PICCI0LA.
IN°. 7161
•A". 1889.
Donderdag 17 Januari
F e u 11 e t o n.
33 r i e-e
Versch nt dagelijks» uitgezonderd Dinsdag.
Buitenlandsche Bericht'en.
n-ve ertigst e Jaargang.
UITGEVER; jT~lODÉ.
11Hl
A»onnbmenth»,kijs, per kwartaalf 1.85
franco per post, door het geheele Rijk - 2.50.'
Afzonderlijke noramers- 0.10.
VRBA t HABKl, H, 124.
Adverthntikpriis: van 1—10 gawon» regels met
inbegrip van eene Courant1,(0,
Iedere gewone tegel meer- .10,
Drikmasl geplaatst wordt tegen twzzxail berekend.
al- m M nmagacekHtisaiaiwaf
D U I 3 C II L 1 N D.
Gisteren, by de behandeling van de begroo
ting van buitenlandsche zaken in den Ryksdag,
merkte Richter op dat de schuld voor de
verwarring in Oost-Alrika grooteodeels aan
de Oostafrikaansche maatschappij moet wor
den geweten, maar voor een gedeelte ook aan
den consul-generaal te Zanzibar, die het ver
drag van April 1888 ais gevolmachtigde van
>de maatschappij heeft gesloten. De consul-
generaal had moeten weten dat de maat
schappij niet in staat was het verdrag na te
komen en de souvereiniteitsrechten uit te
.oefenen. De middelen der my. waren te ge
aring. De berichten van den consul-generaal
-maken geen goeden indruk. De toevoeging
van eeo vice-consul kon de zaken slechts verer
geren. En daarbij zou nu nog een rjjkscom-
jmissaris komen 1 Richter stelde teu slotte voor
bet betreffende artikel niet te behandelen.
De rijkskanselier kwam om kwart vóór
tweeën in de vergadering. Bismarck verde
digde de voordracht, doch wilde heden over
•de koloniale politiek met spreken, maar later
bjj behandeling van de voorstellen betreffende
Oost-Afrika, die onverwijld by den Bondsraad
.zullen worden ingediend.
Woermann komt op tegen de handelingen
van de Royal Niger Company, waarop de
rijkskanselier belooft de belangen van Duitsch-
Jand zooveel mogelijk te zullen behartigen.
Hg weigert echter een directen eisch aan
Engeland te stellen.
Op de vraag van Richter of in het onder
Duitscliland's bescherming staand gebied in
Alrika slavenhandel werd gedreven en slaven
arbeid werd verricht, antwoordde Bismarck
dat de sinds eeuwen bestaande slavenarbeid
niet op eens was op te heffen, 't Was zeer
bedenkelijk om, zonder andere maatregelen'te
nemen den slavenarbeid af te schaffen. Daar
door zou men de Duitsche belangen zeer be-
nadeelen. Het buitenland tegen Duitschland
op te zetten kon niet de bedoeling van
Richter zijn, al beschermde ook zjjn pers alles
wat het vaderland in verlegenheid kan brengen.
Hy zou tegen dien spreker eu die Duitsch
land vjjandige pers zonder vaderland een dam
vormen.
Richter antwoordde dat hy Bisrnarcks
woorden over een pers zonder vadei tand on
aangeroerd zou laten. De vrijzinnige party was
er trotsch op, in Duitschland een pers te
hebben, die ock tot de hoogst geplaatsten de
waarheid durfde zeggen.
Bismarck deed daarop uitkomen dat de
vraag van de afschaffing der slavernjj groots
moeilijkheden aanbood, die niet op eens to
overwmueu waren.
Ook hy was voor eeo onafhankelijke pers,
tea minste als z'y de waarheid sprak, wat
de'doorhem aangeduide pers niet doet. Sleeker
wensehte de bevrijde slaven aan de znuJui£,'->
posten te plaatsen.
De voordracht is aangenomen.
F B A N R IJ Jf.
In de couloirs der Kamer had Maandag jl.
een heftig tooneel plaats tusscheo den minister
Fioquet eo den Boulangistischen afgevastdigde
Laur, dia in la Freue verklaard had dat de
minister de geheime fondsen gebruikt ter
ondersteuuiog van de candidatuur-Jacques,
Fioquet nu sprak, toen hy Laur ontmoette,
hem barsch aao en voegde hem toe dat, wat
hg id la Preue geschreven bad, lage laster
was. Hy sommeerde hem verder zyue beschul
diging te herhalen op de tnbuoe.
