N°. 8068
Tweede Blad.
Feuilleton.
DE WEDERDOOPERS.
A°. 1892.
Maandag 1 Augustus.
Zesenveertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
jBuitenlandsche Berichten.
1
•Abommbskntserhs, per kwartaal
franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nomtners
11.85.
- 2.50.
- 0.10,
UITGEVER: J. ODÉ.
BVBBADt BOïBHSIBAAT, B 2 7.
Advertentieprijs: van 1—10 gewon* regels me
inbegrip van eene Courantf 1.10
Iedere gewone regel meer- 0.10
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
B L O I
De Indépendancc bevat een brief van den
heer Van Eetveldestaats-secretaris van
binnenlandsche zaken van den Congo-staat,
als antwoord op een schrijven van den heer
Wauters. Hij maakt daarin aanspraak op
het recht van den staat om voorloopig een
gedeelte van het grondgebied voor den handel
te sluiten met het oog op de openbare vei
ligheid, doch hij verklaart dat het ware doel
van den staat is, die landen voor den handel
te openen.
Te Antwerpen is overleden de heer Eduard
Pecher, omtrent wien de Koophandel de
volgende bijzonderheden vermeldt:
In 1825 te Antwerpen geboren, was hij
vele jaren consul-generaal van België te
Rio-Janeiro. Toen hij terug in zijne geboor
testad kwam, verleende de koning, die hem
alle achting toedroeg, hem den eeretitelvan
•dit ambt en benoemde hem tot officier van
zijne orde.
Te Antwerpen stelde hij zich weer aan het
hoofd van zijn handelshuis, langen tijd een
der grootste van onze stad.
In den heer Pecher verliest de liberale
partij haren ouden leider en eeu krachtigen
steun. Aan hem is het voor het grootste
deel te danken, dat in 1872 de liberalen,
na tien jaren vruchteloos strijden tegen de
^Meeting", te Antwerpen weer boven kwamen
-en bezit van het stadhuis namen, waarop zy
nog zetelen.
Ook aan hem is de inrichting te danken
■der liberale partij, die sedert meer dan 20
jaar hare onwankelbare macht heeft uitge
maakt en nog maakt. Gedurende vele jaren
was hij de voorzitter der Liberale Associatie",
waar hij steeds toonde een man van strijd
en volharding te wezen.
Niet alleen op politiek, maar ook op kunst
gebied was de heer Pecher werkzaamjaren
lang oefende hij het ambt uit van voorzitter
van den »Cercle Artistique", waaraan hij
onschatbare diensten wist te bewijzen, steeds
met weergalooze eenvoudigheid en zedigheid.
In alles wat hij aanvaardde, toonde de
heer Pecher dat hij niet alleen een man
van strijd, van daden, maar ook in den
hoogsten graad een man van plicht was.
Tevens was hij een begaafd redenaar, die bij
oogenblikken zijne aanhoorders in vuur en
geestdrift kon brengen en moed inboezemen.
Vergeten wij ook niet te melden, dat hij
insgelyks voorzitter is geweest van de «Fédé-
ration libérale", tot welk ambt hij met toe
juiching werd uitgeroepen door de afgevaar
digden van al de liberale associaties des lands,
als eene erkenning voor zijn onvermoeid
streven voor de liberale belangen en grond-
- beginselen.
DDIISCUIASO.
Het huwelijk van 's keizers zuster, prinses
Margaretha van Pruisen, met prins Frederik
Karei van Hessen zal den 20n November,
den verjaardag van 's keizers moeder, te
Berlijn voltrokken worden.
De N. Freie Pr esse noemt de redevoering,
die Bismarck te Kissingen heeft uitgesproken,
wellicht de beste die hij sedert zijn uit
treden uit den staatsdienst heeft gehouden.
