Derde Blad A0. 1892. Maandag 31 October. N°. 8132 ©senveertig'st© Jaargang:. Blnnenlandsclie Berichten. Kunst en Wetenschap. Gemengde Berichten. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag. IJITGÊVËR:' J. ODÉ. COURANT. ardmnkhenvsfrijs, per kwartaal Irtueo per post, door het geheele Bjjk Afzonderlijke nornwers i .85. - 2.50. - 0.10. BVRBAOt BOTKRSTRAAT, 8*. Advertentieprijs: nn 1—10 gewon, regels met inbegrip ran eene Courant.10. Iedere gewone regel meer- 010. Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend. SCHIEDAM, 29 October 1892. De waarnemende inspecteur van het ge- neeskundigstaats toezicht in Zuid-Holland heeft te Dordrecht het roodvonk epidemisch heer- schend verklaard. Dezer dagen vond de politie in den omtrek van Apeldoorn het lijk van J. M. Oosterling, 24 jaar oud. Op het lichaam werd niets van waarde gevonden, zoodat het vermoeden, dat men hier met eene misdaad te doen heeft, bijna -voor de hand ligt. De overledene, wiens ouders te Amsterdam wonen, was een zeer oppassend jonkman. Tot voor eenigen tijd daar ter stede op een kantoor werkzaam, vertrok O. naar Apeldoorn, als bediende op een kantoor aldaar. Drie weken geleden zond zyn patroon hem met 1400 uit; daar hg niet spoedig terugkwam, werden eerst de ouders en daarna de politie met O's ver dwijnen in kennis gesteld. Botterdam. Be gemeenteraad heeft het voorstel tot vervanging der plaatselijke directe belasting door eene op het inkomen, aange nomen met 24 tegen 14 stemmen. Hieraan ging vooraf de stemming over het ameu- dement-Hudig c. s. om het minimum belast baar inkomen te stellen op f700 en niet op f600. Hierover staakten fn een vorige ver gadering de stemmen. Thans werd het ver worpen met 20 tegen 18 stemmen. Op de eindstemming heeft ongetwijfeld invloed geoefend een verklaring die de heer Van Raalte, de wethouder van financiën, in het begin der zitting aflegde. In een vorige vergadering was hem de vraag gedaan of, wanneer men een of ander jaar een verlies leed, dit hg den aanslag voor 'genoemd jaar in mindering zou worden ge bracht. Neen, zeide toen de heer "Van Raalte; ^wanneer het gestelde geval zich voordoet, zal I Worden aangenomen, dat de verdiensten van /(Jit jaar nihil zijn en dit worden gevoegd hg de winst der twee voorafgaande jaren, ter wijl het gemiddelde dan als het belastbaar inkomen zou worden aangezien. j Thans kwam de heer Van Raalte op deze interpretatie terug en zeide dat niet alleen .het verlies in mindering zou worden geno men, doch dat, wanneer mocht blijken dat een te lijden verlies van een of ander jaar 1 Veel grooter mocht blijken te zijn dan de winat der twee voorafgaande jaren, zoodat het gemiddelde in plaats van een plus* een minds zou aanwijzen, over dat jaar geen be lasting verschuldigd zou wezenhiermee zou ■"-«"zoo lang worden voortgegaan tot het minus zou zijn verdwenen. PéTnts. De mazelen heersehen alhier in zoo hevige mate, dat alle scholen ont volkt zijn. Ajnsterda'm. In de Donderdag gehou den zitting van den gemeenteraad verklaarde de voorzitter o. a. dat het dagelgksch bestuur een adres aan de regeering zal ontwerpen, waarin teleurstelling er over wordt geuit dat in het ontwerp voor een bedrijfsbelasting het uitzicht op de heffing van opcenten voor de gemeenten is buitengesloten, en waarin mede rgkshulp wordt gevraagd voor de uit gaven der gemeenten die daarvoor in aan merking kunnen komen, als door rijkswetten aan de gemeenten opgelegd. Robert Franz, de welbekende Duitsche lieder componist, is te Halle overleden, in den ouder dom van 77 jaar. In de Hollaridsche galerij van den heer Van Wisselingb, in Brookstreet, te Londen, is thans een veelgeprezen schilderij van Matthijs Maris