Biinicnlandschc Berichten.
%vagen gingen prins Victor en de hertog van
de Abrurzen, vertegenwoordiger van koning
Humbert. Na hen kwamen de leden der
familie Bonaparte, de ridders der Annunciade
en eenige deputation. Een groote menigte
had zich verzameld op den weg, dien de stoet
volgde, eerst naar de kerk en vervolgens
naar het spoorwegstation.
Ten 5''A ure verliet het stoffelijk overschot
de stad Romede prinsessen Clotilde en
Laetitia, en de prinsen Victor, Karei en
Roland namen plaats in denzelfden trein die
het lijk naar Turijn zal brengen.
De familieraad is nog niet overgegaan tot
de opening van het testament van prins
Napoleon, daar eene aanteekening op de
enveloppe inhield dat met het openen moest
gewacht worden tot prins Louis tegenwoordig
zou zijn.
Prins Victor is als hoofd der fami!ie Bona
parte erkend. Het wekt iutusschen de ver
wondering dat prins Louis, op wien de over
ledene zoozeer gesteld was, niet eerder aan
liet ziekbed zijns vader ontboden is. Men
gelooft dat de familie, uit vrees voor oneenig-
lieden, met opzet den prins, die zich te Tsflis
bevondonkundig heeft gelaten van den
ernstige» toestand zijns vaders, die hem wel
licht persoonlijk lot zijn politieleen opvolger
had willen benoemen.
De familie Bonaparte heeft, ongeveer ge
lijktijdig met prins Napoleon, nog een lid
hoewel slechts een aangetrouwd ver
loren, namelijk prinses Marianne, gemalin van
prins Lucien Bonaparte (een broederszoon
van Napoleon I).
De prinses, die de dochter was van den
beeldhouwer Conchetti, is gestorven te Ajac.cio,
in liet geboortehuis van den grooten Napoleon.
Zij was ongeveer 79 jaar oud.
Volgens de Trïbuna zou de negus van
Abessynië geweigerd hebben, het protectoraat
van Italië te erkennen.
PORTUGAL.
De Kamer van pairs heeft de financieele
plannen der vegeering, de conversie der
vlottende schuld en het tabaksmonopolie
goedgekeurd. Heden zouden de Cortes uit-
eengann.
AMERIKA.
De Washington Post zegt, dat drie der
omgebrachten te New-Orleans nogltaliaansche
onderdanen waren en de regeering der Unie,
krachtens de met Italië gesloten tractaten,
aausprakelijk is vóór het te kort schieten der
regeering van Louisiana, om hem te be
schermen.
Hel is echter niet aan te nemen, dat de
lynchers ooit wettelijk aansprakelijk zullen
gesteld worden voor hun wandaden, aangezien
de openbare meening te New-Orleans geheel
op hun hand is en de zaak uitsluitend res
sorteert onder de plaatselijke overheden.
Volgens den registrar of votes" te New-
sMogelijk krijg ik u nog wel eens lief, Njetta."
«Ziet gij wet? Ik had het wel gedacht. Wat
niet is, kan komen, en het zal komen ook, als gij
«.aar nwe eigenzinnigheid op zij zet, mijnheer
»Laat mij dan nn gaan, Njetta. Na mijn terug
keer kunnen wij weer praten."
sGoetl," zei het meisje met van voldoening
stralende oogen; mdoch geef mij dan een onder
pand Gij hebt daar een roooien ring aan den vin
ger; geef mij dien, dan krijgt gij den mijne in
ruil."
ïlk wilde u dien juist als een aandenken
schenken."
»Sieek hem mij zelf aan den vinger," vleide
Njetta.
»ls mijn woord u niet genoeg, Njetta? Is dat
ook geen belofte
»Neen, zei het meisje »De ring ishetteeken
der trouw gelofte voor God en menschen. Die zegt,
dat wij geen ander tot man of vrouw begeeren
dan den schenker van den trouwring. Een ring
tot aandenken is geheel iets anders."
ilet werd Willem zoo vreemd, zoo bang te
Orleans zijn in het geheel wel 40 personen
vermoord, naar allen schijn door Italianen
allen waren kiesgerechtigden en werden ver
moedelijk omgebracht omdat zij plannen der
Italianen in den weg stonden.
