5»
N°. 7564.
Het huis in de voorstad.
A0. 1890.
Donderdag 14 Augustus.
DAM.
F e u 11 e t o n.
h]
ier-en-veertigste Jaargang-.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
ijzen:
Buitcnlaudsclie Berichten.
UITGEVER: J. ODÉ.
beenen
;enezen
scheur
den die
en zijn
iddelen
buiten
ie ver-
or deze
komen
■acht is
niet te
zij, die
twijfe-
1.85,
franco
ïeeren
cdam,
ers, te
>sch en
smeda
mdetu
I"'
I. N .-* i
Abonnementsprijsper kwartaal
franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nummers
1.85.
- 2.50.
- 0.10.
BVKÜAC! UIA. 3t KT, 13 4.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip vaii eene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer - 0.10.
Driemaai, geplaatst wordt tegen twersh.u. berekend.
PBAEKBIJK,
Ts Parijs is den dOn dezer een socialisti
sche vergadering gehoudenwaarvoor een
socialistisch comité bij zonder werkzaam was
geweekt, maar die slechts door een 200
300 personen werd bijgewoond. Het heette,
dat de vergadering uitgeschreven was ten bate
der ongelukkigen te Saint-F.tienne, maar iets
heftigere dan daar gesproken werd tegen de
burgerij, tegen de kapitalisten en tegen alwat
tot de regeering behoort, heeft men wellicht
nog niet gehoord. Vooral Caumeau, lid van
den gemeenteraad, onderscheidde zich in dit
opzicht. Hij had het in het bijzonder gemunt
op den minister Yves Guyot, dien hij een
verrader noemde, daar hij van hét oogenblik
dat hij minister was geworden, zijn verleden
heeft verioocheud. Dit zeide hij, nadat hij had
laten voorafgaan, dat de ministers allen ver
dienden opgehangen te worden. Een anarchist
voegde hem na zijn aanval, op Yves Guyot
toe: »Och, iu zijne plaats komende, zoudt gij
precies zoo doen als hij".
Vervolgens barstte het onvermijdelijke
rumoer en gevecht los tusschen anarchisten
en socialisten, liet eene scheldwoord volgde
liet andere, en ten laatste werden verschei
dene anarchisten de zaal uitgezet.
De vergadering ging uiteen na het aanne
men eener motiewaarbij op het verleenen
eenor amnestie aangedrongen werd ten gunste
der veroordeelden wegens werkstakingen en
daarmede verband houdende voorvallen.
Paul Déroulède, die sedert het ondergaan
van het Boulangisme zich onttrokken heeft
aan de politiek en tot zijne oude liefde, de
letterkunde, teruggekeerd is, heeft zijn ontslag
genomeu als lid van den arrondissementsraad
van Angoub-'ue. Men verwacht dat hij nu
ook zijn ontslag zal nemen als afgevaardigde.
De diplomatieke vertegenwoordigers van
Portugal, Engeland en Noord-Amerika hebben
Vrijdag 11. eene conferentie met den Zwitser-
sclien Bondspresident gehad en bij hem offi
cieus aanvraag gedaan, of de Boudsregeering
geneigd zou zijn, 3 rechtsgeleerden aan te
wijzen, aan welke de scheidsrechterlijke beslis
sing zou kunnen worden opgedragen in het
internationaal geschil over schadevergoeding,
die van Portugal wordt geëischt voor Erigel-
sche en Amerikaansche ondernemers ter zake
van den Delegoabaai-spoorweg. Ten gevolge
der conferentie zullen de drie staten officieel
aanvraag doen bij de Bondsregeering, die
alsdan op advies van het departement van
buitenlandsche zaken een besluit zal nemen.
ENGELAND.
In de werkstaking van den New-York
Central-spoorweg wordt de directie dier spoor
wegmaatschappij gaandeweg kraohiiger.-De
vcreenigiug der arbeidsridders stelde voor de
geschillen aan arbiters te onderwerpen, het
geen de spoorwegdirectie evenwel kortaf wei
gerde. De bevelen van de vereenigiug der
arbeidsridders, welke werkstaking voorschrij
ven aan sommige categoriën van spoorweg
werkers, hebben slechts gedeeltelijk succes.
