5
I
I
i
1
1
N°. 7255.
t
Hf
:i
i
A0. 1889.
Donderdag 30 Me i.
n
Eerste Blad
Feuilleton.
Het geleerde Elsje.
f
i
1
i
Dr: e-en-veertigst© Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
3S
Morgen (Donderdag) avond zal
de Schiedamsche Courant NIET
versch nen.
Bultenlandsche Berichten.
er
le
da
er.
i
ii|
ft'
1f
iïl
ri
i!
'i f
t i
GOUDA NT.
,i i.f
't
BONNKHKNTSMIJS, per kwartaal
front* per post, door het gebeele Ryk
Afzonderlijke nommers
r i.85
- 2.5a
- 0.10.
1TGEYER: J 0DÉ-
BQBSADt RABKt; B, 1*4,
DTCifkMticpitus: v»n 1—10 gewone gele met
mbegnp ran eene Qonrantf i,j#*
Iedere gewone regel meer.10.
Dai. «aai. geplaatst wordt tegen rwcsaaaL berekend.
U-
sa.
19
n-
4»
10,
- iy«l
Bf) dit nnnuner worden aan onze
geabonneerden la de stad gratis ver
bonden Zomerdiensten van het Post-
hantoor, den Hollandschen IJzeren
tipoorweg, de stoomtram van hier
op Botterdam en den Omnlbusdlenst
van Tlaardlngen naar het Station van
de Hollandsche Spoorwegmaatschap
pij alhier.
D D I T 8 C 11 L A N I>.
Ofschoon de mijnwerkers te Bochuu met
09 tegen 48 stemmen het vergelijk verwierpen,
hetwelk de afgevaardigde Jïammacher met
hun gemagtigden had ontworpen, beeft de
werkstaking zich in het district Dortmund
niet uitgebreid. De voorzitter, de werkman
Weber, die de vergadering leidde en zich
zeer heftig tegen de werkgevers uitliet, werd
met het geheele bestuur der werkstakers in
hechtenis genomen. Volgens een telegram
tiit Dortmund is de ;heer Hammacher, die
z|jne taak geëindigd acht, naar Berlyn terug
gekeerd. Generaal Albedyll, de bevelhebber
der troepen in het district, vertoeft ru te
Dortmund, teneinde te zorgen dat de orde
niet wordt gestoord. Men verwacht, dat de
mijnwerkers allengs den arbeid zullen hervat
ten en wil hen, die dit willen doen, tegen
daden van geweld beschermen.
Onder voorzitterschap de *keizers werd
Maandag een kroonraad gehóuden, welke zich
met de werkstaking in de steenkolenmijnen
van "Westphalen en met de quaestie van den
staat van beleg bezighield. Ondanks bet
ernstige karakter, voornamelijk ook door de
inhechtenisneming der leden van het werk
stakerscomité, gelooft men in goed onderrichte
kringen toch, dat de macht der werkstakers
is gebroken, omdat tusschen hen en bunne
leiders oneenigheid bestaat.
In een aantal mjjnen te Bergeborbeck duurt
de werkstaking nog voort en hetzelfde is het
geval roet 6 mijnen bg Getenkirchtn. Daaren
tegen is op alle myuea in bet district Essen
de arbeid hervat en is da burgemeester van
Wasaenscheid er in geslaagd, de afgevaardig
den van 5 mijnwerken roet 13 schachten en
een geheel aantal van 70ÓÖ mijnwerkers tot
eene gemeenschappelijke vredesverklaring te
bewegen, zoodat de arbeiders-afgevaardigden
hunne makkers aangespoord hebben het werk
töfhorsatien. In het district Dojrtmund is in
10 naynen het werk geheel of gedeeltelijk
gestaakt.
In het kolendistrict Saarbrücken bedraagt
het aantal werkstakers thans nog 40,000. Er
wedt steeds onderhandeld met de eigenaars,
maar deze onderhandelingen hebben tot dusver
geae gevolg opgeleverd.
Ia Saksen is de werkstaking geheel uit,
daar de mijnwerkers ia Zwickau, Lugau en
Oelsnitz het eens zyn geworden met de
eigenaars en allen weer aan den arbeid z|ja
gegaan.
