flelgeheimvany oudekloos
IM°. 7535.
Feuilleton.
A«. 890.
Vrijdag 12 September.
i e r - en-Te er t ig 's t e Jaargang
Buitonl anflsclic Berichten.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
UITGEVER; jT ODÉ.
BUREAU: MARKT, E134.
Abonnementsprijs, per kwartaal
J"ranco per post, door het geheelc Rijk
Afzonderlijke nommers
11.85.
- 2.50.
0.10.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip van eone Courant. to
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Dhicmam. geplaatst woidt tegen tweemaal Ueiekend,
B A R E IJ K,
De XlXe Siècle maakt oen interview open
baar met de hertogin d'Uzès op lie-, kasteel
Entrains in Nièvre. De eerste aanraking van
de hertogin met Boulanger had plaats toen
deze minister van oorlog was. Toen mochten
de officieren niet deelnemen aan jachtpartijen
van de hertogin, uit vrees van in aanraking
te komen met de prinsen van Orleans. De
hertogin beklaagde zich hierover. Toen kwam
de minister Boulanger zelf eene visite maken
bij de hertogin, en hief het verbod op. Men
noemde dientengevolge hot regiment der
»Chasseurs" liet »Régiment de la Grande
Duchesse". De hertogin erkent drie millioen
gegeven te hebben, niet aan Boulanger zei ven,
maar aan tusschenpersonen. Eenmaal heeft
zij geld gegeven aan Boulanger zeiven, om
-iemand, om te koopen, die .daarvoor groote
diensten bewezen heeft. De hertogin wil niet
den naam noemen, en geen brieven van Bou
langer publiceeren, waarin hij zegt de monar
chie te willen herstellen. Boulanger kwam
vóór de Parijsche verkiezing dikwijls de her
togin bezoeken. Later werd hg bevreesd. De
hertogin heeft nooit eene afrekening van het
geld gekregen, en ook geen schuldbekentenis
van den graaf van Parijs met de handteeke-
ningen van royalisten. De graaf van Parijs
zelf heelt geen cent gegeven; Rothschild
daarentegen tweehonderd duizend franken.
De graaf van Parys heeft Boulanger ontmoet
by de hertogin in het Alexandra-Hotel" te
Londen, op uitnoodiging der hertogin. Zij
hadden elkaar ontmoet bij de militaire
manoeuvres te Besanfon. Het onderhoud
duurde anderhalf uur. De graaf \an Parijs
beloofde zijnen steun by de verkiezingen en
geld voor de Boulangisien. II Ij vroeg alleen
intrekking van de uitzetlingswot ten aanzien
der prinsen. De hertogin wilde, dat de graaf
van Parijs zelf naar Versailles zou gaan bij
gelegenheid van do presidentsverkiezing, maar
de graaf weigerde dit, om 'geen omwenteling
te maken. Hij zou slechte, twee jaar gevangenis
hebben geriskeerd, wat thans zijn zoon wel
gedaan heeft. Na de Parijsche verkiezing had
Boulanger alles kunnen doen. Hij was meester
van den toestand. Maar hij deed niets. Hij
is tweemalen gevluchtde eerste maal werd
lüj teruggebracht naar Parijs door Leherissé.
De hertogin heeft dit eerst later vernomen.
Zij begrijpt niets van het gedrag van Boulan
ger. Aanvankelijk wil hij alles wagen, daarna
komt zijne plotselinge vlucht. Hij was be
vreesd dat de regeering hem zou doen ver
giftigen in de gevangenis. De ware reden van
zijne vlucht was echter vrouwelijke invloed.
Daarmede bedoelt de hertogin mevrouw
Bonnemain, die met Boulanger vluchtte en
jaloersch was wegens den invloed van de
hertogin op Boulanger.
Baron Blanc, Italinansch gezant bij de Portc,
is benoemd te Parijs, in plaats van Menabrea.
Blanc is zeer anti-Fransch gezind in Turkye
heeft hij altijd den Fransclien invloed tegen
gewerkt.
liet blad Pam bevat brieven van baron
Maekau aan graaf Dillon en van di<?ns
secretaris Maurice Jollivet, ten bewijze dat de
Boulangisten nooit bondgenooten, maar alleen
dienaren en stroomannen der monarchalen
geweest zijn. Boulanger's manifesten werden
ontworpen door Laguerre en Naquet en ge
corrigeerd door Maekau uit naam van den
graal van Parijs. Men vermoedt, dat het
openbaarmakon dezer brieven geschiedt op
verlangen van den minister van binnonlawl-
sche zaken.
