A0. 1887.
Maandag 25 Apr i.
NT. 6713.
a
Tweede BlacL
F e u i 11 e t o n.
mTs GNORA.
Een-eu-yeertigste Jaargang.
Versch nt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
u IT GËvJFrTT^O D
-1.R5.
Binnenlandsche Berichten.
•17.
COURANT
AsoNhXMCN"rsi>iiiJS, por kwaitanl
franco per post, door liet gelieele Rijk
Afzonderlijke nummers
- 2.50.
- 0.10.
nVKiSAV: DIAKKT, K I'M.
ADVERTBNTiCPnus: «an 110 gewone regels met
inbegiip van eene Courant1.10.
Iedeie gewone regel meer. - 0.10.
Dribmaai. geplaatst woidt tegen tWckmaaU berekend.
SCHIEDAM, 23 April 1887.
Over de viaag of het zegelrecht van bevel
schriften van betaling al oi met ten laste
van de belanghebbenden komtis in den
Jaatsten tijd meermalen strijd gevoerd.
Tot dusver werd de leer gehuldigd, dat het
aogelrecht in rekening moet tvordeu gebracht
aan de personente wier behoeve de bevel
schriften worden afgegeven, omdat zij in hun
belang worden opgemaakt.
Ter bestrijding dier leer werd aangevoerd,
dat het zegelrecht van bevelschiiften kosten
3\jn op de betaling vallende, die op groud
van o> t. 1431 B, W. ten laste komen van
deo schuldenaardat op dien regel in art. 28
der zegelwet wel ten aanzien van qnitantiën
en ouk van bevelschriften, door het rijk af
gegeven, eetie uitzondering is gemaakt, maar
die uitzondering niet is gemaakt'voor bevel
schriften door de gemeenten afgegeven
terwijl volgens ait. 7 no, 8 vau genoemde
wet voor hel stellen van quitantie op een
gezegeld bevelschrift vau betaling geen zegel
recht verschuldigd is.
Naar aanleiding van het vorenstaande heb
ben Gedep. Staten van Noord-Biabaot, onder
aanvoering van de velschillende argumenten,
het gevoelen van den minister van binuen-
jandsche zaken ten deze gevraagd.
,Uit het daarop ontvangen antwoord van
den minister van binnenlandsche zaken en uit
«en schrijven van den minister van financiën
Jblykt, dat naar de meening der regeeriug het
regelrecht komt ten laste van de gemeente.
Met het oog op het bovenstaande noodigen
Gedep. Staten van genoemd gewest de ge
meentebesturen uit, van nu af aan hetzegel-
recht voor tekening der gemeente te nemen,
terwgl Gedep. Staten hunne aanschrijving
van 27 Mei 1886 G. no. 1G provinciaal
hijblad no. 46. betreffende de vei antwoordmg
der zegelgelden, intrekken.
De minister van financiën heeft bekend
gemaakt, dat gedurende het jaar 1886 aan
'srijks muut vervaardigd eo ofgeleveid zijn;
a, voor rekening van den staal: lo. Neder
land: 2.000,000 2l/a centstukken2,200,000
Vs-centen; 2o. overzeesclie bezittingen: niets;
h. voor tekening van particulieren: 54,141
tiengulden-stukkenuitmakende eene nominale
waarde van f 002,410.
Burgemeester en wethouders van Leiden
hebben het gevoelen vau den rechtskundigen
adviseur ingewonnen omtrent de vraag, of de
gemeente Leiden vei plicht is de schade te
veigoeden, die door of bij gelegenheid van
"dë ongeregeldheden als bêcfoéld bijAle ailressèn
van A. J. Tegelaar en J. J. 1'. Slegtenhorst,
werd geleden. Die vraag is door den adviseur
ontkennend beantwoord. Ook is vroejjei leeds
op dergelyke verzoeken afwijzend beschikt,
dewyi op de gemeente geen redelijke ver
plichting tot schadevergoeding rust. Bovendien
2ou het veileenen vau financieel» hulp door
de gemeente in dezen, met het oog op de
daaiaan verbonden ver strekkende gevolgen,
een belangrijken financieeltm last op de ge
meente kunnen doen rusten.
De overige beweringen van adressanten
omtrent de handelingen iu dezen van de politie,
meenen burgemeester en wethouders buiten
bespreking te kunnen laten. Zij geven der
halve den gemeenteraad in overweging, adres
santen te kennen te geven, dat er peen termen
bestaan oin aan hun verzoek om schadever
goeding uit de gemeentekas te voldoeo.
