Gemongdu Berichte».
HAAGSCHE SCHETSEN.
buitenlandsehe mogendheden is onveranderd.
Een wetsontwerp ml worden ingediend tot
regeling der rechten van schrijvers en kun
stenaars.
De begroeting van 1890— 91 geeft een niet
onbelangrijk batig slot. Er zullen belastin
gen verhoogd worden, om die op verbruiks-
artikelen te kunnen verlagen.
Nog werd medegedeelddat een wet ter
verzekering van zeelieden tegen ouderdom
en ongelukken wordt voorbereid.
RUSLAND,
Het ministerie van financiën ziet van een
binnenlandsche ieeoing vooreerst af. Het wil
in het noodige voorzien door goud uit de
staatssdmtkist naar de rjjksbauk te brengen
de schatkist zal daarentegen overeenkomende
bedragen In kredietroebels door de rijksbank
laten uitgeven.
De regeering besloot generaal vorst Galitzin
met volmacht naar Tobolsk te zenden, in
welk gouvernement de hongersnood vreesebjk
heersclit, om de hulpverleening te organi-
seeren. Zoo noodig, zullen officieren te zijner
beschikking worden gesteld.
ITALIË.
De minister van onderwijs heeft prins
Sciarai doen weten, dat hij in de galerij van
zijn paleis te Rome weder al de schilderijen
moet doen plaatsen die hij eenigen tijd ge
leden er uit weggenomen heeft; weigert de
prins dit te doen, dan valt hij onderde bepa
lingen van de nieuwe wetdie van het zoo
genaamde i> eaten accio in kunstzaken". Naar
men zegtheeft prins Sciarra geantwoord
dat hij voor geen bedreiging zal zwichten en
met zijn eigendom zal doen wat hij verkiest.
De regeering zou nu het geval ter kennis
gebracht hebben van den procureur des ko-
nings.
De Popoio Romano weet mede te deelen,
dat vorst Bismarck te Rome wordt verwacht.
SPANJE.
Uit Xeres wordt van gisteren gemeld
Uit eenige anarchisten samengestelde ben
den gingen zich aan verwoestingen in den
omtrek der stad te buiten. Zij werden ijverig
vervolgd. Er heerscht in de stad nog altijd
angst; de winkels en koffiehuizen sluiten
vroeg.
In den Senaat is de hertog De Roca terugge
komen op zijn pleidooi ten gunste der vermin
dering van de civiele lijst. Het antwoord, dat
de minister van koloniën hem op dat punt had
gegeven, heeft hem, naar by zeide, onbevre
digd gelaten. De minister voegde hem hierop
toe, dat Jiij in hetgeen hij gesproken heeft
geen uiting kon zien van de openbare mee
ning, daar hij, de hertog, geen gekozen sena
tor was en alleen als grande van Spanje zit
ting had in den Senaat; maar, liet de nuuister
er op volgen, dit maakte zijn aanval op de
monarchale instellingen des te verfocilijker.
De heer Guilon protesteerde vei volgens uit
rustig blijft en het verband niet vei schuift".
De bediende nam nu zijne p!a us naast de
leger-tede in.
iEn nu ga ik gericht houden," mom pelde de
generaal, terwijl zijne wenkbrauwen zich onheil
spellend te zinnen trokken. »De schuldigen, wier
eer voor de menschen niet opoffering van zooveel
bloed gehandhaafd is, zullen het uit mijnen mend
hoeren, dal zij al den last van het onheil hebben
te dingen- Laten zij zich verootmoedigen."
Hij nam Koenroads met bloed bevlekte j'as,
baalde de pa pi ei en uit den zak en slapie regel
recht naar het vet trek van roevrouw Biückner.
13e Hoofdstuk.
Mevrouw ontving den generaal roet troolijke
scherts. Op de tafel lag opengeslagen een geïl
lustreerde beschrijving van de Romeinschu museu.
Op eone der kopergravuren wijtende, zeide zij
plagend, dat zij van plun was de galanterie van
haren begeleider op eene zwaie proef te stellen,
want zij wilde al de hier beschreven groepen en
beelden zien.
nadm der liberale party insgelijks tegen de
woorden van den hertog De Roca en verklaarde
hem niet te erkenneu als lid dier partij.
De hertog De Roca verliet hierop onmid
dellijk de zaal.
PORTUGAL.
