A". 1890. Maandag 24 Maart. N". 7464. Tweede Blad. De weduwe Neumann. Feuilleton. Vier-en-v©rtigstJaargang1. 7 Verschijnt dagelijks, uitgezo Jerd Dinsdag. U ITGÊYeR: J. ODÉ. Buitenlandsche Berichten. 7' GD JHA Abonnementsprijs, per kwartaal franco per post, door het gelieele Rijk Afzonderlijke noinmers j 1.85. - 2.50. - 0.10. 8 V K B 4 V RASKT, B lil. Advertentieprijs: van 110 gewone regels raat inbegrip van eene Courant1.10 Iedere gewone regel moer0.10. Driemaal, geplaatst wordt tegen tweemaal berekend. DDIISCIILAND, De bgeenroeping van den nieuwen Rijksdag Bal, naar het thans weder heet, uiterlijk tegen Maandag 14 April plaats hebbeu. In lijnrechten strijd met de vermelde ge ruchten omtrent eene verkoeling des keizers jegens de Bismaicken, wordt mg van goede ï'yile verzekerd, zoo deelt de correspondent Aer N. 22. Ot. te Berlgn mede, dat de keizer ten levendigste wenscht, graaf Herbert von ■Bismarck in functie te houden, teneinde niet den ind>uk te lateu doordringen, dat hg in wrok van prins Bismarck en diens zooo scheidt. De rgkskaoselier Caprivi heeft in zijn uiterlijk voorkomen veel gelijkenis met den ouden Bismarck. Ook hjj is iemand van,groote gestalte, met een karakteristiek kogelrond hoofd, een schraal met haar bezetten schedel, CSD dikken gigzen knevel en borstelige wenk brauwen. In den oorlog van 1870 heeft hg, als chef vao den generaled staf van het 10e 'egerkorps, roem verworven door eene verkenning in het Moezeldal, waardoor het loor zjjn korps mogeljjk werd gemaakt, in den slag van Vionville beslissend op te treden. Na later een korten tgd gouverneur-generaal te Mftz te z'gn geweest, werd hjj in 1383 tot minister van marine benoemd, in welk ressort Ag zich spoedig inwerkte en de Duitsche torpedovloot te voorschjjn riep. Hij was tegen AansChalfuig van nieuwe zware gevechtschepen en voor de vorming van een eskader lichte kruisers, In het bijzonder wjjdde hjj zgne aandacht aan het bijeenbrengen en de oplei ding van jeugdige manschappen'voor de vloot, daar tijdens z'gn optreden aan het hoofd van genoemd departement, Puitschland meer schepen dan personeel id, en dit laatste grootendeels uit de binnenlandrche provinciën gerecruteerd moest worden. Hg heeft, zegt de correspondent, aangename manieren en is een goed spreker, die zich onderscheidt door een- va digheid en duidelijkheid. Naar verzekerd wordt, heeft hij eerst zeer ernstig bezwaar gemaakt, de opvolger te worden van een man als Bismarck, mf.ar eindelijk bjjna als gehoorzaam soldaat aan het besliste bevel van zjjn oppersten bevelhebber gehoor gegeven. De pers begroet in het alge meen "V'nn Caprivi met sympathie als een aangename persoonlijkheid en tevens een be kwaam man, die buiten elke partjj staat. Z|jne benoeming mag dan ook als kenteeken beschouwd worden van het optreden eener zuivere amhtenaarsregeering zonder eeuiga partg'kleur, Hoe hoog de keizer Yon Caprivi schat, is gebleken uit het Kabinetsschrijven van 5 Juli 1888, waarbij hg, kort Da het overlijden vao keizer Frederik, op eigen verzoek uit het ambt van minister van marine ontslagen werd. T^öu schreef de keizer: »Ik reken u uit volle overtuiging tot de uitstekeudste generaals des legers, Gjj hebt iu uwe vijfjarige, ambtsbekleeding de ont wikkeling der marine in hooge mate bevor derd en in waarheid zegenrjjk gewerkt ten aanzien van de kern van alle militaire zaken, namelijk op den goeden geest in het of.