1
J
piccioïX
Eerste Blad
Feuilleton.
A°. 1888.
Maandag 17 December.
IN0. 7140.
wee-©n-veertigate Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag
i]itg¥vërTX~odé.
Binnenlandsche Berichten»
inn t.
Abonnementsprijs, per kwartaal 1.85
f
franco per post, door het geheele Bijk - 2,50.
Afeonderhjke nummers- 0.10.
HtBKlC: KABKT, B13 4.
Auvektentieprijs; «au 1—10 gewon» regels met
inbegrip van eeue Courantf 1J10.
Iedere gewone regel meer.10a
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
Schiedam, 15 December 1888.
December is, niet alleen by ons, maar ook in
verschillende andere landen, de wel aangename
tijd der begrootiogsdabatten, dat wil zeggen
tegelyk van menig politiek touruooi. Zonder,
linger echter dan in Frankrijk kan het be
zwaarlijk gaan. Men heeft liet in de Kamer
van afgevaardigden daar te lande nogal
voorzien op den minister van financiën, den
lieer Peytral. Dese heeft menigen aanval te
verduren gehad, en voorzeker zou aan diens
jbegrooting een slecht onthral zijn ten deel
gevallen, indien daarop niet was voorgekomen
de kleinigheid van zevenhonderd zeventig
jDBillioenen francs! Kost het noemen van dit
Jbagatel reeds eenige moeite, een voorstelling
Ie vormen van de massa zilver, zelfs van de
massa goud, benoodigd om de genoemde som
in baar geld te betalen, gaat boven het ver
mogen van een gewoon meoschenkind, En
.deze som is in Frankrijk toegestaan als een
■buitengewone begrootingspost.
Om armen en nooddiuftigen bij te staan?
jQm werken vao openbaar nut tot stand te
brengen! Om het onderwijs te verbeteren?
Niets van dat alles. Voor dergelijke zaken
kost het moeite gelden te viudeu.
Maar de Fraoscbe minister de Freycinet
beeft nauwkeuiig berekend, dat deze som
•dringend noodig was om Frankr'yks strijd
krachten te verbeteren, eu voor deze beweeg
reden zwicht alle oppositie, omdat by bet
noemen van het woord strijdkrachten de
Franschman terstond deukt aan Duitschland
«o aan wraak.
ICon men nu slechts zeggen: voor die som
bekomt men iets degelyks, iets, dat blijvend
ia, welnu, dan was er een eind aan te zien.
Maar zonder met een profetischen blik begaafd
te zijnis het vooruit te berekenen, dat, als
al deze millioenen zullen verbruikt zyo, een
nieuwe aanvraag noodig zal blyken. Immers
de vorderingen op het gebied der krijgskunst
gaan gestadig voort. Het beroemde naald
geweer der Pruisen in 1866 en de niet min
der beroemde ch'.ssepots der Franscben in
'70 behooren reeds, om zoo te zeggen, tot
de voorwereldlijke wapenen. Forten zijn nau
welijks gereed, of er wordt een monster-
moitier uitgevonden, dat ze plat kan schieten,
zoodat ze spoedig waardeloos zjjn. Waar moet
het heen?
Ook Rusland blijft met achter. Het
klopte weer eens aan op de Europeescha
markt om vijfhonderd milhoen roebels te
leenenzoowat een duizend tweehonderd
milhoen gulden. Duitschland vond dat een
bedenkelijke som en werkte het slagen der
teening uit alle macht tegen, en dit schijnt
hu juist uitgewerkt te hebben, dat Frankrijk
zeer met deze Russische operatie was inge
nomen, zoodat voor de bedoelde som daar te
lande zooveel werd ingeschrevendat de
leening er eenige malen mee kan worden
betaald. Vanwaar die geestdrift voor het
Caarenland? Niet anders dan haat tegen de
Duitschers. Wel hpbben de Russen gezegd
we willen roet deze leening oude schuld
afdoen, en door de conversie belangrijke voor
deden behalen; maar Frankryk begrijpt wel,
dat van de geleende kleinigheid een aardig
sommetje vooi legerverbetering zal over
schieten, en hoopt, dat de tyd uiet verre meer
af is, dat het [Russische leRer zich met dat der
Duitschers zal kunnen meten.
