w
I
w
t
Kerhiem
m
I
P
II-"'
II;
Ik'
k*
Ik
Iv
I
fe
I?
r
11
w
l€
If
lh*~
m
lfc-
|fe-
I#
I
Ip:
1%
ri
Iv:»:
i'?4
if
\y.
iv
n
i£f>
15'
IV
Vf
It-
ISt
l(
u
In
v
HAAGSCHE TYPEN.
V i s s c h e r ij.
e
1.
.'If
fez-
""vf* -'
VrL\
(TV.—
I6?»
I *'v
llff
|V>
|«"-
I®
to
|jf+
EïS.r?5'
J Si
Iff"
T
Is..
I Sv-
It#
I
I'i
i<-
If
Klaar van de benoemde landbouwcommissie
onmisbare inlichting verlangt. Die commissie
jjftt niet blgvend zgn.
EeGe herziening der onteigeningswet is
Opgemaakt, maar moet aangehouden worden
met het oog op de grondwetsherziening. Even
eens op denzelfden grond eene reorganisatie
van het hoofd van deo waterstaat.
Afschaffing of vermindering van het zeeport
bij verzending per post via Marseille per Ne-
derl, mail naar IndiS wordt overwogen.
Tegen afschaffing van het zeepori hg ver
zending via Napels en Brindisi bestaan finan
cieels bezwaren.
Verder vei klaart de minister, dat tot en
tnet 1886 aan deu Rotterdamschen Waterweg
js verwerkt f 26,261,800, behalve de bgdrage
V»n Rotterdam. De minister heeft geen reden
om op de raming van 1883 terug te komen.
Het ontwerp der staatscommissie strekt nog
steeds als vorm voor de werkeo. De onder
vinding woidt steeds geraadpleegd en voort
durend waarneming verricht, om na te gaan
of de werkeo, door de staatscommissie aanbe
volen, uitgevoerd moeten worden en op welke
Wjjze. Meo heeft de vereeniging van beide
rivieren beperkt tot 75 M., ruim voldoende
voor de scheepvaart, en gaat voort waar te
nemen den invloed dezer beperkingen op den
Vyaterweg. Mocht blijken dat deze zonder afslui
ting niet kan worden in stand gehouden, dan
zal eene afsluiting in overeenstemming met de
staatscommissie worden voorgedragen. Zonder
onteigeningswet is dit niet mogelijk.
ii.
De Joodsche Boekenkoopiunn.
Iznk Barcelona is zijn nanm. Hij woont
Iirecics waar is niet zoo algemeen bekend, en
»ngs welken weg hij zijn woning bereikt ook
niet, waaruit volgt dat bet waarschijnlijk een min
der gebruikelijker! weg is, maar dio in elk geval
door middel van oen poortje een uitgang heeft op
de Gedempte Gracht, het Haagsche Ghetto.
Izak behoort niot onder de bevoorrechten, die
een permanente plaats op het Binnenhof hebben.
Hij weet niet hoe die twee of drie zijnor collega's
aan het privilege gekomen zijn, om daar hunne
boekenstalletjes te mogen plaatsen, privilege, dat
op goede gronden schijnt te berusten; vermits
de overheid, die anders met Argusoogen de inbe
zitnemingvan eiken duim residentiegrond opmerkt,
tot nu toe niet tusschenbeide getroden is. Wel
weet hij dat hij spoedig weggejaagd zou worden,
als hij het waagde zijne twee wormstekige-schra-
gen daar neer te zetten ,en daarom vergenoegt
hij zich op Maandag en Vrijdag met de Grooto
Markt, waar hij geen raénsch in den' weg staat
en het recht heeft om voor zijn goede géld oen
plaats te etschenen voorts moet hij zijn anti-
quarischen handel zien te drijveD, waar,,en hoe
het. gann wil.
Hij is een nederig man. Nederigheid is een
deugd, die hij van zijne boeken geleerd heeft.
Roevele prachtbanden heeft hij gehad, welker
eenige waarde in het uiterlijk bestond l En gelijk
de mooiste prachtband door een of andere nood
lottige omstandigheid een, omgestorie kop koffie
of de dartelheid vnn onnoozele kindeiklavierkens,
pog wel in zijn kraam kan terecht komen, even-
ir
i»-'-f, i
;ipr .ïrtpt't»
zoo kan een zelfde boekcnspeculatie zijn voor-
nameron collega omlaag en hemzel ven er bovenop
brongen; en in do verwachting dat zoo'n for
tuintje komen kan, als 'twil, is hij altijd blij
moedig en opgeiuirnd, doet zijn best en over
vraagt zooveel hij kan, rangschikt en catalogiseert
zijne boeken op zijn manier, en net met min
achting neer op /ijno geloofsgenooten, die een
ander middel van bestaan hebben.
