Maandag 9 September.
N°. 7327.
Tweede Blad
Feu iileton.
DE VERLOREN ERFENIS.
A". 1889
Drie-en-veert g-ste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Buitenlandsche Berichten.
Binnenlandsche Berichten.
U IT GEVER: jToDÉ.
ABONNKuekti«i>RUSper kwartaal
franco per post, door het geheole Rijk
Afzonderlijke notnmers
f 1.85
- 2.50.
- 0.10.
BVKBAD: HARKT, B12 4.
Advehtrntikpbijs: van i—10 gew<m« regels met
inbegrip van eens doorn ntf X lf<
Iedere gewone regel meer,lt,
Drikkol geplaatst wordt tegen vwcKMaat. berekend.
S H E L A N 1),
Het congres der arbeidersverenigingen te
Dundee heeft een motie aangenomen, waarbij
het zich i srklaart tegen de onbelemmerde
immigratie van behoeftige buitenlandsche
werklieden.
Een amendement op die motie, strekkende
om de vreemde werklieden die naar Engeland
wouden komen, onder werkcontracten in de uit
sluiting te begrijpen, werd met een groote
meerderheid verworpen.
Aan de Times wordt uil Konstantinopel
gemeld dat de Porte vernomen heeft dat er
leAthene benden vrijwilligers gevormd worden
ten behoeve van Kreta, en dat de Porte krui
sers en torpedo's uitrust om Chakir pacha te
ondersteunen. Het heet dat Duitschland voor
nemens is vriendschappelijk tusschenbeide te
komen in het geschil.
Honderd duizend Mauser-geweren worden
onder de Turksche troepen verdeeld om zich
met dat geweer te oefenen.
Aan de Daily Nem wordt uit Athene bericht
dat de tijdingen uit Kreta geruststellender
luiden. Oe Turksche troepen bezetten allengs
alle strategische punten op het eiland, zelfs
die punten welke zij vroeger nooit bezet had
den. Een 3000 gewapende opstandelingen
hebben nog twee of drie plaatsen, in bezit,
mnar zy worden van lieverlede ingesloten.
Uit Konstantinopel wordt aan het blad
gemeld dat de Porte voornemens is een bui-
'tengewonen commissaris naar Armenië te
zenden, om een onderzoek te doen naar de
gruwelen der Kurden.
De Standard verneemt uit Shanghai dat
een keizerlijk decreet het onmiddellijk aan
vangen met den bouw van de lyn Peking
Hankow beveelt, gelijktijdig aan de beide
uiteinden. Het decreet verklaart den bouw van
spoorwegen in China noodig voor China's ont
wikkeling en welvaart. De keizer erkent het
bestaan van wantrouwen by het volk tegen
spoorwegen, hetwelk echter ongemotiveerd is.
Daarom gelast het keizerlijk decreet aan alle
gouverneurs van provinciën, manifesten aan
het volk uit te vaardigen, waarin de aard en
het doel van spoorwegen worden uiteengezet.
Li Hung Chang moet eene groote builenland-
sche leening gesloten hebben voor den aanleg
zyner lynen.
DÜITSCBLAND.
De manoeuvres in Hanover en Westfalen
zullen worden bijgewoond door militaire ge
volmachtigden van Oostenrijk, Italië, Rusland
en Frankrijk (majoor Hue en kapitein Sil-
vestre). Gelijk bekend is, zal ook de Russische
troonsopvolger ze bywonen. De manoeuvres
beginnen half September nabij Hanover.
F B A N K R IJ K.
Boulanger heeft een brief gericht tot den
minister-president en den minister van oorlog,
waarin hij vraagt terecht te staan voor den
krygsraad of voor het hof van appèl. Hij
verbindt zich op zyu woord van eer dat hy
ter terechtzitting verschijnen zal, indien hy door
een dier beide rechtscolleges gedagvaard woidt.
TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL.
Zitting van 6 September,
Het debat over de onderwijswet was ge
vorderd tot art. 45 (rijksbijdragen) en het
aangehouden artikel 26 (traktementen-mini
ma). Hierop waren voorgesteld een amende-
ment-Hartogh c. s. (hetwelk wy in ons vorig
nummer mededeelden) en van dezelfden op
art. 26 ter classificatie van de traktementen
minima.
