Kerknienvs. Land- en Tuinbouw. 0 n d e r w i] s, '•M f MÊbt Armenzorg. V i s s c h e r ij. onder de aoet on verloren rlies nog dan ook ijsvogels f10,000 ilt, naar 9 maken eve van de Ver- .48 km. km, in cn. kdoms t ers, In ilingen r atalogi- liet zoot lorzaakt Dek hem I tranen n denk an ver- neld op i kwam 5 kreeg net hun d'igheid, waren t t wiegje i, die hij jij naar of niet, norgen# en hij dat ik •zwegen ra wasr .oo blijf< ld wa» gens in i doktor, i Igd.) A Hij is nu zoo wat tusschen de vijftig en zestig. Hij heeft altijd liefhebberij gehad in het aanleg gen van verzamelingen en 't meest van die dingen, welke er smerig en onaanzienlijk uitzagen, onverschillig van welke stof zij gemaakt waren. Als jongen knutselde hij van hout en papier allerlei dingendoosjes, kistjes en dergelijke, dio hij zich haastte in den rook van zijn moeders keukenfornuis te houdenals nde zon op den schoorsteen stond." Later is hij getrouwd, en hij heeft vier of vijf kinderen gehaddie zijn liefhebberijen naar don achtergrond drongen. Zijno vrouw moedigde hom ook niet aan. Als hij een enkele maal thuis kwam met een tamelijk onbe duidend voorworpjodan vond zij dat geregeld leelijk en vies en verzocht zij hem het asjeblieft voor eens on voor altijd weg te stoppen. Van pronken met hetgeen hij reeds be/.ntwas dus in 't geheel geen sprakeen eigenlijk bezat hij ook niet veel, dat het aankijken waard was. Maar nog later is do ware oudheden-minnaar in hem ontwaakt. Zijn vrouw is nu dood. Zijne kinderen zijn getrouwd, op éene dochter na, die zijn klein huis houdentje gaande houdt. Zijne oudste dochter heeft een man gevondendie gas- en waterlei ding aanlegt en electrisclie schollen plaatst; dat komt hem, den vader, goed te pasals er aan sommige zijner antiquiteiten wat te repareeren valt. Hij heeft eenmaal 'n klein sommetje gecrld voorts heeft hij een voldoend pensioendaarbij in de laatste jaren, nu de kinderen de deur uit waren, nogal eens wat van zijn traktement overgclogden zoo kan hij in zijn eigen kleine woning zijns vaders erfenis vrij goed leven en een beduidend sommetje voor zijne oudlieden- verzameling apart houden. Hij hoeft nu niets anders om handen en verschaft zich met zijne liefhebberijen een genoeglijken ouden dag. Maar laat hij nooit liooren dat gij zijn ver- zamelzucht met den naam van liefhebberij be stempelt. Ge zoudt hem erg boos maken cn als gij weten wilt of hij zijn lievelingsbezigheid ernstig opvatvolg hem dan maar eens op de wandeling. Ofschoon hij alle dagen een wandeling maakt, die volkomen hot karakter van een onderzoe kingstocht draagt, is zijn beste dag do Maandag. Hij heeft namelijk al sedert jaren da gewoonte om op dien dag den Maagschen marktdag de Prinsengracht af te Ioopenen hij slaat er geen enkele uitstalling van rommel van allerlei aard over. De marktdag in de residentie verschilt in zooverre van de marktdagen In andere steden, dot men er, naast de/'gewonekooplieden en kwakzalvers, ook werkelijke antiquiteiten-kooplie den vindt'/die misschien nérgens'anders hunne waar zouden kwijtraken. Dit zijn de lieden, die onze oudheden-liefhebber het laatst bezoekt. Al vorens bij hen te komen, waar hij meestal slechts zijn oogen don kost kan 'geven, want die lui zijn erg prijzig en zien hunne menschen aan moet hij in uitstallingen snuffelen, die gij en ik minachtend zouden voorbijgaan. Zie hem daar met zijn dikken wandelstaf lang zaam voorbij een op den grond uitgespreide ver zameling prullen drentelen." Hij "heeft zijn" bril voorzichtig uit het blikken :huisje genomen en Opgezet, Ilij kan heel "goed in "de verte zienal voortwandelende kijkt hij over zijn bril heen, die bij slechts opgezet heeft om ze des te spoediger bij de hand te hebben, als eenig voorwerp zijne aan dacht trekt. Alles wat blinkt, al wat het raork der nieuwheid draagt, laat hem koud. Hij is in den loop der tijden een kenner geworden; men zal- hem niet zoo gemakkelijk beetnemen. De uitdragers en andere kooplni weten al* lang dat hij uit eigen