A0. 1891
Maandag 23 November,
N°. 7892,
Tweede Blad.
ij f - n -v© ertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Buitenlandsche Berichten.
UITGEVER: J. ODÉ.
BUREAU: BOTER STRAAT, E 2 7.
Abonnementsprijs per kwartaal
Iranco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nominers
1 1.85.
- 2.50.
- 0.10.
Advertentieprijs: van 1—10 gewone regels met
inbegrip van eet e Courant. f 1.10.
Iedere gewone regel meer- O.tO
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal be-etend
1> U 1 T S C II L A X 1).
Door de conservatievende rijkspartij en
liet centrum is bij den Rijksdag een voorstel
ingediend, waarbij de regeering wordt uitge-
noodigd, in den loop der zitting een ontwerp
|n te dienen, waarbij termijnzaken als specu
latie in artikelen van volksvoeding worden
.strafbaar gesteld en de beurs onder staats
toezicht werdt gesteld.
De nationaal-liberalen, wien het voorstel dei-
conservatieven en centrumpartij te kras is
hebben hunnerzijds voorgesteld: verscherping
van het failiietenrecht, tuchthuisstraf wegens
verduistering van depots en bepaling dat zui
vere verkoopen op tijd geen grond tot rechts
vordering geven. Indien niet in de algemeene
-agitatie tot onmiddellijke behandeling beslo
pen wordt, komen deze voorstellen na Nieuw
jaar aan de orde. Nu, dan zijn de hoofden
weer heelwat afgekoeld.
Volgens te Berlijn ontvangen particuliere
berichten uit Libau is de uitvoer van tarwe
in Rusland verboden.
Keizer Wilhelm vertoeft sedert Woensdag
te Hannover, waar hij door de bevolking
hartelijk ontvangen is en voortdurend toe
gejuicht wordt. Donderdag hield het gami-
zzoen eene paradena afloop waarvan de
.keizer aan het hoofd der vaandel-compagnie
naar het paleis terugreed.
Als tegenhanger van de door keizer Wilhelm
■onlangs, bij zijn bezoek aan Münehen. in het
vreemdelingen boek aldaar geschreven, veel
besproken woorden»De wil van het hoofd
van den staat is de hoogste wet", herinnert
de Münchener Neueste Nachrichten dat in
1792, kort nadat Ansbach en Baireuth aan
de Pruisische kroon vervallen waren, koning
Friedrich Wilhelm II en de Pruisische
kroonprins een bezoek brachten aan laatst
genoemde stad, bij welke gelegenheid in het
raadhuis aldaar een gedenksteen werd ge
plaatst, waarop in gulden letteren stond ge
beiteld de Latijnsche spreuk: »Het welzijn
der burgers is de hoogste wet". Ook in de
raadszaal te Neuremberg is later een soort
gelijke gedenksteen aangebracht.
Op hoog bevel wordt aan de ministeriën
van binneulandsche zaken en justitie een
ontwerp gereedgemaakt, waarbij straf wordt
bedreigd tegen de schrijvers, uitgevers, druk
kers en verkoopers van zedekwetseude ge
schriften.
In financieele kringen berekent men dat,
wanneer de Rijksdag alle aangevraagde kre
dieten toestaat, de schuld des rijks zal stijgen
tot 1688 millioen mark. Tot 1876 had het
rijk, dank zij de door Frankrijk betaalde 5
milliarden, geen schuld, terwijl in 1886 reeds
■440 millioen geleend was.
De Russische minister van buitenlandsche
zaken, Von Giers, wordt a.s. Maandag te
Berlijn verwacht, komende van Parijs. De
Russische gezant Schuwaloff geeft dien dag
een diner, waaraan ook de rijkskanselier Von
Caprivi is genoodigd.
De Berlijrische correspondent der N. It. Ct.
schrijft:
In de laatste dagen hadden hier, onder
deelneming der heeren De Marez Oyens, J.
P. Hofstede, JÉ M. Voorhoeve e. a. verhande
lingen plaats omtrent de spoorweg- en post
verbindingen tusschen Duitscliland en Neder
land. Nadat de Hollandsche vertegenwoordi
gers door den minister Marshall ontvangen
geworden waren, hadden zij een uitvoerig
onderhoud met de betreffende ambtenaren.