'tSpicekt vanzelf dat zijn voornaamste bron
nen om aan handelswas: to komen do boek-
verkoopingen zijn. Nauwelijks heeft hij er een
in den neus, of luj is op den kijkdag. Een cata
logus vraagt of koopt hij nimmer. Waai too zou
die hem dienen? Zoolang de vei kouping duurt,
zes of zeven avonden, gaat hij er toch heen en
blijft tot het einde, onveischilhg welke rubuek
er onder den hamer komten op weinig' uit
zonderingen nu zijn do titels der boeken die ver
kocht woiden, hem totaal onvcischillig.
Om halfzeven begint de verkoopiug, on om zes
ure is Izak present. Hij heeft zijn vaste plaats
aan de vorvelooze tafel, vlak bij den voikooper.
lil zijn geelgroene jasje, dat een stuk van de
jmnden heeft moeten afstaan, om er zijn pet'mee
te overtiekken, zijn broek met omgeslagen pijpen,
is hij een bekende verschijning. De zonon en be
dienden van den verkoopcr houden er wel van
een pru.i'je niet hem to maken, en zij hebben
er niet tegen hem de inlichtingen to geven,
dio hom stinks van dienst kunnen zijn; want
Izak verliest nimmer de beleefdheid uit liet oog
zell's kan hij, als zijn belang hot meebrengt, ten
weinig kruipend zijn.
«Goeie voornemens vanavond, Izak?" wordt
hem geviaagd.
«Ot ik goeie voornemens heb, ikke 't Gaat
te slecht heeron antwoordt Izak. «Wat is er
vanavund?"
Letteikunde, Izak. Piozn en poezioTen Kate,
Beets. Ter Haar en al die katrol». Een mooi zaakje
voor je, Izak!"
Izak knikt welbehaaglijk. Hij is zoo kinderach
tig met als do lieihebbcrs die een heelen avond
voor éen boek sta.m en 't met weten willen; hij
maakt geen geheim van wat hij gebruiken imn.
i) Beets f Ter Haar en Ten Kate, heeren? dat
zijn je besten! Of 't weer duur zal paan!"
«Kom kom, Izak, dat zal wel schikken! Dio
ouwe lui rukon uit de modo!"
»Of ze mijn dachten, heeren!" En zfch een
weinig vooiover buigend zegt Izak zachtAls je
nou r'js oen goed koojije voor me liét!"
«Dun zal ik op jo letton, boor, en als er geen
mensch meer na jou biedt, dan heb jo 'tl"
Er onfstaat eenig gelacli en Izak stoot aan zijn
knia de asch van zijn stinkstok
Het sjolele lokaal beeft zich met eenige weinige
'liefbebbeis gevuld; de heer verkoopor treedt bin
nen en neemt zijn plaats naast den afslager in!'De
knecht, in een blauw kamizool, geeft den eersten
stapel aan. Izak is het toonbeeld der onverschil
ligheid hij ligt met uitgespreide ellebogen over
de tafel, met zijn rug naar den afslager en de boe
ken.
Eon slag met den hamer. «Meneerenklinkt
het, we zullen weer beginnen met no. 1753. Dat
isRoemer Visscher, 't Lolf van de mutso ende
van een blauwe scheen. Met nog andere genoege-
like boerten ende quicken. "Wie geeft daar nou
r'is éene gulden voor? Niemand? Tien stuivpis
dan? Tien stuivers geboden. Niemand moer? Voor
mij dan."
Izak schudt flauwtjes zijn hoofd tussehen zijne
handen. Hij heeft het wel voorspeld. Te duur.
Dit's geen gt'd!
Inmiddels is de afslager weer aan den gang.
«Do boeie studeei Immer, of raiiteytkraam der
zotten en zottinnen. Een zeldzaam boek, menee-
ren! Daar geel ik een gulden voor. Wie doet or
wat by?" «Ja!" roept een steno, «Een en
tien, een èn twintig, en een half, en tien, met ja
beien, en tien. Niemand meer dan eon gulden zeven
tig? Voor mij dun."