oogen ziethem een of ander ding onder den neus te duwen, is'vergeefsche moeite. Daar heeft hij na lang turen een hoopje rommel ontdekt, dat iets belooft. Hij buigt zich onder een rechten hoek, met zijn stok voorzichtig het zooitje uitspreidend. Thans hurkt hij neer; do bril wordt terechtgezet. Hij ziet niet"dat zijn lange zwarte overjas" een halve antiquiteit in de modder hangt; bij is geheel verdiept in da "beschouwing van den rommel voor zich. Koperen kachelknoppen, kleine kleerhangers, kra nen spijkersschroevenraderenstukken en brokken van een onttgjtelde klok en meer andere dingen legt hij behoedzaam tor zijeen rond koperen lijstje, niet grooter dan een rijksdaalder, komt aan den dag. Een glimlach verschijnt op zijn gelaatzijn oude oogon schitteren door do briilcgluzon heen. Het lijstje schijnt zeer oud tc zijnhet ligt heengebogen over een ander hou ten lijstje, waarin do worm is. In nieuw hout komt geen worm, meent hij. Hij bekijkt het zoo lang, dat hij ondertusschen stijve hnieen krijgt en de grootste moeite hoeft ora overeind te ko men. Ilij kan nog niet besluiten het kleine voor werpje te koopen; hij kan er echter ook niet van seheiden, en als niemand naar hem ziet, streelt hij het mot de hand, ja waailijk, hij streelt het. Dan bukt hij wodor, legt liet lijstje neer en de kachelknoppcn cn al het andore er over heen, opdat geen andere oudheidkenner liet ontdekken, zal en spoedt zich heen. Waarom maakt hij zoo'n haast? Volg hem, en gij zult zien dat hij zich naar de kraampjus van do werkelijke antiquiteiten-kooplieden begeeft, Ilij heeft nog nooit een voorwerp als dit lijsljo in zijn bezit gehaden bij wantrouwt zich zelf. Nu zoekt hij onder al de uitgestalde voorwerpen, die hem doen watertanden, naar do evenknie van het zooeven ontdekte prulletje; hij wordt zenuw achtig zijn vingers beginnen te trillenZiet hij goed? Daar, tusschen oude schilderijtjes en half verborgen achter een afschuwchjkcn papegaai van oud aardewerk, hangt een dergelijk lijstje, maar wat grooter, zonder glas of iets. Zijn goed gesternte heeft hom dus wel eene antiquiteit doen ontdekkenen nu moot hij voort om koop te maken. Hij drukt zijn hoed in de oogen, zet zijn bril alvast terecht, grijpt zijn wandelstaf stevig in de trillende hand en dringt zich door dolle den been, links en rechts otleboogstooten uitdee- lende, alsof hij een ruwe poldersgast ware, hij, de zachtmoedige oude manKom hem nu niet in don weg: hij zou een mededinger in u zien cn u op zij dringen. Meen niet dat hij do voor zichtigheid "betrachten en zich houden zal, of hij den begeerden schat present hebben wit de uitdrager ziet op zijn gezicht duidelijk zijn verlangen en in zijn hand reeds de ouderwetscho beursVoor vijftien stuivers wordt do oude man eigenaar van het lijstje. Weor snelt hij heen naar het kraampje van den koopman m oudheden. Gaat hij zijn pas- verworven schat met een zoet winstje van de hand zetten? Waarlijk niet. Hij gaat een echten streek uithalen, dien gij niet achter hem zoudt gezocht hebben. «Levie,zegt hij tot den koop man, dien hij kent, en houdt hem het lijstje in de vlakke hand op armslengte voor: swat zou dit dingetje wel waard zijn?" Levie steekt de hand naar het lijstje uit, maar hij kan het niet uit de vingers des ouden mans loskrijgen. «Wil je 't mijn laten? za'k er je twee kwartjes voor geven zegt hij. -Dat is geen antwoord op de vraagmaar do oude heer weet dat Levie geen twee kwartjes afschuift, als hij geen kans ziet er zes voor in de plaats te krijgen, en bij biedt den Joodschen koopman vergenoegd zijn snuifdoos. »'n Kooppie gehad, meheer?" vraagt Levie, »Of j'e 'n kenner zijtKoop je niks eris van mijn Za'k eris gek wezen en je ook 'n kooppie geven V' Maar dat ligt niet in des ouden liefhebbers bedoeling; en innig verheugd spoedt hij zich naar huis. Dit kleine lijstje bezit de macht om hem voor al den andereu rommel voorloopig onverschillig te maken. Maar slechts voor korten tijd. Als hij het thuis genoeg bekeken en het een