Daarom vloeiden de Fransche millioenen
zoo mild naar Rusland.
We hoorden in den laatsten tijd weinig
van den Duitschen keizer. Hij was ziekin
het buitenland zei men, dat het nogal be
denkelijk was; in Duitschland noemde men
da ongesteldheid een gewone verkoudheid.
Zooveel is zeker, dat de keizer een poos zjjn
paleis hpeft gphouden. Of deze afzondering
hem heeft gebracht tot overpeinzingen, wie
zal 't zeggen 1
Zeker is het, dat de pprsvervolgingen tegen
enkele bkdennaar aanleiding van mertedee-
lingen uit het dagboek van keizer Frederik
zijn ingetrokken. Als men nu nog professor
Geiïken, den uitgever van het dagboek loslaat,
dan heeft deze storm in een glas water uit
gewoed, en dat is maar goed ookzoo voor
de levenden als voor de dooden.
Een werk van piëteit beeft Zijne Majesteit
verricht met de schenking eener medaille roet
de naamletters van zijn grootvader en zijn
vader aan al de prinsen en de officieren, die
tot den staf van beide keizers hebben be
hoord. De laatste maand des jaars is voor
-zulk oen geschenk bjjzonder geschikt, 't Is
een der maanden uit den Fransch-Duitacheu
oorlogwaarin de Duitschers onder groote
ontberingen op vyandeljjken bodem voort
schreden. Die tijd bljjft zeker in al zjjn kleu
ren voor den geest van allendie aan den
reuzenstrijd deelnamen.
Uit andore landen valt weinig te berichten.
Spanje had weer eens een ministerieele crisis,
Servië ontvangt een nieuwe grondwet, en
België had het opnieuw te kwaad met de werk
stakers; vooral in het bekken van Charleroi
ziet het er droovig uit.
Dufuisseaux, de bekende volksmenner, heeft
er achter gezeten, en de mijnwerkers hebbeD,
helaas! weer gehoor gegeven aan stemmen,
die ten verderve leiden, 't Valt, alles in aan
merking genomen, best te begrypendat
België bezwaar maakt, vreemde sociaahj
democraten op zjjn bodem toe te laten, daal?
het in eigen boezem meer dan genoeg heeft»'
SCHIEDAM, 15 December 1888.
De zangvereeniging vSt. Gregorius", die in
de afgeloopen maand zooveel succes had maf
een uitvoering, door haar gegeven, heeft bet
loffelijk voornemen opgevat op Vrijdag 28
December en bij genoegzame deelneming ook
op Zondag 30 December e. k. een buitenge»
wooe uitvoering te geven, ten voordeele vfttt
de armen, door het parochiaal armbestuur
bedeeld. Zal bedoelde uitvoering voor de uit*
voerenden zelf een feesteljjk karakter aan
nemen, dan moet blijken dat het in de laatste
dagen, misschien wel op den laatsten dag deS
jaars feest kan zjjn in de huizen der nood»
lijdenden, wieo de opbrengst ten goede komt»'
We wekken onze stadgenooten dringend op,
door het nemen van toegangsbewijzen de leidt
uitvoeringen mogelijk, neen, noodig te maken»"
Op het programma komt onder andere voof
pDe Martelaar Vitus", zangspel in twee be
drijven, We houden ons verzekerd, dat de
wakkere directeur der vereeniging, de heer
A. M. Den Draak, alles in het werk zal stellen,
om de uitvoering goed te doen slagen; men
oothoudo hem dan ook de welverdiende mede
werking niet 1
By het departement van oorlog zjjn, naar
wjj vernemen, verscheidene wetsontwerpen id
gereedheid gebracht in verband meteen nieuwe
organisatie der strijdkrachten, zoo lat spoedig
na het eindverslag der staatscommissie da
indiening van de noodige voorstellen kan ver
wacht worden.
49.