Een gewichtig punt der verhandelingen vormde
o. a. de vraag omtrent liet terugverleggen
der postroute BoxtelEindhoven - Venlo-
KempenCrefeldDuisburgOberhausen op
de route Boxtel— WeselOberhausen.
Laatstgenoemde route is niet alleen 7 6 kilo
meter korter, maar ook de visitatie te Goch
neemt minder tijd in beslag dan die te Kal-
denkirchen op de route Venlo, waar ook nog
Zuidduitsche reizigers aankomen. Bij verlating
der stoomschepen bij aansluiting met den
trein is dit van belang. Bovendien is de route
over Venlo, van liet standpunt des spoorweg-
verkeers bezien, minder goed gelegd dan die
van Goch naar Oberhausen.
Tegen het verleggen der postroute over
BoxtelWesel maken de fabrikanten te
Crefeld bezwaar, voor een deel wel is
waar uit zeker gevoel van ijdelheid, om
aan de groote postroute te liggen, maar
toch ook stellig op grond van hun belang.
Met dit laatste intusschen zal te Berlijn volle
rekening worden gehouden, indien, gelijk men
van Duitsche zijde inderdaad geneigd schijnt,
san het verlangen der Nederlandsche onder
handelaars zal worden voldaan. Eenerzijds
zou de Londensche post voor Crefeld en Keu
len, even zoo goed en snel als thans, ver
voerd blijven over VenloKempen, terwijl
aan den anderen kant de Pruisische staats
spoorweg, voor de snelle postverbinding
CrefeldBerlijn, een sneltrein inleggen zal
van Crefeld naar Duisbuig, welke aan dit
station aansluit aan den nachttrein Keulen
Berlijn. De Nederlandsche onderhandelaars
hebben derhalve deels weder een guustigen
loop van zaken verkregen.
F It A N K It IJ K.
De Russische minister van buitenlandsche
zaken, Von Giers, kwam Donderdagavond aan
het station van den Oosterspoorweg te Parijs
aan, waar hij door den Russischen gezant en
liet personeel der ambassade werd opgewacht.
De heer Ribot had zicli door graaf d'Orme&son
doen vertegenwoordigen. De Russische premier
begaf zich onmiddellijk naar het gezantschaps
hotel.
Von Giers bracht gisternamiddag een bezoek
aan president Carnot en vervolgens aan de
ministers De Freycinet en Ribot.
Gisteravond werd, ter eere van Von Giers,
op het Elvsée een gala-diner gegeven. Behalve
de heer en mevrouw Carnot zaten slechts de
volgende personen aan: de heeren Von Giers
en Von Mohrenheim, de ministers De Frey
cinet, Ribot en Barbey en admiraal Gerrais.
De vraag, of de te Rijssel tot Kamerlid
gekozen socialist Lafaigue Franschman is
of niet, brengt dezer dagen de openbare
meening in niet geringe beroering. Het
schijnt een netelige quaestie te zijn, daar hij
onder bijzondere omstandigheden op Cuba
geboren is, en zijne papieren grootendeels
verloren zijn geraakt gedurende zijn veel
bewogen leven. Velen keuren het af, dat van
deze zaak zulk een ophef wordt gemaakt: de
ontevredenen en het volk in 't algemeen
zeggen zij zal in dit juridische vraagstuk
niet anders zien dan een poging om de ver
kiezing van een sociaal-democraat te vernie
tigen; dat Lafargue een Franschman is naar
karakter, opvoeding enz. staat boven allen
twijfel verheven. Anderen voeren hiertegen
aan dat de Kamer geen enkele reden heeft
om in dit geval de geldigheid der verkiezing
niet even nauwgezet te onderzoeken als
anders, terwijl het toch niet aangaat iemand,
die zoo weinig hart voor Frankrijk heeft, dat
hij zich gedurende den oorlog van '70 aau
den dienst heeft onttrokken, zonder nader
onderzoek toe te laten in de volksvertegen
woordiging al ware hij misschien een
Spanjaard van geboorte.
Eene Schets naar liet leven.
Naar het Hoogduitsch door Gregor Samarow.
41.