De wanordelijkheden te Syracuse hadden een
ernstiger karakter; de werkstakers bezetten
gewelddadig het stationsterrein, totdat de
staatstroepen hen verjoegen, en de New-York
Central-spoorwegmaatschappij in het bezit
herstelden. De maatschappij heeft bekend
gemaakt, dat zij overal de Sheriffs aansprake
lijk stelt voor de schade ten gevolge van de
onlusten.
Volgens een nader bericht is de werkstaking
bij den New-York Central-spoorweg feitelijk
mislukt, doordien de arbeidsriddersvereeni-
ging den strijd opgaf. Bovendien vond zij
geen steun bij de verwante vereenigingen,
zoodat de bevelen tot werkstaking slechts
gedeeltelijk werden opgevolgd. Inzonderheid
de macliinisten-vereeniging wilde niet mee
doen, uit wraak tegen de arbeidsridders,
die in 1889 weigerden haar te steunen tegen
den Quincyspoorweg.
Aan de Timet wordt uit Durban geseind,
dat de Transvaalsche Volksraad uiteèngegaan
is na de ontwerpen der bankconcessie en der
muntconcessie te hebben bekrachtigd,
DUITSCIILAND.
Naar gemeld wordt, vertrekt de keizer
den 14n 's middags naar Rusland.
Zondagvoormiddag heeft te Münchcn, bij
gelegenheid van het stenographencongres, de
onthulling plaats gehad van het gedenkteeken
ter eere van Gabelsberger, aan welke plech
tigheid dc gezamenlijke binnen- en buiten
landsche congresleden deelnamen. De burge
meester van München hield eene feestrede,
die met de uitvoering eener cantate werd
afgewisseld. Verder werd nog het woord
gevoerd door de vertegenwoordigers uit
Weenen, Bern, Kopenhagen, Rome, Helsing-
fors en New-York, De afgevaardigden van
verschillende binnen- en buitenlandsche ver
eenigingen legden kransen bij den voet van
het monument. De plechtigheid, waarbij ook de
72-jarige dochter van Gabelsberger aanwezig
was, werd met een feestmarsch gesloten.
DOSfIKBIJÏ.
De heer Rieger, de bekende leider der
oud-Czechische partij in Bohemen, is te Wee
nen aangekomen, teneinde met den minister
president, graaf Tfiaffe, te beraadslagen, of
er nog niet een middel te vinden is, om het
tusschen de Duitschers en oud-Czeclien ge*
troffen vergelijk, betreffende Bohemen, ten
uitvoer te brengen.
Op he' oogenblik staan de kansen voor
de totstandkoming van dit vergelijk zeer
slecht. De radicale jong-Czechen blijven zoo
hevige oppositie voeren tegen de getroffen
schikking, dat deze alleen nog kans van
slagen heeft, indien de regeering er in kan
bewilligen het Czechiseh als de officieel©
taal voor Bohemen te erkennen. Graaf Taaffe
heeft zich steeds tegen deze concessie aan
de Czechen verklaard en ook keizer Frons
Jozef heeft meermalen te kennen gegeven,
dat hij de Duitselie taal als de officieele taal
in het geheele keizerrijk wil hand lmven. Het
is dus niet aan te nemen, dat de regeering
nu dezen eisch zal inwilligen.
De Boheemsche Landdag zal den 25n Sep
tember bijeenkomen.
Uit Pestli wordt gemeld, dat de kapiteins
der Donau-stpomvaartmaatscliappij eene alge-
meene werkstaking voorbereiden, voor bet
geval dat niet voor 15 September in eene
hoogere bezoldiging toegestemd is. Zij ont
vangen tlmns slechts 40 50 florijnen per
maand.
SPANJE.
Volgens te Madrid ontvangen depêches,
hebben er dezer dagen ernstige gebeurtenissen
in Marokko plaats gehad. Onderscheidene
onafhankelijke stammen zijn in opstand ge
komen tegen den sultan en hebben het kei
zerlijk leger te Jusi op de vlucht geslagen.
Zij zouden zich hebben meester gemaakt van
de citadel en 420 man gevangengenomen,
welke ten deele onthoofd, ten deele gefusil-
Novelle van ROSENTHAL—Bonin.
8.