Te Chicago hoorden 3 Italianen een man
tot een ander zeggen, dat al de leden van
de Mafia zouden worden opgehangen. Dadelijk
trokken de Italianen hun messen en zij
zouden hem hebben vermoord als er geen
hulp was toegeschoten. De man heeft vele
wonden bekomen.
In een onderhoud met een vertegenwoor
diger der Tribune heeft de directeur der munt
gezegd, dat de directeuren der voornaamste
banken en aanzienlijke handelaren en ook de
openbare meening, de weigering der schatkist
geedkeuren om goud in baren voor uitvoer
af te geven. De Amerikaansche schatkist zal,
ten aanzien van den uitvoer van gouden baren,
in het vervolg handelen evenals de Euro-
peesche landen, welken zij niet zal verge
makkelijken.
Het blijkt thans dat de lynch-gescliiedenis
te New-Orleans geen aanleiding kan geven
tot diplomatieke verwikkelingen, daar alle
vermooi de Italianen op de kiezerslijsten voor
komen en dus Amerikaansche burgers zijn.
Vermoedelijk zal de gouverneur van den staat
Louisiana zich dan ook weinig bekommeren
om de vertoogen der Italiaansche regeering.
Het onderzoek of de juryleden, die de van
moord verdachte Italianen hebben vrijge
sproken, zich hadden laten omkoopen, heeft
daarvan niet liet bewijs geleverd wel hadden
de juryleden, evenals vroeger m strafzaken
waar een of meer Italianen als beschuldigden
optraden, brieven met het zegel der »Maffia"
ontvangen, waarin zij met den dood werden
bedreigd, wanneer zij het s schuldig" durfden
uitspreken. Uit wat voor goedje dat geheim
genootschap bestaat, blijkt uit het getuigenis
van den Italiaanschen priester Manovitta en
den Italiaanschen consul Coste, dat de Maffia"
360 leden telt, van wie minstens 80 ontsnapte
boeven zijn, die onder valsche namen te New-
Orleans wonen, en hoofdzakelijk van moord en
bedreiging leven.
Van satisfactie zal, onder deze omstandig
heden, wel niet veel komen. Het genacht, dat
Ttaliaansche pantserschepen naar de stad zou
den komen, 't welk eerst groote opgewon
denheid had teweeggebracht, vindt weinig of
geen geloof.
TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL
Zitting van 20 "Maart
In dezo vergadering werd de postwetna
eenige redactie-wijzigingen zonder hoofdelijke
stemming aangenomen. Ook is aangenomen het
wetsontwerp, vaststellende bepalingen tot voor
koming van aanvaring of aandrijving op de open
bare wateren in het rijk, die voor de scheepvaart
openstaan.
moede. Hij kreeg een gevoel, alsof hij tegenover
dit meisje eene misdaad beging, al was het enkel
uit nooddwang, dat hij zoo sprak en deed. Het
werd hem nu rarst duidelijk, dat hij zijn vertrek
van deze noodluuige plaats al veel te lang had
uitgesteld, dat hij weg moest, hoe eer hoe beter.
Zijn trots, zijn verstand, zijn geheele mensch kwam
er tegen op zich met dit eenvoudige natuurkind
te verloven. Hij zou er zijne toekomst bij op het
spel zetten. Maar - zoo bedacht hij weer eene
verloving was nog geen huwelijken 't kon
ook nog zijn, dat hij eens betrekking kreeg op
dit meisje, dat hem met zooveel liefde aanhing.
aNti, goed dan," zeide hij, »ik wil u gerust
stellen, kind. Ilier is mijn ring."
Njetta liet hem zich aan den vinger steken en
bezwoer den jonkman, onder aanroeping van Gods
naam, eeuwige liefde en trouw. Hare woorden
sneden Willem door het hart en hij sprak:
»Zweren als gij, God tot getuige aanroepen
dat kan ik niet. Dat is in mijn land geen gebruik.
Laat mijne belofte, dat ik u zal trouwen, als ik
doorgestudeerd heb, u genoeg zijn."
Op voorstel van den heer Tak werd een com
missie benoemd tot onderzoek der Congo-stukken.
Tot leden dier commissie zijn benoemd de
heeren Mees. Tak, Reekers,Van Byïandt en Brant-
sen van de Zijp.