De heer Rutgers lichtte de bedoeling van
het amend, op art, 45 (zie toelichting) nader
toe. Hij betoogde dat de staat meer belang
heeft bij het onderwijs dan de gemeenten en
dus de meeste kosten dragen moet. De finan-
cieele gevolgen waren nog niet te overzien,
by gebrek aan de classificatie in het 2e amend,
bedoeld. Ook dat amend, verdedigde spreker.
De heer Ruland achtte het amendement
op art. 45 eene onbillijke bevoordeeling der
groote steden. Z. i. moest men het subsidie
regel, n naar de gegoedheid der gemeenten.
Hy bestreed het amendement.
De heer Oppedyk meende dat schoolgeld
heffing, billijk geregeld, in den financieelen
toestand van vele gemeenten reeds aanzien-
A'yke verbetering brengen jou, Werd ic Fries
land van de helft der kinderen op de openbare
school f 10 betaald per jaar, dan zou de hoofde
lijke omslag met 40 pCt. verminderen. Spreker
vroeg de regeering om aan de bijzondere
school eeue restitutie t« geven in verhouding
tot de huurwaarde der gebouwen en om
gemeenten waar de hoofdelyke omslag meer
bedraagt dan 2 X 4/5 van 't personeel, te
rangschikken onder de «byzonder gesubsi
dieerde".
De heer Smidt ontkende dat dit wetsont
werp hulp bracht aan de gemeenten. Immers
volgens deze wet kregen de gemeenten 5 ton
minder, en zelfs dat tekort was door de door
hem afgekeurde schoolgeldheffing niet aan te
zuiveren. Hy betoogde dat deze wet de kosten
voor de gemeenten nog aanmerkelijk zou doen
vermeerderen. Spreker bestreed de verlaging
van de 30 pCt, tot 25 pCt. bijdrage in de
kosten van scboolbouw enz. Spreker behield
ook daarom liever het bestaande art. 45.
De minister van financiën betoogde dat
by aanneming der wet geen belasting-ver-
hooging noodig zal zyn, om Je meerdere
uitgaven te dekken. De aanneming van bet
amendement zou de uitgaven met 15 ton
's jaars verhoogen.
"Voor de gemeenten zal het regeerings»
voorstel zeer weinig belangrijk zyu en voos"
de tijdelijk in nood verkeerenden bi'yft nog
tot 1892 de toestand gelijk als tot dusver.
Dat de groote gemeenten in nood verkeereo,
ontkent hyslechts by enkele .is dat het
geval. Ook betwist hy dat in 't algemeen
het leven in groote steden duurder is. Het
peil vau het onderwijs zal niet verlagen en
de onderwijzers die hier minder noodig zyn,
zullen elders eene plaats vinden. Het amen'
dement-Hartogh c. s. is onnoodig voor de
meeste gemeenten.
Wil men nouddruftige gemeenten helpen,
dit is iets anders.
Aan het einde zyner rede verklaarde de
minister van financiën er niet tegen te heb
ben, dat behoeftige gemeenten werden ge
holpen, byv. door ruirner toepassing van
buitengewone subsidie vast te stellen of
door eene bijzondere overgangsbepaling, voor
het geval dat gemeenteu meer dan twee
maal het aan haar uitgekeerde 4/5 der per-
soneele belasting aan bet onderwys uitgeven.
De minister van binnenl, zaken sloot
zich geheel by de rede van zijn ambtgenoot
van financiën aan. Het meerendeel der ge
meenten wordt n<et geschaad, vele gebaat
en enkele, die schade zouden lyden, kun
nen buitengewoon geholpen worden. Het
amendemeni-Hartogh o. s. bestreed hy,
hoofdzakelijk omdat eene classificatie der
21.
«Wilt gij zoo goed zijn, Julia, mij een avond
doek van de kasteleines te halen?" vroeg de mar-
kiezin aan hare gezelschapsdame. «Er waait een
koude wind over de Appenijnen. Ik ril er van."
De juffrouw stond terstond op om do bood
schap te doen.