Logisch in de samenstelling, treffend in hare
uitdrukkingen en vol van vaderlandsche
geestdrift, levert zij eene schitterende weder
legging van de op zich zelf belachelijke be
wering in zekere bladen, als zouden zich bij
Bismarck zwakheden van den ouderdom ver-
toonen. Het gansche Duitsche volk moge de
vermaning ter harte gaan a Wij moeten éen
zijnindien wij niet willen verloren
gaan". Het denkbeeld, dat de vereeniging
van de Duitsche stammen, de wederop
richting van het Rijk, niet uit de gebeur
tenissen van 1866 konden volgen, heeft
prins Bismarck reeds meermalen toe
gelicht, maar nog nooit zoo overtuigend uit
gedrukt. Men kan het slechts betreuren,
meent de Af. Fr. Pr., dat deze rede niet
in den Duitschen Rijksdaggehouden is; deze
was voor haar de aangewezen plaats.
De bladen deelen thans bijzonderheden
mede over het gevecht bij den Kilimandseharo
(Oost-Airika), waarin de Duitsche bevelhebber
freiherr Von Bülow met luitenant Wolfram
en 30 Soudaneezen gesneuveld is.
De Duitschers wijten hunne moeilijkheden
in die streken aan de Engelschen. De vorige
koning van Marangu, Mandara, was den Duit
schers welgezindmaar zijn zoon en opvolger,
de 16-jarige Meli, staat geheel onder den in
vloed der Engelsche zendelingen. Hij bezette
%n vefsterkte Moschi, een station, dat door de
Duitschers ontruimd was, maar dat zy in
stand gelaten hadden, omdat het later als
handelsfactory zou dienen.
Op Von Bülow's herhaalden eiseh, dat Meli
Moschi zou verlaten,antwoordde Meli meteen
oorlogsverklaring, en toen daarop de Duitsche
bevelhebber met 110 man op Moschi aan
viel, werd hij met de zijnen door duizenden
inboorlingen omsingeld en verslagen, na een
lang en bloedig gevecht, waarby de Engel
sche zendelingen werkelooze toeschouwers
waren.
De Duitschers weerden zich dapper. By
het terugtrekken moest het carré, dat zij
gevormd hadden, zich een weg banen over
de lyken van 7 a 800 verslagen inboorlingen.
Von Bülow, die drie schoten in den arm had
gekregen, leidde, in een hangmat liggende,
het gevecht en den terugtocht, totdat hij
door een schot in den onderbuik doodelijk
getroffen werd.
rBAUBIIS.
De jury sprak het schuldig uit over alle
beklaagden, maar met verzachtende omstan
digheden voor Drochet en Etiévant, Fouroux
werd veroordeeld tot 20 jaar dwangarbeid
en 10 jaar ontzegging van verblijf in Frank
rijk Chalbret tot 12 jaar en 10 jaar ont
zegging Drochet tot 0 jaar en 6 jaar ont
zegging; Etiévant tot 5 jaar gevangenis.
Het anarchistische blad Père Peinard is in
den persoon van Duret, verantwoordelijk uit
gever, veroordeeld tot een jaar gevangenis
en tot eene boete van fr. 1000, wegens op
hitsing tot moord, brandstichting en plun
dering.
De staats-secretaris voor koloniën heeft
over Libreville (Gabon) bericht ontvangen
van den heer De Brazza, gouverneur van
Fransch Congo. De expeditie-De Brazza be
vond zich den 23n"Mei in hel gebied van
den rechteroever der Oebangi, waar tractaten
met de inboorlingen werden gesloten. De
gezondheidstoestand der expeditie en de be-
trekkfngen met de inlanders lieten niets te
wenschen over.
ENGELAND.
De Donderdag gehouden ministerraad werd
door alle ministers bijgewoond. Welke be
sluiten er genomen zijn betreffende de houding
der regeering tegenover het nieuwe Lagerhuis
is nog niet bekend, maar als zeker mag wor
den aangenomen, dat de ministers beslist
voornemens zijn slechts een votum van ver
trouwen te vragenomwanneer hun
dat geweigerd wordt, terstond ontslag te
nemen. Aan hunne politieke tegenstanders
zullen z'y niet de minste moeilijkheden in den
li.
