picciclaT
IN0. 7149,
Eerste Blad.
Kennisgeving.
vil
\4\
1888.
Maandag 31 -December.
Nieuwjaarswenschen
ir
Feu II et on.
T we6-en-veertigste Jaargang.
herschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
rkosieiooze inenting en herinënting
legen pokken»
Bihnenlandsche Berichten.
aten-generaal.
IT GEVER: J.~0 D
gorden in liet nummer dezer Courant
■dat In dèn vroegen morgen van den
Nieuwjaarsdag zal verschijnen, ge
plaatst voor VIJFTIG CENTS.
-
°P korten afstand van het dorp, waar hij
\h.
-&I
>?jl
^Abonnementsprijs per kwartaal
Jfranco per post, door het geheele Rijk
?kJ-- Aiionderhjke nommers
iïvX' f
»r>«T"
5 ï-tó
1.85
- 2.50.
- 0.10.
BBKIIAC: MARUT, KI, 12 4.
Advertkntisprus: van 110 gewone regels mei
mbegnp van eene Gonranti,l9j
Iedere gewone regel meer ,19,
Driesum. geplaatst wordt tegen ïwskmüi, berekend.
van 1regels
Burgemeester en Wethouders van
M3' 'SOHIEDA.M,
Gelet op art. 18 der Wet van den 4den
^December 1872 (Staatsblad no. 134) tot
jl^yeorziening tegen besmettelijke ziekten;
ss&s-5- Brengen bij deze ter kennis van dp Ingeze
t/tenen dat ten huize van den Stadsheelmees
ter, den Heer J, A. Rutschy, wonende aan de
til-) !Nieuwstraat aldaar, wyk E. No.'294, driemaan-
■li'- - delijks, en wel op den eersten Dingsdag van
elk kwartaal, gelegenheid zal bestaan tot
Schiedam, den 29n December 1888.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. J. VAN DIJ K VAN MATENESSE.
i
i De Secretaris,
I" A. W. MULDER,
s
vsl'
■de Tweede Kamer is ingekomen een
^^Wetsontwerp tot voorziening in eene leen ,p.
i- a. iet Wetboek van Strafvordering bestaande
JVfen gevolge van de met gerechtelijke ofge-
'cmeeoiejyke indeeling van de Zuiderzee en
IvKrandere .wateren, waardoor in vel8 gevallen
t -de rechter, bevoegd tot kennisneming van
ontbreekt, ooral op de Zuiderzee werd bier
van de moeilijkheid ondervonden zoo dikwijls
daar met den verboden wondorkuii werd ge-
vischt, waarom het college van de zeevis-
scheryen sedert lang op eene voorziening
heeft aangedrongen.
Offlcieele Mededeel Ingen.
Da gewone audiëntie van den midister
van justitie zal op Diasdag 1 Januari 1889
met plaats hebben.
De gedachte dat Schiedams burgerij treurt
bij zyn heengaan, z'y zyn kinderen tot troost
by het groote verlies, dat hen getroffen heeft.
f strafbare handelingen, op die wateren gepleegd,
SCHIEDAM, 29 December 1888.
Het jaar 1888 sluit zijn loop niet dan
roet een treilend verlies voor onze ge
meente. Hedenmorgen overleed, na een
koitstondige ongesteldheid, de heer Joannes
Andreas Noiet Wz., sedert September 1861
lid van deu gemeentesaad, seiieit 26 Februari
1869 wethouder en ook lid en voorzitter der
commissie van fabricage, lid van de commissie
van het middelbaar onderwijs en van het
college, vunr cpratore5^ïam.httt gymnasjum,
vao de oprichting van* oeiüe instellingen af.
Met een yver bezield, die met het klimmen
zijner jaren geen spoor van verflauwing ver
toonde, is de overledene voor zyne mede
burgers een voorbeeld geweest vau de meest
nauwgezette plichtsbetrachting, van destiptste
orde, in welke bettekking, ui welke levens
omstandigheid ook. Sober in wooi den, maar in
allen eenvoud en stilte rijk in daden, ver
toonde de heer Nblet het beeld \an den
echten Nederlander, onkreukbaar eerlyk in
alle opzichten, onwrikbaar, waar het zyne
beginselen gold, onpartijdig in zyn oordeel
en bezield met een welwillendheid, die zich
zelden uitsprakmaar door velen werd
ondervonden.
