mm. A°. 1889. IVIaandag 21 October. N°. 7357. Timede Blad Feuilleton. L rie-en-veert gste Jaargang. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag. U IT Gr kVkrTjjTbd Buitenlandsche Berichten. Abonnkwentsprijs, per kwartaal Jfranca per post, door het geheele Rijk Afzonderlijke nommers 1.85 2.50. 0.10. IIOKOAD: HARKT. B124. AUTKItTINTIKPItiIs: van 1—10 genoo* regnlt <n«i inbegrip ran eena Courant1 19i Iedere gewone regel meer.11, Dm sural. geplaatst wordt tegen vwstcurai. berekend I) U I T S C II t A N Da JPost, de logenachtige verdraaiingen der buitenlaudsche bladen over de beweerde koel heid bij het jongste bezoek des Russischen kei zers bij keizer Wilhelm tegensprekende, laat daarenregen het feit uitkomen dat beide keizers niet gescheiden ziju, zonder reeds een nieuwe bijeenkomst te hebben afgesproken. Keizer Alexander heeft namelijk keizer Wilhelm ver zocht de in den volgenden zomer in Rusland plaats hebbende groote manoeuvres te komen bewonen, welke vriendschappelijke uitnoodi- ging met de meeste bereidwilligheid door kei zer Wilhelm ts aangenomen. De Hamburger Nachrichten behelst de eerste mededeelingen over hetgeen er by het langdurige onderhoud van deD czaar met den rijkskanselier moet zijn veihandeld. De czaar Zou het gesprek hebben ingeleid met te ver klaren dat hy den rijkskanselier dankbaar was voor zjjne houding tegen da anarchisten, geiyk deze gebleken is uit zjjn optreden in de zaak met Zwitserland. Op dit stuk, moet de czaar gezegd hebben, vermag Bismarck hem eo zijn land meer nut te doen dan de ézaar zelf; in dit vraagstuk is inderdaad de band gelegendie de monarchieën aaneen- houdtnatuurlijk vallen alle bemoeiingen in den bedoelden zin bij hem, den czaar, in goede aarde; het is niet-onmogelijk, dat alle staten het allereerst den strijd in hun eigen gebied te voeren zullen hebben. De gebeur tenissen in de Russisch-Duitsche Oostzee- provmciën aanroerende, moet de rijkskanselier zich hebben uitgelaten op eeue wjjze, die ge heel overeenstemde met de gedragslijn, ge volgd tegenover de klachten der Duitsch- Oostenrijksche provinciën, d. w. z. met de gedragslijn van volkomen onthouding van Duitschlanden tevens op zoodanige wyze, dut de czaar geen aanleiding vond tot het maken van aanmerkingen. Het vraagstuk der militaire toerustingen moet in het geheel niet aangeroerd zijn; daarentegen moet de czaar het bekende bericht der Köln. Ztj. over de memorie van Obrutschew als uit den duim gezogen hebben gekenmerkt, liet spreekt ge heel vanzelf, zou de czaar gezegd hebben, dat de chef van den generaleo staf het Rus sische leger en land zoo sterk wil maken als mogelijk is; daarop betrekking hebbende rapporten moet hy ieder jaar bij den czaar indienen, evenzeer als dit in Duitschlaod ge schiedt. Ophelderingen over de wederz'ydsche vei houding van Duitschland en Oostenryk heeft de czaar niet verlangd, eu zijn door Bismarck ook niet gegeven. Ten aanzien van Bulgarije moet Bismarck hebben doen uit komen dat het, omdat Rusland rechtstreeks lechten op dat land knn doen gelden, raad zaam is, zich van de sympathie der bevolking te verzekeren, en het uitzenden van Russische zendelingen te beperken, dewijl dit toch niet tot het doel schyut te kunnen leiden. Voorts moet Bismaick verklaard hebben, dat Duitsch land steeds eeue even objectieve houding tegenover Bulgarije blylt innemen, als tegen over het optreden van Rusland in Azië. Op dit stuk is het niet alleen mogelyk, maar ook gewenscht, dat