Een bijbel, die op de knieën van den grijsaard
•had gelegen, was bij Hilla's komst op den grond
gevallen. En terwijl hij bukte om hem op te nemen,
ontwaarde hij de hevige aandoening van het meisje,
•een nooit te voren opgemerkt vlammen ven hare
oogen. En alles vergetende, vraagde hij»Wat is
u overkomen, mijn kind 7 Wat voert u herwaarts,
'Hilla 7"
sik ben den dood ontloopen, vader Berndt,"
zeide Hilla, nog bevende bij de herinnering. sOn-
danks uwe waarschuwing was ik hedenmiddag
naar den lindeheuvel gegaan. Ik vond hem ledig,
en dacht evenals in vorige zomers daar ongestoord
te rusten en de wijde wereld te kunnen overzien.
Maar nauwelijks had ik mij in het mos nederge-
legd, of de jonge ruiter, die mij gisteren had achter
volgd, stond, uit het veen komende, voor mij. En
dezen keer gelukte het mij niet te ontvluchten
maar hij liet mij gaan, nadat hij met mij gespro
ken had."
«En gij zeidet hem, kind - 7" De grijsaard vol
eindigde den volzin niet, hij scheen voor zijne
eigene vraag terug te deinzen.
«Niets niets, dan dat ik Hilla heette. Eer had
ik mij laten dooden dan u te verraden. Hij weet
niet, welken weg ik ben gegaanhij was goed en
zacht jegens mij."
De oogen des grijsaards rustten zacht op de jonk
vrouwelijke gestalte. Hilla hield het hoofd gebogen
en heete tranen welden uit hare donkere oogen
zij snikte hevig,
«Nooit zal ik weer naar de linden gaan, hier
op de hoeve wil ik leven en sterven. Gij zeidet
anders vaak, dat God ons een dag vol genade zon
kunnen schenken, vader Berndt- dien dag zal
ik niet meer aanschouwen."
De oudo man begreep het gevoel, dat het meisja
overmeesterde. Aan zijne voeten was zij neerge
knield, en zag tot hem op, alsof zij van hem troost
verwachtte. Doch de trekken van zijn gelaat waren
nog smartelijker dan de bare.
«God straft ons het zwaarst, door hen te treffen,
die wij liefhebben," prevelde hij. Tienduizendmaal
liever ging ik nu in den dood, dien ik ontkomen
ben, wanneer daardoor u allen, vooral u Hilla, mijn
bind, de poorten des levens konden worden geopend.
Het lot der kinderen en kleinkinderen bedachten
wij niet, toen wij, tot deze woestenij onze toevlucht
nemende, door honger en koude en ontbering van
allerlei aard voor onze zonden boetten en ons
toch verheugden in ons met zooveel strijd behou
den leven Er moet een einde aan komen, dat gij
lijdt voor euveldaden, waaraan gij geen deel hebt
gehadDoch wanneer gij van ons scheidt, onbe
schermd en hulpeloos, dan is uw verderf zeker. Zult
gij den jongen ruiter, wil deze u wederzien, Hilla 7"
«Nooit, nooit 1" riep zij. «Geen stap wijk ik
verder van hen en u af, vader Berndt. Maar zeg
Detlef nog heden, dat hij nooit weder aanzoek om
mijne hand mag doen, want ik wil niet de echtga-
noote wezen van een uitgestootene uit de men-
schelijke samenleving, niet moeder worden van een
kind, dat het oog zijner natuurgenooten in de heide
moet ontvlieden."
Deze woorden troffen blijkbaar den grijsaard.
Hij socht naar een antwoord, doch slechts een dof,
onverstaanbaar gemompel kwam over zijne lippen.
Hilla bemerkte niet, toen zij hare tranen bad
afgedroogd en met ternedergeslagen oogen zwij
gend bleef zitten, hoe pijnlijk bare smart den ouden
man had aangedaan. Alvorens echter deze stjne
hevige ontroering was meester geworden, klonken
wederom voetstappen, en ditmaal die van een man
door, het ruime woonvertrek. Een jongeling, die er
verwilderd uitzag an de sporen van zijnen arbeid
in veen en moeras met zich droeg, trad met
hooggekleurd gelaat het kleine kale kamertje
binnen.
«Vrede zij met u, vader Berndt 1 Vrede zij met
u, Hilla 1 Eene treurige boodschap voert mij tot
u. Een uur geleden kwam Hannes, de schaapherder
van den veenboer ginds aan de Eems, bij ons in de
heide, waar wij een nieuwen akker bewerken. Zijn
