Zaterdag 30 November
N°. 7386,
A0. 1889.
C r ©-en-veertigste Jaargang.
Feu 11 e t o n.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
U IT G^YËrT"jT"d d
Buitenlandsche Berichten.
Binnenlandsche Berichten,
COURANT
jkBOHMEjiENTRPSiJS, per kwartaal 1.85
JTranco per post, door-het geheele Rijk - 2.50.
Afzonderlijke nomioors 0.10.
8 1'! BAC: HARKT, B, 1*4.
komnnmmv. w i—to ««na. tecu
lobegnp ran era. Gewantf i Ifj
Iedere gewone regel meer ,lfj
OftiKXaaL geplaatst wordt tegen rwaaa.ai, berekend;
saomsui
DOlISCHllND.
Uit Weeoen wordt bevestigd dat de gene
raal der Jezuïeten de leden dezer orde, die
iu Brazilië zynvoorloopig van daar terug,
geroepen heeft, om de ongunstige stemming,
welke daar tegen de orde heerscht.
Iu den Rgksdag werd gisteren het koloniaal
'debat gesloten, dat vier dagen geduurd heeft
en waarin slechts redenaars van de Duilsch-
vrjjzinniga party de koloniale staatkunde der
regeering in beginsel bestreden. Toen het tot
stemming kwamstemden zelfs twee aan
zienlijke Duitsch-vryziouige afgevaardigden
de heeren Goldschmidt en Siemens, voor de
door de regeering gevraagde koloniaal-politieke
Kredieten voor Uost-Afiika. Ook de redenaar
van het centium, de heer Windthorst, nam
nogmaals het woord om met waardeering van
en dank voor Wissmanns werkzaamheid het
geld toe te staan, waardoor hy deze kan voort
zetten. Daar vele leden der centrumpartij met
de koloniale staatkunde der regeering sy m -
pathiseeren namen de leiders van deze pait'y
gedurende de geheele discussie over koloniale
zaken een zeer gereserveei de houding in acht.
De Rijksdag deed gisteren nog af de posten,
uitgetrokken voor de landen, welke ouder
Duitschlands bescherming slaan. Hy nam met
zeer groote meerderheid eenen aanvullingspost
voor "Wissmann aan. De secretaris van staat
.Bismarck wees met levendige waardeering
op den goeden uitslag van Wissmann's op*
treden, die overal door de inboorlingen als
■bevrijder van de dwingelandij der Arabieren
begroet werd. Ook sprak Bismarck over de
noodzakelijkheid, om verder met Engeland
gemeenschappelijk te handelen, zonder welks
loyale ondersteuning de nu verkregen resul
taten niet zouden zyn bereikt.
OOSTENRIJK.
In den Boheemschen Landdag heeft een
heftig debat plaats gehad naar aanleiding van
een voorstel om het beeld van deu hervormer
Huss in het nationale museum op te nemeu.
De geestelijke Burovy verzette zich er tegen,
omdat Huss tegen deRoomscb-kathoheke kerk
was in opstand gekomen. De jonge Czechen
schreeuwden en tierden. Rieger riep huu toe
dat zy zich schandelijk aanstelden. »IIet volk
zal u leeren wat schandelijk is," kreeg hy ten
Bntwoord. Professor Leoz beweerde dat de
rehabilitatie vau Huss de executie der kerk
was. Etuard Gregr, de leider der jonge Cze
chen, verdedigde Huss ea zeide dat het volk
dezen dag als een dag vao schande zou geden
ken. Nu riep vorst Schwarzenberg: »Ue jonge
Czechen bekennen zelf dat zy Hussieten zyn".
(Luid geschreeuw: «Dat zyn Wy I") «De
leer vau Huss," zoo ging de vorst voort, «was
bet communisme der vijftiende eeuwde Hus
sieten werden spoedig een bende roovers en
brandstichters. De Schwarzeubergen hebben
tegen de Hussieten gestreden en ik zou er
trotsch op zynals heden de wil-blauwe vlag
der Schwarzenbergen weder de strijdvaan werd
tegen de nieuwe Hussieten."
