J
Donder rMei.
N°. 7504.
e u 11 e t o n.
SAMUEL.
A". 1890.
ier -en -veertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Buitenlandsclie Berichten.
•*-É L
&yy
UITGEVER: J. ODÉ.
j
S* /.hV i",
'Vv
f
J S - - i
'^V. ♦'mT* -
COURANT.
reu
Abonnementsprijs, per kwartaal
JFranco per post, door hot gehecle Rijk
f 1.85.
- 2.50.
Aftonderlijke noinmersO.tO.
BUREAU: BI A H KT, K, 134.
Advertentieprijs: van 1~10 gewone regels met
inbegrip van eene Courant1.10,
Iedere gewone regel meer. - O.dO»
Driemaal geplaatst wordt togen tweemaal berekend.
F B A N K B IJ K.
De president der republiek zou heden Parijs
verlaten om te Montpellier de feesten ter
gelegenheid vnn het zeshondenljarig bestaan
der hoogeschool bij te wonen, en verder eenige
steden in het zuiden des lands te bezoeken.
Den 28sten zal hij te Parijs terug zijn.
Er is te Parijs een comité gevormd onder
de benaming: «Comité ter bescherming van
buitenlandsche studenten". Het stelt zich ten
doel lo. propaganda in het buitenland te
maken ter bevordering van het bezoek der
inrichtingen van hooger onderwijs te Parijs;
2o. aan de vreemde studenten bij hunne komst
aldaar alle gewensebte inlichtingen te geven
en gedurende hun verblijf een zedeljjken steun.
Het comité is samengesteld uit negen per
sonen, allen mannen van naam. Twee belmo
ren tot de Fransche academie en twee ande
ren tot het instituut. De lieer Pasteur is voor-
fitter.
De Kamer van afgevaardigden heeft in lmre
fitting van Maandag jl., ondanks de krachtige
verdediging van deu minister van onderwijs,
geweigerd een krediet te verleenen van
250,000 frs. voor den aankoop v> n schilde
rijen ten behoeve van het Louvre.
Vervolgens kwam in behandeling de door
den Senaat aangenomen wet op de gedele
geerden der mijnwerkers, die toezicht moeten
houden op de bergwerken. Achtereenvolgens
werden al de bepalingen dezer wet aange
nomen, o. a. die, welke een gedelegeerde op
de 750 mijnwerkers vaststelt en die, welke
de rol van den gedelegeerde omschrijft. Zulk
een gedelegeerde moet zich in zijn kieskring
onthouden van het spreken over quaestiën,
welke tuin zijn mandaat vreemd zijn. Alvorens
men tot de stemming over liet ontwerp in
zijn geheel overging, las een lid van de
rechterzijde eene beteekenisvolle verklaring
voor, waarbij de leden der oppositie, hoezeer
tegen sommige punten van de nieuwe wet
gekant, zich verbonden deze aan te nemen,
teneinde liet hunne bij te dragen tot den
socialistische» vooruitgang. Met 494 tegen
4 stemmen hechtte de Kamer hare goed
keuring aan de wet.
Generaal Boulanger heeft weer een brief
gesenrevengericht aan zijn vriend Laisatit
en handelende over de jongste nederlaag van
het Boulangisme. Hij verklaart dat hij op zijn
goede zaak blijft vertrouwen. De generaal zal
zich voorloopig blijven wjjden aan het bestu-
deoren van belangrijke quaeslies, «maar toch",
zegt hij, «blij! ik steeds de soldaat van Frank
rijk en der democratie. Indien het vaderland
in gevaar komt, ben ik ter beschikking."
De Jiépublique Franpaisc vergelijkt spot
tend Boulangers optreden met dat van den
bekenden generaal Boum in de Duchesse de
Qdrohtein en komt dan tot de slotsomdat
er ia dit geval tusschen de geschiedenis en
de operabouffe groote overeenkomst bestaat.
De rechtbank der Seine heeft een honderd
tal personen wegens het beleedigen van en
het verzet tegen politiedienaren bij de mani
festatie op i Mei veroordeeld tot boeten, af
wisselende van '25 tot 50 frs. Zekere Tortel
lier een bekend oproermakeris wegens
zwaardere vergrijpen bij verstek veroordeeld
tot eene gevangenisstraf' van drie maanden.