Laur, zichtbaar verlegen, sloop weg en ver
klaarde dat hij eene jury van afgevaardigden
wensehte benoemd te zien, voor wie hjj zjjne
beschuldiging zou volhouden. Voorts gaf hjj te
kannen dat hjj zjjne getuigen zou zenden aan
den minister, indien deze de tot hein gebe
zigde woorden >iage laster" met terugnam.
Fioquet antwoordde dat hjj de getuigen niet
by zich zou toelaten, en dat hij niet3 van zyoe
woorden terugaam. Opnieuw sommeerde hjj
hem zyne beschuldiging, die éen en al leugen
tras, vol te houden op de tribune.
Laur verliet Hierop het paleis Bourbon.
Ia de Kamer gekoineu, ontving Fioquet
van vele afgevaardigden gelukwenscben we
gens zjjn gedrag jegens Laur.
Ia de commissie voor de herziening der
constitutie heeft de heer Tony Révillon zjjn
rapport voorgelezen. Daarin worden de ver
schillende voorstellen, ook dat der regeering,
nagegaan. Hij aualyseert de door de commissie
gehouden stemmingen en toont aan dat deze
zich voor de herziening door eene constituante
verklaard en de meenmg geuit heeft dat de
iwe constitutie aan de bekrachtiging des
volks moet worden onderworpen. De com
missie heeft zich verdaagd tot Donderdag, teo
einde de bewoordingen van het rappoitvaet
te steiiec.
Het royalistisch verkiezingscomité heeft
eene verklaneg het licht doen zien, waariu
het zijn leedwezen te kennen geeft by de
verkiezing te Parys geen candulaat te kunnen
voorstellen, hoezeer de royalisten niet indom
melen wat betreft de deelneming aan het poli
tieke leveD. Daar zy echter geen keus kunnen
doen tusschen Boulanger en Jacques, zoo is
het comité vaa oordeel dat de monarchaleo
de strengste onzydigheid moeten in acht
nemeD.
By de herstemming voor een senator op
Corsica is de repubiikeinsche candidaat, d#
heer Morelii, gekozen met 363 tegen 356
stemmen, op den zich noemenden onaihantce*
lijken candidaat uitgebracht.
Anatole de la Forge heeft Laguerre, Botf
langer's vriend, medegedeeld dat hjj than*
wist dat BoulaDger geld uit het buitenland
ontving om voor zich propaganda te kunoeo
roakec, Hjj heeft 400,000 frank uit Engeland
en 500,000 frank uit Amerika ontvangen*
Laguerre heeft deze mededeelmg niet tegen*
gesproken.
De commissie uit de Kamer voor de over*
eenkomst tusschen Frankrjjk en Nederland
tot regeling van de grenzen in West-Indi#
is, naar Reuter seint, vóór de aanneming*
Tot rapporteur is Lavertujon benoemd.
ENGELAND.
Generaal Gordon isnaar de berichtgever
van de Telegraph uit Suakim meldt, heilig
verklaard door de Muzelmannen, die te Char*
toen»tegenover het vroegere paleiseeo
praalgraf hebbeo opgericht voor denman.wien»
naam wjjd enVyd geëerd wordt in het bar*
baarsche Afrika, De mahdi heeft aangeboden»
Gordons neef, kapitein Gordon, een vrjjgeleidft
te gevenals hjj naar Cbartoem mocht willes
gaan om het graf van zijn oom te zien.
De commissie voor buitenlandsche zakeo oif
den Senaat der Vereenigde Staten heeft Óen
Amerikaansehen consul te Apiaden heer
Sewellontboden en hem verslag doen geveiA
van den staat van zaken op de Samoa*
eilanden. Wel is waar was dn uiting geheim»
maar toch is er reeds uitgelekt wat de consul
heeft ve.tsid. De heer Sewell verklaarde dat
de eigenduokeiyklieid,waarmede de Duitachent
tegen de inboorlingen zjjn opgetreden, d&
eenige reden was der bloedige twisten Willeir
Engeland en Amerika niet dulden dat du
68.
Maar,1 beste vriend, viel Charney hem in
4e rede, wat heeft dan die zoogenaamde
Goddelijke geest, waarmede ons geslacht bedeeld
is, voor bijzonder voortreffelijks Wij zijn in vele
•opzichten boven de dieren verheven, maar wij
«taan daarentegen in vele andere beneden hen.