Naar men verneemt, heeft ook de burge
meester van Amsterdam geadviseerd om
afwijzend te beschikken op de bekende adres
sen van Penning en Bos tot het bekomen
vau schadevergoeding.
Wfjlen dr. Van de Saode Lacosta heeft ook
f 10,000 vermaakt aan bet weid" lig Zeemans
fonds »Zeemanshoop" te Amsterdam, en
f5000 aan het ^Zeemanshuis" aldaar.
Op den Grand Central Beige, fusschen
Maastricht en Valkenburg, zullen bij den
a. s. zomerdienst ook tremen met licht
materieel loopenwelke aan dorpenge
huchten ea overwegen zullen stilhouden.
Hebben dezer dagen gemeld dat de
tweelingzusters De H. te Rotterdam haren 86en
veijnardag hebben gevierd, te Breda zyn twee
lingzus teraTinj7de"weii<""De Hoon— Van Boxtel*"
en mej. de wed. Van BoxtelVan Boxtel,
beiden woonachtig in het B.-k. gasthuis, eeoige
weken geleden haar S7e jaar ingetreden,
Zjj genieten nog een goede gezondheid, ter
wijl zich bij deze tweelingzusters nog het
eigenaardige geval voordoet, dat zij zoozeer
op elkaar gelijken, dat men bjjua niet weet,
wie van de twee zusters men voor zich heeft.
AmstOt
De groote bouwlust te Breda blijft nog steeds
i voormuren. Op dit oogenbiik zijn er weder
meer dan hondeid huizen in aanbouw.
De voorsteden Giuneken, Tetermgen enz.
zijn reeds geheel met de stad vereenigd, welke
daardoor eene zeer groote uitgebreidheid
heeft gekregen.
Dinsdag is te Texel een kanon aangebracht
van oud kaliber, hetwelk door eeu garnaien-
visscher in zijn net van den bodem der zee
was opgehaald. liet kanon is vetmoedeljjk
van een oorlogsschip uit de vorige eeuw af
komstig.
Te Broekland (Raalte) zijn 2000 vierk»
meter eikebootnen in een bosch verbrand. De
brand is veroorzaakt door twee jongens vau
16 eu 17 jaren, dia daar een vuurtje hadden
gemaakt.
Delft. Tydens de heistelling van lietoudö
Prinsenhof, thans artillerie-kazerne, alhier,
heeft men onlangs een eigenaardige ontdek
king gedaan. Een der werklieden, bezig zijnde
een ouden muur te herstellen, meende te be
speuren dat zich achter den muur een holte
bevond. Hy stelde er den opzichter vau ia
kennis, en deze, die meer van de zaak wilde
weten, liet een opening in den muur makea
en zag nu een duister ver wulf voor zich. Een
~tnoRdig*-j<mg(öaatjerop"de-karwai.werkzaam,
bood zich nan, in de diepte af te dalen, Mea
liet hem, voorzien van een lantaarn er ia
afzakken. Na eenige meters gedaald ie zijn,
voelde h'y grond en zag voor Zich een lange
gemetselde gang. Bij nader onderzoek bleek
dat deze onder de vaart van het Oude Delft
doorliep en eindigde in de Oude Kerk. Een
tweede gang leidde onder den beganen grontf
van het Oude Delft naar het meisjeshuis.
Nog ontdekte men een derde gang, welke ver
moedelijk naar het JBagynhof voerde. Daar deze
gang gedeeltelyk was ingestoit en door puin
en steenen veisperd, werd de onderaardsche
tocht niet verder vooitgezet De opening werd,
om alle ongelukken te voorkomen, weur dicht
gemetseld, zoodat men va a een wandeling
onder Delfts straten nu niet meer genieten kan.
De muildieren draafden intusscheii lustig voort
-en de ruiters, op hun kleine paarden met breede
hoeven en tango manen gezeten, hielden, opmerk
zaam rondziende, gelijken tred. Ternauwernood
wns do morgennevel over de cainjragna opge
trokken. Op 't veld werden de volle halmen ot
't liooge gras ziiulitkens door den wind bewogen,
-de acanthus spreidde zijn breede, fiiscli groene
bladeren over den weg uit, thijm en lavendel ver
vulden do lucht met balsemgeuren. De zon wierp
•hanr gouden glans op de blinkende sue'èuwkop-
pen der bergen, 't Was een heldere, srhoone
morgen; een inoigcn, waarop zich do natuur in
lentebos vertoonde, nis had zij zich willen tooien
ter blijde begioeting vim bruid en bruidsstoet.
