriendelijk, min of meer toeschietelijk zelfs.
Zou er tusschen die beiden iets bestaan Maar
hoe zou zij nu zoo'n gek kunnen liefhebben, die
haar altijd mot zijne dubbelzinnige galanterieën
vervolgt Zij lacht vriendelijk tegen hem, maar
dat doet zij tegen iedereen. Ik zou hem niet
raden in mijn vaarwater te komen."
Dit laatste riep bij zoo luid en'met zulk eene
wildo uitdrukking op 't gelaat, dut eene tegen
over hem zittende dame van middelbaren leef
tijd, die hem van Geut af geen oogenblik uit het
oog veilorcn had, verschrikt de ooger. neersloeg.
Wolfgang verontschuldigde zich met eene be
leefde buiging over zijne luidruchtigheid, schoof
in een hoek terug en hield zich, alsof hij ging
slapen. Mnnr de slaap week verre van hom.
Mijnheer Arendborg was en bleef het onderwei p
zijner overpeinzingen en wat diens compagnon
met hora, den niets kwaads vermoedenden Hol
lander, voorhad, indien werkelijk bleek dat hij
ernstige plannen op Theresa had, was niet veel
goeds en hod bcret zeker, wanneer hij er van
bewust waic, aanleiding gegeven zijne geheele
wapenrusting bij was eigenaar van oen vol
ledig arsenaal schietgeweren met scherp te
laden.
liet veidwijnen van den ouden Dorsum had
nog niemands aandacht getrokken. Hij was in
zijne betrekking als makelaar dikwijls opteisen
somtijds vveken aaneen van buis.
Doctor Hendrik Diirsum had, toen hij van den
eersten schrik bekomen was, besloten ook nu
nog de dingen op hun beloop te laten en be
daard af ta wachten, wat verder geschieden,
moebt. Het testament berustte niet langer bij
zijnen vader, on eerst wanneer het weer te
voorschijn kwatn, zou blijken vanwaar en hoe,
De schuiflade, waarin Marie het document ge
legd had, wet;1 gebruikt voor waardelooze, ver-
loopen akten. Zij was nooit op slot en wefdt
alleen geopend om er eenig pakpapier uit te
nemen of een uitgediend stuk in te leggen; zij
bleef ook wel wekenlang dicht.
Dat wist Alarie niet. Zij meende dat deze lade^
waar de advocaat altijd voor zat te werken, hem
tot bewaarplaats diende van dagelijks voorkomende
dingen en dat bet daarin geborgen papier het®
dus dadelijk in het oog moest vallen.
Eerst luid zij het op de schrijftafel willen leg*
gendoch bij nadere ovorweging achtte zij het
in de lade veiliger. Er kon dien morgen vroeg
een bezoeker in het kantoor worden gelaten, of
de oude Bürsuni kon er onverwachts Hnnan-
komen en het stuk zien liggen, en dat wilds
zij natuurlijk rooi komen.
»A
■kV
