fe
>f
t;c
if
if"
to
g\
Is
M
JPj
f
It,
j^L'7
liv
Ir,
Gemengde Berichten.
m-h
fry W#«»S
•u'iS'^A-ippJKQr^
In
lis
"Wfc
af
I#
If;.
|i?
'V
lif
.jf
m
lét-
\W<
IM
lÉVt
gspf
8?"'
®ki:
M
SU»
Ie
i'T 3f%iyci'^w^
V x4
ïW
^s&Vt
w<&i»,t
1^»
fit*
|||-
B^.
p.*
S?
Jk v
£5#
Volgens het zeggen van den bedoelden jon
gen waren twee kerels haastig het wisselkan
toor uitgekomen, die hem meteen vooruit"
zoo hardhandig op zjj tegen den muur hadden
geduwd, dat hij daarbjj zgoen arm bezeerdhad.
De Parijsche koffiehuishouder Hirsch heoft van
zijn procos tegon de Fransche Dank afgezien.
Tot lieden heeft de Bank voor 55 miilioen frs.
aan biljetten van 500 frs. ingewisseld. Iïet aantal
ontdekte valsche biljetten is nog niet meer dan 70.
De gemeenteraad van Brussel zal zich binnen
kort moeten bezighouden roet do quaostic van
het gobruik van het Vlaamsch in de lagere ge
meentescholen. Het coliogo is vast besloten het
reglement to handhaven, waardoor aan al de leden
van het onderwijzend personeel do verplichting
opgelegd woidt liet Vlaamsch te kennen, onwel
zoo, dat zij de lesson uitsluitend in die taal kun
nen geven.
Shakespeare's geboortehuis te Strotford on
Avon wordt stoeds drukker bezocht. Velleden
jaar was het aantal belangstellenden die het
kwamen bozichtigen 10,417, en aan toegangsgel
den <1 sh, per persoon) werd bijna 1' 10,000 ont
vangen.
Er is nu in do «Shakespenre-kas" oen som van
ongeveer f38,000. Men denkt die gelden to be
steden tot het stichten van een inrichting voor
onderwijs of tot herstel van de thans zeer ver
vallen kerk waar het stoffelijk overschot van den
grooten dichter rust.
Een Duitsch geleerde, dr. Ilirth, heeft vóór
eenigen tijd in China een oud-Cliineesch hand
schrift in 24 deelen ontdekt. Het is getiteld
illta-yi-yi-yii (de taal dor Chineezon on barbaren)
en bevat een verzameling woordenboeken en op
stellen in een aantal Aziatische talen.
Er is teeds een dergelijk handschrift in de
«Nationale Bibliotheek" te Parijs, maar het thans
gevondene schijnt ouder (uit de löe eeuw) en ook
volledigor te zijn.
Volgens berichten uit Holsingfors besloot de
Finsche Sonaat dc verwijdering uit Finland van
alle daar verblijf houdende Joden. Reeds vroeger
was aan zekere categoriön van Israëlieten het
verblijf te Helsingfors ontzegd, maar nu schijnt
tnen in hot gehoelo land geen enkelen Jood te
Willen dulden.
In velschillende deelen der Veraenigde Staten
van Pennsylvania, New-York enz. hebben hovige
onweders en stormen gewoed. Een aantal gebou
wen zijn vernield en verscheidene menschen dooi
den bliksem gedood. Ook veel vee kwam erom
het leven.
De Stoa, of zuilengang, waar de beroemde
wijsgeer Plato zijne leer vei kondigde te Athene,
is thans gedeeltelijk weder to voorschijn gebracht.
De weg daarhoen wordt geheel ontgraven. Veel
van wat langs dien weg stond: opschriften,
beeldhouwwerk onz, werd geheel onbeschadigd
gevonden. Men gaat nog steeds ijverig voort met
het herstellen van dit gedeelte van het oude
Athene.
Eon bericht uit San Francisco verhaalt van
eon ouderwetschcn aanval van Chineescho zee-
roovers op het schip Sun Pablo, dat in de straat
van Formosa gestrand was.
Een aantal vaartuigen omringden het schip en
bij twintigtallen kwamen gewapende koolies op
het dek. Do bemanning en do passagiers boden
hun, met vuurwapenen en messen, krachtigcn
tegenstand; maar do roovers staken ketschip in
brand, dat tovens begon te zinken. Do schrik
onder do niet-stiijdendon, die benodon moosten
blijven, was groot, on het gevecht dreigde werke
lijk voor de blanken noodlottig te worden, toen
opeens dc machinibt de aanvallers bespoot met
stioomen kokond water, waarvoor zij do vlucht
namen.