Dit insect, waarvan gij mij al de wonderen zijner
bewerktuiging hebt opgesomd, moet het onze af
gunst niet opwekken en veeleer ons een gevoel
van minderheid dan van hoogmoed inboezemen?
- Neenwant de dieren zijn altijd gebleven
wat zij waren 1 Wat zij nu zijn, zijn zij altijd
geweest; wat zij nu weten, hebben-zij altijd
geweten. Omdat zij volmaakt geboren zijn, is er
in ben ook geen vooruitgang. Zij leyen,-zooals
*t hun -door den Schepper is voorgeschreven. Zoo
hebben, van hun oorsprong af, de bevers hun
verblijven gebouwd altijd op dezelfde wijze; de
rupsen hebben hun omhulsel tot pop en de
spinnen hun web gemaakt en geweven in dezelfde
vormen; de bijen hare honigcellen altijd zes
hoekig. Het kenmerk van aller nijvei beid is een
vormigheid, regelmatigheid die van den mensch
daarentegen is vol verscheidenheid, want zij is
hot gevolg van eene vrije, scheppende gedachte.
En oordeel nu: Van alle wezens op aarde heeft
de mensch alleen de gave der overdenking, der
vinding, het begrip van plicht en van verborgen
oorzaken, het vermogen tot bespiegeling, de geest
drift, en die liefde, welke meer is dan natuur
drift Hij alleen wordt geleid door de rede en niet
door het instincthij alleen kan zich een begrip
van het heelal in zijn geheel vormenhij alleen
heeft het vooruitzicht op eene andere wereld; hij
alleen spoort de geheimen van 't leven en den
dood na!
'k Geef u dat alles toe, zei Charney,
maar ik vraag u nog eens, wat den mensch van de
dieren onderscheidt, is dat eigenlijk wel in zijn
voordeel? Waarom hebben wij eene rede ont
vangen, die ons zoo dikwijls op een dwaalspoor
leidt; wat hebben wij aan wetenschap, die ons
bedriegt? Moeten wij met al ons verstand, al
onze wijsheid, niet dikwijls de schouders over
ons zeiven ophalen, medelijden met ons zeiven
hebben Waarom is de mensch, volgens u
bet boven alle andere wezens bevoorrechte schepsel,
ook het eenige, dat aan dwaling onderworpen
is Waarom hebben wij niet bet instinct der
dieren, en zij onze rede?
Wel, omdat zij niet voor hetzelfde doel
geschapen zijn; de Godheid verwacht of vergt
van hen geen deugden. Geef hun de rede, de
keuze van hun verblijf, van hun voedsel, en gij
verbreekt op 't zeilde oogenblik het evenwicht
der wereld. De Schepper heeft gewild dat de
oppervlakte van dezo aarde, ja zelfs bare diepten,
van levende wezens zouden vervuld, dat het leven
overal verspreid zou zijn. En inderdaad, in de
vlakte, in de valleien, in de wouden, van de
toppen der bergen tot in de diepten, der afgronden
op de boomen en op de kaie rotsen, in de zeeën
en meren, in de stroomen en beekjes, aait
hunne oevers en in hun bedding, in 't zand eit
in 't moeras, in alle klimaten, onder alle hemel*
streken, van de eene pool tot de andere, in
alles bevolkt met levende wezens, en alles leeft
en beweegt zich harmonisch en vormt een in*
eensluitend geheel. De leeuw in de woestijn, eit
de mier as.der een stroohalm, staan op den post»
die hun is aangewezen. Ieder heeft zijn deel, ieder
zijn vooraf bepaalde plaatsieder beweegt zfcft
in den kring, hem voorgeschreven; ieder is binnen
zijn eigene grenzen beperkt; alle vakken va»
dat onmetelijke schaakbord moesten bezet zijn»
en zij zijn het. Maar geen enkel dier kan
de grens van zijn vak overschrijden, ofhet sterft»
De mensch alleen gaat overal, waar hij wil,
leeft overal I Hij trekt de woestijnen door en
steekt de zeeën overt Hij slaat zijne tenten of
in het zand, of hy bouwt zich een wijkplaats^-
waar hij de baren der zee trotseert. Hij leeft X»
midden van ds sneeuw en 't ijs onzer Alpen, en
hij leeft onder de brandende zon der keerkringen f
Wordt veceoigd.)
COURANT.