Iznk dinait zich mot oen ruk om. Da's geen bie
den! Als 't zóo mot gaan
«Meneeren, een pak tooneelspolen, 27 stuks.
Wie geeft daar gold voor?" Irak. steekt snol
do hand uit en smijt hot pak om. Zeven en twin
tig stuks»'n Kwartje!" zegt hij. s"Vijf
stuivers geboden, en twee I" »'n Dnbboitje,"
zegt Izak. «Negen stuivers geboden, en twee!"
«Nog 'n dubbeltje; 'tis ciimmeneel, hoor!"
bromt Izak. «Dertien stuivers; niemand meer?
Voor Barcelone. Dii's een koopje, manIlier heb
ik weer zoo'n pak, acht en twintig blijspelen
»Ean mooi koopie!" zegt Izak. «Waar blijven
nou je dichters?"
Hij koopt nog eenige pakken beneden den gul
den, maar zijn heele houding drukt uit dat liet
niet naar zijn zin gaat. Later komen romans en
allerlei zootjes aan de beurt, en nu fleurt hij
oen weinig op; want Izak kijkt voornamelijk naar
dikke pakken, met een stevig touw er om. Hier
is er eon«Bunyan, heeren, Pelgrimstocht en een
heel pak andereroept de verkoopcr.
Bunyan is eon van de weinige namen, voor
welke Izak een diep respect heelt, haust nog
meer dan voor Oosterzce, en hij doet een hoog
bod; twee kwartjes, waai voor bet werkelijk
zijn eigendom wordt. «Hier heb ik een
Insweer Bunyan, met dertig andere!"
Voor twaalf stuivers bemachtigt Izak ook dit
pak. «Nou heb ik er nog een ter vannog
eens liunyan eens Clmistens reize en vijftien
andeie. Je kunt nooit weten wat er tussehen
zit, nieneerenhier zie ik ton minste Balthazar
Knoopius aljo weet wel, die geschiedenis van
mooie Betje in het kostuum van een Bergschot,
Alla heeren 1" Izak is opmerkzaam gewor
den hij weet wei een paar vaste klanten voor
mooie Betjes, en voor een guldon wordt hij de
koopcr. Hij steekt do hand naar het pak uit.
«Afblijven Izak," zegt de afslager. «Wou jo de
mooie Betjo zien Schaam je wat, je bent ge
trouwd 1 Morgen mag jo ze hebben, en dan kun
jo meteen lezen dat ze zoo wondermooi niet was!
Heerenhier heb ik de Amboinscbo rariteyt-
kamerfoliovol met platen. Dat is nu niet
precies wat je een zak-editie noemt, maar 't is
toch een mooi boek over schaaidiei en. Of jo 't
eens zien mag? Welzeker 1" Izak heeft weer
de hand uitgestoken. «Niks waard 1" zegt hij
met een minachtend hoofdschudden. «Is dat
niks waard? Nou, ik mag er een tientje voor
bieden I Niemand meer heeren 'n Zeldzaam boek
uit da achttiende eeuw 't Eind is dat het
werk voor veertien gulden een Jielhebber vindt.
«Zijn ze gek I" zegt Izak. «Veertien gulden
voor die kruipende dieren'k Zal mal zijnof
ik er thuis nog niot genoeg had
Vlug en bedaard gaat de verkooping voort,
tot al de nommers er geweest zijn. Er waren
op 't laatst nog maar weinig kooplustigenen
nu gaan ook dezen heen. li eb ik je niet gezegd
dat 't vanavond een mooi zaakje zou zijn, Izak?"
vraagt de afslager. «God zegen je," antwoordt
Izakv>'t Jheit geschikt. Om d'r nou weer af te
kommen I" «Daar zul jij wel raad voor
weten I Jo bent al zoo lang in 't vakWeet je
wel', Izakdot je temet een volleerde boeken
wurm bent Of jij je boeken kent 1" Izak
knipoogt op een leuke manier. «Zal 'k ze mor
gen laten halenen gelijk de eenten meebren
gen," antwoordt hij. «Best Izak," zegt de ver
koopor, want hij weet dat hij met een eerlijken
drommel te doen heeft. «Moigen geen verkoo-
pirig, maar ovoi morgen. Geschiedenis, hoor 1 Een
mooie avond voor je. Wil je r'is opsteken?"