Rusland en Kngeland zich met elkander verstaan. liet schijnt dat de czaar, te Berl'yn komende, niet vrij was van zekere vrees, dat het drievoudig verbond toch de eene of andeie gunstig schijnende gelegenheid te baat zou nemen om Rusland voor het oor- logsvraagstuk te stellen, of dat Duitschland tot eenen oorlog met Frankrijk zou kunnen aandrijven, om van eventueele gunstige mili taire kansen partij te trekken, waardoor Rusland zich voor de noodzakelijkheid kon zien gesteld om over het al dan niet deel nemen aan zoodaoigen oorlog te beslissen. Men schijnt te mogen aannemen, dat het in beide opzichten gelukt is, den czaar van zijne mogelyke bezorgdheid te bevryden. De rijkskanselier zou verklaard hebben, over den uitslag van et onderhoud zeer tevredeu te zjjn opnieuw had hij de overtuiging gekregen dat de czaar ten volle vredelievend gezind is, en nooit den oorlog tegen Duitschland zal beginnen. Daardoor laat zich, zou Bismarck besloten hebben, de toekomst vreedzaam aanzien. Bij het nederleggen van zjjn mandaat als afgevaardigde, geeft de bekende aanvoerder van het Cenl.um, baron Schor lemer-Alct, zijn besluit te kennen om zich geheel uit het politieke leven terug te trekken. Hieruit blijkt dat de conservatieve elementen iu de centrum partij voorloopig zich geheel nederleggen by de streng oppositioneels leiding der fractie door Wmdthorst. 0 O S T E N H IJ K. In den Donderdag gehouden ministerraad zjjn geene buitenlaudsche aangelegenheden behandeld. Men besloot dat het leger den titel van keizerlijk en koninklijk zou aannemen. De Hungaarsche minister zou de Kabmets- quaestie stellen als het militaire ontwerp iu behandeling komt. De gemeenschappelijke beraadslagingen van de ministeries ziju gisteren geëindigd in eene zitting van den Kabinetsraad, onder voor zitterschap van den keizer, die gisteravond naar Mëran vertrok. Alle geruchten over eene ministerieele crisis, afkomstig uit Buda* pest of Weenen, zjjn ongegrond. De redevoering door Crispi te Palermo uitgesproken wordt hier door bladen, vooral in bet jtfremdenllatt, zeer geprezen. De Ita- iiaansche premier, zegt het, wenscht nieta vuriger dan zjjn land geëerd, welvarend en onafhankelijk te zien. Het is eene erkends waarheid, dat groote mannen nog meer doof hunne daden een volk kunnen opvoedeo, en daartoe is Crispi uitstekend geschikt, daar hij, die vroeger een revolutionnair was, juist, het best geregelde toestanden, met eene natio- nale dynastie en een steik gezag, kan waar- deeren. ENGELAND. De Daily JVetos bevat een telegram Uit Weenen, waarin gezegd wordt, dat, ten gevolge van het verwerpen der voorstellen van den minister Tisza, bettellende het ge meenschappelijke leger, het liorigaarsche KabH net zou besloten hebben, om af te treden, PORTUGAt De koning is hedenmorgen te elf uren overleden. T V R K IJ E. De sultan heeft een bijzondere commissie benoemd, om de ontvangst van keizer Wilhelm te regelen. B D 1 G A R IJ E. Men meldt uit Konstantinopel dat de Rus sische minister van buitenlaudsche zaken, Vofl Giers, aan den Turkschen gezant bij het hof zou verklaard hebben, dat het gedrag der Turken op Kreta ernstige verwikkelingen na zich zou kunnen sloepen. Es ist eine alte Geschichte, Doch bleibt sic ewig nou, Und wem sie just passiret, Dem briclit das Herz entzwei. Heine. 