te zien, waarop men een blondlmrig kind, in 't lich- blauw gekleed, op een bank zittende, de vlucht van kapellen ziet volgen. Een der critici noemt het een gedicht in olieverf. De boogeschool te Padua zal den 8n Dec. feestelijk den dag herdenken, waarop vóór 300 jaar de groote Galilei aldaar hoogleeraar in de wiskunde werd. De beroemde beoefenaar van het Romeinsch recht, prof. Windscbeidt, is gisternacht te Leipzig overleden. De beroemde Zweedsche schrijfster Charlotte Edgren is te Napels aan eene kortstondige ziekte gestorven. Zij was gehuwd met den hertog van Cajavello. De firma F. B. van Ditmar te Utrecht zal, te beginnen met Januari e.k., een nieuw week blad uitgeven, de Wielersport genaamd, hetwelk kosteloos aan alle wielrijders, hotelhouders en sportbeoefenaars zal worden gezonden, zoomede aan allen die belangstellen in de NederlUndscha sport De uitgevers, die reeds "van verschillende zijden de toezegging tot medewerking mochten ont vangen, hebben een gouden medaille beschikbaar gesteld voor het beste antwoord, hetwelk zij op de vraag: «Wat is Wielersport?" zullen ontvangen. De bedoeling van de uitschrijven: dezer prijs vraag is, een beknopt zakelijk antwoord, liefst in enkele regels, te ontvangen, terwijl bij de toewijzing van den prijs vooral zal gelet wor den op oorspronkelijkheid en geestige vinding. Antwoorden onder pseudoniem vóór i Dec. te zenden aan de uitgevers van het weekblad de Wielersport te Utrecht, terwijl in No. 1 van het blad de bekroonde inzending, zoomede eehige der beste gekeurde antwoorden, zullen worden opgenomen. Alle Nederlandsche wielrijders zonder onder scheid kunnen aan deze prijsvraag deelnemen. Van den uitgever Joh. G. Stemler Czn., te Amsterdam, ontvangen wij het prospectus van een werk getiteldWoordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen, waaraan eene geschiedenis verbonden is. De beeren Taco H. de Beer en dr. E. Laurillard belasten zich met de samenstelling, gesteund door specialiteiten op elk gebiedzoo vinden we onder de 32 personen, die hun hulp toezeidenals bouwkundige dr. Cuypere, voor Joodscbe oudheden den heer Tal, opperrabbijn van Gelderland, voor Nederlandsch prof. Te Winkel, voor aardrijkskunde dr. Blink, voor R.-k. kerkleer pastoor Lurasco, voor rechts geleerdheid mr. Bake, enz. enz. enz. Dit boek zal in zooveel mogelijk beknopten vorm, ant woord geven op pl. m. 25000 vragendie iedereen dagelijks kunnen voorkomen, in betrek king tot allerlei gebied. Het dorpje Oestrich, in de Rijnprovincie, was dezer dagen in rep en roer over het verschrikkelijk slot van een vroolijk feest. Bij den grondbezitter Pullen van Menckerath zou de bruiloft gevierd worden van de eenige dochter. Het bruidspaar had zich reeds naar den burgerlijken stand begeven en werd spoedig thuis verwacht. In plaats hiervan kwam echter een bode met de tijding, dat de bruid, toen zij aan den arm van haar bruidegom uit het gebouw kwam, door drie revolverschoten vermoord was. De boodschap werd later bevestigd. De moor denaar is een vroegere aanbidder van het meisje. Hij werd dadelijk gevangengenomen. De daad is uit jaloezie bedreven. Een verhaal uit den cholera-tljd te Hamburg. Het "volgend verhaal van een man, wonende in de Idastraat, geeft ons eenigszins een voorstelling van de toestanden in de eerste cbolera-dagen te Hamburg. De man verhaalt als volgt«Mijn schoon zuster, die reeds twee en een haltjaar lang bij een vethandelaar diende, werd den 24sten Augus tus door de cholera aangetast. Men gaf haar wel een glaasje cognac, maar liet haar toch den geheeleo velgenden morgen aan de strijkplank staan. Toen echter tegen den middag de toestand van hetmeisje erger werd, zeide de juffrouw «Wat mankeert er toch aan Het meisje antwoordde«Kunt ge dan niet zien, dat ik ziek ben »Ja", zei de juffrouw, «en maak dan maar gauw datje de deur uitkomt!" Het meisje wist geen ander toevluchtsoord dan bij ons, en wij namen haar dan ook op. Maar, hoewel wij dadelijk een dokter baalden, zij was niet meer te redden. Binnen weinige uren was zij een lijk en wij gaven het sterfgeval aan bij de wacht in de Hammerbrookstraat. 