Naar uit Lissabon aan de T'moo gemeld
wordt, ml de regeering elkea afstand van
grondgebied op Mozambique beslist afwijzen.
Een dynamiet bom ontplofte Donderdag
avond voor de deur van den Spaanschen
consul te Lissabon. De ruiten werden ver
brijzeld, doch niemand gekwetst.
S E R V I E.
De president der Skuptchina heeft zijn ont
slag ingediend, doch men gelooft niet dat de
regeering het ml aannemen. In regeerings-
kringen wordt gesproken van het ophanden
zijn eener reconstructie van het ministerie.
De minister van binnen!, zaken heeft
bepaald dat Grieksche reizigers by het over
schrijden der Servische grens telkens eene
belasting van 5 francs zullen hebben te betalen.
AMERIKA.
De minister van buitenl. zaken der Ver-
eenigde Staten, de lieer Blaine, spreekt zelf
het gerucht, als zou hij voornemens zijn af te
treden, beslist tegen. Zijne vrienden geiooven
echter dat hij niet langer aan liet bewind zal
blijven dan tot na de regeling van het ge
schil in zake de robbenvangst in de Behrïng-
zee, terwijl zijne democratische tegenstanders
er natuurlijk op rekenen dat de aanstaande
presidents-verkiezing hen spoedig van hem
ontslaan zal.
ZUID - AFRIKA.
By het Britsdie dep. van koloniën is be
richt ontvangen dat de spoorweg van de kaap
kolonie naar de Transvaal voor het goederen
vervoer naar Kroonstad in de Oranje-Vrijstaat
20 April a,s. en naar Viljoens-drift aan de
Vaalrivier einde April zal worden geopend.
De laatste plaats is 30 mijl van Johannesburg af.
Onder algemeens deelneming is Spui geon [kin
dei'd,tg ten grave gebracht. Geheel Zuid-London,
waardoor de lijkstoet trok, was in rouw, De weg j
was afgezet door meer dan 1 OHO politie agenten,
t
De passagiers op een trein naar Kansas waren
Woensdag aan een vreeselijk gevaarblootgesteld.
De machinist werd plotseling krankzinnig en
wierp den stoker uit de machine, In woeste vaart
holde de trein station op station voorbij, tot ein
delijk een paar conducteuis op de noodkreten van
de reizigers zich langs de loopplanken naar de
machine begaven. Zij zagen den machinist aft een
krankzinnige aan het stuken en sloegen hem toen
op het hoofd, zoodat hij bewusteloos neeiviel.
Daarna brachten zij den trein, die een vaart van
100 mijl in 'tuur had bereikt, tot staan.
Het voltrekken van doodvonnissen door een 1
Sterken elect i ischen stroom door het lichaam te
Doch plotseling hield zij Op. Toen zij de oogen
lachend naar den generaal opsloev, schrikte zij
van die bleeke wangen en dreigend te zaaien ge
lrokken wenkbrauwen.
Op hare angstige vraag wat hem deerde zag
hij haar een oogen blik roet een glimlach vol bit
tere verachting aan draaide vervolgens de
deur, die naar de voorkamer leidde in liet slot en
sloot eveneens den uitgang naar de veranda.
Teen trad hij roet de armen over den berst ge
kruist op de verschrikte vrouw toe en sprak op
een toon, waarin niets van zijne gewone galante
rie te herkennen was;
sik heb gezorgd, dat men ons niet kan beluis
teren. Die voorzorg ben ik verschuldigd aan den
naam van uwen echtgenoot en van mij, dien gij,
ongelukkig genoeg, ook draagt. En nu zeg ik u,
voor het aangezicht van Hem, die de harten kent,
en in het verbuigen ziet en aan wiens wraskge*
gericht niets en niemand vermag zich ie ont
trekken, nu zeg ik u, dat gij het meest eerlooze
en meest beklagenswaardige schepsel ztjt, ast er
op Gods aaidbodero leeft; dat gij niet waardig
leiden, schijnt in de Vereenigde Staten van Noord-
Aroerik» voorgoed in de plaats gesteld te zijn van
het voltrekken van doodvonnissen door ophanging
of de guillotine. De weerzinwekkende teoneelen,
die voorvielen bij bet terdoedbrengen van
Kemmler, zijn door eene verbetering der toestel
len niet meer mogelijk en de dood volgt thans
onmiddellijk nadat de stroom door het lichaam is
geleid.