In de Temps schrijft een uil Dahomey
teruggekomen koopman, Siciliano genaamd,
dat de vrede met Dahomey zeer goed bewaard
kan blijven, maar de Fransche zeeofficieren
veilangcu naar eene expeditie» Ilij beweert
verder, dat de batakkeu, waar de Fransche
soldaten in gehuisvest zijn, gebrekkig en dat
de Sengaleosche li tailleurs do eenige bruik
bare soldaten zijn. De vestingmuren van
Porlnovo en ICotonou vei koeren in goeden
staat.
1) I T S C II T, A N
De keizer heeft op het manoeuvre-terrein
bij Gravenstein de keizerin tot chef van het
fileeswijk-ITolstcinsclie fuselier regiment no.
80 benoemd.
De keizerin is Zondag naar Potsdam ver
trokken.
De keizer s Dinsdag met d<s UohenzoUern
naar Kiel en van daar naarBreslau vertrokken.
Keizer Wilhelm zal waarschijnlijk den ln
October te Schünbrunn komen en van daar
onmiddellijk naar de jacht naar Mürzsteg
verder gaan.
De keizer heeft nu beslist, dat liet gedenk-
teeken voor zijn grootvader uit een ruiter
standbeeld zul beslaan, op te richten op de
door afbraak van huizen te verkrijgen ruimte
op de »Scbloszfreiheit" voor liet koninklijke
slot. Eeu prijskamp voor architecten en beeld
houwers is uitgeschreven.
De Berlijnsche sociaal-democraten willen
den lii October door eene illuminatie vieren;
in eene vergadering werd Dinsdag onder
levendigen bijval door den arbeider Gunlher
een voorstel daartoe aangenomen.
Het vesting-commando t" Mainz heelt de
soldaten van het garnizoen alle verkeer ver
boden in die winkels waar abonnement op
de nieuwe sociaal-democratische Maimer
YolJcszeitung wordt aangenomen.
Uil Hamburg wordt gemeld, dat de bijdra
gen voor de VVissmann-stoomboot op het
"Victoria-meer reeds 70,000 mark te hoven
gaan, zoodat de bouw, die met inbegrip van
transportkosten op 150,000 mark berekend is,
als zeker mag beschouwd worden.
Het ontwerp van wet op liet regentschap
van Lippe-Detmold, dat bij den Landdag van
het vorstendom in behandeling zal komen,
machtigt den regeerenden vorst om den
regent aan te wijzen, aan wien na zijn dood
tijdens het leven van zijn krankzinnigen broe
der cn opvolger, de regeering toevertrouwd
wordt. Als zoodanig komt vooral in aanmer
king prins Adolf van Schaumburg-Lippe, die
met prinses Victoria verloofd is en dus de
zwager van den Duitschen keizer worden zal.
By de terugreis van Kissingen naar Varzin
moest Bismarck eergisteren natuurlijk Berlijn
aandoen, doch ging niet verder dan het sta
tion, waar hij eenigen tijd moest wachten.
Men wist echter, dat hij zou komen en dit
was voldoende om eene talrijke menigte bij
liet Stettiner station op de been te brengen.
Van alle kanten werden bloemen geworpen
in de coupe, waarin Bismarck met zijne ge
malin liad plaats genomen en onder luide
toejuichingen vertrok hij naar zijn Varzin.
Ondanks zijne houding na zijne aftreding
JUl
- 3.
Nu wist de burgemeester, naar hij meende, ge
noeg. Bier lag dus de oplossing van het raadsel
zijne dochter had eene mededingster gehad in eene
veile deern en liet trotsche, kuischa meisje had
voor deze moeten onderdoen. Hij verlangde echter
nog meer zekerheid. Dadelijk liet hij inspannen en
reed naar het veerhuis.
Een bejaard man trad raar buiten, toen Van
Heulen an de deur van het kleine maar nette en
vriendelijke huisje uitstapte, en ontblootte beleefd
het grijze hoofd.