Uitvoerig is gedebatteerd over het adres van
1200 werklieden der koninkl. fabriek van stoom-
en andere werktuigen te Amsterdam om be
scherming bij eene eventueele opheffing dier
fabriek. De commissie voor de verzoekschriften
stelde voor de nederlegging ter griffie, daar de
regeering geen inlichtingen kan geven.
De heer Travaglino stelde voor verzending aan
de regeeringals een wenk om zoo mogelijk de
we: klieden te helpen door plaatsing aan 's rijks
werf.
De beer Heldt wilde er tevens een wenk in
zienom zooveel mogelijk de reconstructie der
fabriek te doen steunen door de regeering.
De heer Schaepman zag daarvoor bijzondere
aanleiding ais de spoorwegmaatschappijen bij de
reconstractie belang hebben en de fabriek voor
onze verdediging noodig is.
Nadat geconstateerd was dat door dit debat de
aandacht voldoende op de zaak was gevestigd
trok de heer Travaglino zijn voorstel in.
Aangenomen zijn de ontwerpen tot bewaring
der minuten en akten in burgerlijke zaken bij
de kantongerechten; tot voorziening in het gemis
van dubbele /agisters van den burgerlijken stand
te Alkmaar, dit laatste na verwerping met 32
tegen 30 stemmen van een amendement om
afschriften te doen vervaardigen door ambtena
ren in de verschillende gemeenten.
Ook zijn aangenomen de aanvullingswet betref
fende de hondsdolheid, de wijziging der wet op
het geneeskundig staatstoezicht en bekrachtiging
eener belasting in Friesland.
De Kamer is daarna gescheiden.
In ons vorig Kamer-verslag is de zin waarin
sprake is van de motie—"Van Houten, door het
weglaten van een regel onverstaanbaar gewor
den die zin moet luiden
De heer Van Houten stelde nu eene motie
voor, verklarende dat de regeering zonder goede
gronden in gebieke is gebleven om inlichtingen
te geven omtrent de redenen der niet-bevordering
van den heer Land.
Verlenging militiedienst.
Het ontwerp tot verlenging van den diensttijd
der landmilitie, lichtingen 1885 en 1886, en der
zeemilitie, lichting 1887, gaf in twee afdeelingen
geen aanleiding tot bezwaar. In de andere afdee
lingen keurden vele leden het ontwerp af, in 't
bijzonder wat de 7e lichting betreft, op dezelfde
gronden als verleden jaar. Het gaat niet aan, door
een als buitengewoon voorgestelden, doch jaar
lijks terugkeet enden maatregel, zijdelings een
desverkiezenden diensttijd in te voeren. Welke
de buitengewone omstandigheden ditmaal zijn, die
den maatregel rechtvaardigen, blijkt niet. De aan
hangige Jegei'Wei kan niet als zoodanig worden
beschouwd en moest juist terughouden van indie
ning van dit ontweip. Het ooideel over die wet
werd geprejudicieerd door invoering op deze wijze
van den langen diensttijd. Men bond zich er door
voor de toekomst. Voor de dienstplichtigen is 't
ontwerp een onbillijke verzwaring van druk hun
vrijheid wordt bepeikt bij het aangaan van huwe
lijken, het verblijf buitenslands enz. Toch ont
moetten deze bezwaren ernstige tegenspraak bij
verscheidene andere leden.
SCHIEDAM, 21 Maart 1891.
De Maasbode beweert een archief te hebbeD,
met bewijzen dat dr. Schaepman is voor
stander van persoonlijken dienstplicht.
Eén dier »be wijzen" haalt het blad aan,
als volgt;
»En dat gij terug zult komen om mij te halen
of hier bij ons te blijven?" voltooide Njetta.
joOok dat beloof ik," antwoordde Willem.
»Nu ben ik uwe bruid riep Njetta juichend,
»nu durf ik u den mijne, mijn innig beminde,
mijn bruidegom noemen, maar nu ontbreekt nog
iets om onze liefde te bezegelen, iets, dat elke
bruid toekomt."
En Njetta kleurde een weinig en sloeg de
oogen neer.
»En wat is dat, kind?"
»Een kus," fluisterde het meisje.
