IJ
;n
1890.
Maandag 2: December.
N". 7657.
Eerste Blad,
Het geheim van de „Maria".
igen-
relen.
V ier-en-veert srste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
uitgeverij: odé.
1
iitenlandsche Berichten.
31T
i
.3
9
>eheode
ïwe be-
SINGE
eel ver-
Ier aan-
cjes van
de prijs
linstens
iezende
erd.
lam.
dingen.
shaven.
sluis.
schie.
'oetsluis,
lem.
iiOMNKMENTSPRUS, per kwartaal
Jtaeo per post, door liet geheele Rijk
tftonderlgke nominers
1.85.
- 2,50.
- 0.10.
BVUEAll: HARES, S, 131.
Advertentieprijs: va» 1—10 gewone regels met
inbegrip van eene Courant. f 1.10.
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen twbrmaal berekend.
van alle
door een
Jeze on-
ven een j
den dei
aasheid;
ij ven ei
weinige
w zullen
takte be-
van dc
in hei
uwen, ir. 'j
1,terwijl "J
het vast'|
rachtige,^
litwerpt,
I, bereikt
en zijner-
i onfeil-
f 1.85,j
p franci
e heeren-
hiedam,1,
kkers, tej
ibosch ent
alsmede
Londen^
ENGELAND.
Be buitengewone gezanten, belast met aan
koningin Victoria mede te deelen, dat Koningin
Wilhelmina den troon der Nederlanden heeft
bestegen, hebben het middagmaal gebruikt
en daarna den nacht doorgebracht in het
kasteel der koningin te Windsor.
De gouverneur van Mozambique heeft, naar
uit Lissabon gemeld wordt, per telegraaf een
uitvoerig bericht gezonden over het optreden
derEngelschen in Manica-land; zij zouden niet
alleen eenige Portugeezen gevangengeno
men, maar hen tevens mishandeld en hunne
woningen doorzocht hebben.
De toestand van Parnell is van dien aard
geworden, dat hij het huis moet houden
en de grootste voorzichtigheid in acht nemen.
In de St.-Geoige-kapel op het kasteel
Windsor is Donderdag, in tegenwoordigheid
van Koningin Victoria, den prins van Wales
en andere leden der koninklijke familie, een
schoon, zes voet hoog beeld van keizer Fried-
rich van Duitschland geplaatst, uitgevoerd
door den pas overleden beeldhouwer Boehm,
De schoonzoon van koningin Victoria is afge
beeld, in uniform gekleed, de hand rustende
op het gevest van het zwaard. Generaal Von
Wittich vertegenwoordigde keizer Wilhelm.
de plechtigheid. Het kapelkoor zong
Duitsche muziekstukken.
Het Parlementslid dr. Fitzgerald, een van
Darnells vrienden, bezocht hem Woensdag en
verklaarde na een zorgvuldig onderzoek der
oogen, dat het gevaar voor eene uitbreiding
van de ontsteking der oogleden naar de teere
deelen van het oog nog niet als geweken kan
beschouwd worden.* Eene talrijke volks
menigte bracht Parnell voor zijn hotel een
zeer luidruchtige ovatie.
Te Cork hebben de heeren Mac Carthy en
de andere leiders der tegenpartij een groote
bijeenkomst gehouden, waarin eene motie
werd aangenomen tot goedkeuring der afzet
ting van Parnell als leider der Iersche party.
Ofschoon ook vele Parnellisten op de been.
waren, kwam het niet tot ongeregeldheden.
In eene bijeenkomst te Treshford betuigden
Tanner en Davitt hun leedwezen over Parnells
verwonding, maar zij stelden Parnells aan
hangers in gelijke mate verantwoordelijk als
hunne partijgenooten. Nu Parr.ell tijdelijk
buiten gevecht is gesteld, heeft zijn mede
afgevaardigde Redmond de leiding der Par
nellisten in dezen verkiezingsstrijd overge
nomen.
De vergadering van republikeinsche sena
toren heeft, blijkens telegram uitNew-Yoik,
met 3D tegen 13 stemmen het voorstel tot
vrije aanmunting van zilver verworpen.
