Maandag 30 Maart.
Derde Blad
A". 1891.
N°. 7723.
ijf-en-veert gste
Jaargang.
Verschijnt dagel ks, uitgezonderd Dinsdag.
Biimeiilandsclic Berichten.
UITGEVER: T. ODÉ.
SU
COURANT.
Abonnementsprijs, per kwartaal1,85.
Jtanao per post, door liet geheels Rijk- 2.50.
Afzondei lijke nominers- 0.10.
BUREAV: BOTBBSTH A AT, E 2 7.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip van eeue Courant. 1.10.
Iedere gewone regel meer - 0.10.
fjj&EMAAi. geplaatst wordt tegen tweemaal beiekend.
SCHIEDAM28 Maart 1891.
Den 25n Maart heeft aan het departement
van buitenlandsche zaken de onderteekening
plaats gehad eener overeenkomst tusschen
Nederland en België, strekkende tot verbe-
ring van de verlichting en betonning der
Westerschelde.
Met 1 Juni a.s. zal ook op alle stations
der staatsspoorweg-maatschappij aan den uit
gang worden gecontroleerd. Voor het afhalen
van reizigers enz. zal dan ook niemand meer
zondere perronkaarten op de perrons worden
toegelaten.
In veroand met de maskeradefeesten op
30 Juni a.s. te Utrecht is het christelijk
nationaal zendingsfeest aan De Steeg, op het
landgoed «Middachten", van 1 Juli op 8 Juli
uitgesteld.
Reeds is medegedeeld dat onder de sociaal
democraten te Amsterdam eene scheuring
dreigt te ontstaan. Zij, die zich voorloopig
'hebben afgescheiden, hielden Maandagavond
.eene vergadering, waarin bleek dat reeds lang
meerdere grieven tegen het bestuur der oude
afdeeling hestonden. Het wekte wangunst dat
enkele personen alle baantjes bekleeden, die
daardoor geen strijd om het bestaan meer
behoefden te voeren. Een groote grief was
evenwel ook, dat men het gebouw sCon-
stantia" had verhuurd voor bals en komedie-
vertooningen, terwijl geweigerd werd de zaal
kosteloos aan de werkloozen af te staan. Ook
meende men dat het bestuur te rustig was
en te weinig propaganda maakte. Tot het
oprichten van een geheel nieuwe afdeeling
werd nog niet de gewenschte steun gevonden,
men wilde eerst nog het oude bestuur tot
"het uitschrijven eener oflicieele vergadering
dwingen.
Als werkelijk geschied wordt aan de
Hoogev. Ct. het volgende medegedeeld
Eij een der bijeenkomsten te Beets, waar de
heer Domela Nieuwenhuis het woord voerde,
•drong een der aanwezigen naar de tafel, waar be
stuur en spreker zaten en sprak (op z'n Fiiesch)
ïBen je mijnheer Nieuwenhuis, die zooveel voor
de weiklui overheeft? Nu, dat is mooi. De lui
-hebben in dezen tijd ook wel wat noodig. Ik (en
hierbij kreeg hij zijn portefeuille uit den zak en
lei 4 bankjes van f 1000 op tafel) denk er ook zoo
•■over. Als jij nu net zooveel hierbij legt, dan zullen
wij die f8000 samen onder de arbeiders ver-
-deelen."
De heer Domela Nieuwenhuis antwoordde niet,
•maardroop af.
De heer mr. J. G. L. NJst Trénité deelt
-an de 27. Jïott. Ct. het volgende mede, dat
volgens den schrijver een blik doet slaan op
toestanden die menigeen zou onderstellen, dat
in ons land tot de onmogelijkheden behooiden:
In het begin van bet vorige jaar bracht iemand
een door hem vervaardigd waschmiddel in den
handel, een variant op de bekende volïe en loog".
Hij bezat daartoe eene inrichting, waar in kope
ren ketels, in bakken, vormen enz., de grond
stoffen, oliën en caustique soda, werden bewerkt.