De passagiers gingon toen, mot de postzakken
on hot geld, in do booten naar land. Op eenigen
afstand van do San Publo gekomen, zngon zij do
zeerooveis naar het schip terugkeeren. De man
schappen, dio van de kust afgezonden weiden ter
bevrijding van het schip, vonden niets dan één
vorbianden en geplundeiden romp.
Edison is nog niet geheel gereed met zijno
verbelei'do phonografen, welke hij gehoopt had
ïeeds vóór eenigu maanden te kunnen levoien.
Hij lit t onlangs in zijn laboratorium do nieuwe
toestellen zien on Jiooren, Da daar genomen proe-
von voldeden goed.
Het bleok o. a., dat muziek zoo door bet in
strument kan ivoiden weergogeven, dat de tonen
goed to onderscheiden zijn en hot oor aangenaam
aandoen, maar het muzikaal effect gaat er bij
verloten. Het klonk, alsof men muziek hoorde
door een dik beschot heen. Het bladtin van den
ouden phonogiaaf is in den nieuwen vervangen
door een rol welke bijzonder toebei cid was, hetwelk
veel beter geselukt is voor het opnemen en be
waren van de indrukken der luchttrillingen.
Edison hoopt nu de nieuwe phonografen, waar
voor hij reeds eon paar duizend bestellingen
hoeft, spoedig te kunnen leveren. Do prijs is nu
gesteld op 85 dollars (f212.50).
Eene reis dwars door Groenland, van do oost-
naar de westkust, is dezer dagen aangevangen
door den conservator van het museum te Bergen
in Noorwegen, dr. F, Nansen, vergezeld van
ril ie Noren en twee Laplanders. Hij is naar IJs
land gegaan om in het laatst van Mei met eene
robbenschuit naar de oostkust van Groenland
over te stoken. Hij en zijne reismakkers zijn
zeer bedreven in het gebruik van Noorsche
sneeuwschoonen, en daarvan hopen zjj zich te
kunnen bedienen om in het binnenland van
Groenland vrij spoedig voorwaarts te komen.
Dat binnenland is nog nooit onderzocht, al
thans niet in zijn goheel, van hot oosten naar liet
westenwel zijn herhnaldelijk van de westkust
uit onderzoekingsroizen gedaan. De reiskosten
worden bestreden door den koopman Gamel, te
Kopenhagen, dia eenige jaren geleden ook do
Noordpoolreis van do stoomboot Dymphnq moge
lijk maakte.
Te Parijs wordt het mode bij groote diners de
genoodigden aan kleine tafeltjes te plaatsen, elk
met eene bijzondereb loemsoort versierd. Den
gasten wordt hunno plaats aangewezen doordien
een bejliendo hun eeno bij hun tafeltje bohoorende
bloem ter hand stelt.
Het bier vindt in Italië langzamerhand meer
aftrek, maar blijft toch altijd buiten liet bereik
van minder goed voorzienebourzen, daar do wijn
veel goodkooper is. In Italië zijn nu 130 brouwerijen,
die echter ineerondeels zeer weinig produceeren.
Men kan nog voel verbeteringen aanbrengen bij
de behandeling, en over het algemeen wordt ds
verkoeling verkeerd ten uitvoer gebracht.
Het annonceeren van oude boeken in onze vak
bladen heeft zoo zijn eigenaardige bezwaren. Het
handschrift van geleerden wil eens wat onduide
lijk zijn, en als men dan zelf den titel niet kent,
ontstaan vaak koddige vergissingen. Zoo zocht
in no. 108 van het Börscnblatt iemand hot werlc
van onzen Yossius, getiteld: Diluvium Noaehi
universale", maar maakte er van n Delirium
Noaehi universale," Arme Noach! Niet genoeg
dat de eenige maal dat gij u eens te buiten gingt
eu dat nog wel bij vergissing voor eeuwig
geboekstaafd is, maai- nu gaat men van uwon roes
het univorsaai delirium ticmens maken!
(Ml. v. d. li.)
Men kent de ré-legende", het »ie-lied", de
preek zonder de letter »r" en meer zulk letter
kundig knutselwerk. Minder bekend is liet, dat
in de meer dan 1500 brieven, die van mad. de
Sévignc bewaard zijn gebleven, geen enkele maal
de naam van haar gemaal wordt genoemd. Op
merkelijk is zeker ook, dat in het lijvige weik
vun üucios «Considérotions sur les moeurs de ce
siècle" liet woord «femme" in het geheel niet
vooi komt.