Two Strikes, een van de twee opperhoofden
der Indianen, die te Badlands slaags zijn
geweest, heeft zich met zijne volgelingen te
Pineridge aan den bevelhebber der Ameri-
kaansche troepen overgegeven. Het gedeelte
van zijnen stam, dat nu nog het veld houdt
en waarvan tegenweer te gemoet gezien wordt,
wordt op een paar honderd inan begroot.
Het gerucht omtrent onlusten die te Rio
Janeiro zouden zijn uitgebroken, is onjuist.
De Times bevat telegrammen uit Mozam
bique. van het laatst der vorige maand, mel
dende dat de troepen der Britsche Zuidafri-
kaansche compagnie Massikessie hebben
aangevallen, de Portugeesclie vlag medege
nomen en de goederen der Mozambique-maat-
scliappij hebben buitgemaakt.
Volgens de Tall Mall Gazette zou de Portu
geesclie regeering voornemens zijn, aan eene
vermoedelijk Duitsche maatschappij, meteen
kapitaal van 1 millioen p. st., eene belang
rijke concessie te verleenen op landen in
Oost-Afrika, waaronder Manica, Sofdla, Onili-
mane en de monden der Zambesi.
DUITSCHLAND.
Aan Bismarck werd bij het passeeren van
Berlijn op weg van Varzin naar Friedrichsruh
een zeer hartelijke volksdemonstratie gebracht.
Een ontzettend groote menigte verdrong zich
op en nabij het Lehrterstation. Zoodra de
trein aankwam, steeg een daverend gejuich
op. Bismarck verscheen aan het portier en
drukte de mensehen, die in zijn nabijheid
kwamen, de lmnd. Het gedrang werd echter
zoo lievig, dat de politie tusschen beide wilde
komen, wat de menigte ontstemde. Bismarck
riep daarop lachend tot het volk, dat de
politie terugdrong: »Ik heb in zoo'nlangen
tijd geen politieagent gezjen. Gun me nu
ook eens dat genoegen". Het gedrang bedaarde
en ónder daverend koor: nUeutschland,
IJeutschlund über alles", werd de reis voort
gezet.
Te Friedrichsruh was het station geïllu
mineerd en werd de oud-kanselier door de
brandweer met een fakkeloptocht naar ziyn
kasteel geleid.
De Beichs-Anzeiger bevat eene in groote
mate opzien barende mededeeling, uit welke
blijkt, tint de rijkscommissaris Wissrnaiin
en Emin Paclia met elkaar in eene ernstige
botsing zijn gerankt. Emin Paclia, rekening
houdende met de bestaande Arabische elemen
ten, wil deze aan zicii dienstbaar maken en
hun oude, bekende, hoofdstation Tabora be
houden- als liet punt van samenkomst van
de karavanenwegen die van het binnenland
naar'de kust leiden. Wissmann daarentegen
wil zich onafhankelijk maken van liet Ara
bische Tabora, en een nieuw station oprich
ten in het gebied der machtige Wenjam-
wesi-hoofden, teneinde de vriendschap te
winnen van de inboorlingen en in het bin
nenland een nieuw middelpunt voor den
handel te verkrijgen. Aangezien Emin Paclia
nieder bevel in den wind sloeg", heelt
"Wissmann lie-i teruggeroepen nadat hij de
oprichting verzekerd had van een station
aan het Victoria-Nyanza-meer, voor het
stichten waarvan Emin uitgezonden was.
Het schijnt dat tlmns eene samenwerking
der beide beroemde kenners van Afrika
verder geheel onmogelijk is.
B E L G I E.
Op 22 dezer zal de heer Coremans in de
Kamer van vertegenwoordigers eene inter
pellatie tot de regeering richten over het
gebruik der Nederiandsche taal bij de volks
telling.
Men zegt dat de minister van justitie een
ontwerp zal indienen, waarbij bij het hof van
appèl te Brussel een Ylaamsclie afdeeling
wordt ingesteld.
Ter eere van generaal Joubert werd Woens
dagavond een gala-voorstelling in den Vlaam-
schen schouwburg te Brussel gegeven.
F B A N K lt IJ K.
Het buitengewoon gezantschap, belast met
het overbrengen der tijding dat Koningin
Wiihelmina den troon der Nederlanden heeft
bestegen, is gistermiddag te 2ys uur door
den president der republiek, den heer Carnot,
ontvangen.