Een voorstel vau den vorst dat in bet museum
geen nameu mochten worden vereeuwigd, die
godsdienstige gevoelens zouden kwetsen, werd
naar een commissie verwezen,
B E h G I E.
Het vertrouwbare bericht, als zouden
Duitschland, Engeland, Italië en Oostenrijk
de noodige maatregelen, ter bestrijding van
den slavenhandel, op het congres te Brussel,
beslist voarstaao, bewijst, dat men veel goeds
vau het congres verwacht. Ook declencalen
Zyn thans overtuigd, dat de ondersteuning
van het koloniaal bestuur ia Oost-Afnka
noodzakelijk is om tot de afschaffing der
slaverny aldaar te geraken.
ENGELAND.
In eene redevoering, door lord Salisbury
gisteren te Nottingham gehouden, kenschetste
hy volgenderwtjte de leidende gedachte van
de buiteulandsche staatkunde der regeering
Met de geheele wereld in vrede te leven, doch
steeds voorbereid te zijn op het geval, dat
aodereo niet in vrede zouden willen leven.
De Morning Pott van 25 Nov; maakt
melding vao het verwisselen van de oude
Braziliaansche vlag voor de nieuwe (io deze
is de kroon weggelaten), ingevolge telegraphi-
sche order van de republikeinsche regeeriog,
aan boord van het te Plymouth gelegen
Biaziiiaansche oorlogsschip Quanabara. Ter
sere van die verwisseling loste dut schip
saluutschoten. De Engelsche marine-autoriteit
onthield zich niet alleen van beantwoording
van dit saluut, maar verzocht zelfs de vlag
ffcr te halen, als die eener niet erkende
regeeriog.
F It A S K It IJ K.
Io den Senaat werd beraadslaagd over het
ontwerp van wet op den arbeid van vrouwen,
Tira'd ondersteunde met warmte het amen-
demeot van Chesneloog, waarbij alle nachte
lijke arbeid door vrouwen wordt verboden.
Het amendement werd echter verworpen met
125 tegen 110 stemmen.
ITALIË.
De minister van financiën beeft bij du
Kamer van afgevaardigden ingediend een
ontwerp van wet tot afschalfing der differen-
tieele rechten, Hy vei zocht dat het spoedig
io behandeling zou worden genomen, en de
Kamer heeft hiertoe besloten.
RUSLAND.
Het regeeringsblad meldt, dat, volgens rap
port van deo gouverneur van Lijfland, het
hoofd der stad Riga. de staatsraad Qeltinger,
wegens ongeoorloofde handelingen en ongs»
paste uitdrukkingen in deo gemeenteraad, op
last des keizers eene ernstige vermaning
heeft ontvangen en voortaan voor deo ge»
meentelyken dieost niet meer in aanmerking
kan komen.
De Invalide meldt, dat de vorming is be
volen van twee mobiele mortier artillerie par
ken, waaruit in geval van oorlog gevormd
zullen worden eene brigade van vier parkezt,
twee mobiele en twee vaste mortier-parken.
B V L 8 A B IJ
Berichten uit Athene spreken het gerucht
vao beweerde oorlogstoebereidselen, dooi Grie
kenland genomen, tegen.
-zp. r. m&msm ^t-TT -"-f*- 1J
TWEEDE KAMER DERSTATEN-GENERAAL-
Zitting van 28 November.
In tegenwoordigheid van stampvolle tri»
bruoes kwam beden de minister van koloniën
over de Indische begrooting, aan het woord.
Allereerst verdedigde hy zyn financieel beleid,
door te betoogen dat de belangen der in-
landsche bevolking groote uitgaven vorder, u;
tekorten geen ongewone verschijnselen zyn;
eene juiste raming der koffieprijzen onmogelijk
is, maar dat, met het oog op de veilingen,
een koffieprijs van 48 cis. niet te hoog it.
Het sluiten eener spoorwegleening is oog niet
beslist. Op de diensttakken zal hy zooveel
mogelijk bezuinigen.