Maar alleon de ouders hadden daarvoor een ge-
-opend oog. Zij prezen 't schoono weder en de
viuchtbare groene veldenhun trots was be
vredigd, en zij zeiden 't wel honderdmaalNu
dan toch reed hunne dochter als een echte sig-
nora met een tweespan, door de carapagna, en
zij hoopten dat zij het meermalen doen zou, en
hen te Fiumicino dikwijls zoo deftig zou komen
bezoeken. De bruid beantwoordde al die opmer
kingen en uitroepen slechts met een lachje,
nog droeviger dan de doffe, treurige, stompzin
nige blik, waai mee zij de schoonheid der natuur,
die haar omgaf, beschouwde. Zij had iets van een
kind, dat stervende nederligt, maar dat men
nog fraai speelgoed toereikt, om "t op te beuren.
De stoet bewoog zich zoo geruimen tijd voor
waarts 'en ïiets verlevendigde de eenzaamheid
van den weg, dan hier en daar eene kudde rund
vee. De dieren -bleven bij de nadering der ruiters
staan en hieven do breede koppen opde stout-
moedigsten naderden het rijtuig, inaar nauwelijks
liet dis 'koetsier zijn zweep klappen, of zij gingen
op de vlucht, en renden schilderachtig over *t
fi issr.ha gras der vlakte weg. Elders legden zij de
fraaie koppen over de houten omheining, die hier
eu daar een schaapsstal omgaf, en waarbinnen
zij waren opgesloten, en zagen met groote op-
meikzaamheid den stoet voorbijgaan. Deze lan
delijke tooneeltjes herhaalden zich echter zoo dik
wijls, dat het bruidsgeleide, en de bruid wel 't
allerminst, er meer naar zagenmaar hunne aan
dacht werd eensklaps op eene geheel andere wijze
getrokken: achter een dier schaapsstallen toch
kwam onverwachts een troep van wel twintig
ruiters te voorschijn en omringde nu in een
oogwenk den kleinen stoet.
lialti klonk het op bevelenden toon tot den
koetsier, en tegelijk worden twintig karabijnen
aangelegd. Do vier geleiders gehoorzaamden
onwillekeurig, maar de oude Alcantara, die
ook een geweer had, spande den liaan, en An
tonio Bcllorsana, de bruidegom, haalde een pistool
uit'den holster, en was gereed om vuur te geven.
Vooraf echter meendo hij zich omtrent de be
doeling der aanvallers te moeten vergewissen.
jVat wilt gij? vroeg hij op scherpen toon.
Ziet gij dan niot dat wij eenvoudige lieden zijn
Laat ons niet rust! Een losgeld hebt gij van
ons niet te verwachten. Laat ons derhalve
ongehinderd gaan.
Oho! was 'tantwoord, gij zijt anders zoo
nederig niet, Auto i Wij kennen u en wij weteni
wat gij waard zijt, en een paar di'i/.and francs
zou voor uw goed gespekte beurs maar oen on-
beteekenendo aderlating zijn! Doch wij vragen U
geen geld, wees maar gerust, wij willen wat
andersGij gaat ter bruiloft, vriend, en gij voert
eene bruid naar 'taltaar, die u, Antonio,haren
bruidegom, niet lijden mag. Dit huwelijk ntt
dulden wij niet. En om zeker te zijn dat gij het
niet tegen onzen zin en wil voltrekt, zult gij
ons wel willen toestaan, dat wij u een dubbel
geleide geven, namelijk: u, Antonio Bellorsana<
bruidegom, en u, Gian France Alcantara, vader
der bruid, naar Porto d'Anzio, en bet rijtuig
met de beido vrouwen 'een ander, naar huis I
Met een wilden, woedenden kreet werd deze
toespraak beantwoord. De oude Alcantara gaf
dadelijk vuur, maar schoot een der vermomden
slechts door, den hoed, -en was in een oogenbiik
omsingeld, van 't paard gerukt, gebonden en in
't gras gelegd. Ook Antonio schoot, maar ont
dekte dat do kogel van zijn pistool getrokken
moest zijn, want de lading was slechts van los
