N°. 7851.
A0. 1891.
Zaterdag 26 September.
Feuilleton.
ij f - e n -ve ertigste
Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Bnitenlandsclie Berichten.
UITGEVER: Y. ODÉ.
abonnementsprijs, per kwartaal
Sravca per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke Hommers
1.85.
- 2.50.
- 0.10.
BliKEAV: BOÏEHSTRAAT, E 3 7.
Advertentieprijs: vaa 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courantf 1.10.
Iedere gewone regel meer - 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
DÜIISCULASD.
In de Duitsche bladen wordt nog altoos
gesproken over het bezoek van den rijks
kanselier bij den pauselijken nuntius te
Munchen, en nog altoos wordt daarbij be
weerd dat er tussehen hen twee punten zijn
behandeld: lo. de positie van den H. Stoel
ten opzichte van het drievoudig verbond2o.
het voorstel van Beieren tot wedertoeiating
der redemptoristen in Duitschland. Naar
•aanleiding van dat geschrijf geeft de Mün-
chener Allgemeins Zeitung de volgende blijk
baar ofilcieuse mededeeling uit Berlijn
sOp grond van vertrouwbare inlichtingen
kunnen wij verzekeren, dat noch het eene
noch het andere heeft plaats gehad, en dat
de Politische Correspondenz gelijk heeft met
te zeggen, dat het bezoek slechts eene daad
van verplichte politieke hoffelijkheid is ge
weest. Een hoog politiek vraagstuk, gelijk dat
betreffende de positie der Curie in de tegen
woordige punten van politieken strijd, is
men gewoon rechtstreeks en niet door tus-
sehenkomst van eenen nuntius te behandelen,
zelfs al is deze eene zoo voorname persoon
lijkheid als monsgr. Agliairi. Wat de redemp-
toristen-quaestie betreft, daaromtrent zou de
rijkskanselier onmogelijk eenige andere toe
zegging kunnen geven dan gelijk van
zelf spreekt dat het voorstel van Beieren
in den Bondsraad opnieuw aan eene onpar
tijdige nauwgezette overweging zal worden
onderworpen. Het komt er toch op aan, of
er nieuwe overtuigende stukken ter inter
pretatie der rijkswet van 4 Juli 18kun
nen worden overgelegd. Wanneei het aan
de Beiersche regeering gelukt, het bewijs te
leveren dat de redemptoristen niethehooren
tot de aan de jezuïetenorde verwante orden
en daarmede gelijkstaande congregatiën, dan
zal er geen bezwaar bestaan om ze in het
Duitsche rijk toe te laten. Het is niet te
verwonderen, dat men het hier niet waar
schijnlijk acht dat er zulke stukken zullen
te vinden zijn. Een latere beslissing is echter
op geenerlei wijze gepraejudicieerd".
Bij een bezoek aan de beurs te Frankfort
a/M. antwoordde de minister van koophandel
Berlepsch op eene toespraak van den voor
zitter der Kamer van koophandel, dat hij
deze Kamer erkentelijk was voor de gelegen
heid hem geboden tot bespreking der handels-
en nijverheidsbelangen.
Men kan rustig voortgaan met de behar
tiging dezer vreedzame belangen, daar de
uitgestrooide berichten van gevaarlijke toe
standen meestentijds allen wezenlijken grond
ontbeerden.
De beste waarborg voor den vrede is de
overeenstemming in de begeerten van onzen
verheven beheerscher en van de natie om
den vrede te behouden.
Blijkens de JBeichtameiger zijn bij de expe
ditie van luitenant Von Zelewski, welke on
langs inDuitsch Oost-Afrikadoorde Wahehe's
werd vermoord, van de Duitschers omgeko
men de hevelhebber Zelewski, vier luitenants,
een officier van gezondheid, een vaandrig en
zeven onderofficieren.
Het ZTeae Münchener Tagellatt is in beslag
genomen wegens majesteitsschennis. Bedoeld
blad had in krasse bewoordingen de militaire
hartstochten van keizer Wilhelm afgekeurd,
en aan de Beieren een verwijt gemaakt van
de hartelijke ontvangst, in hunne hoofdstad
bereid aan een vorst, wiens staatkunde hun
land slechts kan schaden en die er alleen
aan denkt de oude Beiersche overleveringen
te vernietigen om ze door Pruisische wetten
te vervangen.