Willem zette een bijna verlegen gezicht; doch
hij had A gezegd, hij moest ook B zeggen. Hij
kwam haar eene schrede nader en het meisje sloeg
hem hartstochtelijk beide armen om den hals en
drukte hem een kus op de lippen, zoo vurig, dat
de jonkman bang werd cr de merkteekens van te
zuilen houden. Toen liet zij hem los en sprong
haastig tusschen bet timmerhout en het schuurtje
door in huis.
Willem keek haar met een bezwaard hart na.
sWat ben ik begonnen!" zuchtte hij. »Mij to
nln Januari 1888 men lette op den tijd
werd te Osch in N.-Brabant het Leofeest ge
vierd, en dr. Schaepman trad als feestrede
naar op. Bij die gelegenheid werd in tegen
woordigheid van de aanzienlijksten der streek,
geestelijken en leeken, een toast op dr. Schaep
man uitgebracht; de lofrede op den genialen
redenaar werd besloten met den wensch, dat
de tijd weldra mocht aanbreken, waarop
dr. Schaepman ook in hoofdvraagstukken ais
stemrecht en vooral persoonleken dienstplicht
aan de zijde van de overgroote meerderheid
der katholieken zou staan.
»De heer Schaepman antwoordde, en ver
klaarde zich, wat den persoonlijken dienst
plicht betreft, onverholen als een voorstander
daarvan. Onder meer zeide hij, tot verdediging
daarvan, »niet te begrijpen waarom de ziel
van den eenvoudigsten keuterboer niet even
veel waarde had als de ziel van den rijkste.''
»Te midden van zijn antwoord werd
dr. Schaepman onderbroken door een gees
telijke, die hem toeriep, dat hij wel auders zou
spreken, indien hij zekere priesterlijke functie
(welke "bij name genoemd werd) verrichtte.
»De rede van den heer Schaepman en de
interruptie verwekten een onbeschrijfelijke
ontroering."
"Wij hebben besluit het blad nog
andere bewijzen in ons archief en waarvan de
omstandigheden niet minder treffend zijn.
De Zuidhoilandsche bond voor algemeen
kiesrecht heeft een schrijven rondgezonden,
waaraan o. a. het volgende is ontleend.
De bond beoogt geene der staatkundige
des lands te steunen of te bestrijden. Hij
wenscht alleen propaganda te maken voor
algemeen kiesrecht, en zich te richten tot
alle kiezers van alle richtingen met het ver
zoek ssteunt ons in dezen".
De billijkheid verlangt, en een goede gang
van zaken vordert het, dat in de volksver
tegenwoordiging, die uit de aanstaande ver
kiezingen zal geboren worden, een groot
aantal mannen plaats nemen, die, tot welke
staatkundige richting zij ookbehooren, daarin
overeenstemmen, dat zij krachtig kunnen
en willen medewerken tot de invoering van
algemeen kiesrecht.
Teneinde hiertoe mede te werken, wil
de bond de volgende middelen aanwenden
lo. Het doen uitkomen en verspreiden
van een propaganda-blad, uitsluitend hande
lend over algemeen kiesrecht, waarin de be
langen voor de aanstaande verkiezingen -
zoowel de plaatselijke als de provinciale,
zullen behandeld worden
2o. het uitzenden van geschikte personen
die als sprekers zullen optreden;
en voorts al wat langs wettige en wette
lijke middelen tot verkrijging van algemeen
kiesrecht kan gedaan worden.
Op grond van het omschrevene, roept het
hoofdbestuur medewerking in.
verloven niet een meisje, dat ik niet liefhebben
kan, zonder al mijne plannen overboord te wer
pen. O, menigeen zou zich gelukkig achten, deze
vrouw de zijne te mogen noemen. Zij is aardig,,
gezond, rijk, zij zou een man wel gelukkig kun
nen maken. Maar heb ik daarom mijne vrijheid
veroverd, met verachting van wet en zeden rijk
dom verworven, mij eene toekomst verzeken), om'
dit alles aan de voeten te werpen ran een onbe
schaafd, Noorsch boerenmeisje, om zelf een wel
gesteld boer te wot den? Wat baten mij nu
rusteloozo inspanning, nachtelijke studie, aan
houdende oefening, geestesontwikkeling, kennis,
al de moeite, die ik aanweudde om uit den poel
van ruwheid en boerschht. i te ontkomen, waarin
het noodlot mij geworpen had 1
Wordt vervolgd.}