Het fabrikaat vond veel aftrek, naar alle deelen
des lands werd bet verzondende zaak had
succes. Op den 3n April 1890 evenwel gebeurde
het dat de fabrikant plotseling een aantal rijks
ambtenaren zijn pand zag binnentreden, verge
zeld van een rijksveldwachter. Zij gaven hem
te kennen, dat zij sop vermoeden van geheime
zeepfabricage" d. i. bereiding van zeep, zonder
dat de bij de wet vereischte aangifte is geschied
een visitatie kwamen verrichten. De fabrikant
ontkende dat het zeep was, hetgeen bij ver
vaardigde. Vergeefs. De ambtenaren, het fabri
kaat ziende, verklaardendit is zeepen niet
tegenstaande elk protestwerd alles, ketels,
bussen, vormen, grondstoffen, fabrikaat, op een
wagen gepakt en weggevoerd naar 's rijks
magazijn in de Boompjes.
Daar zat nu de fabrikant, op eens beroofd van
wat zijn middel van bestaan vormde. Eén
twee, drie maanden en meer gingen voorbij.
Men hoorde niets meer van de zaak. De zonder
vorm van proces weggehaalde goederen bleven
echter achter slot en grendel in het rijksmagazijn.
Eindelijk, na meer dan elf maanden, werd de
zaak voor de rechtbank gebracht. En de lecht-
bank, het was op 19 Maait II., deed uitspraak
en verklaarde dat het fabrikaat geen zeep was
Mitsdien werd de fabrikant vrijgesproken van de
beschuldiging van geheime zeepfabricage, en
werd teruggave gelast van de in beslag genomen
goederen aan de erven (de man zelf was inmid
dels overleden) bijkans een jaar na de inbeslag
neming.
In dat jaar echter, mijnheer de redacteur,
zijn de grondstoffen bedorven, do werktuigen
door de bijtende werking der soda grootendeels
vernield, en de handel in het fabrikaat het
spreekt vanzelf geheel verloopen.
Deze familie is derhalve geruïneerd
Het is een feit, hoe ongelooflijk het ook schijne,
dat iedereen, op louter vermoeden van zeep te
fabriceeren, blootstaat aan eene visitatie van
rijksambtenaren, die links en rechts wegbreken
en meenemen, wat tot de onderstelde fabricage
in verband staat. En het is evenzeer een feit
dat men heeft 1e gedoogen dat zijn goed, zonder
eenig vonniseenvoudig in beslag gehouden
wordt, totdat de administratie goedvindt, de zaak
voor den rechter te brengen. Wel eischt de
wet uitdrukkelijk eene rechterlijke beslissing,
maar zij heeft vergeten een termijn te stellen,
binnen welken die beslissing vallen moet. Hier
wachtte men een jaar; met gelijk recht kan
men een andermaal er twintig wachten.
Ik vraag of het overdreven is hier Inspreken
van Russische toestanden?
De oprichting eener Nederlandsche Kamer
van koophandel te Londen is verzekerd Van
de 240 leden, die vereischt woulen, zijn
reeds 444 toegetreden, en een vermogend en
welbekend Nederlandsch man van zaken
te Londen blijft borg voor het ontbrekende. De
voornaamste handelsfirma's zijn toegetreden.
Het aantal leden buiten Londen bedraagt
ongeveer 80. De bijeenkomst, waarin de
Kamer zal worden opgericht, zal waarschijn
lijk den 16n April in het gebouwider Neder
landsche vereeniging worden gehouden.
Eene depêche aan »Lloyd" uit Jeddah van
den 26n dezer meldt, dat het Nederlandsche
poststoomschip Voorwaarts deu 19n dezer bij
Kameroen is gestrand. Het schip ligt slecht.
Pogingen van het stoomschip Forifairy, twee
dagen lang aangewend om de Voorwaarts af
te sleepen, bleven zonder gevolg. De lading
wordt nu gelicht. De Voorwaarts moet bede
vaartgangers \oor Mekka aan boord hebben.
Dezer dagen werd medegedeeld, dat het
te Ambij (L.) gelegen kasteel Geusselt door
Fransche kloosterlingen zou betrokken wor
den. Dit bericht blijkt onjuist te zijn.
Wel bestaat het voornemen, dat de te
Wijck—Maastricht wonende zusters, wier
tegenwoordige woning door den eigenaar,
den heer Van Melseu, onder den hamer woi dt
gebracht, daarheen zullen verhuizen, bijaldien
hare tegenwoordige huizing in andere handeu
mocht overgaan.