Lang val zyne nagedachtenis in zegenend
aandenken blyven by allen, die het voorrecht
hebben gehad met hem samen te werken.
Men schrijft onsRechts van den Amster-
damschen straatweg naar Amersfoort, even
nadat hy door Naarden tot Laren loopt, tus-
eclien de vanouds bekende pleisterplaatsen
Zandhoeve, of »Jan Tabak", en »de Gooische
'.boer", ligt, omringd van d8DDen, berkjes en
beuken, een eenvoudige begraafplaats.
Misschien, als in den*zomer een onzer stad-
genooten het schilderachtig Gooi opzoekt, en
hy is vao het naburig station Naardeu-Bussum
in deze richting opgewandeld, of de stoom
tram brengt hem over de vermaarde Larener-
hoogle met hare bevallige vergezichten
misschien dat hy dan wel een oogenbhk voor
et hek van dien riomlenakker stilhoudt, en,
|3 de toegang hem vergund, zyn schreden
wendt naar het plekje, waar voortaan een
weldoener van velen onzer rust,
*M^uDtf'~'»vvinter.Eon wiei p—haar, .vriendelijkste
stralen over het kleine groepje, dat gistel en
by het graf van adokter DelBaere" stond.
Een lieve hand had het opgedolven zand met
Sempervirens, altyd groen, en bloemen doen
bestrooien door zijn kleinkinderen was er een
krans neergelegd op de laatste woning van
den kindervriend, en een der houderden,
voor wie hij goed was, sprak een woord van
dank aan den edele, wiens geest moge voort
leven, en voortleven zal, in hen, voor wie
hy meer dan voor allen, voor wie hy een
onvergetelijk vader was.
Het was eene begrafenis, den man waardig,
die m zoo menige sombeie ziekenkamer, in
zoo menig klaaghuis, bet licht heeft laten
schijuen van zijn helder hoofd en zyn warm
hart.
Werd het hem niet vergund, te midden
dier golvende heiden eo akkers, wier won
derbare schoonheid hy als weinigen wist te
gemeten, zijne gezondheid te hervinden, zjjfl
afgestreden lichaam vond er althans een rust-'
plaats, die hy wei had veidiend.
Hat is ongeveer 10 jaar geleden, dat dé
Hollandsen» maatschappij van landbouw, af»
deeling; Rotterdam, Schiedam en omstreken,
ter oorzake van de maatregelen tegeo dé
besmettelijke veeziekte, zich genoodzaakt za'g
hare tentoonstellingen hier ter stede met meer
te doen plaats hebben. Dat deze omstandig»
heid voor genoemde maatschappij nadeeiigö
gevolgen zou hebben, liet zich verwachten;
de tentoonstellingen toch leveiden het meest
zichtbare bewys van het groots belang dier
maatschappij voor den landbouw.
Nu de tentoonstellingen zoo geruimen t'yd
niet mochten plaats hebben, scheen ook dé
belangstelling der landbouwers in de maat»
schappij te verminderen, althans het getal
van hen, die hier tor stede voor hun lid»
maatschap, dat slechts f3 kost, bsdankté*
was met geriDg. ->-»<. -
Dank zij de toeltreflende maatregelen, ia
zake de longziekte onder het rundvee vao
regeeriagswege genomen, kwam zy in dé
laatste drie jaren niet meer voor en ziet gé»
noemde maatschappij zich weder in staat gesteld*
den 9 April des volgenden jaars op het tér»
rein der Officieren-Vereeniging alhier eené
tentoonstelling te houden van rundvee, beha»
pen, varkens en pluimgedierte (waarvan wjj
het programma reeds in ons nummer van
44 December jl, hebben medegedeeld).
Het bestuur, dat de aan zyne zorgen toé»
vei trouwde belangen steeds met ooveiflauwden
yver bleef behartigen, verdient krachtig té
worden gesteund.
Daartoe wekken wjj gaarne onze stadgé»
nooten in 't algemeen en de landbouwers ie
ons district in 't byzonder op, overtuigd als
wij zyn, dat men, door de belangen van land»
58.
