m
Gemengde Berichten.
ïï-
g&M
l*>n)
tob.-,
KÖA -
gekomeneeDvoorstel van burgemeester en
wethouders1 tot uitbreiding van,de concessie
der Rotterdamsche trammaatschappij, wegens
de' uitbreiding van het tramnet in het wes
telijk gedeelte der etad.
v De raad heeft f8400 goedgekeurd voorde
Uitbreiding san de beestenmarkt.
^Burgemeester en wethouders hebben afwy-
zend gepreadviseerd iu zake het adres der
slagersvereeniging.
De raad beschikte afwijzend op een verzoek
Van de vereeniging tot bescherming van die-
ran, om een jaarlijk-che toelage van f250
wegens het afmaken van onbeheerde honden.
Goedgekeurd werd eene verordening, rege
lende de pensioenen der gemeente-ambtenaren,
alsmede eene verordening op de algemeens
begraafplaatsen, welke beide gewijzigd moes
ten worden wegens de vereeniging van Rot
terdam met Delftshaven.
Door burgemeester en wethouders werd nog
een voorstel ingediendom in het raadhuis
der voormalige gemeente Delftshaven een
politiebureau te vestigen, en op den hoek van
de Kruiskade eo den Westersingel een politie-
wachthnia te plaatsen.
Uit Riraberg is opnieuw een adres by de
Tweede Kamer ingekomen, om aan te dringen
op afstemming van bet ontwerp, waarbij die
gemeente met de gemeente Ubach over Worms
Wordt vereenigd. Daarin wordt beweerd dat
bet initiatief voor die vereeniging is uitge
gaan van den pastoor van Rimberg, en dat
jaet alleen te doen is om een gemeenteraad
op te ruimen, die zich zedelijk en admini
stratief met aan den pasteer wil onderwerpen.
Door de zVereeoiging voor Gymnasiaal
Onderwijs op Gereformeerden grondslag" is
$8 Zetten een tweede gebouw gesticht, dat
voor een 40tal internen is ingericht. Het doel
is, daarin de jongere discipelen te plaatsen,
yoor wie andere huisregelen dan voor de
oudere noodig zyn. Vooral zal deze kostschool
moeten dienen tot voorbereiding voor het
gymnasium, en dus daarin onderwijs worden
gegeven, gelijk aan dat in scholen voor meer
Uitgebreid lager onderwijs. *0^
Naar men verneemt, zal in de zaal van
'g rijks museum te Amsterdam, waar de por
tretten der Nederlandsche zeehelden zyn opge
hangen, een huldeblijk geplaatst worden ter
üere van die dapperen.
Op het initiatief van den heer jhr. De
G&sembroot heeft zich daartoe eene commissie
gevormd, waarvan aan den burgemeester van
Amsterdam, den heer Van Tieohoven, het
fere-vuorzitteischap is opgedragen.
Delft. Gisteren werden door B. en W.
glhier in het openbaar in huur aangeboden
de lokalen enz. vau Stad* Doele met inven
taris, over een tijdvak van zes maanden,
Ingaande 4 December 1886. Zy zijn gegund
zNeen, dat moogt gij niet doen, was het ant
woord. sik heb daarvoor een uwer vrienden, doctor
Antony, gekozen. Deze heeft zich bereid ver
klaard voor mij te pleiten en kan daarbij met
in overleg treden, 't Zal niet zoo erg afloopen,
als gij denkt.
#Dat geve Godsprak de zoon.
De voor het onderhoud toegestane tijd was
verstreken.
ZEVENTIENDE HOOFDSTUK,
Een troostgrond in zijn smart was voor den
jongen advocaat de gedachte aan Theresa. Hij
Wist hoeveël deelneming zij getoond bad in zijn
lot dat zij om zijnentwil, ofschoon nog niet
geheet hersteld, ijlings van Brussel naorErodcn
was gereisd, zoudra zij met de zaak in kennis
was gesteld dat zij zich tweemaal tot een
onderhoud bij bet gerecht had aangemeld en boven
dien een rechtsgeleerde had aangenomen om haar
bij al wat op zijne zaak betrekking had voor te
Jichten en te raden.
aan de hoogste inschrijvers? dë liêerèn B. M."