Te Groenlo, met een bevolking van ruim
2500 inwoners zuigelingen inbegrepen
zijn door de 11 aldaar wonende houders van
vergunning, van 1 Januari tot uit. December
1890 niet minder dan 20472 liter gedistilleerd
ingeslagen, zijnde omstreeks 1400 liter meer
dan in het jaar te voren.
In de gemeente Venendaal heerschen
thans de mazelen op eene buitengewone
wijze, terwijl het ziektekarakter minder gun
stig is. Zoowel te Stichts- als te Geldersch
Venendaal zijn verscheidene kinderen aan
die ziekte overleden.
De landbouwer Jan Wevers, te Stokkum
onder Maikelo, had de onvoorzichtigheid zijn
paarden den toom af te doen en voor den
ploeg brood te voeren. De paarden werden
schichtig en gingen op hol. Wevers, de dieren
tegen willende houden, viel, met liet onge
lukkig gevolg, dat de ploeg hem ongeveer
80 meter medesleepte en de punt daarvan
in een heen drong, zoodat de slagader werd
afgesneden. De dood volgde spoedig door
verbloeding.
Te Borger is eene zilveren munt van 1696
uit den grond gedolven, alsmede eene fraaie
steenen hjjl, van zeer harde stof.
Door eenige arbeiders te Buinen is bij het
delven van keien wederom een merkwaardig
overblijfsel van oud-üermaanschen oorsprong
in den grond gevonden, nl. eene soort graf
kelder, welke uit eene geregelde opstapeling
van keien bestond. Aan beide einden waren
zware keien, ter grootte van 200 halve kilo
gewicht, terwijl kleinere keien als zijmuren
opgestapeld waren. Eene harde leemlaag
maakte den vloer uit. Het geheel had eene
lengte van 4i/a en eene breedte van 1 i/j meter.
Overblijfselen van asch waren niet aanwezig.
Op ongeveer vier meter daarvan vond men
twee urnen, gevuld met asch en houtskool,
waarvan eene vrij gaaf en bewaard gebleven is.
De landbouwer J. van B., onder Ede, deed
in de afgeloopen week een belangrijke vondst.
Bij het diep omwerken van den tuin werden
een aantal muntstukken gevonden. 3q onder
zoek bleken het munten te zijn uit de jaren
1500 en 1600. Vele hadden de grootte van
een dubbeltje, andere die van een gulden.
De beeltenaar op deze munten is een man met
een stok in eene hand.
In een der zalen van het raadhuis te Mont-
foort hangt een groote schilderij, waarop in
een der hoeken te lezen staat: «Hendrik
Heerschop fecit in 1649". Volgens den een
stelt dit stuk voor «Het sterfbed van vader
Jacob", volgens anderen »Het uiteinde van
een der graven van Montfoort",
Eveneens loopen de meeningen omtrent de
kunstwaarde van dit stuk niet weinig uiteen.
De meerderheid van den gemeenteraad schijnt
daaraan niet veel waarde te hechten, want
met 5 tegen 2 stemmen werd een voorstel
van burgem. en weth. om het te laten restau-
reeren, verworpen.
Wanneer men bedenkt, dat van dezen
zelfden schilder, een der beste leerlingen van
Rembrandt, twee stukken hangen In een
museum te Berlijn en een in het Rijksmuseum
te Amsterdam, dan vinden wij het jammer,
dat dit kunstwerk nog langer zal verwaar
loosd blijven. (27. v. d. D.)
Het is opmerkelijk hoezeer de schilderijen
van Monticelli in aanzien x'ijzen. Een Engel-
sche kunstkooper heett onlangs uit Den Haag
de Monticelli's meegenomen, die hij krijgen
kon, waaronder zeer mooie; er was vraag
naar in Londen. Thans werd te Parijs uit de
collectie-Burly een Monticelli geveild voor
8000 francs, een zeer hooge prijs voor een
werk van dezen weinig begrepen schilder.
Toen hij nog leefde, verdiende hij niet genoeg
om van te eten. Eens klopte hij aan bij een
Hollandsch schilder, die toen te Parijs woonde,
en bood hem een zijner schilderijen te koop
aan. De schilder zag er niets in en Monticelli
ging gedwee heen. Maar met de deur inde