In Stlezië ia nog niet in alle mjjnen de
arbeid hervat, doch ook daar neemt de werk
staking steeds af, zoodat het einde ook daar
bionen eenige dagen wordt verwacht.
Qok in Lotharingen broeit iets. Dank zy
de onderhandelingen tusschen den districts-
president von Hsmmerstein en een mijn-
directeur, is het tot nog toe gelukt, de werk
staking in de steenkolengroeven van Wende!
te voorkomao. De myndirecteureo zyn met
eeue deputatie uit de mijnwerkers overeen
gekomen, de* (oenen gemiddeld met 15 pCt.
te verhoogen eu den werkdag tot op Si/, uur
te verminderen, met inbegrip van in- en uit
gaan. Intuaschen willen da arbeiders deze
overeenkomst niet aannemen en eischen 30
pCt. loonaverhoogiog. Men vreest dat zij het
werk zullen staken indien deze eiscb niet
wordt ingewilligd. In het geheel werken aldaar
4000 arbeiders.
Te Kladoo is in alle Ijzerfabrieken de arbeid
hervat.
In Beieren tracht men de beweging der
katholieke congressen voort te zetten, door
de bevolking ten plattelands in katholieke
verdagingen bijeen ta roepen en daar. de
voorkomende punten te bespreken, die op den.
algemeeneu katholieken Landdag in behan
deling komen.
De kus, die Bismarck en Crispi gewisseld
hebben, brengt een derBerlynsche bladen tot
de volgende poëtische beschouwing. Deze
gewoonte is nieuw. De kus, welke de rijks
kanselier aan den Italiaanschen premier heeft
gegeven, is een kus vau geheel bijzondere soort
Z'y is niet zoet en verborgen, maar integen
deel bestemd om door geheel Duitschland
gezien to worden en in de verste dalen van
Apuhë door alle tegenstanders der politiek van
Cnspi gehoord te worden. De kus dezer beide
olitieke grootbeden is nog door geen dichter
bezongenin de uitgebreide literatuur die aan
de kus gewyd is, vindt men nists over een
politieke kus". En toch is ook die kus een
«wonderbaarlijk ding".
fSASKBUK,
Volgens een telegram uit Weeoen aan da
{Tempt zal generaal Schoenfeld benoemd wor
den tot Oostenryksch gezant te Berlyn.
Een zeer noodlottige vergissing, waarvan bet
verhaal b'yna ongelooflijk klinkt, wordt uit
Tonkin bericht. De Frausche resident van Halt
Zuong, kapitein Rodier, moet niet minder das
veertig Anamititche mariniers, die met booten
der Fransche regeering voeren, maar dieh|j
voor zeeroovers hield, op staanden voet hebbes
laten doodschieten zouder behoorlijk onder
zoek.
Deze lichtvaardige moord op groote schaal
heeft in de geheele provincie groote ontstel
tenis verwekt. Kapitein Bodter is onmiddellijk
ontslagenin afwachting van verdere tegen
hem te nemen maatregelen.
In de garner van afge - ;rdigden deelde
voorzitter mede, dat Tfe' heer Laguerra dn
regeering wenscht te interpelleersn over het
hof van justitiedoch by meent deze inter
pellatie met te mogen toelaten.
De heer Laguerre zeide, indien de interpel
latie niet toegestaan wordt, dan zal de openbar
meening er een streng vonnis over vellen.
Er ontstond een hevig rumoer ten gevoign
van eenige woorden van den heer de Cassag-
uae, dia de republikeinen verweet dat z|j
terugdeinzen voor de rechtvaardiging van het
ellendige spel dat in den Senaat met de justitie
gespeeld wordt.
Ovsr de Gassagnac werd wegens deze ui(<<
drukking de censuur uitgesproken.
De heer Aodrieux interpelleerde hierna de
regeering over hare tusschenkomst in het
Novella van E. Falk.
25.
Een blik op de opene pistoolkist en al de
jubel verstomde. Hoe kon bij aan geluk denken,
zoolang het leven zijns broeders aan een toeval
hing?
Edgar had dien blik gevolgd.
»Ja, 't is jammer," sprak hij zacht. «Wij
hadden ten slotte allen zoo recht gelukkig kun
nen zijn."