's Avonds echter was het lijk nog niet afgehaald en ook den volgenden morgen niet, ofschoon zoowel mijne vrouw als ik, benevens eenige buren, telkens aan de wacht daarom verzoch ten. De laatsten werden eenvoudig uit het wachtlo kaal verdreven. Twee dagen en twee nachten ver toefde ik met mijn huisgezin in het huis, waar het lijk lag.Den derden dag verschenen 's morgens vroeg twee agenten met de vraag, of het lijk nog niet was afgehaald, waarop ik ontkennend antwoord de. Zij beloofden nu, dat het bepaald voor achten zou gebeurenmaar de middag kwam, en nog altijd lag daar het lijk. Toen ging ik zelf naar de wacht en verzocht om een bewijs van ver gunning, opdat ik zelf voor het transport zou kunnen zorgen. «Laat dat liever was het ant woord. Mijne vrouw ging daarna nog verscheidene malen naar de wacht en drong aan op het af halen van bet lijk, maar zij keeg ten antwoord «Wij kunnen er niets aan doen, wij krijgen zelf geen antwoord meer van 't stadhuis". Wij konden op deze manier onmogelijk meer een nacht in onze woning blijven; als wij de deur openden, kwam ons een afschuwelijke stank te gemoet. Toen het donker werd, gingen wij mijne vronw en ik met vier kleine kinderen naar de wacht met het verzoek om ons tijdelijk in hechtenis te nemen. Men zei echter kortweg «Wat gaat ons dat aan? Zie zelf maar, waar je blijft!" Mijne vrouw trachtte de lieden nog te vermurven, maar men schonk ons geen gehoor. Wij gingen nu weer naar de Idastraat en ofschoon het tamelijk koud was, gingen de kinderen op de steenen trappen voor het huis liggen en sliepen weldra in. Verscheidene voorbijgangers, die dit tooneel zagen, werden er diep door bewogen. Mijne vrouw stond met een kind van vijf maanden op den arm, op bet trottoir, toen zij plotseling door een agent bij den arm werd gevat, die haar op barschen toon toevoegde.' «Maak plaats!" Toen werd het mij toch te erg. «Waag bet nog eenmaal, mijne vrouw aan te raken," riep ik, «dan sta ik er voor in, wat er gebeurt Eindelijk schoot het mij te binnen, dat daar in de buurt een paar goedhartige menschen woon den, genaamd Fiebenitz, goede vrienden van mijne vrouw. Toen mijne vrouw daar om huisvesting verzocht, werden we dadelijk binnengelatende goede'vrouw zette koffie en verwarmde de half rerstijfde kinderen. Zoo waren wij dan met ons veertienen in een kleine bekrompen woning, maar tenminste onder dak. Des nachts om éen nur ging ik nogmaals met twee getuigen naar de wacht; daar ik echter steeds hetzelfde antwoord kreeg, gaf ik mijn sleutel aan de politie in bewaringmet de woorden«Doe nu maar met het lijk zooals gij wilt". «Je moet naar de gezondheids- wacht op het stadhuis gaan," kreeg ik toen ten antwoord, en dat deden we ook. Daar gaf men mij den raad, het lijk met carbol te begieten tegen de besmetting. Men wilde dus dat ik een lijk zou begieten, dat al vier dagen in een ge sloten kamer gelegen had, en dat in de maand AugustusDaartoe kon ik niet besluiten en ge lukkig was het ook niet meer noodig, want toen ik weer in de Idastraat kwam, vernam ik, dat het lijk juist was weggehaald. Toen luchtten wij de woning en des nachts gingen wij er weer slapen, 's Nachts om 11 nur werden twee mijner

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1892 | | pagina 9