A0. i893.
Zaterdag 25 Maart.
N°. 8237.
KENNISGEVING.
Feuilleton.
©venenveertigste Jaargang.
AAJST DE GRBN8.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
UITGEVER: J. ODÉ.
fi
■BONHEMENTSPKiis, per kwartaal.
ranco per post, door het geheele Rijk
ifzonderlijke nommers.
1.85.
2.50.
0.10.
BUUEAl'! BOTKHSTHAAT, E 2 7.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer. P 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen TWEEMAAL berekend.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kannen veroorzaken.
Burgemeester EN Wethouder"
VAN SCHIEDAM;
Gezien het verzoek van J. H. EIS Hz., om
vergunning tot uitbreiding zijner bran
derij aan de Westvest alhier, wijk B no. 36,
kadaster sectie C no. 854, met een stoom
werktuig van 2 paardenkracht en ketel met
een verwarmingsoppervlak van 2 M1ter ver
vanging van het bestaande stoomwerktuig
met ketel.
Gelet op de artt. 6 en 7 der wet van den
■2den Juni 1875 Staatsblad n". 95);
Doen te weten:
dat voormeld verzoek met de bijlagen
op de secretarie der gemeente is ter visie
gelegd;
dat op Vrijdag den ffden April a.S., des
namiddags ten 2 ure, ten Raadhuize gelegen
heid zal worden gegeven, om bezwaren tegen
het toestaan van dat verzoek in te brengen
en die mondeling of schriftelijk toe te lich-
■tenen
dat gedurende drie dagen, vóór het tijd
stip hierboven genoemd, op de secretarie der
■gemeente, van de schrifturen, die ter fcake
mochten zijn ingekomen, kennis kan worden
genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 24sten Maart 1893.
Burgemeester en Wethoudersvoornoemd,
VAN DIJK VAN MATENESSE.
De' Secretaris
VERNÈDE.
Schiedam 24 Maart 1893.
Dezer dagen kwam ons een geschrift in
handen over de financiën van Rusland. Of
schoon de schrijver zijn naam niet vermeldt,
blijkt zqn talent uit elke bladzijde van het
geschrift, en welke geest bem tegen het Rus
sisch gouvernement bezielt, wordt reeds op de
eerste bladzijde duidelijk, waar hij als zijn
.1 r
Roman van JOHANNES VAN DEW ALL.
46.
Wanneer Peter binnenkwam wat tamelijk
•dikwijls gebeurde om naar zijne bevelen te
■vragen speelde om diens breeden mond zijn
■vriendelijkste glimlachje en was hij altijd ge
negen. een gesprek met hen aan te knoopenook
de leden der familie "Von Bordowski, Meta "niet
uitgezonderd, schenen hem bartelijker tè behan
delen dan eeitljds.
Nu wist hij, wel is waar, dat ook den prins
-door onbekende handen allerlei oplettendheden
werden bewezen, doch dit mocht zoo zijnzijn
■hart zwol niettemin van dankbaarheidhij
nam dit alles aan als een bewijs van Martha's
diefde en was er door geroerd. Hij greep nu een
meening verkondigt, dat geld te leenen aan
het Russische gouvernement gelijkstaat met
een beleediging van het gezond verstand
Er is, zegt de schrijver, geen volk in
Europa, dat niet hoog opgeeft van zijn vrede
lievende inzichten en van zjjn afschuw van
den oorlog. Maar toch, hoeveien zijn er niet
onder deze predikers van den vrede, die niet
gereed zijn om aan eiken staat het middel
te verschaffen, waardoor deze alleen in staat
wordt gesteld, oorlog te voeren 1 En dat mid
del is geen ander dan 5>het geld". Nu is
het zeker, dat Rusland binnen de grenzen
van zijn gebied belangrijke hervormingen zou
kunnen tot stand brengen zonder vreemd
kapitaal; dit rijk zou de zware lasten, die
thans op de boeren drukken, aanmerkelijk
kunnen verlichten. Door zuinigheid te be
trachten, door met betrekking tot den land
bouw nieuwe wijzen van werken in te voeren
door verstandige wetten te maken, en door
"wat minder onverdraagzaam te zijn op gods
dienstig gebied, zou dit rijk zich tot op een
tamelijke hoogte kunnen verheffen. Maar niet
minder waar is het, dat ditzelfde rijk zonder
de hulp van vreemd kapitaal onmogelijk zyn
leger tegen vredelievende naburen in het vuur
zou kunnen brengen.