Te Boston worden tegenwoordig poppen ver-
vaurdigd, die een gezellig praatje met iemand
kunnen houden. Zij piepen met «papa" en «mama"
neen, zij spreken, door middel van mechaniek,
eenige volzinnen. Men heeft bij de vervaardiging
dezer «Amerikaansche poppen" van de phono-
graaf, welker tinblaadjes het gesprokene herha
len, zoo dikwijls men dit vei kiest, gebruik ge
maakt. Deze phonographiscke poppen maken veel
opgang.
Versch afgesneden bloeroen kan men maan
den lang bewaren, als men ze twee- tot driemaal
in een oplossing van Arabische gom in water
doopt, en telkens volkomen droog laat worden.
Door deze behandeling worden de bloemen met
een dun laagje gom overdekt, dat haar volkomen
beschut voor de inwerking der lueht, en aldus
het verwelken tegengaat.
Alma Tadema over beeldhouwkunst-V'
Dezer dagen hield de schilder Alma Tadema
eene lezing in do Whitechapel te Londen over
«De plaats der beeldhouwkunst in hot moderno
leven". Hij sprak zonder notities«maar zijn
eenvoud en oprechtheid en een zekere original
liteit, met zijn grappig Hoüandscli accent ver-
eenigd botooverden zijne hoorders. L
»Ja," zcide hij, «de beeldhouwkunst wordt in«'
Engeland verwaarloosd. En in een Jandwaar
zoovele voorbeelden van die kunst in onze cathe-
dralen over zijn, behoorden wij te trachten haar
te herwinnen, misschien de hoogste van alle
kunsten, do hoogsto uitdrukking van don artistio-
ken geest. Gij moot dat «misschien" den schilder
vergeven, want ofschoon er meer realisme is in
de beeldhouwkunst dan in de schilderkunst, of
schoon de beeldhouwer een meer materieelen weg
heeft om zijn gevoelen mee te deelen, de schilder
heeft daarentegon meer middelen tot zijn dienst
De schilder kan u een zekere «atmosfeer" geven,
hij kan u bijna doen vergetend.w een portret
slechts een portret is. Dat kan een beeldhou
wer niet."
Toch vond Tadoma het zeer jaromor, dat do
beeldhouwkunst in Engeland zoo in discrediet was.
Hij schreef dit vooral toe aan een meoning, bij
de kunstenaars en het publiek heorsehend, dat
hetgeen de vaderen deden niets waard is, en men
alles nieuw moet maken. Vandaar het voorstel
van eenige Parijsche kunstenaars om den inhoud
van het Louvre in de Seine te worpon, vandaar
de vraag van Oourbet aan een jong kunstenaar,
dio hom een beeldhouwwerk bracht, «een engel"
voorstellend: -Zaagt ge wel eens een engel?"
zeide Courbet. «Neen, mijnheer." «Nu, ik ook
niet; pak weg dat ding." En zoo rcdeneeit on
handelt een geheolo school, zeide Alma Tadema;
als de kunst niet dc materieeie afbeelding is van
hetgeen wij om ons zienis zij niets. «Ik hoorde
daarentegen eens van een Schotsche domo ecu
woord, dat ik zoo mooi vond, dat ik het op don
muur van mijn atelier heb laten schilderen: Even
als de zon do bloemon kleurt, zoo kleurt de kunst
het leven."
«Ais men eens ziet wat bijvoorbeeld de architecten-
in Londen aan de beeldhouwers een gelegenheid
gavenvervolgde hij. «Maar de voetstukken
blijven ledigde groepen worden niet gemaakt,
en zelfs de effectendoor de bouwmeesters be
doeld mislukken door die verwaai loozing. Er
zijn groote voetstukken gereed gemaakt, om de-
National Gallery te voltooienmaar alleen de
kleine koepels worden afgemaakt. Deze hadden
moeten ondersteund worden door gebeeldhouwde
groepen. Nu zijn zij leeüjkenkel peperbussen;
als de beeldhouwwerken er bij geweest waren,
om te vormen wat de kunstenaars eene luchtlijn-
noemen, ware alles in orde geweest."
Een dei' redenen van het verzuimen ligt in de
bureaucratie. Er was een prijsvraag uitgeschre
ven voor een nieuw ministerie van oorlog. Do
jury bekroonde het ontwerp eener firma uit do
provincie. Deze kwam zich to Londen vestigen.
geluk houd ik vast. Geeno macht ter wereld zal
het mij meer ontrukken
«Ook ik begin weer te gelooven aan geluk 1"
sprak Loro. «O, moge hot ons niet weer ontgaan 1"
Op dit oogenblik kwam de heer Van Graberg
do laan op, langzaam, het hoofd gebogen. Hij be
antwoordde niet eens, wat hij vroeger altijd
deed, don groet dor werklieden, die hem tegen
kwamen. Hij scheen niet te hebben gevonden wat
hij zocht.