üciers- korps. Dat verzekert aan uwen naam voor altjjd eene eereplaats in de geschiedenis der Duitsche marine," De benoeming van Caprivi (zjjn volle Daatn is George Leo voo Caprivi de Caprera de Montecuculi) is ook in zoover merkwaardig, dat er bg zjjn aftredeD indertjjd ernstig ver schil van meeniog bestond tuvschen den kei zer en hem over de verdere ontwikkeling der Duitsche marine. De Berljjnscbc co: respondent der 27. 22. Ot. deelt het volgende mede: Het aftreden van Bismarck houdt de ge- moederon zoozeer bezig, dat het bezoek van den prins van Wales aan Berlgn slechts weinig de aandacht trekt. Toch beantwoordt de Engelsche troonopvolger daarmede het bezoek, door keirer Wilhelm aan Engeland gebracht, waarvan in het vorige jaar de verzoening met zgne Engelsche familieleden en de vol tooiing van de Duitsch-Engelsche aaneenslui ting het uitvloeisel waren. Met merkwaardige hardnekkigheid houdt het gerucht stand dat ook graaf Waldersee, wiens verhouding tot Caprivi zeer koel moet zjjn, zjjne betrekking van chef van den gene- ralen staf zal neerleggen en verdwijnen zal als een korps-generaal in eene provincie. Het gelijktijdige aftreden van Waldersee en Bis marck zou ongetwijfeld oog des te duidelijker aan het licht doen komen hoe buitengewoon sterk de keizer er op gesteld is, zich vrjj te houden van den invloed van wien ook. De hofprediker Stöcker laat plotseling weder veel van zich hooren. Donderdag en Vrgdag is hjj in het Huis van afgevaardigden, bjj de beraadslaging over den eeredienst, in de bres gesprongen voor het invoeren van af zonderlijke confessioneels scholen voor de joden in Pruisen omdat voornamelijk in de scholen voor hooger onderwjjs het getal der joodsche leerlingen percentsgewijze oneven redig sterk toeneemt, en de christelijke aard der openbare scholen in Pruisen daardoor verstikt te worden. In de zitting van gisteren kwam professor Virchow met kracht tegen Stöcker op. Virchow zeide o, a.ner moet wel eene bepaalde reden voor zjjn, dat men thans weder het anti-semitisme zoo op den voorgrond brengt" (»da nieutoe aerat" viel Eugen Richter den spreker m de rede). »De joden zijn er nu eenmaal", vervolgde Virchow; >raen kan ben niet doodslaan zooa'.s in de niddeleeuwonwjj moeten hes behouden, eo trachten hen tot onze levens» beschouwing te doen overgaan." Iu den loop zjjner redevoering noemdé Virchow hetgeen Stöcker had aangevoerd eeue schande, Dat gaf tot groot misbaar aau- leiding; da voorzitter Koelier riep VirchoW tot de orde. Bg de ontvangst van den prins van WaleS heeft de keizer gisteren zich herhaaldelijk id het oog loopend vriendelijk betoond jegens Herbert von Bismarck, die als officieel per» soon tegenwoordig was. Men vertelt dat Herbert von Bismarck* mondeling zjjn ontslag verzoekend, dit deed met de woorden: sik leef en sterf met mjjn vadert" waarop de keizer antwoordde: »dafc is zeer schoon, maar ik dacht dat gjj met mjj zoudt leven en sterven!" Feitelijk heeft Herbert vod Bismar.ck zoowel in de kringen zjjner ambtgenooten ais in andere hooge krin» gen vele vganden, die zjjn aftreden gaarnd zouden zien. Zjjn gezag bad hij zoogoed als alleen daaraan te danken, dat hg de zoon was van zjjn vader en tevens diens grootste ver» trouweÜDg. Naarmate de openbare meeningzich gewent aan het denkbeeld dat prins Bismarck van het politieke schouwtooneel is afgetreden* wordt het oordeel over Caprivi welwillender» Van alle kanten wordt erkend dat de kei:;:, een sgelukkigen greep" heeft gedaan met Caprivi's benoeming. Daarbjj komt dat Ca» privl en de oude Bismarck persoonljjk op zeer goeden jet met elkander staan. Het maakt een goeden indruk, dat het eerste bezoek,' door Caprivi gisteren afgelegd, nadat hij, uit Hannover gekomen, zich aao den keizer had voorgesteld, prins Bismarck gold, die hem dadelijk vriendschappelijk in zijnen huiseljjken kring ontving. Novelle van C. FISCHERSaltstein. 