Het internationaal telegraafcongres te Parijs
is door den minister van koophandel ltoche
geopend met een toespraak, waarin hij de
117 buitenlandsche afgevaardigden welkom
heette en op den snellen vooruitgang van de
telephonic wees, alsook op de schoonc uit
komsten, welke verkregen kunnen worden,
als alle hulpmiddelen van arbeid en geest
ontwikkeling worden gewijd aan het streven
naar verbroedering der volken.
De Noorweegsche afgevaardigde, als de
oudste, beantwoordde 's ministers toespraak.
ENGELAND.
In het Iloogerhuis bestreed lord Wernys
het staatssocialisme. Lord Salisbury meende
'lat, zoo de socialistische plannen van lord
Wernys ten uitvoer werden gebracht, en wel
dra eene hevige reactie tegen zou ontslaan. Er
bestaan, zeide spreker, groote maatschappe
lijke euvelen, welke wij verplicht zijn te be
strijden, gelijk de Duitsche keizer het doet.
De heer Gladstone vertrok Vrijdag naar de
oostelijke graafschappen, teneinde daar cenige
politieke redevoeringen f s gaan houden. Onder
weg begon hij reeds te Ipswich met eene
toespraak uit liet raam van don coupé. Home
Rule was liet onderwerp van zijne welspre
kendheid, en o. a. zc-ulo hij met het oog
op zijnen ruim tachtigjarigen leeftijd dat
de conservatieven niet hopen moesten, al wa
ren zij hem (Gladstone) kwijt, ook de lerscha
quaestie kwijt te zullen zijn.
Te Norwich verklaarde Gladstone te geiod—
ven, dat, indien er op dit oogenblik eene ont
binding van het parlement plaats had, dö
uitslag der verkiezingen eene volslagen oin-
keering van de sterkte der partijen te West
minster zou ten gevolge hebben.
De heer Gladstone heeft te Lowestoft id
scherpe bewoordingen de mishandelingen
gelaakt, welke de Armenische Christenen
van de zijde der Muzelmannen en de Rus
sische staatkundige gevangenen in Siberid
ondergaan, maar, voegde de grijze staatsman
er in eenen adem bij, hij kon niet van dfl
Engelsche regeering verlangen dat deze zich
daarmede zou bemoeien, omdat de wijze#
waarop hare agenten de onschuldige bevolking
in Ierland bejegenen, haar liet reëht daartoe
ontzegt.
Volgens den Manchester Examiner heeft
het bestuur der Britsche Oostafrikaanschfl
maatschappij aan lord Salisbury doen weten#
dat zij van hare onderneming zou ttfzienj
wanneer geen paal en perk werd gesteld aan
de voortvarendheid, waarmede de DuitscherS
te werk gaan om zich liet monopolie van
elke handelsonderneming in Oost-Afrika te
verzekeren.
Op de jaarlijksche bijeenkomst van de
«Northern Counties Weavers Association"#
die Zaterdag te Burnley gehouden werd, en
Vertelling van E. M. BACANO.
13.
«Ik heb pon lieiligo belofte van stilzwijgen
moeten afleggen zei ze dan op naïef-ernstigen
toon, en met een gezicht, alsof ze in 't geheel
niet kon lachen. «En ik zal ook mijn belofte
houden. Wat zoudt gij zeggen, Emilio, wan
neer ik niet nakwam, hetgeen ik u beloofde
Wat zou de gelukkige jongeling, tot de ooren
toe verliefd, daartegen inbrengen?
En eens zou er toch een dag komen, wie weet
hoe spoedig roeds, dat hij alles zou komen te
weten wanneer zij geen zonde meer zou begaan
door hem alles te verhalen en zij hem onbe
wimpeld kon zeggen, wie zij was en wat zij voor
hem gevoelde
Alsof dit nog r.oodig was! Alsof de oogen
niet roods lang hadden verklapt, wat men met
de gloeiendste woorden niet kon vertellen.
Er is niets op narde, dat ^chooner is dan
reino, scluildolooze liefde, een liefde, die alles hoopt,
alles gelooft.
De tijd vervloog ongemerkt en voordat een
van beiden er over nadacht, kwam de herfst en
verfde de bladeren der boomen geel.
Dikwijls, wanneer de stormwind door de boo
men gierde, vroegen do jongo na'iove harten elkaar
«Nu komt de winter! wat zal hij ons brengen
De boomen zullen kaal zijn, de sneeuw zal door
de lucht dwarrelen en de wegen bedekken, wat
zal er dan van onzo liefde worden?"