De te Weimar vergaderde vereeniging van
Duitsche krankzinnigen-artsen sprak hare
ingenomenheid uit over het ingediende drank
wet-ontwerp, maar verklaarde zich tegen het
straffen van drankzuchtigen. De dronkaards
moeten h. i. in asylen onder geneeskundige
leiding worden gesteld, onder voorbehoud
echter dat dit niet hij wijze van gerechtelijke
straf, maar op advies van bevoegde genees
kundigen geschiede.
ENGELAND.
Den 16n Juli 11. heeft de koning van Siam
de eerste spade in de aarde gezet bij het
werk van den eersten spoorweg, die in zijn
rijk zal gelegd worden en die de hoofdstad
Bangkok met de aan de rivier de Menam,
uïtloopende in de golf van Siam, gelegen
stad Paknam zal verbinden. De feestelijk
heden, die bij deze gelegenheid plaats had
den, woonden de kroonprins en vele beamb
ten,. Europeanen en inlanders hij. De com
mandant Richelieude concessionaris der
baan, stelde den koning een bijl ter hand,
benevens een zilveren schop. Toen de koning
de schop in de aarde zette, hoorde men het
commando nopen". Hat gordijn, dat voor
het paviljoen des konings hing, werd weg
getrokken. Een beeld vol leven en bewe
ging vertoonde zich voor het oog der aan
wezigen eenige honderden koelies waren
ijverig bezig met het aanleggen van den
spoorweg.
De koning was verrast over het aardige
denkbeeld en zei in een toespraak, dat hij
geloofde, dat de tijd niet ver meer zou zijn,
waarin Siam door een net van spoorwegen
zou overdekt zijn.
F R A N K E IJ K.
De Chineesche gezant te Parijs, Tching
Tchang, heeft gistermorgen in een onder
houd met den minister Ribot, dezen mede
deeling gedaan van een telegram uit Peking,
volgens hetwelk de Chineesche regeering
alle maatregelen neemt, voor bescherming
der vreemdelingen vereischl, en aan hare
vloot in het noorden hevel gezonden heeft om
zich naar de streken te begeven, waar een
oproerige geest heerscht. De Chineesche
regeering hoopt dat de Fransche de gevolgen
dezer maatregelen zal afwachten.
B U S L A N
Men zal nu maatregelen nemen om de
sekte der Stundisten geheel uit te roeien.
Zij die anderen van het orthodoxe geloof
trachten af te brengen of zelf bekeerd zijn,
worden naar de Siberische mijnen velbannen.
Joodsche boekverkoopers mogen thans geene
kerkelijke boeken meer verkoopen, dus ook
geen Oud Testament. Evenmin mogen zij
kaarsen verkoopen die in de kerk worden
gebruikt.
Z1YITSEBLANI).
Het internationaal congres tegen arbeids-
ongelukken is te Bern geopend met 300 deel
nemers. De Bondspresident Droz opende het
congres met een rede, waarin hij aantoonde
dat internationale regeling van de verzekering
tegen ongelukken, van technische voorzorgs
maatregelen en eenvormigheid der statistiek
mogelijk is. De Franschen verklaarden zich
voor verplichte verzekering, die echter niet
van den staat moet uitgaan. De president
van het Duitsch rijksverzekeringswezen,
Bödiker uit Berlijn, toonde de goede resul
taten van de Duitsche wetgeving aan. Duitsch
land had een eerste poging gewaagd, van
welke alle andere staten kunnen leeren.
Eene Schets naar het leven.
Naar het Hoogduitsch door Gregor Samarow.
20.