Izak gaat naar huis, en terwijl hij zware trek
ken aan zijn sigaar doet, rekent hij op voor
hoeveel hij gekocht heeft, 't Zal omtrent voor
diie en twintig gulden zijn, en zeker heelt hij wel
twintig pakken, door elkaar van twintig deelen.
Als hij dio nu voor zes stuivers liet stuk van da
hand kan zetten.
En zoo lekenend komt hij thuis, «bij do krui-'
pende dieren." 'tls wel laat; maar alshijwer-
kon moet, geeft hij daar niet om. Hij houdt er
van om zijn boeken in orde te hebben; en alle
avondon schrijft hij zijn «mlenemcnden catalo
gus" bij, zonder dat er ooit een eind aan schijnt
to komenterwijl zijn kroost bozig is met de
velschillende bewerkingen van het boekbinden.
Izak voor zich zelf is te zeer aan den nntiqua-
rischen handel gehecht, otn andore begecitonte
hebben. Do nieuwo boeken mot lmnno geïllus
treerde omslagen beschouwt lnj met een argwa
nend oog: Justus Van Maui ik en al die nieuwe
lui met 'r naakte modellen«as 'k gek ge
noeg was om d'rmee te beginnen!" denkt Izak,
«Vandaag wat, morgen niks!" En hij houdt
zich bij hoornen en perkamenten bandon, dia
altijd d'r waarde behouden Maar zijn eenige
"illusie 'is, dat al zijn mannelijke nakomelin
gen eenmaal te zamen een flinke eigen zaak mo
gen hebben; en de tijd is niet ver meer, dat hij
er den ouwen Nijholf, God zegen hem 1 eens over
zal spreken. Pi ox.
PERNIS. Gisteiochtend kwam alhier binnen
1 sloep met 550 kabeljauwen en lengen; de
levendo brachten op fl.75 en de doode fi.
Besomming ongeveer f800.
KRALINGSCIIE VEER. Gisterochtend wer
den aan de markt alhier aangevoeld 8 zomer-
zalmen, waarvan de prijs was 45 cent por Vs
kilo. Nog v«erden aangevoerd 59 wintomlmen,
die voor fi.35 per t/2 kilo worden verkocht.'
Ned. Herv. Kerk.
B e r o e p e nte Chaam, Baarle-Nassau, Alfen,
Gilzen en Rijen dr. P, Fiieringa, te Babilonién-
broek te Leiderdorp ds, W. J. Pijzol, te
Eist bij Amerongente Nieuwpoort do heer J.
G. Deur, cand. bij het prov. kerkbestuur van
Groningen te Berg-Ambacht ds. M. J. Bou-
man, te De Meern.
Aan alle kerkeraden in ons land is het volgend
adres vprzonden
vEeriu. Broeders
«Bij de dieigende schouring onzer dierbare
kerk, peinst het angstig en beklemd gemoed om
middelen en wegen te vinden, waardoor, onder
biddend opzien tot den Hcere onzen God, deze
groote jammer nog zoude kunnen voorkomen
worden. Uit dien drang des gemoeds is onder-
slaand adres aan de Synode geboi en en opgezon
den.
«Kunt en wilt gij dien conscientiekieet van
het benauwds hart steunen, door elk voor zich
zijne instemming daarmede zoo spoedig mogelijk
bij de Synode of haren Secretaris in te zenden
De Heere doe het welgelukken."
Het hierin bedeeld adres aan de Synode is van
den volgenden inhoud
Aan
do Algcmeene Synode der Ncderl, llcrv. Kerk.
i Hoogeerwaarde Heeren t
«Wij gevoelen ons in liet diepst onzer cons
ciëntie voor God gebonden, om nog eene laatste
poging to wagen, ter vooikorning von die ont
zettende scheuring der ons zoo dietbaie kerk,
die, helaasreeds van zoo nabij dreigt.
«Welke pen is in staat al de ellenJen en veler
lei nooden nf te malen, die goivisselijk komen
zullen over ons volk en over onze kerk, indien
deze schrikkelijke ramp dor dreigende scheuring
niet verhoed kan worden. Wat al verdeeldheid,
«En waarom wilt gij mij hier houden?"
«Wilt gij maar zelf die vraag beantwoorden,
beste vriend?"
«Geheel naar eigen willekeur?
Jazeide Theresa, en wierp den Hollander
een blik toe, die hem tot in de ziel drong.
