flelgeheimvany oudekloos IM°. 7535. Feuilleton. A«. 890. Vrijdag 12 September. i e r - en-Te er t ig 's t e Jaargang Buitonl anflsclic Berichten. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag. UITGEVER; jT ODÉ. BUREAU: MARKT, E134. Abonnementsprijs, per kwartaal J"ranco per post, door het geheelc Rijk Afzonderlijke nommers 11.85. - 2.50. 0.10. Advertentieprijs: van 110 gewone regels met inbegrip van eone Courant. to Iedere gewone regel meer- 0.10. Dhicmam. geplaatst woidt tegen tweemaal Ueiekend, B A R E IJ K, De XlXe Siècle maakt oen interview open baar met de hertogin d'Uzès op lie-, kasteel Entrains in Nièvre. De eerste aanraking van de hertogin met Boulanger had plaats toen deze minister van oorlog was. Toen mochten de officieren niet deelnemen aan jachtpartijen van de hertogin, uit vrees van in aanraking te komen met de prinsen van Orleans. De hertogin beklaagde zich hierover. Toen kwam de minister Boulanger zelf eene visite maken bij de hertogin, en hief het verbod op. Men noemde dientengevolge hot regiment der »Chasseurs" liet »Régiment de la Grande Duchesse". De hertogin erkent drie millioen gegeven te hebben, niet aan Boulanger zei ven, maar aan tusschenpersonen. Eenmaal heeft zij geld gegeven aan Boulanger zeiven, om -iemand, om te koopen, die .daarvoor groote diensten bewezen heeft. De hertogin wil niet den naam noemen, en geen brieven van Bou langer publiceeren, waarin hij zegt de monar chie te willen herstellen. Boulanger kwam vóór de Parijsche verkiezing dikwijls de her togin bezoeken. Later werd hg bevreesd. De hertogin heeft nooit eene afrekening van het geld gekregen, en ook geen schuldbekentenis van den graaf van Parijs met de handteeke- ningen van royalisten. De graaf van Parijs zelf heelt geen cent gegeven; Rothschild daarentegen tweehonderd duizend franken. De graaf van Parys heeft Boulanger ontmoet by de hertogin in het Alexandra-Hotel" te Londen, op uitnoodiging der hertogin. Zij hadden elkaar ontmoet bij de militaire manoeuvres te Besanfon. Het onderhoud duurde anderhalf uur. De graaf \an Parijs beloofde zijnen steun by de verkiezingen en geld voor de Boulangisien. II Ij vroeg alleen intrekking van de uitzetlingswot ten aanzien der prinsen. De hertogin wilde, dat de graaf van Parijs zelf naar Versailles zou gaan bij gelegenheid van do presidentsverkiezing, maar de graaf weigerde dit, om 'geen omwenteling te maken. Hij zou slechte, twee jaar gevangenis hebben geriskeerd, wat thans zijn zoon wel gedaan heeft. Na de Parijsche verkiezing had Boulanger alles kunnen doen. Hij was meester van den toestand. Maar hij deed niets. Hij is tweemalen gevluchtde eerste maal werd lüj teruggebracht naar Parijs door Leherissé. De hertogin heeft dit eerst later vernomen. Zij begrijpt niets van het gedrag van Boulan ger. Aanvankelijk wil hij alles wagen, daarna komt zijne plotselinge vlucht. Hij was be vreesd dat de regeering hem zou doen ver giftigen in de gevangenis. De ware reden van zijne vlucht was echter vrouwelijke invloed. Daarmede bedoelt de hertogin mevrouw Bonnemain, die met Boulanger vluchtte en jaloersch was wegens den invloed van de hertogin op Boulanger. Baron Blanc, Italinansch gezant bij de Portc, is benoemd te Parijs, in plaats van Menabrea. Blanc is zeer anti-Fransch gezind in Turkye heeft hij altijd den Fransclien invloed tegen gewerkt. liet blad Pam bevat brieven van baron Maekau aan graaf Dillon en van di<?ns secretaris Maurice Jollivet, ten bewijze dat de Boulangisten nooit bondgenooten, maar alleen dienaren