plaatsje gegeven beeft, komt de verzamelzucht terug, en, als liet niet te laat is, gaat hij er dienzelfden dag nog eens op uit Zoo doet hij trouwens alle dagenmaar dan is hij vrijer in de keus zijner wandeling. Hij staat gaarne stii voor de uitstallingen der winkels, en verheugt zich innig, dat er tegenwoordig meer dan ooit vraag is naar en aanbod van fraai be werkte dingen naar oude modellen. Soms krijgt hij een gevoel, alsof hij tijd te kort zal komen om al hot fraais te bezien bijvoorbeeld in de dagen van den goeden Decembor-Sint, Dan is hij een en nt zenuw en opgewondenheiden zijn dochter kan hem zelfs mot een extra sterken grog niet in huis houden. Hij moet nog zooveel zien en beoordeelon. Ilij komt in verrukking, als Iemand hem over deïlaagschc aardewerkfabriek Rozenburg spreekt, en het Delfische aardewerk heeft geen vuriger bewonderaar. Zijn innige over tuiging is, dat, zoolang deze fabrieken bloeien, Nederland geen gevaar loopt uit de rij der natiën geschrapt to worden. Hij heeft zich van elk dezor fabrikaten een kleine proeve aan geschaft twee vaasjes en éen pulletje in den zoogenaamden sleurvormwelk drietal schatten een eox'eplaats in zijn verzameling inneemt. Uit den aard dor zaak zijn de uitstallingen dor voor name antiquiteiten handelaars voor hom de great attraction, lhj weot dat hij met zijn beperkte middelen daar niet terecht kan maar hij is be scheiden en vergenoegt zich de te kijk gcstoldo kostbaarliedon met de oogen to verslinden. Soms want hij is maar een mensch en heeft mon- scheiijko zwakheden soms krijgt hij wol een bijna onweerstaanbare begeerte om in deze met schatten opgepropte winkels zijn zakken ta vullen en ijlings weg te snollen, maar dan keert bij zich plotseling hoofdschuddond om en gaat op een sukkeldrafje naar de Bezemstraat, waar Levie woont, dio, als hij maar lang genoeg leeft, hot wel even ver zal brongen, als de beroemde firma Sarluis. Bij Lovie mag hij vrij binnenkomen Levie is iemand, die weot wat 'n liefhebber toe komt. uiteb je geen liefhebberij voor de oudheid meheer? za'k je 'n ongelukkig mensch noemen pleegt Lovie te zeggen op een toon vol klem die een nadere verklaring oveibodig maakt. En onze oude heer is 't volkomen met den braven Israéliot eens. Ten bewijze daarvan dribbelt hij den halven voormiddag in liet krottige winkeltje van Lovie rond, dat hij niet verlaat, zonder oen smerig, oud beeldje van enkele centimoters hoogte, of een koperen tabaksdoos, of misschien alieen het deksel van zoo'n doos, of 'n ander nietig ding gekocht te hebben. Geen gelukkiger mensch op do wereld, dan deze goedo oudheden-verzamelnar, als hij van een meer bevoorrechten kenner een bezoek ont vangt. Grooter opgewondenheid in een man van zijn jaren is nooit gezien, dan wanneer hij do verzekering krijgt dat zijn verzameling werkelijk de moeite waard is. Op zulke tijden overvalt hem wel eens het verlangen om éen grooto, mooie kamer te bezitten, éene maar, en de mid delen era die geheel naar antieken trant te doen betimmerenrondom met eikenhout, tot mans hoogte kleine in lood gezette ruiten er in te laten maken.... precies gelijk hij van zoo'n vertrek een oude prent heeft. Daar zou hij dan zijn schatten uitspreidenze gestadig vermeer deren, zich in de beschouwing verheugen en een volmaakt gelukkig mensch zijn. Dit echter is hem niet vergund en dat bedroeft hem Maar, daar slaat zijn fraaie staande klok holder het uurdaarna roept de koekkoek drie maal, zonder éen keer te haperen; do kleine hannekemaaicr komt uit zijn nis en zwaait zijn zeis op een dreigende manier; liet ivorenplaatjo in de bovenlijst verspringt en toont het woord Memento Mori! Dio klok zonder gebreken is driehonderd gulden waard, en de gelukkige eige naar kent een graaf in de residentie, dio zich in 't geld kan baden, maar tot nog toe te vergeefs naar zoo'n prachtstuk heeft uitgezienEen vroolijke glimlach verschijnt op het gelaat van den ouden heerdo half droevige, half ontevreden bui zakt; hij grijpt zijn wandelstok, steekt