Eon rocht stormachtige herfstdag was het,
toen baron Sabs met Friedrich Kind in diens
studeerkamer zat te praten. Buiten builde de
wind on joeg wolken gele, verwelkte bladeren
uit hot boscli voor zich uit, binnen wierp
het haardvuur fantastische lichtvlekken op de
wanden en de zoldering cn verspieiddcn de ge
roosterde appels een heerlijken geur door het
vertrek. De dichter had zooeven tijding ont
vangen van don maestro Weber, die de opera
do Freisciiütz" reeds ten einde had gebracht
deze brief bracht het gesprek noodwendig weer
op het avontuur in het woud, dat den dichter
een onovertroffen Sumuel had opgeleverdbij
het avontuur kwam de violetkleurige dauie
eveneens weer ter sprake.
"Lach m ij niet uit, maar ik zou haar gaarne
eens willen terugzien!" zei hij. «Ik moet aan
haar denken, zoo dikwijls ik aan vers dicht.
Als ik haar maar ooit weervindHoo vroolijk
zouden dan onze avonden zijn, want ik kon u
immers vertellenvan haar. Hoeveel
stof hadden wij dan. O, hoe getrouw zou ik u
alles inededeelen
Deze vriendolijke woorden troffen liet hart van
r.en jongeling diep. Nu beschouwde hij zijn lang
durig stilzwijgen als een verraad, gepleegd aan
hun vriendschaphij kuchte, zocht een inleiding
en begon toen
•Beste Kindwat zoudt ge zoggen, wan
neer ik
«Ik bid den heeron, niet te schrikken I" stot
terde de oude Ferdinand, die hinkend, ademloos
en met verwilderde oogen het vertrek kwam
binnenstuiven. «Nu zult gij niet meer lachen,
wanneer er sprake is van de burchtjonkvrouw.
Do schat zal ongehoord zijn hij is gevonden. En
oek een kinderlijkjede bode brengt hot meeI"
«Het kinderlijkje?" lachte Salis. «Waar is het
dan?"
«Och, wat!" bromde de oude in verwarring.
«Het doode kind? Dat heb ik niet gezien. Maar
het bericht!"
Zoo En hoe luidt dan het bericht van de bode 7
Laat haar toch binnenkomen
De bode kwam binnen en vertelde in haren ijver
het volgende
«Een paar wandelaars wilden in liet Rothharten-
woud een eindje van don weg af vuur aanleggen.
Do een, die in een boom geklommen was, oni daar
hout te zoeken, zag in een hollen stam een klein
geraamte, hetgeen hem zoo deed schrikken, dat
hij bijna van boven neerviel. Vol angst wilde hij
zich verwijderen. Zijn kameraad hield hem echtuf
terug en zei: «Wees toch niet gek Kent gij dart
de geschiedenis van de roofridders niet De schat
onder de muren moet met het bloed van een klein
kind worden gelost. Wie weot, of het niet met
dat kind is gebeurd en de schatgravers niet bier
of daar iets hebben verloren Dan konden wij rijk
worden!" Terwijl hij dit zei, bemerkte de jongste
pas omgegraven aarde; beiden vielen daarop aan
en vonden, terwijl zij met de handen de aard»
omwoelden, een grooten pot met geld. Dit werd
onder de twee verdeeld; maar de jongste kon
zijn mond niet houden. Gansche scharen boeren
trokken naar liet woud en zagen het geraamte.
Daar men er een man van verdacht hield, die
zijne zaken sedert eenigen tijd prachtig had in
gericht en veel g«lö bij rich droeg, stelde men
den rechter in AHerburg met de zaak :n kennis.
Die heelt in de eerste plaats de hand gelegd op
het gevonden geld het geraamte viel bij de min-ie
aanraking in elkaar en werd in een doek geb"ii-
den. Daarna hield de overheid huiszoeking
bij woudmenschen, die haar verdacht voorkwa
men, en zij vond inderdaad ongeloofel ijk veel gebl
en kleinoodien, zoo men zegt. »En", vervolgde
de bode, «men heefteen grooten hoop schatgravers,
zigeuners of roovers, men weet het zelf nog niet,
opgelicht en naar de gevangenis gesleept."
Wordt vervolgd.")