Toen zij van den schrik bekomen was, fluis-
•terde zij Napoleon half gekscherend in 't oor
"Waarom toch al die drukte, Sire I 't Be
treft hier geen Jacobijnen, geen revolutionnairen,
maar een arme bloem, die nooit togen iemand
samengezworen hooft I
De keizer haalde de schouders op.
Denkt men mij om den tuin te loiden met
zulke praatjes Die Charney is een gevaarlijk
man, on allesbehalve een onnoozole gek 1De
bloem is een voorwendselhet ware doel is
't opbreken van 't plaveisel. Hij bereidt een ont
vluchting voor I Gij zult er tegen waken, Menou I
En hoe heeft die man mij kunnen schrijven, zon-
«der dat zijn brief door de handen van den com
mandant ging? Wordt er zoo slordig toezicht
gehoudon in de staatsgevangenissen?
De keizerin wendde nog eene poging nan om
haren beschermeling te verdedigen
't Is al wel, mevrouw, al welzei de meestor
en snoerde haar met die woorden den mond.
Ontsteld, dat de zaak zulk een keer nam, en
geheel ontmoedigd, zweeg Joséphine en sloeg
de oogen neder voor den blik, waarmede hij haar
aanzag.
Menou, door den keizer zoo scherp toegespro
ken, verhaalde den ontvangen slag op den kolo
nel-commandant van Fenestiella en overlaadde
hem met de - -herpste verwijtingen de kolonel-
comruandant op zijne beurt ging nu zoo streng
mogelijk tegen de beide gevangenen te wei k, om
zijn gemoed aan hen te koelen en zich op hen
te wraken, die hem zulk eene vinnige bestraffing
op den hals geschoven hadden.
Vol hoop was Teresa teruggekeerd, maar zij
had de muren en torens van het fort slechts
wedergezien, om er al dadelijk 't bevel te ont
vangen, dat zij onmiddellijk het grondgebied van
Fenestrelln moest verlaten, en dat zij 't niet
wagen moest or weder een voet te zetten. Zwaar
der had men den ouden vader met kunnen straf
fen daarbij bleef het evenwel nog niet, en men
bad ook bij hem denzelfden morgen een strenge
huiszoeking ingesteld, maar niet bet minst ge
vonden,wat tegen hem getuigde of hem in eenig
opzicht kon bezwaren.
Charney wachtten nog smmtelijker aandoe
ningen, dan hem 't in beslag nemen zijner manus
cripten reeds veroorzaakt had.
Om zich naar zijne nieuw? gevangenis in het
oude bastion te begeven, moest hij den comman
dant en zijne gezellen de binnonplaats over vol
gen. Of kolonel Morand er bij zijn komst niet op
had gelet, of dat hij zich nu over 't hardnekkig
zwijgen van den gevangene wreken wilde, niet
zoodra kreeg hij thans Piccïola, omgeven door
alles, wat tot hare bescherming was aangebracht,
in 't oog, of hij voer met verdubbelde woede tegen
Ludovic uit:
Wat moet al die rommel beteekenen Be
waakt gij zóo uwe gevangenen?
Dat, kolonel antwoordde Ludovic, half
knorrig, half verlegen, terwijl hij zijn pijpje uit
den mond nam en met de andere hand op mili
taire wijze aansloeg't Is die plant, kolonel
gij weet weldie zoo heilzaam is tegen rheu-
matiek en andere ziekten
Daarop bracht hij zijn armen woder in hun
vorige positie, en zijn pijpje ook.
Als men die heeren gevangenen niet ondef
den duim hield en hen begaan liet, bromde dfl
commandant, dan zouden de binnenplaatsen de.'
citadel spoedig tuintjes, menagerieën en uitstal
lingen van allerlei prullen worden. Kom aan I
Weg er mee! Weg met dat vervloekte onkruid»
en die bank en al dat andere tuig!
Ludovic ziet beurtelings de plant, Charney ert
den commandant aanhij wil eenige woorden tot
verontschuldiging mompelen.
Zwijg I buldert do kolonel, en gehoorzaam
oogenblikkelijk
Ludovic zwijgt. Hij neemt zijn pijpje nu weer
uit den mond, klopt het uit, legt bet voorzichtig
in een hoekje bij den muur, en maakt zich zoo