Toch hebben tot op dezen dag velen van
hen, die van den hemel het behoud van den
vrede afsmeeken, om het ijverigst aan Rus
land het eenig noodige middel tot het voe
ren van oorlog geleverd: het geld.
De malaise, de ellende, die alom lieerscht,
de schrijver aarzelt niet, deze toe te schrijven
aan de steeds grooter wordende waarschijn
lijkheid, dat er een oorlog zal uitbreken, en
hij voegt er in éen adem bijer zou in
Europa geen oorlog mogelijk zijn, zoo de
Russische militaire factor uit dit were'$leel
kon verdwijnen. Kij wijst verder op de ver
bazende toerustingen, door Rusland gemaakt,
boek en beproefde te lezen de tijd viel hem
lang, in weerwil van den bouquet, want hij
wachtte met steeds stijgend verlangen op het
oogenblik, waarin hij de geliefde omhelzen kon
en zich schadeloosstellen voor den dwang,
waaronder hij den geheelen avond gezucht had.
Het horloge lag vóór hemhij keek er telkens
ongeduldig op, hij bepioefde te lezen, maar de
letters dansten hem voor de oogen en zijne
pbantasie tooverde hem gelukkige beelden voof
den geest.
Eindelijk hoorde hij het afgesproken teeken.
Voorzichtig blies hij zijn licht uit en kaek naar
buiten. In de gang was het donker, maar
eene kleinewarme hand vond aanstonds de
zijne en eene vrouwelijke stem fluisterde bem
een zacht woord toe, om hem tot voorzichtigheid
aan te sporen.
Hij trok de geliefde aanstonds onstuimig aan
zijn hart en bedekte hare oogen, haar en mond
met kussen. Zij streefde niet tegenmaar
rustte teeder aan zijne borst. Plotseling richtte
en daar hij cijfer* geeft, ook van andere
landen, zou men haast gaan twijfelen, of de
keizer van Duitschland en zijn rijkskanselier
niet volkomen in hun recht zijn, als ze de
voorgestelde uitbreiding der militaire macht
als een hooge noodzakelijkheid voorstellen.
Rusland, dat er op uit is, hij andere natiën
een welvaart te verwoesten, die het onmachtig
is zelf te bezitten, Rusland heeft zich reeds
toegerust op een wijze, waarhij geen der
groote mogendheden van Europa kan halen.
Het volgende staatje maakt de legersterkte
dezer groote mogendheden aanschouwelijk.
Bataljons. Eskadions. Batterijen.
Italië 346
144
207
Oostenrijk-Hongarije 458
264
241
Duitschland 538
372
434
Frankrijk 584
364
480
Rusland 963
608
388
Als men deze cijfers beschouwt en verge
lijkt, zal het wel niemand in de gedachten
komen, dat eenige staat in ons werelddeel er
aan denkt, Rusland aan te vallenmaar er
bestaan nog wel optimisten, die het denk
beeld koesteren, dat Rusland voor zijn nabu
ren slechts vriendschappelijks gevoelen over
heeft. Russische bladen, zooals «het Kind van
het Vaderland" kunnen hen van dit opti
misme genezen. Hoe men er in Rusland op
zint, de verschillende bestanddeden, die nu
ongelukkig eenmaal de Oosfenrijksch-Hon-
gaarsche monarchie uitmaken, tegen elkander
op te zetten, nergens komt dit meer openlijk
uit dan in dit blad. O, als de wederkeerige
haat, die de verschillende rassen daar te
lande elkander toediagen, als die haat eens
tot daden mocht overgaan, een doodelijke
slag zou daardoor aan de Oostenrijksche mo
narchie worden toegebracht, en te gelijker t\jd
■ware het uit met de Duitsch-Hongaarsche
hegemonie."