«Dan blijf ik hier, om nimmer weer heen te
gaanom altijd bij en met u te zijn om u'
eerlang als mijne lieve, trouwe gade aan het'
hart to drukken 1"
Theresa reikte hem de hand en hij trok haar
tot-zicb en sloot haar in zijne armen, het eerst
m zoo langen omgang, na zoo lang te zijn ge
slingerd tussehen hoop en vrres, tussehen ver
trouwen en jalousie. Zelfs nu nog, terwijl de
goede man zich oneindig gelukkig.gevoelde bij
't bereiken van het toppunt zijner wenschen,
Iton -hij niet nalaten te fluisteien
«Maar wat hadt gij toch met dien advocaat?"
«Een hart vol medelijden, een meewangen
traan. Hij was dien trann dubbel waard," was
het oprechte antwoord.
Droefheid en vreugde volgen elkander dik'vvjjls
snel op, wonen ook dikwijls dicht bijeen.
Terwijl over de villa Müllenhof de zon des
geluks hare koesterende stralen spreidde en enkel
rozeri stroojde op het levenspad, waarop twee
trouwe, edele harten elkander ontmoet hadden,
hingen slechts duisternis en nacht over de woning
der Bbrsums.
't Zou niet tot ebne veroordreling van den
vader komen. Do oude'man had goed gezien. Zijn
krachtig gestel was door do jongste schokken on
dermijnd. De verlosser was nabij.
Op zekeren dag, toen zijn advocaat de kleine
cel betrad'om nog eenige inlichtingen in te win
nen, kreeg deze geen antwoord op zijne vragen,
Ilij wachtte, in de meening dat do oude Biirsum
in zijn stoel zat te sluimerendoch toen liij hem
wilde wekken, bleek het dat deze voorgoed
was ingeslepen. Als een "vriend, eeniedder, had
de dood hem Verrast, terwijl hij in zijn houten
leuningstoel i.og be/ig uns zijne ptipïeicn teoide-
nen. Zijne hand omvatte nog de pen," waarmede
hij zooeven eenige aanteekeningen opgeschreven
had, en over het bleek gelaat lag een glimlach
van kalme ,rust.
De geneesheer.constateerde een aderbreuk.
Een drietal maanden daarna bleven de luiken.,
van het huis des jongen Dorsums gesloten. De
advocaat had, naar men vet haalde, zich voor
langen tijd op reis begeven naar Italië, tot her
stel zijner gezondheid.
Terzeltder tijd was men aan het daarnaast
gelogen buiten uit- en inwendig di uk bezig met
versieringen van- allerlei aard aan te brengen.
Het jeugdig echtpaar, dat zijne wittebroodsweken
in Darijs had doorgebracht, zou er zijn intiek'
nemen en er den winter doorbrengen.
De heer Arendberg was liever in Frankrijks
hoofdstad blijven wonen, doch had zich door,
zijne jongo vrouw laten bepraten, om althans,
voorloopig naar hun stille buiten, met de altijd
groene velden en den blauwen Dollart in 't ver
schiet, terug te kecien. Het. zou zoo was de,
afspraak het middelpunt blijven van den kring,
dien ze zich voorstelden nog te bereizen, want
beiden waren nu eenmaal een reizend leven ge
woon,
Op Theresa's verlangen en hare wenschen
waren voor haren echtgenoot bevelen was er
een onderzoek ingesteld naar het verblijf van
Wolfgang Möllenhof. Zij wilde hem het jaargeld
doen tookomen, dat zijne moeder voor hem be
stemd had.
Na een half jaar ongeveer ontvingen zij uit
San Francisco bericht, dat do heer 'Mdllcnhof
daar eene rijke weduwe getrouwd Imd, dio schan
delijk slecht- door hem behandeld werd. Een
twist tussehen hem en zijn schoonbroeder was -
zoo hoog geloopen, dat Möllenhof, na eerst ge-
gevuurd te hebben, door dezen was doodgeschoten.
«Hij is gestorven, zooals hij goleefd heeft,"
zeide Theresa.
»'t Was een duivel in menschengedaante,"
merkte Arendberg aan. «Hot vuur, door liem
gestookt, heeft hem zeiven verteerd."
v
v
6
S!
SI
M
V
e
a
t
o
A
b
b
d
Z
a
VI
SI
vv
G
V
n
u
o
ir
d
R
Si
d
ei
S
VI
sl
bi
g'
st
li
VI
Si
Z(
üj
U!
di
VI
ki
di
bi
m
ei
'•is*'
Jè.i
~i ft v a
zx x »-