en stroomannen der monarchalen geweest zijn. Boulanger's manifesten werden ontworpen door Laguerre en Naquet en ge corrigeerd door Maekau uit naam van den graal van Parijs. Men vermoedt, dat het openbaarmakon dezer brieven geschiedt op verlangen van den minister van binnonlawl- sche zaken. In de Temps schrijft een uil Dahomey teruggekomen koopman, Siciliano genaamd, dat de vrede met Dahomey zeer goed bewaard kan blijven, maar de Fransche zeeofficieren veilangcu naar eene expeditie» Ilij beweert verder, dat de batakkeu, waar de Fransche soldaten in gehuisvest zijn, gebrekkig en dat de Sengaleosche li tailleurs do eenige bruik bare soldaten zijn. De vestingmuren van Porlnovo en ICotonou vei koeren in goeden staat. 1) I T S C II T, A N De keizer heeft op het manoeuvre-terrein bij Gravenstein de keizerin tot chef van het fileeswijk-ITolstcinsclie fuselier regiment no. 80 benoemd. De keizerin is Zondag naar Potsdam ver trokken. De keizer s Dinsdag met d<s UohenzoUern naar Kiel en van daar naarBreslau vertrokken. Keizer Wilhelm zal waarschijnlijk den ln October te Schünbrunn komen en van daar onmiddellijk naar de jacht naar Mürzsteg verder gaan. De keizer heeft nu beslist, dat liet gedenk- teeken voor zijn grootvader uit een ruiter standbeeld zul beslaan, op te richten op de door afbraak van huizen te verkrijgen ruimte op de »Scbloszfreiheit" voor liet koninklijke slot. Eeu prijskamp voor architecten en beeld houwers is uitgeschreven. De Berlijnsche sociaal-democraten willen den lii October door eene illuminatie vieren; in eene vergadering werd Dinsdag onder levendigen bijval door den arbeider Gunlher een voorstel daartoe aangenomen. Het vesting-commando t" Mainz heelt de soldaten van het garnizoen alle verkeer ver boden in die winkels waar abonnement op de nieuwe sociaal-democratische Maimer YolJcszeitung wordt aangenomen. Uil Hamburg wordt gemeld, dat de bijdra gen voor de VVissmann-stoomboot op het "Victoria-meer reeds 70,000 mark te hoven gaan, zoodat de bouw, die met inbegrip van transportkosten op 150,000 mark berekend is, als zeker mag beschouwd worden. Het ontwerp van wet op liet regentschap van Lippe-Detmold, dat bij den Landdag van het vorstendom in behandeling zal komen, machtigt den regeerenden vorst om den regent aan te wijzen, aan wien na zijn dood tijdens het leven van zijn krankzinnigen broe der cn opvolger, de regeering toevertrouwd wordt. Als zoodanig komt vooral in aanmer king prins Adolf van Schaumburg-Lippe, die met prinses Victoria verloofd is en dus de zwager van den Duitschen keizer worden zal. By de terugreis van Kissingen naar Varzin moest Bismarck eergisteren natuurlijk Berlijn aandoen, doch ging niet verder dan het sta tion, waar hij eenigen tijd moest wachten. Men wist echter, dat hij zou komen en dit was voldoende om eene talrijke menigte bij liet Stettiner station op de been te brengen. Van alle kanten werden bloemen geworpen in de coupe, waarin Bismarck met zijne ge malin liad plaats genomen en onder luide toejuichingen vertrok hij naar zijn Varzin. Ondanks zijne houding na zijne aftreding JUl - 3. Nu wist de burgemeester, naar hij meende, ge noeg. Bier lag dus de oplossing van het raadsel zijne dochter had eene mededingster gehad in eene veile deern en liet trotsche, kuischa meisje had voor deze moeten onderdoen. Hij verlangde echter nog meer zekerheid. Dadelijk liet hij inspannen en reed naar het veerhuis. Een bejaard man trad raar buiten, toen Van Heulen an de deur van het kleine maar nette en vriendelijke huisje