En een ander Russisch blad zegt»Als de
hij zich echter op, zij gingen va' alkander,
want er was licht in de gang.
Met groote tegenwoordigheid van geest trok
hij de geliefdb in de schaduw van een groote
kast. Zij zagen nu iets zeer zeldzaams er ging
eene deur openeene hooge mannengestalte
kwam over den dorpel in de gang en keek
voorzichtig hij het licht, dat hij droeg, met de
hand bedekte.
«Dus het blijft zoo afgesproken," sprak hij
fluisterend.
«Zorg dat ge den rekruut vast in het net
houdt en drijf het spel niet te ver."
Bijna was den graaf een luide kreet ont
snapt hij kromp te zamenalsof hem een
electrische slag getroffen had, en drukte de
hand, die in de zijne lag, als wilde hij die ver
morzelen.
«Het blijft zoo," fluisterde hij terug.
Achter de gestalte van den heer Von Garczinski
kwam eerst de arm, daarna het blauvie kleed
en eindelijk de gebeele gestalte van Martha te
nieuwe Duitsche legerorganisatie wet zal ge
worden zijn, dan zal het Duitsche volk tot
aan de uiterste grenzen gekomen zijn van
*j hetgeen het in staat is onder de wapenen te
brengen, terwijl Rusland niet de minste moeite
zal hebben het getal zijner miliciens te ver
dubbelen. Als Rusland het geld kan vinden,
en dat zal wel het geval zijn als het zoover
komt, wat kan dan toch de voorgestelde uit
breiding van het Duitsche leger heteekenen,
tegenover de macht van Rusland". Aldus een
Russisch blad. Ziehier, zegt de ongenoemde
schrijver het vreedzaam program van het
Russische rijkziehier de voorteekenen, onder
welke men kan hopen, dat de handel bloeien
en zich uitbreiden zal.
En wat nu de financiën van het rijk aan
gaat, de schrijver vergelijkt de financieele
politiek van den Russischen minister Van
Vyschnegradsky met die van een goochelaar,
die koper in goud kan veranderen, doch op
hetzelfde oogenblik met een hakje in Je zaal
laat omgaan om giften in te zamelen.
Het Russische gouvernement, dat voorgeeft
rijkdommen zonder wedergade te bezitten,
in weerwil van ellende, pest en tekorten, dat
gouvernement vernedert zich in het open
baar, als het bepioeft een leening van 75
millioen roebels te plaatsen, en verspeelt daar
mede het restje van het krediet, dat de regee
ring nog heeft, sedert de manoeuvres hekend
zijn, tot welke ze de toevlucht moet nemen,
om dat krediet staande te houden.
Het Russische gouvernement zou ons willen
doen gelooven, dat liet de zaken van het
rijk op zoodanige verstandige wijze heeft be
heerd,—dat de keizerlijke schatkist op dit
oogenblik grooter voorraad van goud ter
beschikking heeft dan zich in de Engelsclie
bank, zelfs dan zich in de kelders der Fran
se he bank bevindt, die nog rijker is dan de
Engebche.
voorschijn. Zij knikten elkander toe en onmiddellijk
daarop werd de deur gesloten, terwijl Garczinski,
op de teenen loopende, voorzichtig door de lange
gang sloop en verdween.
Bevende van toom stond de ulaan naast de
onbekende welke hij in de duisternis voor
Martha gehouden had.
«Wie zijt gij 1" mompelde hij en greep haar
ruw bij den schouder. Zijne oogen zochten de
duisternis te doorboren.
»0 mijnheer!" klonk het antwoord. Daarna
nam hij hare hand en trok haar met zich mede
hij vond het slot, opende de deur en maakte licht.
Johanna stond voor hem met smeekend om-
hooggeheven handen, nedergeslagen oogen, een
hoog roodvan schaamte gloeiend gelaat en
met knikkende knieën, alsof zij ter aarde wilde
storten.
De jonge man deed verschriktals zag hij
eene geestverschijning, een paar stappen achter
uit. «Gij 1" riep hij en zag haar doorborend
aatt) gij Johanna V\