Dugsen en H.' M. Tooinend te Leiden, voor
f 1 i 75. -
Het stoffelijk overschot van Fred. Archer, den
jockey, zoo schrijft onze Londensche berichtgever,
is Vrijdag te Newmarket ter aarde besteld, met
een staatsie, zooals slechts hij de allergrootsten
in den lande wordt in acht genoir.dn. De geheele
stad was in rouwallo winkels waren gesloten,
de zaken stonden geheel stil. De lijkkoets werd
voorafgegaan door een grooten wagen vol kransen
en bloemen, waaronder van den prins van Wales,
den hei tog van Westminster en een groot aan
tal edellieden en vereenigingen. De troonopvolger
zelf was bij de begrafenis vertegenwoordigd door
een adjudant, de hertog van Westminster door
zijn zoon, het Parlementslid lord Grosvenor. De
Daty Teleyraph wijdt ruim een kolom aan de
beschrijving der plechtigheid, en heeft slechts -
17 regels ruimte over voor een hoogst belang
rijke redevoering van den aftredenden school
opziener Matthew Arnold, eon van Engeland»
beroemdste hedendaagsche dichters, den man,
die meer dan eenig ander voor het openbaar
onderwijs hier te lande heeft gedaan. Wel een
bewijs welk een prestige Fted. Archer genoot.
Onder de lagere klassen was zijn naam even
goed bekend als die ra,, den heer Gladstone, en
velen hielden hem mogelijk nog veel meer in
eo re. Zijne daden van horsemanship waren zaken,
gemakkelijk door het met sport-smaak geboren
Engelsche volk te begrijpende verhalen van
het kolossale inkomen, dat hij jaarlijks vei diende
van zijn prachtige kleederenvan de adellijke
sportsmen, die zich zijne diensten betwistten
van de hertoginnen en gravinnen, die trotsch
waren in Freddie's gezelschap teverkeeien; die
alle werden gretig verslonden door duizenden
en duizenden, voor wie staatkunde, kunst, letter
kunde en wetenschap van volstrekt geen belang
zijn. Daarenboven meenden zij, die zijne triomfen
bijwoonden, dot bij Archer's llevelingsmanier, om
met éen haal of sprong den eindpost ie Oeba'en,
het welslagen meer aan den rijder dan aan het
paard te danken was, en dit verhoogde niet weinig
zijne populariteit. Buitendien, het volk kpn met
trots van hem getuigen er ist unser ems. Vóór
15 jaren was hij nog staljongen, en sedert dien
tijd had hij, niettegenstaande hij op grooten
voet leelde, een vermogen van anderhalf milhoen
gulden verzameld.
Zijne eerlijkheid was boven verdenking''ver
heven, eene deugd, bij Engelsche jockeys'met
altijd te vinden, en wij, vieemdelingen, mogen
glimlachen bij het idee, dat de wetkelijke afgod
van het Engelsche volk maar een jockey, een
gewezen staljongen was; dat zijn dood diepbe-
treut d wordt over het geheele knd, is een feit.
Engeland heeft in Fied. Archer een gioot
man vei loren.
Aan boord van het stoomschip Veravan
Astrakan de Wolga opstoomende, is door het
springen van eene lamp brand in de kajuit.ont-
staan, "die *-zóo snel toenam, dat'weldra hét ge-
heele schip in vlam stond. Alle pogingen der
equipago tot blussching bleven vruchteloos. Daar
de passagiers allen te bed lagen, ontstond er bij
het vernemen van den brand aan boord ceno waio
paniek. Eenigen liepen naar het dek, anderen
sprongen overboord on velen kwamen in de vlam
men om. Toen de gezagvoerder zag dat de
brand niet te blusschen was, hield hij (af naar
land, met oogmerk om bet schip op strand te
zotten en ,te beproeven het loven der 400 zich aan
boord bevindende personen te ïedden. Onder het
naar den wal stoomen sprongen sr nog een aan
tal passagiers in vertwijfeling overboord. Ein
delijk liep het schip op het stranddoch het was
daar zóo diep, dat do passagiois niet aan Jand
kondon komen, zoodat er velen verdronken.De
Vera brandde tot de vvatoilijn af, en meer dan
100 personen kwamen in de vlammen om. In
het geheel hebhen meer dan 200 peisonen bij
deze ramp het laven verloren.