Boden wilde hem tegemoet snellen, toen hij
hem gewaar werd, maar Lore hield hem tegen.
«Vergun mij, dat ik hem met de blijde bood
schap verrasse," vleide zij. «Gij zult zien, hoe
snel de droefheid bij hem plaats zal maken voor
hartelijke vreugde."
«Zou hij zich over ons besluit verheugen, in
onze vereeniging toestemmen?"
«Hij houdt veel van u," verzekerde Lore. De
oude man trad binnen. Een tevreden glimlach
kwam ei' bij liet zien van Boden op zijn gelaat.
«Zijt gij daar?" riep bij, alsof hij Boden
reeds verwacht had. En ware hij niet altezeer
in eigen zaken verdiept geweest, dan hed hij
reeds in de oogen dor jongelieden kunnen lezen,
wat zij hem te vertellen hadden.
«Gij hebt geen woning voor ons kunnon vin
den vroeg Lore.
Do grijsaard schudde treurig van neen, terwijl
hij zich op een stoel liet vallen. Hij was ver
moeid van ,de lange wandeling.
«Neen," sprak hij, voor zich ziende do mees
te woningen zijn niet ruim genoeg om voor ons
eene Kamer over te laten en de lieden schijnen
ook bezoigd, dat wij Iron tot last zullen zijn. Ik
wil dit niemand kwalijk nemen. Die menschen
zijn mij vreerad. Waarom zouden zij mij beter
behandelen dan mijn oigen schoonzoon
«Vader 1 ik heb eene woning voor ons, een
heele beste P' riep Lore vroolijk uit.
De oude man hief de oogen op.
v «Gij?" vroeg hij roet een ongeloovig lachje.
«Waar zou dnt wel zijn
«Wij gaan het huis van mijn verloofdebotrekken!"
Grabeig keek nog even verwonderd, als be
greep hij zijne dochter niet.
«Mijn huisnep Boden, de hand des grijs
aards vattende. «Lore wil de mijne worden en
wij smeeken u om uw zegen, vader."
Nog zweeg de oude man; hij kon er zoo spoe
dig niet bij.
«Gij stemt immers toe!" riep Lore, de armen
om haars vaders hals slaande. «Gij kent Gregoor;
de keuzo zal ons niet berouwen
Ja Ijol" stotterde do oude, terwijl hij
Boden's hand drukte. »'t Is mijn hoogste vvensch I"
voegde hij or bij, terwijl hem da tranen in de
oogen kwamen, "t Waren tranen van vreugde.
Weinige dagen later betrok bij met Lore het
huis des houtvesters.
Toen Frida hoorde van de verloving harer
zuster, was bare vreugde daarover niet onver
deeld. Van harte gunde zij Loro den man, dien
zij 2elf bemind had; zij verheugde zich, dat
haar vader een veilige toevlucht gevonden had
doch onwillekeurig drong zich de gedachte aun
haar op, hoe gelukkig ook zij met den man ha-
rer keuze had kunnen zijn.
Zij doelde horen man bet nieuws mede. Een
honende lach was zijn eenig antwoord. 3
Stetten leefde nu geheel voor het nieu-.vaange-
koclite goed. 't Scheen wel of geheel zijn vroe
gere rijke bezitting geen waarde meer voor hem
had. Grill had reeds het huis betrokken, waar
de familie Graberg zoo langen tijd in vrede en
liefde had geleefd. Hij had er eigenlijk weinig
te zeggen, want Stetten regelde en beschikte
alles en duldde geen tegenspraak. Met verwon
derlijk scherpen blik lette hij op kleinigheden,
die niet geheel zooals hij 't wenschte werden
uitgevoerd.
Zijn eerste werk was het ruime paik in
bouwland te veranderen. De sierlijke oude boo-
men vielen alle als slnchtoffeis van den voor-
uitgaanden tijd.
«Dat paik heb ik niet noodig," zei hij tegen
Grill, «Het goed is nu slechts eene uitbreiding
van Westerkamp."
Wordt vervolgd.)
i l
tl
o
ti
e
V
h
E
6<
se
et
w
m
sc
sh
M
nc
Wl
sti
rei
go
co
po
in
tei
ku
dit
«'e
je
det
hai
ma
j '4
S-M'