De heer Carnot zeide bij deze gelegenheids
Het verheugt mij, mij te kunnen aansluiten
bij de verwachtingen van het grootmoedige
Nederland, aan welks hoofd thans de jeugdige
prinses is gesteld.
Carnot gaf een diner ter eere van het
buitengewoon gezantschap.
Bij de behandeling der staatsbegrooting
TenegomlgraversgescJiiedenis uit Callfornië.
27.
"Mr. Stewart gaf een teeken, twee mannen
-Éèhoten (oe en onderzochten zijne zakkenbedaard
'liet hij hen begaan. Plotseling trok een zijne ge
sloten hand uit een der binnenzakken van het
'buis, en opende haar ten aanschouwe van allen,
-die met spanning dit onderzoek volgden en
evvat zagen zij Een handvol goudkorrels in den
'zonneschijn blinken. t
Een woest gejoel verhief zich. 'tWas de uit
spraak van hei vonnis bij het lichtgeloovig volk,
dat dit bewijs onwederlegbaar toescheen.
John Stewart zelf veibleekte »Wat hebt gij
hierop te antwoorden 1" vraagde hij den beschul
digde, die bitter lachend het hoofd schudde.
«Niets", antwoordde hij gebroken. Zijn hoofd,
dat hem zoo zeer deed, liet niet meer toe helder
te denken.
«Dat gindsche schurk dit alles den beschuldigde,
toen deze bewusteloos was, in den zak heeft ge
stopt, dit heb ik te zeggen," schreeuwde Martellos
buiten zich zelf van toorn. Stewart tiok de
schouders op, do menigte tierde en verlangde naar
het vonnis. Martellos werd uitgelachen en alleen
door de achting, welke men hem in't algemeen
toedroeg, ontging hij de verdenking van mede
plichtigheid.
»IIet vonnis luide: de galg!" klonk het drei
gend van alle kanten.
John Stewart riep nu plechtigshoe luidt de
volksuitspraak
«Aan den roof schuldig 1" klonk liot als uit
éène keel.
«Welke straf verlangt Let volk?" vraagde de
rechter vei der.
«Den dood door den strop!" luidde het ant
woord even eenstemmig.
«Mannen, luisteit," hernam John Stewart nu,
«gij hebt mij immers tot reihtor verkozen.
Luistert
Een volkomen stilte volgde.
«Over het geheel moge op dan man eone zware
verdenking rusten, de mededeel ingen van Mar
tellos betiekkehjk do vei houding tusschen aan
klager en bekluagde zijn toch ook in aanmerking
te nemen; er kan een misverstand bestaan
en hot voorgevoel zegt mij, dat wij den echten
dief nog niet hebben." Zijn blik rustte bij deze
woorden op Fimey, voor vvien deze pauze zeer
onaangenaam scheen te zijn.
Een onwillig gemompel liet zich hooren, als
in hot circus van het oude Rome, wanneer een
offer wat lang op zich liet wachten.
«Ik stol deilialve voor," ging de rechter voort,
«den man niet tor dood, dien hij verdient als hij
weikulijk dediof is, maar tot vijf en twintig zweep
slagen te veioordeelen. Gij bespaait u zelf dan
de verantwoordelijkheid. Is hij het, dan zal hij deze
straf nooit vergeten, is hij het niet welnu,
wonden genezen nmareen gebroken nek nooit!"
Blijkbaar was John Stewart niet overtuigd van
Bill's schuld, maar eenige genoegdoening moest
hij toch het volk geven.
Allen juichten zijn voorstel toe. Vijf en twintig
zweepslagen 1 Daar was nog meer aan te kijk dan
aan 't hangen.
Bill kromp ineen, minder nog voor de lichame
lijke smart dan voor don verschrikkehjken smaad
tevergeefs bewoog Martellos zich onder de
menigte, bad on bezwoer haar van de rechts
pleging af te zien, omdat de man toch onschuldig
was. Niemand sloeg er acht op. Nog eene moei
lijkheid deed zich voor en reeds ademde Martellos
vrijer. Ondanks do herhaalde oproeping van den
rechter wilde niemand zich met de voltrekking van
het vonnis belasten. Hoe ruw het volk ook was,
het beulswerk achtte een ieder den vrijen man
onwaardig.
Toen trad Fimey vooruit. «Daar ik do zaak