Dat in Hongarije beschuldigden gepijnigd wor
den om tot eene bekentenis te worden gebracht,
bewijst de volgende gebeurtenis, die door de Zeven-
bergsche Gasette vermeld wordtIn Dergea, een
plaatsje in Uongarije, werden twee knapen door
een grondbezitter verdacht van aan een geringen
diefstal schuldig te zijn. De beide beschuldigden
ontkenden evenwel hetgeen hun ten laste werd
gelegd, 't welk dadelijk ten gevolge had dat de
oudste van de twee door di ie gendarmen zóo
geslagen werd, dot het bloed hem uit monden
neus kwam. Toen hierna de beschuldigden nog
hunne onschuld betuigden, gi epen de gendarmen
den oudste bij het haar, lieten hem op een stoel
stappen en trokken, nadat ze hem met het haar
aan een balk gebonden hadden, den stoel weg,
zoodat de ongelukkige aan zijne haien hing. Hij
gilde als een razende van de hevige pijn en weid
kort daarna bewusteloos. Dit alles gebeurde in
het openbaar en ten aanschouvve eener groote
volksmenigte, Toan de vader van den gemartelde
toesnelde en smeekte dat men met deze wreede
marteling mocht ophouden, kreeg hij enkel sla
gen tot antwoord. Do jongste beschuldigde werd
ook op de gruwelijkste wijzo gepijnigd. Na eeni
gen tijd werd de gehangene losgemaakt, en, na
dat hij weer bijgebracht was, in gezelschap van
zijn broeder geboeid naar een naburige plaats,
gevoerd en daar aan het kantongerecht over
geleverd. Het gerecht stelde een onderzoek in,
waarbij - hunne onschuld bewezen word en dat
leidde tot vrijspraak der beide beschuldigden.
Van een proces tegen de foljterknechten is nog
niets bekend.
-t
Een der vroolijkste hofnarren, dia geleefd
hebben, was Gonella, die in 't begin der vijf
tiende eeuw in dienst was van den markgraaf
Nicolaas Van Este, hertog van Ferrara, gestorven
in 1442 Van zijne grappen en guitenstreken zijn
vele voor het nageslacht opgeteekend..
Op zekeren dag vroeg hem zijn meester welk
ambacht de meeste beoefenaars in Fei rara had.
»De geneeskunst», antwoordde Gonella,Domme
vent», liep da hertog, zen er zijn nauwelijks
twee of drie geneesheeien in de stad U
-wïu-w ..1 - i
-"Toen de nar zijn beweren yolhieldfi
weddenschap 'aangegaan om hónderd k
Den volgenden dag wikkelde Gonella zijn55!
zicht in wollen doeken en vertoonde rich zij
bij 't uitgaan van da kerk. Elk, die voor
bijkwam, vroeg hem wat hem scheelde, en 'hf
antwoordde steeds dat hij hevige kiespijnhad,f
Iedereen raadde hem 'teen of ander midderi
aan en hij noteerde ze alle, met den naam 'èj
bij van w'wn het had opgegeven Later ging hij"
de stad inniemand bleef in gebreke hem eeip
onfeilbaar middel aan de hand te doen en hij,
toekende op die manier meer dan driehonderd',
raadgevingen en namen op. Den volgenden dag'
kwam hij, nog altijd met zijn gezicht in doekênll
gewikkeld, aan tafel, en do heitogfdie niet dacht
aan fopperij, verzuimde niet hom een goedea'f
raad te gevende hofnar plaatste nu dieni
naam bovenaan op zijne lijst.
Den dei den dag vertoonde hij zich weer air
volkoman hersteld aan het hot en liet den hortog'"'
zijne lijst zien van driehonderd geneeshocren.f
Gonella had de weddenschap gewonnen endcf
honderd kionen werden hem uitbetaald; 'twail
duidelijk gebleken dat iedereen in Ferrara soro
.tb
.v
>*l
wijlen voor geneesheer meende te moeten spe!en,|
Dit geschiedde in Italië in de eerste helft der?
vijftiende eeuw en het is daar en elders xoo^I
gebleven tot op dezen dag. Al
De Temps, deelt een aardig staaltje mode, hoe'
onkundigeen eigenwijze liefhebbers van schilderijen
het slachtoffer worden van hunne eigene dwaas
heid en de gewetenloosheid van anderen. Een'
zeer rijk man te Parijs verzocht onlangs «n
handelaar in schilderijen bij hem te komenhij l
wilde hem zijne verzameling laten zien, welke
uil 80 merkwaardige stukken van Troyon, Mel#-V
senior, Corot, Fromentin en andere beroemdhe
den bestond, die hij, door eon gelukkig toeval,.'?
buitengewoon goedkoop had gekregen. De hande
laar, getroffen door de opsomming der schil-"
derijen, gaf aan de uitnoodiging gehoor. Groot-
was zijne verbazing, toen hij de schilderstukken
zog. Hij aarzelde niet den eigenaar te vei klaren
dat al zijne schilderijen onecht waren. De liefhob-'i.
ber wilde het niet gelooven, meende dat de ban- -Lj
delaar zoo sprak, «mdat hij er niets aan verdiend -ri
had, en zeide dat zijne schilderijen niet onecht y
behoefden te zijn, omdat hij zich door de Parij» A
sche handelaren niet had willen laten afzetten./-
Do handelaar, hoofd van eene der meest geziene
firma's te Parijs, kon gemakkelijk den man be
wijzen hoeveel zijne verzameling waard wan;
men had hem zelfs fac-simile's voor oorspronke
lijke werken in de handen gestopt, en deze fraaie
verzameling kostte hem fr. 400,000.
