A0. i893. Zaterdag 25 Maart. N°. 8237. KENNISGEVING. Feuilleton. ©venenveertigste Jaargang. AAJST DE GRBN8. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag, UITGEVER: J. ODÉ. fi ■BONHEMENTSPKiis, per kwartaal. ranco per post, door het geheele Rijk ifzonderlijke nommers. 1.85. 2.50. 0.10. BUUEAl'! BOTKHSTHAAT, E 2 7. Advertentieprijs: van 110 gewone regels met inbegrip van eene Courant1.10. Iedere gewone regel meer. P 0.10. Driemaal geplaatst wordt tegen TWEEMAAL berekend. Inrichtingen welke gevaar, schade of hinder kannen veroorzaken. Burgemeester EN Wethouder" VAN SCHIEDAM; Gezien het verzoek van J. H. EIS Hz., om vergunning tot uitbreiding zijner bran derij aan de Westvest alhier, wijk B no. 36, kadaster sectie C no. 854, met een stoom werktuig van 2 paardenkracht en ketel met een verwarmingsoppervlak van 2 M1ter ver vanging van het bestaande stoomwerktuig met ketel. Gelet op de artt. 6 en 7 der wet van den ■2den Juni 1875 Staatsblad n". 95); Doen te weten: dat voormeld verzoek met de bijlagen op de secretarie der gemeente is ter visie gelegd; dat op Vrijdag den ffden April a.S., des namiddags ten 2 ure, ten Raadhuize gelegen heid zal worden gegeven, om bezwaren tegen het toestaan van dat verzoek in te brengen en die mondeling of schriftelijk toe te lich- ■tenen dat gedurende drie dagen, vóór het tijd stip hierboven genoemd, op de secretarie der ■gemeente, van de schrifturen, die ter fcake mochten zijn ingekomen, kennis kan worden genomen. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 24sten Maart 1893. Burgemeester en Wethoudersvoornoemd, VAN DIJK VAN MATENESSE. De' Secretaris VERNÈDE. Schiedam 24 Maart 1893. Dezer dagen kwam ons een geschrift in handen over de financiën van Rusland. Of schoon de schrijver zijn naam niet vermeldt, blijkt zqn talent uit elke bladzijde van het geschrift, en welke geest bem tegen het Rus sisch gouvernement bezielt, wordt reeds op de eerste bladzijde duidelijk, waar hij als zijn .1 r Roman van JOHANNES VAN DEW ALL. 46. Wanneer Peter binnenkwam wat tamelijk •dikwijls gebeurde om naar zijne bevelen te ■vragen speelde om diens breeden mond zijn ■vriendelijkste glimlachje en was hij altijd ge negen. een gesprek met hen aan te knoopenook de leden der familie "Von Bordowski, Meta "niet uitgezonderd, schenen hem bartelijker tè behan delen dan eeitljds. Nu wist hij, wel is waar, dat ook den prins -door onbekende handen allerlei oplettendheden werden bewezen, doch dit mocht zoo zijnzijn ■hart zwol niettemin van dankbaarheidhij nam dit alles aan als een bewijs van Martha's diefde en was er door geroerd. Hij greep nu een meening verkondigt, dat geld te leenen aan het Russische gouvernement gelijkstaat met een beleediging van het gezond verstand Er is, zegt de schrijver, geen volk in Europa, dat niet hoog opgeeft van zijn vrede lievende inzichten en van zjjn afschuw van den oorlog. Maar toch, hoeveien zijn er niet onder deze predikers van den vrede, die niet gereed zijn om aan eiken staat het middel te verschaffen, waardoor deze alleen in staat wordt gesteld, oorlog te voeren 1 En dat mid del is geen ander dan 5>het geld". Nu is het zeker, dat Rusland binnen de grenzen van zijn gebied belangrijke hervormingen zou kunnen tot stand brengen zonder vreemd kapitaal; dit rijk zou de zware lasten, die thans op de boeren drukken, aanmerkelijk kunnen verlichten. Door zuinigheid te be trachten, door met betrekking tot den land bouw nieuwe wijzen van werken in te voeren door verstandige wetten te maken, en door "wat minder onverdraagzaam te zijn op gods dienstig gebied, zou dit rijk zich tot op een tamelijke hoogte kunnen verheffen. Maar niet minder waar is het, dat ditzelfde rijk zonder de hulp van vreemd kapitaal onmogelijk zyn leger tegen vredelievende naburen in het vuur zou kunnen brengen. Toch hebben tot op dezen dag velen van hen, die van den hemel het behoud van den vrede afsmeeken, om het ijverigst aan Rus land het eenig noodige middel tot het voe ren van oorlog geleverd: het geld. De malaise, de ellende, die alom lieerscht, de schrijver aarzelt niet, deze toe te schrijven aan de steeds grooter wordende waarschijn lijkheid, dat er een oorlog zal uitbreken, en hij voegt er in éen adem bijer zou in Europa geen oorlog mogelijk zijn, zoo de Russische militaire factor uit dit were'$leel kon verdwijnen. Kij wijst verder op de ver bazende toerustingen, door Rusland gemaakt, boek en beproefde te lezen de tijd viel hem lang, in weerwil van den bouquet, want hij wachtte met steeds stijgend verlangen op het oogenblik, waarin hij de geliefde omhelzen kon en zich schadeloosstellen voor den dwang, waaronder hij den geheelen avond gezucht had. Het horloge lag vóór hemhij keek er telkens ongeduldig op, hij bepioefde te lezen, maar de letters dansten hem voor de oogen en zijne pbantasie tooverde hem gelukkige beelden voof den geest. Eindelijk hoorde hij het afgesproken teeken. Voorzichtig blies hij zijn licht uit en kaek naar buiten. In de gang was het donker, maar eene kleinewarme hand vond aanstonds de zijne en eene vrouwelijke stem fluisterde bem een zacht woord toe, om hem tot voorzichtigheid aan te sporen. Hij trok de geliefde aanstonds onstuimig aan zijn hart en bedekte hare oogen, haar en mond met kussen. Zij streefde niet tegenmaar rustte teeder aan zijne borst. Plotseling richtte en daar hij cijfer* geeft, ook van andere landen, zou men haast gaan twijfelen, of de keizer van Duitschland en zijn rijkskanselier niet volkomen in hun recht zijn, als ze de voorgestelde uitbreiding der militaire macht als een hooge noodzakelijkheid voorstellen. Rusland, dat er op uit is, hij andere natiën een welvaart te verwoesten, die het onmachtig is zelf te bezitten, Rusland heeft zich reeds toegerust op een wijze, waarhij geen der groote mogendheden van Europa kan halen. Het volgende staatje maakt de legersterkte dezer groote mogendheden aanschouwelijk. Bataljons. Eskadions. Batterijen. Italië 346 144 207 Oostenrijk-Hongarije 458 264 241 Duitschland 538 372 434 Frankrijk 584 364 480 Rusland 963 608 388 Als men deze cijfers beschouwt en verge lijkt, zal het wel niemand in de gedachten komen, dat eenige staat in ons werelddeel er aan denkt, Rusland aan te vallenmaar er bestaan nog wel optimisten, die het denk beeld koesteren, dat Rusland voor zijn nabu ren slechts vriendschappelijks gevoelen over heeft. Russische bladen, zooals «het Kind van het Vaderland" kunnen hen van dit opti misme genezen. Hoe men er in Rusland op zint, de verschillende bestanddeden, die nu ongelukkig eenmaal de Oosfenrijksch-Hon- gaarsche monarchie uitmaken, tegen elkander op te zetten, nergens komt dit meer openlijk uit dan in dit blad. O, als de wederkeerige haat, die de verschillende rassen daar te lande elkander toediagen, als die haat eens tot daden mocht overgaan, een doodelijke slag zou daardoor aan de Oostenrijksche mo narchie worden toegebracht, en te gelijker t\jd ■ware het uit met de Duitsch-Hongaarsche hegemonie." En een ander Russisch blad zegt»Als de hij zich echter op, zij