uitstapte, en ontblootte beleefd het grijze hoofd. >Laten wij binnengaan," sprak do burgemees- «ter een weinig gejaagd. »Ik heb u iets te vragen. »Waar is Resi, uwe dochter?" De veerman zuchtte diep, »Zoo is mijn ongeluk en mijne schande dan ook reeds in de stad ruchtbaar? Wellicht heeft het gerecht de landloopster reeds gegrepen en in hot tuchthuis gezet? O, mijn God, waarom mij zoo zwaar te bezoeken De oude had moeite om 'staande te blijven, zoo dat de burgemeester sprak »Ga zitten Trimborn maar zeg mij nu eens, wat is er met uwe dochter gebeurd? Mijn tijd is kostbaar." »Ik zal het u zeggen, mijnheer. Ik kan tiet met een paar woorden. Het was mij al lang op gevallen, dat de jongeheeren uit de stad mijne Resi overal naliepen en haar allerlei dwaasheden voorpraatten. Ik verbood lmar zich langer met die heeren af te geven en in den laatsten tijd bleef zij ook altijd op baie kamer, wanneer zij hier kwamen. Eergistormorgon echter kwam zij in 't geheel niot te voorschijn. Ik ging ze zoeken, klopte aan har© kamer, maar kreeg geon antwoord. Ik riep, maar kreeg geen gehoor. Vol angsten bevreesd dat zij een ongeluk zou gekregen hebben, trad ik binnen. De kamer zag er uit als altijd, ordelijk en net, maar Resi was er niet. Ook vond ik alles op zijne plaats, behalve alleen haar ejeld on wat linnengoed. Ik wacht nu al fwee dagen op ocnige tijding van mijn kind, maar ik heb nog niets naders van lmar vernomen." nik weet, Trimborn", sprak de burgemeester op veel hartelijker toon, dan men van hem ge woon was, »%vat oen vader onder deze omstan digheden nioot gevoelen. Mij hoeft ean soortgelijk noodlot getrofTen. Don 4don Juli zou mijne dochter trouwen met den luitenant Von Kieeberg. Deze jonge man is vordwenon, evonals uwe dochter. Niets is waarschijnlijker, dnn dat zij zich te zamon verwijderd hebben. En Rennto, mijn arm kind, blijft wanhopig achter. aEn woet mijnheer verder niets?" sNiets moor dan 't geen gij mij verhaald hebt. Gij hebt mij eigenlijk pas zekerheid ge geven, hoe de zaak in elkander zit. De luite nant, van wien men zegt, dat hij hier in den laatsten tijd dikwijls aanliep, is mot haar ont vlucht. Daarvan wil ik u geen verwijl maken, Trimborn. Gij zijt genoeg gestraft. Maar hadt ge uw kind niet wat beter kunnen bewaken?" In plaats van antwoord af te wachten op dit bedekt verwijt, reikte Van Meiden den ouden man do hand en zeidezZoodra gij iets verneemt, laat het mij dan weten," Hij vertrok. Zijn huis was hem echter een woestijn geworden. Zijne dochter was or nog, maar blcok on zwijgend sloop zij rond. Geen zucht hoorde men, geen klacht kwam haar over de lippen; doch ieder zag het haar aan, dat hour hart gebroken, het geluk liaars levens voor al tijd gevloden was. De Juli-zon speelde op wanden en meubelen, maar geen enkel straaltje viel in het hart der be woners van dit klaaghuis. Er werd een doode, j» erger dan een doode betreurd. En toch twijfelde Renate nog. Zij weigerde nog to gelooven aan de ontrouw van lmren geliefde, hoezeer haar vader van zijne schuld meende over tuigd to zijn. Zoo lichtzinnig en wreed kon bij het aan haar gegeven woord niet breken. Dit verschil van opvatting scheen zelfs afbreuk te doen aan de goede verstandhoudig tusschen vader en dochter. Zwijgend ging elk hunner zijns weegs. Zoo verliepen eenige jaren. De burgemeester kwam te sterven en Renate van Meulen, de eenige eifgenaam, bleef met een oude bediende alleen in bet groote huis achter. fVordt vervolgd,)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1890 | | pagina 1