Men wist dat hij bedrogen was door verschei
dene van die makelaars, welke binnendringen bij
personen, die als zeer vermogend bekend staan,
en dan hunne buitengewone buitenkansjes"
aanprijzen. De man, in plaats van rand te vra
gen, had zich door die praatjes laten inpakken
en kopieen voor den prijs van origineelen gekocht.
Alle expei ts en eerlijke lmndelsren te Parijs ver
zochten hem de bedriegers aan te klagen,'maat*
Die gedachte wekte bij den jonkman een zalig
gevoel en hield hem staande, wanneer hij, zooals
nu, der wanhoop nabij was.
Lag niet in dat alles, zoo peinsde hij, hot dui
delijk bewijs dat hij haar volstrekt niet' onver
schillig was? Sprak daaruit niet iets meer Ldan
eenvoudig medelijden met zijn ongeluk?
iiMisschien," dacht hij, zwil het lot mij langs
dezen v/pg schadeloos stellen voor het leed, dat
ik gedragen heb en nog moet dragen; misschien
heeft juist mijn ongeluk de vonk der liefde bij het
edele meisje aangewakkei d en werpt het mij th'ané
als van zelve toe, wat ik zonder dufnnoit had
verworven. Deze schadeloosstelling zou dubbel op
wegen tegen een lang en droevig lijden."
Van deze gedachten vervuld, had Hendrik Bör-
sum zijne woning bereikt. Toen hij do breede,
liooge, kille gangdootliep, iiad hem onverwachts
eene gestalte tegen, die hij bij 't eeislo gezicht
niet heikende. Was dat bleeko, ziekelijk uitziende
meisje, met dia ingezonken wangen en die diep
liggende, glanzende oogen en scherpe,lijdende
trekken, Marie?
Vóórdat de jonkman zich nog goéd bezonnen
had, zag hij de gestalte voor zich neergeknield,
voelde hij hoe zij zijne knieën omvatte, en hoorde
hij een hartverscheurend snikken en weenon door
de ledige luimte weerklinken.
iVorgiffcnis, mijnheer, vergiffenis," klonk het
op roerend smeekenden toon. »Ik, ik alleen heb
al liet onheil over uw hoofd gebracht; een dwaze,
onzalige hartstocht heeft er mij toe verleid. O,
spreek toch éen woord, mijnheer!vergiffenis l"
Hendrik Börsum greep het meisje bij de hand
en hief haar op.
aGij hebt dwaas gehandeld. Marie," sprak hij
op geruststellenden, goedhartigen toon; wat ge
deedt was roekeloos en onbedacht. Ik heb nooit
iets gezegd of gedaan, om uw handeling te recht
vaardigen of uwe hmtstocht oj> te wekken; dat
weet ge wel."
èja, mijnheer, dat wèet ikl Alle schuld rust
op mij alleen maar ik was mij zelve niet meester,
was te zwak, maar zal nu steik zijn, ook tegen
over mijn eigen hart."
De jonge man gevoelde diep wat zulk een be
sluit het arme kind moest kosten. Hij sprak op
ernstigen, meesvarigen toon:
»Ik begrijp u volkomen, Maria. Ik begrijp nvt
kommer, uw strijd, en weet dat gij voor uwon*>i;
beraden stap meer dan genoeg gestraft zijt. lit
heb nooit aan u geweten, wat oen samenloop
van omstandigheden tegen mij uitwerkte, en ver* >fs
geef u gaarne."
Marie greep 's jongelings hand en besproeide -si-
die met hare tranen. Hij trok haar tei ug en zcide
op zacliten toon: w
illoe gaarne ik hier in huis alles op den oude#
voet gelaten had, zoo zult gij toch inzien, Marie^
dat wij nu scheiden moetenniet dat ik dit^|i|y
wenscb, Muite, maar *t is- om alle kwaad ver
tr.aeden te ontgaan. De geheele stad sjircekt ovefj^t
ons en zou een langer samenwonen met u op
P
U
T
et
oi
kl
or
al
Ze
vc
zii
zo
g«
nii
dii
we
on
sel
kei
gei
Ha
fri
mij .verhalen."
Wordt vervolgd.)
whi<
VTi V