1. »Ik kan het niet doen, mijnheer Blank ik kan 'het waarlijk niethet is mij volstrekt onmoge lijk!" «Lieve juffrouw Eva, zeg dat nu niet zoo spoedig. .Bedenk n nog eens. Geloof mij, eene welgemeende huwclijksnanvraag is een ernstig beraad waard." «En al bedacht ik mij een geheel jaar lang, ik weet vooraf dat mijn antwoord niet anders zou luiden. Het doet mij innig leed, dat ik mijn heer Wouters rooet teleurstellen niet een be- paalde] weigering, maar ik kan niet anders 1 Zeg 1' 'hamkat ik hem hoogacht, hem vereer, zeg -hem wat gij wilt, maar voeg er bij, dat er van eene verbintenis tusschen ons nooit iets komen kan." De oude heer, die geene woorden meer wist te vinden om zijn voorstel aannemelijker to maken, stond op en nam zijn hoed bh rotting met gouden knop. Gij zijt een eigenzinnig kind, lieve Eva! Wist ik, arme man, nu maar op wat grond uwo weigering steunt. Gij weet, mijn neef is een der meest gegoede en aanzienlijke mannen uit de stad. Hij is weduwnaar, dat is zoo, maar zonder bezwaar van kinderen. Hij is pas drie en dertig en volstrekt niet te oud om te «Genoeg, genoeg, mijnheer Blank!" viel de jongo dame hem in de rede en schudde ongeduldig het blonde hoofd«alles, wat gij zegt, is waar. Ik weet wel, dat menigeen, die als ik zonder vermogen eene onzekere toekomst te gemoet gaat, in de wolken zou zijn met een dergelijk aanbod, maar ik weet gij ik wil liever werken, dat mij het bloed uit do vingers spat, dan de gade van dezen man te weden Vergeef mij mijne openhartigheid," vervolgde zij bedaarder, «maar geloof mij, ik kan het niet doen. AU hij arm was, zou ik er in de verste verte niet aan denken, zijne vrouw te worden zal ik hem dan trouwen, omdat hij rijk is Dat kunt gij toch niet van mij verwachten?" «Neen, neen, lief kind, gij hebt gelijk, stellig," sprak de oude heer zuchtend, «man.- het is een zwaar stuk voor mij, mijn neef de/e boodschap te mooten brengen. liet is maat' liet beste," vervolgde hij na een weinig nadenken, «dadelijk naar hom toe te gaan en hem te zeggen hoe de zaak staat; onaangename plichten moeten eerst worden verricht, daar heb ik mij mijn leven lang wel bij bevonden. Adieu, juffrouw Eva, mijn complimenten aan uwe moeder." Hij reikte lmar de hand, die zij aannam, terwijl zij met een vragenden, bijna smeekenden blik tot hem opzag. «Gij zijt toch niet boos op mij, mijnheer Blank?" «Neen, kindlief, maar het spijt mij het spijt mij in de ziel. Vaarwel, een pleizierig Kerst feest Ilij vertrok en Eva ging weer in den groeten stoel bij 't venster zitten, waarin zij voor de komst van den ouden heer ook gezeten had. Zij geraakte in diep gepeins vorzonken. Buiten vielen groote sneeuwvlokken in dichte massa's en hulden de tegenoverliggende tuinen efl huizon in oen wit gowaad, dat helder afstak tegen do donkere schaduwen, door de invnllenda schemering er op geworpen. Eva zag er weinig van, zag ook niot, lme liet daarbuiten van lieverlede drukker begon ttf wordon. liet was Kerstavond en een tnenigtd menscben bewogen zich te voet of per rijtuig ever de straat. Tusschen hen liepen bibberend de arme kinderen, met grooto en- kleine pak jes, die de Kerstgeschenken naar do huizen dof rijken droegen en hier en aaar aan de winkel vensters bleven staan, om al do daar uitgestalde heerlijkheden, die zoo ver buiten huil bereik lagen, met begeerige blikken te bewonderen. Eene heldere stem wekte liet meisje uit hare mijmering. «Ik denk, Eva, dat het 't beste zal zijn, dat Ilayes U met een rijtuig naar Luis brengt; kijk eens hoe 't sneeuwt!" Eva zag naar buiten. r

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1889 | | pagina 5