Pijnlijker indruk heb ik in lang niet verkregen,
dan die het gevolg was van bet gewrijf en ge
schrijf in de kranten over het Haagsche krank
zinnigengesticht. Als ik bedenk, dat een lieve
nabestaande zes jaar lang in datzelfde gesticht
is verpleegd, dan bekruipt me een gevoel van
weemoed, en mij niet alleen Ik kan dat maar
niet van me afschudden, en toch
En toet) kan ik al die geruchten maarniet geiooven.
Wij hebben 'n ellendig spreekwoord urnen noemt
geen koe bont of er is wei *n vlekje aan". Onze
spreekwoorden makende voorouders hebben er wel
meer gemaakt, die de kracht van 'n Evangelie
hebben verworven, helaas. Bewijzen doet zoo'n
spreekwoord niets. Ik geef hier mijn eigen er
varing
Zes jaren lang kwam ik nu al een aardigen
tijd geleden wekelijks eenmaal in het Haagsche
gesticht veer krankzinnigen. Telkenmale, bij het
binnentreden, maakten die sombere gangen, dat
sober verlicht spreekvertrek een neerdruk ken den
indruk op mij en op degenen, die roet mij gingen.
Maar dat was noch de schuld van den toeraaügen
directeur die er nog is noch van iemand
anders. *t Gesticht was nu eenmaal zoo. Ik be
weer niet, dat krankzinnigen niet nog in veel
grootere mate dat neerdrukkende gevoel moeten
hebben gehadik voor mij zou een krankzin
nigenhuis willen hebben te midden eener zoo
mogelijk idyllische omgeving gelijk bijvoorbeeld
Meer-en-berg gelegen isik beweer alleen, dat
daaraan nu eenmaai niets te verandei en was en is.
Daarna hield 't dan ook op. Nimmer met
groote voldoening constateer ik dit nimmer
bemerkte ik iels van al de mis bande li ogen en de
ergerlijke dingen, die thans aan regenten, direc
teur en personeel worden ten laste gelegd. De
directeur ken ik als een humaanbraaf man
zijne echtgenoote, sedert weinige maanden over
leden, als een lieve vrouw. Van liet personeel
weet ik weinig. Alleen herinner ik me éene
vrouwelijke bediende *n knappe jonge vrouw,
Mane heette ze, geloof ik die almede de lief
derijkheid in persoon was. En voorts herinner ik
me levendig de meewarigheid, waarmede de direc
teur over zijne verpleegden sprakde zachtheid
waarmee hij mot mijn lieve verpleegde omging.
Bedrog is er in de wereld, veel bedrog; maar
zoolang geen ernstig onderzoek de naakte feiten
aan het licht heeft gebracht, weiger ik aan al de
krantenartikelen geloof.
In het Vaderland van Donderdag komt ein
delijk een, zegge êen verpleegde, een pleit ten
gunste van de in het gesticht ondervonden
iielderijke behandeling afleggen. Ik hecht ook
zijt een eervollen naam te dragen, waarop gij u
tegenover de roenschan kunt beroemen, terwijl
duizenden, die beter zijn dan gij, zich in het oog
der wereld onteerd en geschandvlekt zien".
Mevrouw Brückner stond een oogenblik ver
bluft bij dezen ruwen uitval van den anders zoo
beleefden en beschaafd zich uitdrukkende»» man.
Zij trachtte tevergeefs zich rekenschap te geven
van dit brutaal optreden. Toen zij van hare eer
ste verbazing een weinig bekomen was, maakten
verontwaardiging en toorn zich van haar meester.
sik begrijp niet, mijnheer de generaal", sprak
zij op scherpen toon, »wat u de stoutheid geeft
in mijn eigen huis dergelijke taai tegen mij te
voerenmaar wat het moge zijn, waardoor gij u
gekrenkt acht, de woorden, die gij mij toevoegt,
passen misschien op het exercitieveld tegenover
recruien, niet hier. Gij schijnt niet wel bij uw
verstand en daarom misschien te vetomschuldigen
maar ik verkies mij niet bloot te stellen aan
uwe krankzinnige uitvallen."