Giacotno trouwde dus, maar zijn huwehjks-
U leven had een gebed andeien loop, dan zij zich
j^Vhaddon voorgesteld. Zijne vrouw was jong en
schoon en droeg hem de teederste liefde toe.
Maar hij maakte van don invloed, dien hij juist
daardoor op haar uitoefende, gebruik, omlmnr
K .geheel totj zijne godsdienstige denkwijze over te
I jialen, en hij schilderde haar 't levsn, uitsluitend
V aan kerk en godsdienst gewijd, met zulke
//hartstochtelijke kleuren af, dat zij, na een jaar
gehuwd geweest te zijn, besloot in een klooster
iVie gaan, en hij keerde daarop naar de omstreken
'.'-van Bie-lie terug.
zich metterwoon gevestigd had, verheft zich
een koten van heuvels, die men de laatste af
stammelingen der Alpen zou kunnen noeroon.
Aan den voet van don Monlo Mueroneden hoogston
dier heuvels, ligt ceno diepe vallei, somber,
donker, bezaaid met rotspunten, vol afgronden
en waai in altijd neuolen hangen; eene vallei,
die onwillekeurig aan de beschrijving herinnert,
welke "Virgihus en Dante van de pooi ten der hel
geven. Maar hoe meer men die vallei nadert,
lioo meer het afschrikwekkende verdwijnt. Dan
ziet men dat die rotsen met fiisch groen bedekt
zijn, dat het oog aangenaam aandoet; de af
gronden zijn niet zoo steil, als zij van vei re
schenen, maar hebben een zachto helling,
waarop Alpenrozen tieren tusschen welige heester-
boschjesen de dampen, op een afstand in 't
zonlicht gedurig van kleur verandeiende, dan
wit, dan rosé, dan violet, verdwijnen geheel,
als men zich eenmaal in de vallei bevindt. Dan
ontdekt men in het diepste gedeelte een meertje,
vylhonderd voet broed, door omringende wellen
gevoed, en waaruit zacht murmelend de kleine
rivier de Oroppa te voorschijn komt, welke, op
eenigen afstand van daar zich om een der heuvelen
kronkelt, waarop zich eene kerk verheft, door
de vrome bevolking met groote kosten ter cere
der Heilige Maagd gesticht. Die kerk is de
beroemdste in de gehecle landstreek.
Do overlevering zegt dat de II. Eusebius, bij
zijn terugkeer uit Syrié, in dat afgelegen oord
het beeld der Moedermaagd,- door Lucas den
evangelist van hout gesneden, en dat hij aan
de ongewijde blikken der Arianen wilde onttrekken,
in veiligheid gebracht had.
In die kleino vallei, te midden der rotsen,
aan de helling dier afgronden, aan de oevers van
dat meer en van dat riviertje, op dien berg, in
die kerk, aan den voet van dat beeld, bracht
Giacomo Githurdi nog vijf jaar van zijn leven
door en vergat er do gelieele wereld, zijn vrienden,
zijn bloedverwanten, zijn naam, zijn vrouw, zijn
moeder, alles voor de Madonna van de Oroppa I
Zijn geest verviel in een zickehjken toestand*
het natuurlijke gevolg van zijne afzondering en
de overspanning, waarin hij aanhoudend leefds,
of liever zich zeiven brucht. Nu zag de goedé
dorpspastoor, maar te laat, in, dat hy te weinig
gelet had op den aanleg tot geestdrijverij, dié
Giacomo eigen was, en dat hy voorzichtiger
had snoeten geweest zijnmaar alle pogingen
om Giacomo te bewegen van plaats te veranderen
om nieuwe, frissche indrukken tekrygen en het
gevaar dat hem dreigde, te bestrijden, waren
vruchteloos. Giacomo wilde niet scheiden van
de Madonna van de Oroppa en zijne verbijstering
nam onrustbarend toe.
Op zekeren dag meende hij een stem uit den
hemel te hooren, die hem beval zich naar 't
Wnadland te begeven, en wel op ceno bepaald»
plaats, niet ver afgelegen, waar nog afstamme»
hngen der oude Waldenzen woonden, en dat hij
uitverkoren was om hen van hunne kettersché
Bh*
fü
«v'l
>V'