gingen va' alkander, want er was licht in de gang. Met groote tegenwoordigheid van geest trok hij de geliefdb in de schaduw van een groote kast. Zij zagen nu iets zeer zeldzaams er ging eene deur openeene hooge mannengestalte kwam over den dorpel in de gang en keek voorzichtig hij het licht, dat hij droeg, met de hand bedekte. «Dus het blijft zoo afgesproken," sprak hij fluisterend. «Zorg dat ge den rekruut vast in het net houdt en drijf het spel niet te ver." Bijna was den graaf een luide kreet ont snapt hij kromp te zamenalsof hem een electrische slag getroffen had, en drukte de hand, die in de zijne lag, als wilde hij die ver morzelen. «Het blijft zoo," fluisterde hij terug. Achter de gestalte van den heer Von Garczinski kwam eerst de arm, daarna het blauvie kleed en eindelijk de gebeele gestalte van Martha te nieuwe Duitsche legerorganisatie wet zal ge worden zijn, dan zal het Duitsche volk tot aan de uiterste grenzen gekomen zijn van *j hetgeen het in staat is onder de wapenen te brengen, terwijl Rusland niet de minste moeite zal hebben het getal zijner miliciens te ver dubbelen. Als Rusland het geld kan vinden, en dat zal wel het geval zijn als het zoover komt, wat kan dan toch de voorgestelde uit breiding van het Duitsche leger heteekenen, tegenover de macht van Rusland". Aldus een Russisch blad. Ziehier, zegt de ongenoemde schrijver het vreedzaam program van het Russische rijkziehier de voorteekenen, onder welke men kan hopen, dat de handel bloeien en zich uitbreiden zal. En wat nu de financiën van het rijk aan gaat, de schrijver vergelijkt de financieele politiek van den Russischen minister Van Vyschnegradsky met die van een goochelaar, die koper in goud kan veranderen, doch op hetzelfde oogenblik met een hakje in Je zaal laat omgaan om giften in te zamelen. Het Russische gouvernement, dat voorgeeft rijkdommen zonder wedergade te bezitten, in weerwil van ellende, pest en tekorten, dat gouvernement vernedert zich in het open baar, als het bepioeft een leening van 75 millioen roebels te plaatsen, en verspeelt daar mede het restje van het krediet, dat de regee ring nog heeft, sedert de manoeuvres hekend zijn, tot welke ze de toevlucht moet nemen, om dat krediet staande te houden. Het Russische gouvernement zou ons willen doen gelooven, dat liet de zaken van het rijk op zoodanige verstandige wijze heeft be heerd,—dat de keizerlijke schatkist op dit oogenblik grooter voorraad van goud ter beschikking heeft dan zich in de Engelsclie bank, zelfs dan zich in de kelders der Fran se he bank bevindt, die nog rijker is dan de Engebche. voorschijn. Zij knikten elkander toe en onmiddellijk daarop werd de deur gesloten, terwijl Garczinski, op de teenen loopende, voorzichtig door de lange gang sloop en verdween. Bevende van toom stond de ulaan naast de onbekende welke hij in de duisternis voor Martha gehouden had. «Wie zijt gij 1" mompelde hij en greep haar ruw bij den schouder. Zijne oogen zochten de duisternis te doorboren. »0 mijnheer!" klonk het antwoord. Daarna nam hij hare hand en trok haar met zich mede hij vond het slot, opende de deur en maakte licht. Johanna stond voor hem met smeekend om- hooggeheven handen, nedergeslagen oogen, een hoog roodvan schaamte gloeiend gelaat en met knikkende knieën, alsof zij ter aarde wilde storten. De jonge man deed verschriktals zag hij eene geestverschijning, een paar stappen achter uit. «Gij 1" riep hij en zag haar doorborend aatt) gij Johanna V\

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1