>Laten wij binnengaan," sprak do burgemees-
«ter een weinig gejaagd. »Ik heb u iets te vragen.
»Waar is Resi, uwe dochter?"
De veerman zuchtte diep,
»Zoo is mijn ongeluk en mijne schande dan ook
reeds in de stad ruchtbaar? Wellicht heeft het
gerecht de landloopster reeds gegrepen en in hot
tuchthuis gezet? O, mijn God, waarom mij zoo
zwaar te bezoeken
De oude had moeite om 'staande te blijven, zoo
dat de burgemeester sprak »Ga zitten Trimborn
maar zeg mij nu eens, wat is er met uwe dochter
gebeurd? Mijn tijd is kostbaar."
»Ik zal het u zeggen, mijnheer. Ik kan tiet
met een paar woorden. Het was mij al lang op
gevallen, dat de jongeheeren uit de stad mijne
Resi overal naliepen en haar allerlei dwaasheden
voorpraatten. Ik verbood lmar zich langer met die
heeren af te geven en in den laatsten tijd bleef
zij ook altijd op baie kamer, wanneer zij hier
kwamen. Eergistormorgon echter kwam zij in 't
geheel niot te voorschijn. Ik ging ze zoeken,
klopte aan har© kamer, maar kreeg geon antwoord.
Ik riep, maar kreeg geen gehoor. Vol angsten
bevreesd dat zij een ongeluk zou gekregen
hebben, trad ik binnen. De kamer zag er uit als
altijd, ordelijk en net, maar Resi was er niet.
Ook vond ik alles op zijne plaats, behalve alleen
haar ejeld on wat linnengoed. Ik wacht nu al fwee
dagen op ocnige tijding van mijn kind, maar ik
heb nog niets naders van lmar vernomen."
nik weet, Trimborn", sprak de burgemeester
op veel hartelijker toon, dan men van hem ge
woon was, »%vat oen vader onder deze omstan
digheden nioot gevoelen. Mij hoeft ean soortgelijk
noodlot getrofTen. Don 4don Juli zou mijne dochter
trouwen met den luitenant Von Kieeberg. Deze
jonge man is vordwenon, evonals uwe dochter.
Niets is waarschijnlijker, dnn dat zij zich te zamon
verwijderd hebben. En Rennto, mijn arm kind,
blijft wanhopig achter.
aEn woet mijnheer verder niets?"
sNiets moor dan 't geen gij mij verhaald
hebt. Gij hebt mij eigenlijk pas zekerheid ge
geven, hoe de zaak in elkander zit. De luite
nant, van wien men zegt, dat hij hier in den
laatsten tijd dikwijls aanliep, is mot haar ont
vlucht. Daarvan wil ik u geen verwijl maken,
Trimborn. Gij zijt genoeg gestraft. Maar hadt ge
uw kind niet wat beter kunnen bewaken?"
In plaats van antwoord af te wachten op dit
bedekt verwijt, reikte Van Meiden den ouden man
do hand en zeidezZoodra gij iets verneemt,
laat het mij dan weten,"
Hij vertrok. Zijn huis was hem echter een
woestijn geworden. Zijne dochter was or nog,
maar blcok on zwijgend sloop zij rond. Geen zucht
hoorde men, geen klacht kwam haar over de
lippen; doch ieder zag het haar aan, dat hour
hart gebroken, het geluk liaars levens voor al
tijd gevloden was.
De Juli-zon speelde op wanden en meubelen,
maar geen enkel straaltje viel in het hart der be
woners van dit klaaghuis. Er werd een doode,
j» erger dan een doode betreurd.
En toch twijfelde Renate nog. Zij weigerde nog
to gelooven aan de ontrouw van lmren geliefde,
hoezeer haar vader van zijne schuld meende over
tuigd to zijn. Zoo lichtzinnig en wreed kon bij
het aan haar gegeven woord niet breken. Dit
verschil van opvatting scheen zelfs afbreuk te
doen aan de goede verstandhoudig tusschen vader
en dochter. Zwijgend ging elk hunner zijns weegs.
Zoo verliepen eenige jaren. De burgemeester
kwam te sterven en Renate van Meulen, de eenige
eifgenaam, bleef met een oude bediende alleen in
bet groote huis achter.
fVordt vervolgd,)