Heeds strekte zij de hand uit naar de schel
koord, doch de generaal trok haar met geweld
daaraan niet al te veel waarde. Hoort maar
eens hoe bijvoorbeeld in gestichten voor onds
vrouwen en mannen altijd geklaagd wordt; dat
schijnt een euvel te zijn waaraan alle verpleeg
den in alle mogelijke gestichten mank gaan. W«-
derkeerig verdienen gunstige getuigenissen niet
altijd geloof, allerminst waar het krankzinnigen
geldt, die dan toch, helaas, zelden of nooit
volmaakt genezen kunnen worden. Ontslagen
krankzinnigen zijn lieden, met wie men steeds
de meest mogelijke voorzichtigheid moet be
trachten, Hartelijk hoop ik, dat een onderzoek
door bevoegden, met ernst en onpartijdigheid
geleid, een uitkomst moge geven, die ons ge.
sticht, of Iaat ik liever zeggen, den directeur
en zijn personeel van alle blaam zuivert. En
wat aangaat liet verplegen van krankzinnigen;
wie nooit, nooit in zijn leven zijn geduid ver.
leren heeft ten opzichte van menschen die bij
hun volle verstand waren, die neme gerust
den eersten steen op. De zoodanige is ten
heilige, die aan 't hoofd verdiende te staan eener
model-inrichting voor geesteszieken.
Nog wat anders vraagt deze week om be-
spieking. De zHaagsche Kunstkring" namelijk
gaf driemaat achtereen' een uitvoering van zijn
eersten kunstavond, en op het programma kwam
een nummer voor, dat ik moeilijk zoo maar kon
laten glippen.
Die Haagsche Kunstkring", nauwelijks negen
maanden oud, heeft reeds heel wat gepraesteerd.
Hij ts een krachtige, frissche, jonge vereeniging,
die alle kunsten omvat, en dus in zoovele afdee-
lingen verdeeld is als er kunsten zijn, maar die-
alien te zamen bijeengehouden worden dooréén
bandde nieuwere uiting op kunstgebied. In dit
laatste is de kring soms wel 'n weinig tekort
geschoten, behalve op *t gebied van schilderkunst;
maar dat zal wel veranderen, 't Publiek is een
teere jongedame; 't laat zich niet maar zoo in eens
voor overbluffende dingen steltenlangzamerhand
meet het geleid worden in de richting, die den
dood gezworen heeft van wat conventie heet.
Wat er nu op dien kunstavond alzoo vertoond
werd, zal mijn lezers weinig belang kunnen
inboezemen. Het glanspunt ven den avond bestond
in een navolging der verteoningen van de Chal-
Ifoir te Parijs Chineesche schimmen in *t groot,
met een allergeestigste» tekst van Marcel las
Emants en een niet minder geestige muzikale
begeleiding van Karei Text or schimmen die,
naar aller oerdeel, uitstekend geslaagd zijn, ver
toond als ze werden in een mystisch halfduister.
Stampvolle zalen, alle drie de avonden, en een
uitbundige vroolijkbcid zijn daarvoor wel de beste
bewijzen.
't Zwaartepunt va» den avond lag evenwel
voor hem, die de letteren beoefent, in een drama
tisch tafereelop een miniatuur-looneeltja in
twintig minuten afgespeeld. Auteur daarvan ia
de heer Emants•Hij", is de korte titel,
*t Tooneeltje zetf was opgeslagen en gestoffeerd;
door schilders van naam, en ongeleofelijke moeite
hebben ze zich daarvoor moeten geven, omdat
bijvoorbeeld niet minder dan een zensondergang
en een maneschijn meesten worden weergegeven.
terug. Gloeiende verontwaardiging straalde uit
zijne oogen, bij balde de vuist en mevrouw Brück
ner zonk met een doordringenden gil op een stoel
neer.
«Als gij geen vrouw waart," riep de generaal
met dreigend gebaar, «zou ik in staat zijn een
ongeluk te begaan. Nu wi) ik mij niet aan u bezon
digen, maar den naam van vrouw komt u niet
meer toe, u, die uwe plichten als vrouw, uwe-
plichten ais moeder met voeten treedt, ja, ook de-
moederplichten, die zelfs de diepstgevallene heilig
zijn. Wat beklaag ik mij, hier te zijn gekomen om
getuige te zijn van zooveel laagheid al» ik mij
nooit had kunnen voorstellen, dat in een menschen*
hart, laat staan in een vrouwenhart, zou kunnen
wonen. En toch moet ik weder bet lot zegenen,
dat mij in staat beeft gesteld althans voor de we
reld te verhoeden, dat door u onze naam met-
schande worde overdekt."
Wordt vervolgd.)-