Die toorn gold in de eerste plaats mevrouw
"Biückner, wie hij de schuld gaf van zijn échec
zij toch had reeds vóór den terugkeer van den
handelsraad spijt gevoeld over hetgeen zij zelve
had veroorzaakt. Zij kreeg er de schuld van, dat
de heer Brückner zijne toestemming geweigerd
had, dat deze zoo goed op de hoogte gebracht
was van zijne omstandigheden, en zelfs rekende
hij haar als schuld aan de betrekking, die er
- tusschen deze vrouw en hem had bestaan, zonder
te bedenken, dat hij zelf die betrekking had aan
geknoopt. Het resultaat van deze overleggingen
was 'lat hij zich zeiven afzwoer, trots allen
tegenstand, toch het grootsche doel te bereiken,
dat de gehate vrouw hem had doen missen, en
mocht hij daarin niet slagen, zich op schitterende
wijze op haar en op de geheele familie Brückner
te zuilen wieken. Wanneer hij alleen was, zon
hij enkel op plannen ter uitvoering. Dit stond
echter vast, liij moest zijnen tijd afwachten en
voorzichtig zijn. En toch, wanneer in het open
baar over de Biückner's gesproken werd en hij
zich, zooals hij dan gewoon was te doen, van
den spreker afwendde, zou het een opmerkzamen
waarnemer licht gevallen zijn op het schijnbaar
rustig gelaat van den graaf een vluchtigen trek
te bespeuren van hoon en wraakzucht.
De vervaltijd zijner wissels brak aan. In ang
stige spanning vervoegden zich de schuldeischers,
natuurlijk reeds lang onderricht van de breuk
tusschen de Bittckner's en den graaf, aan het
bureau van den fabrikant. Tot hunne niet ge
ringe vreugde werd alles punctueel afgelost sn
nog denzelfden dag ontving de giaaf in een met
liet zegel van den bundelsraad voorzien couvert
de betaalde rekeningen. Bij de dooi geknipte pa
pieren, vertegenwoordigende een bedrug van onge
veer vijf duizend thaler, was een begeleidend
schrijven van de hand des heeren Biuckner
gevoegd.
»Ha riep de graaf, dit bespem ende, lie
man laat niet af, mij uit de hu. gie van zijn
gouden tioon te vei volgen om mij mijne nietig
heid te doan gevoelen. Waarli|k. hei is iiaid, van
zoo'n geldman eene aalmoes te moeten ontvangen,
Wel was het een wapen in zipve hand. dat
kwetst 1 Maar en dit heeft de man vergoten
goud is geen staalhet stompt at en straks
zal het mijne beurt zijn om hem de schei pte
van mijn goed zwaard te doen gevoelen. Dan
zal de kramer zich verootmoedigen en al zijn
bijeengespaard goud aan mijne voeten leggen
om zijne eer te redden hij zal mij danken, wan
neer ik mij verneder om het aan ie nemen en
zijne dochter op den koop toe!"
Van dezen dag at' aan begon de graaf van
levenswijze te verandeien. In gezelschappen van
vroolijke gezellen, waarin hij tot nog toe den
toon aangaf, werd hij niet meer gezien. Op de
promenade verscheen hij nog, maar leed er
alleen, met hangend hoofd, in gedachten ver
zonken en zijn bekenden nauwelijks gmetende,
rond. Zag men hem belangstellend na. dan gaf
fuj zijn paard de sporen en verdween langs een
zijweg uit het oog der verwonderde viienden.
Ook in de salons zag men hein zelden meer,
en dan nog voor koiten tijd. Wisjie'im ig, ver
strooid, somber werd de gemoedsstemming van «ten
weleer zon levenslustigen, v rooi ijken man, en de
dames werden dit het eerst ou het meest gewaar.
Ieder zei, dat da graaf door verborgen kommer
werd neergedrukt, en deelnemende vrienden
brachten weldra het nieuws aan mevrouw Biiick-
fjer over. Bianca moest er wel van hoeren en
telkens, wanneer dit geschiedde, kleurden zich
hare wangen en dan zocht /.ij een voui wendsel
om zich terug te trekken uit den Itimg, waar
over den geliefde gespruiten werd.
Op straat had de graaf eene ontmoeting met
de dames Brückner tot nu toe vermeden. Kwam
I hij haar te voet tegen, dan was hij steeds een