ÏZijt gil dan werkelijk, mijnheer do luite
nanten gij, mijnheer de vrijwilliger?" klonk het nu
vlak in onze nabijheid, want Rebecca was, voor
dat wij nog van den schrik bekomen waren, ons
reeds genaderd, zoo kalm, zoo vriendelijk en ver
trouwelijk, alsof we nog in liet salon van den
heer Sternberg op een soiree waren. Alleen scheen
zij mij toe wat sneller te spreken. Een oogen
blik ook verbeeldde ik mij haar te zien kleuren
en ets in hare oogen te zien blinken, dat mij
nan een bovennardsche verschijning deed denken.
Een seconde slechts, en toon had zij hare
zelfbeheorsching terug en sprak ons aan, zoo gul,
zoo vriendschappelijk, dat wij zwervelingen er
geheel door betooverd werden. Bovendien was
zij zoo mogelijk nog schooner geworden, al was
hare kleeding uiterst eenvoudig.
Ik herstelde mij het eerst en antwoordde:
jGij hebt goed gezien, juffrouw, wij zijn het
werkelijk,"
Do luitenant stond daar nog stokstijf en zwij
gend, maar twee groote tranen, die over zijn
schoon maar verweerd en vermagerd gelaat
vloeiden, gaven lucht aan zijne aandoening.
»Wi| hebben beiden met tegenspoeden te wor
stelen gehad," zoo vervolgde ik haastig, amijn
vriond zoowel als ik; we ontmoetten elkander
toevallig te New-York en hebben, zoonis ge ziet,
een middel moeten uitdenken om op eene eerlijke
manier aan ons brood te komen, een middel, dat
gij zeker wat zonderling zult vinden," voegde
ik er met opzet bij.
Rebecca zag mij met hare verstandige, schoone
oogen goedkeurend aan en reikte den luitenant,
die nog niet geheel bekomen was, do hand. Mij
greep haar bevend aan en wilde ze aan de
lippen brengen.
Zij stond dit niet toe en wierp een vlucbUgen
blik op 's mans schoeisel.
»Mag ik de heeren in huis vragen?" sprak zij.
ïGelief mij maar te volgenen zij ging ons voor
naar de gelagkamer.
De luitenant volgde slechts aarzelend die uit—
noodiging. Rebecca zag liet en riep op dc haar
eigen vriendelijken toon: cTreed vrij binnen,
mijnheer! Denk er aan, dat we hier in Amerika
zijn, bet land, waar een tal van menschen, die
het later tot millionair hebben gebracht, be
gonnen zijn met zonder schoenen of kousen door
het land te reizen. Wij willen eens samen praten
en overleggen, hoe we ook n er bovenop kun
nen brengen. Boschouw dit huis als dat eener
oude vriendin."
Door deze taal aangemoedigd, schreed de
luitenant den drempel over en nara zwijgend in
liet vertrek naast mij plaats.
Rebecca verwijderde zich eenige oogenblikken
en kwam' toen terug met een groot blad, waarop
eieren, lmm, gebraad en brood in bevallige
groepeeiing waren geplaatst. Twee glazen bier
droeg zij in de Imnd.
»Nu eerst middagmalen, heeren, maar gij moet
hot met koude gerechten voor lief nemen. Ik heb
nog wat in den winkel te doen, waar men mij
wacht-"
Zij verdween weer en wij, hare kiescbheid,
die ons met onze verlegenliied en onzen honger
alleen liet, wnardeerende, lieten ons bet opge-
dragenc goed smaken.
Dat wil zeggen, wat mij betreft. Maar langza
merhand behaalde de stoffelijke roensch met zijne
behoeften ook bij mijn vriend de zege over de
gemoedsaandoening, door deze wonderlijke ont
moeting bij hem gewekt, en ook hij volgde, of
schoon niet met gelijken ijver, mijn voorbeeld.
Rebecca keerde terug en nam plaats aan oen
werktafeltje, dat zij in het vertrek gedragen had.
*Gij zult zeker in lang niets gehoord hebben
van mijne nicht te Berlijn, mijnheer de luitenant?"
begon zij.
Mijn kamerand schudde zwijgend bet lioufd.
»Ik ook niet," vervolgde Rebecca. »Na mijn
wat haastig vertrek liet verblijf te Berlijn wou
mij niet meer bevallen heb ik niets meer van
de familie geit oord."
Wordt vervolgd