voor twee gulden klein geld bij zich on gaat op een nieuwen tocht uit. Zoo zal hij nog een luttel aantal jaren een type zijn in de straten der residentie, en daarna zal zijne met zooveel zorg bijeengebrachte ver zameling verstrooid worden naar alle windstre ken.... Plox. In de omstreken van Akkrum zijn dezer dagen voor Spaansche en Italiaansche rekening een vijf tigtal runderen aangekocht en voor het meerendeel reeds verzonden. Dit Neerbosch meldt men: Door de krachtige hulp van het dam§s-comité, bestaande uit de datnes mevr. E. II. WeelKolff te Nijmegen; mcj. B. Van Zwet en A. G, Kortland te Rottordam J. Koper te Amsterdam; raovr. D. Tjessinga Van "tLindenhout te Min- nertsga en mej. P. J. W. Duijs te Hoes, bij Nijmegen, lieeft dezer dagen in de weesinrichting de trekking plaats gehad van de tweede serie der na tionale tombola. De prijzen bestonden, evenals bij de eorste serie, uit voorwerpen, uitsluitend door de weezen zeiven vorvaardigd. Door bemiddeling van deze dames zijn door geheel ons land alle loten geplaatst geworden, waardoor weder ecnige duizenden guldens in de kas der inrichting zijn ge vlooid, welke gelden uitsluitend zullon gebruikt worden tot aankoop van meublement voor het achtste weeshuis, dat reeds hoogst waarschijnlijk in het begin van het volgende jaar geopend en door 200 weezen, waarvoor reeds lang plaatsing is aangevraagd, betrokken zal worden. In do rijkswerkinrichtingen Veonhuizon en het rijksgesticlit Ommei schans werden op 1 Septem ber ji. 2454 personen verpleogd, torwij! de sterkte op 1 September '1880 bedroog 3031. Alzoo thans 577 minder. Als bewijs lioo ongelukkig 't mot de onderwij- zersbotrekking in Friesland gesteld is, diene dat voor een betrekking van f450 te Koudun. zich 34 liefhebbers hadden aangemeld. Enkoio waren er onder, die al andorhalf jaar hun akto van be kwaamheid hadden, zonder nog ooit een cent daar mede'tc hebben verdiend. MAASSLUIS. - Gisteren zijn alhior van do haringvisscherij aangekomen 2 sehepon, te zamen aanbrengende 588 ton haring. PERNIS. Do schepen dor kleine vloot, die zich deze week mot botvisschen onledig hielden, hebben alle zeer weing gevangen, en dus ook niet noemenswaardig vordiond. KRALINGSCI1E VEER. Gisterochtend wer den aan de markt alhier aangevoerd 78 zalmen, die voor fl.30 per 1/2 kilo werden vei kocht. AMMERSTOL. De vangst van zalm in de verschillende streken in de rivier de Lek is en blijft zeer gering, zoo zelfs dat de kosten van plaatsing, onderhoud en waarneming op verre na niet door de vangst worden vergoed. De vorige weok zijn gevangen met do drijfnet ten op het vischwatcr van Jaarsveld 7, van Wijk 7, van Ravonstvaay 9, van Beusichem 9 en van Kuilenburg 6 zalmen. BRAKEL, 16 September. Metdezalmvissche- rij gaat het hier slecht, sedert met 15 Aug. de verboden tijd om met »de zogen" te visschen, is ingetreden. Van toen af tot heden toe mitsdien in een volle maand werden hier met het adrijf- want" slechts 10 zalmen gevangen, zoodat, hoowel hier met 12 schuiten gsvischt wordt, enkelen er van nog ageen schub zooals de visschers gewoon zijn te zeggen, hebben gezien. Mcd. Horv. Kerk. Beroepen: te Oostkapelle do heer O. Plug, cand. te Amsterdamte Heinhenszand ds. H. Elfers, te Wolfaartsdijk; te "Waddinxveen ds. J. A. De Bruijn, te Niezijl; te Munnekezijl ds, A. 11. Geuchies, te Weerdingermondte Uitwijk on Waardhuizen, ds. J. II, Bisperink, pred. te Moerkapelle. Toezegging: van beroep naar Iloenderloo aan dr. A. J. Th. Jonker IIz., te Rotterdam. Aangenomen: het beroep naar Uitgeest door ds. "W. Beekhuis, te Bergum. Bedankt: voor het beroep naar Kats door ds. D. A. Van Haselen, te Zoeterwoudenaar "Wijckel door dr. A. Lnzonder, te Oosterwolde naar Huizen door ds. J. W. II. Kalkman, te Monster; naar Wouterswoude door ds, O. Hcngeveld, te Rumpt. Alle leden van den kerkerend der doleerendo gemeente te Barneveld zijn van hun lidmaatschap der Ned. herv. kerk ontzet.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1887 | | pagina 7