Toen zij buiten liet gezicht was, hief de mar-
ikiezin haar donkergloeiende oogen tot den jongen
man op.
«Francesco," sprak zij zacht, maar op een toon,
dis den jongeling tot in de ziol drong, sik woet
nu, wie gij zoudt kunnen beminnen, maar gij zult
ervaren, dat ook ik in staat ben te beminnen, zoo-
ah een Duitsche vrouw bemint, alleen met meer
gloed en hartstochtelijker misschien. "Wilt gij u
daarvan overtuigen, Francesco? Wilt gij het on
dervinden, hoe lief ik u heb?"
En zoo sprekende strekte zij de armen naar
hem uit, doch hij trad eene schrode tciug.
«Vergeef mij, markiezin," zeide hij, «dut ik deze
gulle bekentenis voor 't oogenblik niet beantwoor
den durf. Ik heb mijn moeder gezworen, toon ik
mijn vaderland verliet, mijn hart niet voor do
liefde open te zetten, voor ik den dood mijns vaders
gewroken had. Sta mij toe deze gelofte te houden."
Laura werd zoo bleek als een lijk.
«Hij bemint mij niet I" riep zij klagend, stond
haastig op en zocht haar gezelschapsjuffrouw.
IX.
Frans von St au ff on begeleidde da damos tot aan
de villa Bianchi en nam toon afscheid.
Hij had voor zijn terugkeer noch van liet paard,
noch van het hem aangeboden geleide des dienaars
gebruik willen maken. Hij wenschte den heerlij
ken voorjaarsavond, die reeds zijnon nevel over
het geheele landschap uitspreidde, in eenzaamheid
te genieten.
Langzaam schoed hij voort langs don geleide
lijk afloopenden weg, die hem naar Parma voerde.
Het beeld van het schoone meisje, mat wie hij
zoo van nabij konnis gemaakt had, stond hom
onophoudelijk voor den geest, hoezeer hij het door
vroegere hcrinnoringen trachtte te verdrijven,
't "Was hem, als staarde hij nog in die donker
gloeiende oogon, als hoorde hij nog die zoete stom
de woorden lispelen«Wilt gij het ondervinden,
Francesco, hoe lief ik u heb?"
Doch achter dit beeld vertoonde zich eenandor
het kasteel zijner vaderen in Duitschland. Op hot
halkon voor don ingang stond eene bejaarde, deftige
dame met zilvergrijze horen en lijdende trokken,
on novons haar een wezen, dat eene waie tegen
stelling mot de andere gedaante vormdeeen jong
meisje, blauw van oogon en blond van haar. Boiden
«trokten de armen naar hem uithij wilde beider
omarming beantwoorden, doch hij greep in do ijle
ruimte en aan zijn mond ontglipte de zachte kreet
«Anna!"
De weg voor hom, ofschoon niet ver meer vau
de stad verwijderd, was zoo verlaten on stil, alsof
de geheele streek was uitgestorven. Geen enkele
wandelaar of ruiter cf voertuig vertoonde zich j
alles was eenzaam, rustig, doodsch.
Een cypressenboschjc begrensde den weg, zoo
weinig dicht, dat het ternauwei nood dien naam
verdiende. Toen hij het naderde, scheen het hem
toe, alsof er zich iets tusschen de hoornen
bewoog, liet was ook inderdaad zoo. Een man zat
aan den wog en stond op, toen hij nader kwamn
«Een ongelukkige, signore," Smeekt om een
kleine gave," klonk een stem op gemaakt dee
moedige» toon. «Heb modelijden met een arme,
die door een ongelukkig toeval het vrije gebruik
zijner ledematen heeft verloren."
Hot scheen werkelijk, alsof de bedelaar een
ongemak aan zijn linkerbeen had. Met moeite
sleepte hij zich tot in de nabijheid van den jongen
man voort, die de hand in den zak stak om hem
een aalmoes over te reiken, toen het hem toe
scheen, dat do man hem nader kwam, dan voor
zijn doel noodig was. Dit spoorde hem tot voor
zichtigheid aan. De baron maakte onmerkbaar
eene kleine wending om den zich half en half