Een zware, grauw# nevel rustte op de aarde
en beneveld en zwaar was het hoofd der armo
Elsje, toen zij in den vroegen morgen reeds
hare legerstede had verlaten om haar verhit
gelaat aan het open raam wat af te koelen.
Daar had zij allee gezien. Zij had de beide
jongelieden naar buiten zien gaan, had het kistje
herkend, dat Hubert onder den arm droeg, en
in een oogwenk had zij ook alles begrepen.
Nu was bet haar eensklaps zoo helder als de
dag, waarom Hubert, toen hij even voor de
afvaart bij haar terugkwam, ei* zoo bleek had
uitgezien. Iets vreeselijks had zij vermoed liet
vreeselijkste was geschied.
Zij bad de handen staan wringen in radeloozen
angst, had om den wille van vader en zuster
hare smart moeten verkroppen, was op hare
kamer voor het raam blijven wachten en staren,
opschrikkende bij het minste gerucht, dat van buiten
kwam, onafgewend de blikken naar het einde van
destraat gericht houdende. De minuten waren voor
haar uren, de uren dagen geworden, en Kaatje
had reeds meermalen en telkens dringender geroe
pen, dat zij zou opstaan en aan 't ontbijt komen.
Zij kon aan die roepstem geen gehoor géven, kon
niet in dat vroolijke, onbezorgde gelaat staren
of aanhooren hoe de ongeduldige haar, de lang-
staapster, als sij beneden kwam, hare traagheid
op vroolijken toon zou verwijten. We) al tienmaal
was zij naar de kamer der brotders geslopen om te
gaan zien of daar wel alles op het ergste was
voorbereid, en had nu weder pas dit vertrek
verlaten, toen zij schreden hoorde op de trap,
vaste, haastige schreden, die zij terstond herkende,
«n «Hubert 1 O, God zij gedankt, duizendmaal
Gij leeft zoo riep zij uit, hem te gemoet vlie
gend, buiten zich zelve van vreugde, alles ver
getend, nu zij hem wederhad.
Een oogenblik rustte zij in zijne armen en
hingen hare oogen aan de zijne, schitterend van
geluk, een oogenblik slechts.
Maar Edgar? Spreek, o spreek, HubertI Waar
is hij?
Slechts aarzelend liet hij haar los. Zijne blikken
konden zich niet verzadigen aan dat lieve, van
edele schaamachtigheid rood gekleurde en toch
van liefde zoo helder schitterend gelaat, dat zich
thans verlegen van hem afwendde. Maar zij had
gelijk, 't Was nu geen tijd om het gevoel te laten
heersehen, wel om te handelen.
«Hij leeft, maar is gewond. Zoo aanstonds
wordt hij hier gebracht, Is zijne kamer gereed
»Ja!"
«Wilt gij zoo goed zijn uw vad#r en Kaatje
voor te bereiden?"
Elsi» knikte van ja en ging dadelijk heen.
Zij had niet noodig iemand te waarschuwen.
Zij kwam nog juist bijtijds om Kaatje in hare
armen op te vangen. Het op dit uur ongewone
rollen van een rijtuig had Kaatje naar het venster
gelokt. Een enkele bhk op de droevige verschijning
was voldoende om baar de zaak op te helderen*
en met «en gil Vas zij ineengezegen.
De professor liep radeloos, met da krant
in de eene en een pijp in de andere hand, door
bet vertrek heen sn weer. Geen spoor meer
van wijsgeerige berusting en logisch naden
ken, toen hij over de schouders zijner dochters
heen den dood6bieeken pleegzoon, door twee
anderen ondersteund, met moeite uithet rijtuig zag
stijgen en hij van onder diens los omgeslagen
mantel een bebloed verband zag te voorschijn
komen. Bevend over al zijn leden en niet wetend*
wat te beginnen, was bij op een stoel neerge
zonken, toen Kaatje reeds weer geh#el tot bexin-
ning gekomen en de wegsnellende zuster op deB
voet gevolgd r is.
Edgar lag reeds op zijn bed en de dokter wa#
bezig de wonde, die zich dicht onder het schouder
gewricht bevond, zorgvuldig te onderzoeken.
Wordt vervolgd.)
fW
f