16. »Daar heb ik nog wat vergeten, dat ik zoo Ooodig gebruiken moet, lieve Edmund. Daaraan •hadt ge mij ook wel even kunnen herinneron." iiNoem ine niet kwalijk tante ik wist niet. »Ik meende er toch over gesproken te hebben. Nb, het is al te laat om terug te gaan. Geef mij «ren uw aantcekenboekje om het op te schrijven, -dan zult gij het mij nog kunnen nazenden. Maar .ga dan vooral in een goeden winkel." Edmund reikte zijn zakbookje over en de tante bt schreef een geheel blad met mode-artikelen, scheurde het uit het boekje on gaf beide aan den jonkman. Deze beloofde, zoo goed hem mogelijk was, do •opdracht te volvoeren. Edmund nam afscheid van de zorgvuldige tante en ging dadelijk naar de Friedrichsstraat am het bestelde te koopen. Hij vond er spoedig een winkel, waar hij ruime keuze meende te zullen vinden. Op de groote spiegelruiten pronkte in groote gouden letters de naam der eigenares: Wed. F. Neumann, Edmund trad na kort beraad den winkel binnen. Een deftig portier in bruine livrei bood hein bij zijn intreden een leuningstoel. Met eenigszins be klemd gevoel nam de bezoeker plaats en liet zijne oogen gaan over al het uitgestalde moois. Niemand scheen naar hem om to zien. Een aantal dames voor de toonbanken onderhielden zich fluisterend met de winkeljuffrouwen. Hot onderhoud betrof natuurlijk de verschillende arti kelen. Blijkbaar behoorden de meeste bezoeksters tot den voornamen stand, want Edmund ving nu en dan da woorden mevrouw de graviu of me vrouw de vorstin op. Dicht bij Edmunds zitplaats, niet ver van de deur, bevond zich een sierlijk kantoortje. Door de groote ruiten zag men daarbinnen een bejaarde dame bezig met het oanteekonen der posten. Eindelijk schenen de vrouwelijke bezoekers'•a- diend en vrendde zich eene der winkeljuffrouwen tot Edmund met de vraag nWnaranede kan ik u dienen, mijnheer 1" Edmund stond op, volgde de juffrouw naar da toonbank, haalde de aanteekening van tante te voorschijn en deed zijne boodschap. Met zeldzame handigheid werd het gevraagde te voorschijn ge bracht, afgesneden en in papier gewikkeld. Daarna gaf men Edmund een rose papiertje in de band, waarop het cijfer 80 geschreven was, en daarmede, zoo werd hem met een glimlach be duid, moest hij zich naar het pasbedoeid kan toortje begeven. Wie kan het een jonkman, fabr'.nant in ijzer waren, ten kwade duiden, dat hij van mode-arti kelen net zoo min verstand heeft al: b. v. van eetbare Chineesche vogelnestjesEdmund hield zich overtuigd, dat het pakje, dat hem zoo licht voorkwam als een veer, niet meer dan voor een waarde van 80 penningen zou inhouden. Ilij haalde zijne beurs uit en legde nevens het rose papieP met het geheimzinnige cijfer een thaler op hak goldtafeltje. De dame in het kantoor keek hem verwonderd aan. >Er is 80 mark bedoeld, manheer." Edmund schrikte. Hij had ri't meer dan 30 mark bij zich. Een oogenblik stond hij geheel verlogen. Doch spoedig bezon hij zich. Hij telde al zijn contant geld op da tafel uit, lei er toen het pakje naast er. fluisterde haasiig de dame in het oor: »Ik werd door mijne tante niet dezen inkoop belast en vergat haar te vragen, hoe hoog het bedrag kon loopen. Slechts tien minuten, en dan oen ik met het geld terug." Niet weinig beschaamd snelde hij den winkel uit en de straat op. Eene tweede winkelafdeeling was met een tapijtbehangsel afgesloten. Tusschen de een weinig verschoven plooien er van stond, toen de jonk» man zich in verlegen houding in het kantoor ba»

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1890 | | pagina 5