Ily hoopt in eene volgende begrooting reeds
gevolg te geven aan de ter raadpleging naar
Indiö opgezonden voorstelleu der koffie-com-
missie, tot verhooging van den inkoopsprjji
met f 5. Uitbreiding van het christendon}
is z. i. het eenige wapen tegen uitbreiding
17.
«Helena", zoo vervolgde hij, «wij hebben bei-
den een eerste liefde, een jeugdige hoop be
graven beiden hebben wij in het verleden geleerd
te lieven en te lijden. Gij weet hoeveel achting,
hoeveel vriendschap ik voor u koester, en ik vlei
mij met de hoop, dat gij die gevoelens met wij
deelt. Of bedriegt mijn hart mijf"
«O neen neon Paul," riep zij haastig.
Hij vatte hare beide ^handen.
«Helena, willen wij den weg door het leven
samen gaan 7 Hij schijnt ons beiden geen rozen
pad meer, maar ik meen dat het on* vereend
gelukken zal, hem vroolijk te betreden. Wilt gij
«w lot aan het mijne verbinden t.Wilt
/Rij mijne vrouw worden?"
Nog altijd m bare handen in de zijne stond
hij voor baar en zog op haar neder. Zachtken*
drukte zij het hoofd tegen zijn schouder en fluis
terde;
«Ja, Paul, dat wil ik."
Met een hart vol geluk en schoone vooruit
zichten ging Helena dien avond ter ruste. Zij had
bare moeder al het voorgevallene medegedeeld,
deze had het aan haren vader verteld en beiden
hadden van harte toegestemd in den wensch van
hunne dochter, die misschien reeds lang hun
eigen wensch geweest was. Paul moest voor zaken
nog «enigen tijd naar Engeland op reis. Na zijn
terugkeer zou de verloving openlijk worden be
kendgemaakt. Zijne financieele omstandigheden
waren voor den jongen man geon beletsel meer.
Hij was nu in staat zijn vrouwtje een schoone,
zorgelooze toekomst aan to bieden.
VII.
't Wa. mistig, donker weer. In Londen scheen
alles, huizen, strelen, pleinen en parken met éen
waas overtogen, had alles een nat, koud, donker
grijs voorkomen, het gevolg van drie vereonda
machten: regen, rook cn mist. En ik verzeker
u, lezer, dat die drie zich ta Londen weten te
doen geiden.
In een der aanzienlijkste hotels der wereldstad
had de ketlner juist het ontbijt klaargezet. De
gasten, Richard Wouters en zijne echtgenoot,
schiktenaan den disch, en terwijl Riehard de Times
ter hand nam, hield Eva zich met eenig handwerk
onledig, dat zij van een zijtafeltje genomen had.
Na eenigen tijd zag zij van haar naaiwerk op
en vroeg:
«Wanneer zijt gij van plan uit te gaan,
Riehard?"
De aangesprokene lei het blad uit de handen.
«Wondt gij mij graag missen?" vroeg hij lachend.
«O noen, maar ik dacht dat gij naar de post
gingt. 't Is nu al drie weken geleden, dat ik He
iena's laatsten brief ontving, en zij weet dat wij
hier in Londen zijn. Ik vind dat zwijgen niet
aangenaam."
«Altijd ongeduldig, wanneer het uwe betrek
kingen geldt; 't schijnt wel of niets ter wereld u
moer belang inboezemt dan uwe familie thui*,"
't Was zonder bitterheid, op een toon van
goedaardigen spot, dat die woorden gesproken
werden.
«Gij hebt goed spotten, Ricbard. Het zou u ir»
mijn geval ovanzoo gaan."
Op dit oogenbük trad de bediende wedorbinn*»
en reikte Wouters een kaart over.
Eva sprong haastig op on liet hare blikkRt
er over gaan. Even snel keerde zij naar han
plaats terug, terwijl zij beurtelings gloeiend rood
en vaalbleek werd.
Het was de naamkaart van Paul Alting, dl#
haar zoo deed ontroeren.
Bijna even opvallend was de houding van-
Richard. Met opeengedrukte lippen en eerie onbe
schrijfelijke uitdrukking in zijn oogen zag hij no
naar de kaart, dan weder naar zijne vrouw#
(IVerdt vervolgd.)