Mevrouw Brückner had hare tegenwoordigheid
van geest teruggekregen. Zij lachte weder, doch
het was een hartelooze lach, koud als de zonne
straal van een winterdag. De voor haar gevoel
onbescheiden wijze, waarop de graaf openlijk
uitkwam voor zijne verhouding tot hare dochter,
trof haar dubbel pijnlijk. Al twijfelde zij niet aan
•de toestemming van haar gemaal, die haar in
soortgelijke omstandigheden nooit tegensprak,
toch zag zij ongaarne, dat hij alleen onkundig
was van eene familiezaak, waarmede de geheele
stad bekend was.
sik bid u, mijne heeren," sprak zij snel en op
■«enigszins geraakten toon, sbedenkt toch, dat
mijn echtgenoot op reis is, en dingen, als door
u worden verondersteld, niet zonder zijne voor
kennis en toestemming kunnen geschieden. Uwe
gelukwenschingen zullen mij lief zijn, wan
neer ik die zal kunnen aannemen. Gij zoudt
mij genoegen doen voorloopig voor u te houden,
wat hier omgaat. Gij weet, hoe pijnlijk het is,
wanneer de wereld gaat spreken over intieme
aangelegenheden, uwe familie betreffende, die
vooralsnog niet bestemd zijn in het openbaar te
worden besproken."
AI de aanwezigen stemden dit toe en be
loofden de diepste stilzwijgendheid.
Men bracht het gesprek op een ander onder
werp maar van tijd tot tijd verdween deze en
gene uit het gezelschap om de eerste te kunnen
zijn het belangwekkend nieuwtje aan zijne
kennissen te kunnen mededeelen, natuurlijk
eveneens onder de gelofte van geheimhouding.
Zelfs enkelen nieuwaankomenden werd na eene
vluchtige begroeting het geheim toegefluisterd, en
als graaf Melsberg de bedoeling had gehad, zijne
verloving in een oogenblik wereldkundig te
maken, dan had hij.dit doel op geen beter en
zekerder wijze kunnen bereiken, want na enkele
uren was ieder in de stad met het groote geheim
bekend. Het drong ook door tot de ooren zijner
geldschieters, en de graaf had eigenlijk de
tusschenkomst van den heer Selben niet noodig
gehad om dezen te stemmen voor het gewenschte
uitstel in zake hunne schuldvorderingen.
Zooals wij zagen, was graaf Melsberg met
Bianca den bloementuin ingegaan. Hij geleidde
haar niet naar het door mevrouw Bruckner
bedoelde park, wel wetende, dat de zeldzame
roos slechts een voorwendsel geweest was en hij
niet van zins was in het gezelschap terug te
keeren, waar hij van alle kanten bespied werd.
Bianca dacht even weinig aan de volvoering
van haren last, zij dacht alleen aan het geluk
met den geliefde alleen te kunnen zijn en zich
ongestoord in zijne minne'koozeri, -1 en zijn
warmen handdruk te kunnen verheugen.
Arm in arm en oog in oog schreden zij voort
of stonden stil onder het lommer-der houge
hoornen, wier bochtige lanen op de- fab- «k
uitliepen. De jonge man vergat in deze eenzaam
heid alles, wat hjj iu de wereld te bestrijden
had, zijne drukkende zorgen en vernederingen, en
kon zich niet begrijpen, dat hij zoo veel bekooi-
lijkheid zoo lang met onverschillige oogen had
kunnen aanzien. Wat hij gistel en huichelde, was
nu waarheid, hartgro-dige ernst geworden hij
beminde het meisje met al het vuur van zijn
hartstochtelijken aard.
Aan eene kromming van den weg, op eene
plaats, waar het hoog geboomte door struikgewas
vervangen was, waren zij blijven staan. De zon
scheen onverlet in Bianca's zonnig gelaatlachend
zag zij tot den graaf op, hij sloot haar vaster in
zijne armen en hunne lippen ontmoetten elkander.
Daar klonken schreden van achter de sti ui-
ken, dicht in hunne nabijheid, en een oogenblik
later traden notaris Selben en Koenraad Walther
te voorschijn, om bij het aanschouwen van de
schilderachtige groep voor hen te gelijk, ten
hoogste verrast, stand te houden. Schilderachtig
schenen beiden echter het beeld, dat zich voor
hen vertoonde, niet te vinden.
Wordt vervolgd.)
