N°. 8290 KENNISGEVING. Feuilleton. A0. 1893. Zaterdag 10 Jun e v enenveert: gste Jaargang. Onze inkomstenbelasting. Buitenlandsehe Berichten. -A-AEN" DB GEREKTS. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag. UITGEVER: J. ODÉ. Gij ergert u I Goed, helpt dan mee om die ergernis weg te nemen. Gij zijt toch niet van meening, dat de inkomstenbelasting de oplossing van dit vraagstuk noodig maakt: te vinden negen menschen (voorlichtings commissie), die geroepen worden helder licht te ontsteken, waar eenige duizenden ti achten allen toevoer van versche lucht af te snijden? ODuy ABONNEMENTSPRIJS, per kwartaal Franco per post, door het geheele Rijk Afzonderlijke nommers 1.85. - 2.50. -0.10. BUREAU: BOTGRITBAAT, E 2?. ADVERTENTIEPRIJS: van 110 gewone regels met inbegrip van eene Courant1.40. Iedere gewone regel meer. 0.10. DRIEMAAL geplaatst wordt tegen TWEEMAAL berekend. Kleinhandel In sterken drank. Burgemeester en Wethouders van Schiedam brengen, ingevolge art. 5 der wet tot regeling van den kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling van openbare dronkenschap, Staatsblad n°. 118 van 1885), ter openbare kennis, dat bij hen is ingekomen een ver- 1 zoekschrift om vergunning tot verkoop van sterken drank in het klein, van J. S. KRUÏ- NING, voor het huis aan de Bot er straat, E no. 38. Schiedam, den 9den Juni 1893. Burgemeester en Wethoudersvoornoemd, VAN DIJK VAN MATENESSE. De Secretaris VERNÈDE. Het invoeren van belasting naar hetinko- men zit in de lucht. Waar ze nog niet is, wordt zij voorbereid of ingevoerd. De toe vluchtsoorden voor rijkaards, die er zich aan -onttrekken willen, worden hoe langer hoe schaarscher, vooral als men bedenkt, dat de zoogenaamde hoofdelijkeomslag op vele dorpen niets anders is dan een vermomde inkomsten belasting. Gelukkig is Schiedam ook in dit opzicht -Gen nieuwen weg opgegaan. Ja, gelukkig, want al dadelijk en dit éene voordeel weegt honderdmaal zwaarder dan alle na- -deelen is het aantal belastingbetalenden ■verdubbeld, en wel door toevoeging ook van •eene breede schare, die het uitstekend be- lalen kan. Wanneer we een paar jaar verder zijn, zullen er niet veel meer wezen, die, ofschoon belastingplichtig, nog aan de aandacht van •den fiscus ontsnapt zijn. Maar zal dan ieder werkelijk, wezenlijk en waarachtig betalen naar zijn inkomen Of zal de belasting er eene zijn op de eerlijk heid, m. a. w. zullen de eerlijke lieden deelen in den last van een hooger percentage dan noodig zou wezen, wanneer ieders aandeel in overeenstemming was met zijn inkomen? O, zegt menigeen, maak u daarover maar niet ongerust. Er is meer reden tot bezorgdheid voor te hoogen dan te lagen aanslag, zie maar eens wat een tal van reclames. En ja, wq gelooven ook wel, dat, wanneer ieder ambtshalve werd aangeslagen en er een reclamecommissie voor te lagen aanslag ware, de leden dier commissie op hun ver gaderingen wel een lange pijp konden op steken of een dutje konden gaan doen. Zeker zouden weinigen doen, wat een dorps heer eens deed, die n.l. aan den raad schreef: «Edelachtbare heeren 1 Door mij in de 20 ste klasse van den hoofdelqken omslag te plaatsen, hebt gij mij beleedigd. Hoorde ik in die klasse thuis, dan zou ik leven boven mijn stand en dus op kosten van een ander. Ik behoor in de 30ste klasse te staan en verzoek u hiervan nota te nemen." Toch zou niemand dan nog de gevolg trekking durven maken, dat allen hoog ge noeg waren aangeslagen. Zoo meet de mensch zelfs in zgn redeneering dikwijls met twee maten. Te hoog aangeslagen Ti -kt men van de reclameerenden af le hen, die hun beschrijvingsbiljet niet in vulden of inzonden, 2e hen, die geen klasse opgaven, 3e hen, die tegenstrijdige gegevens ver schaften, 4e hen, die ter goeder trouw ongeoorloofde berekeningen maakten, 5e hen, die zich blijkbaar in hun voordeel vergisten, 6e hen, die heel wat anders schreven dan zij, zooals later blijkt, bedoelden, 7e hen, die bljjkbaar bedoelden door hun opgaven de voorlichlings-commissie op een dwaalspoor te brengen, 8e hen, die opgaven verstrekten, welke kant noch wal raakten, 9e hen, die zonder voldoende aanwijzing zich in eene klasse plaatsten, welker juistheid niernsnd dan zij zeiven kon beoordeelen, en 10e hen, die uit de moeilijkheid om hen te controleeren munt trachten te slaan, dan blijft er zeer zeker een klein aantal over, dat niet eerder bij zich zeiven dan bjj den raad zou moeten reclameeren. Is daarmee nu gezegd, dat allen nu hoog genoeg staan Burgers, gaat de kohieren lezen en beproeft, of gij ze, zonder u geërgerd te hebben, tot bet einde kunt doorbladeren. Pochers veranderd in bescheiden luidjes, welgezeten heden in krabbelende en bijtende burgertjes, de patroon in inkomen gelijk of haast gelijkstaande met zijn knecht. Wil A niet voor B betalen of ergert A zich, dat C, D en E voor B betalen, dan verstrekke hij aan de daarover gestelde per sonen de gegevens, die hij bezit. De oneer- lijke of hij, die belang heeft bij oneerlijkheid, noemt dit verklikkende eerlijke staatsbur ger, die gelijkheid van allen voor de wet voorstaat, die, omdat hij eerlijkheid liefheeft, den eerlijke niet kan zien bloeden om de on eerlijkheid van den gewetenlooze, zal dit als een heiligen plicht beschouwen, welke hij noch tegenover God, noch tegenover zich zeiven, noch tegenover de maatschappij verzaken mag. Alleen [medewerking van alle weldenken- den en verschaffing van alle gegevens, waar over men beschikken kan, maken het moge lijk deze rechtvaardige belasting rechtvaardig te doen werken. Daartoe zouden wij het zeer wenschelrjk achten, dat de kohieren gedrukt werden en gratis verkrijgbaar werden gesteld. Mas kers af, de gemeenschap voor allen, allen voor de gemeenschap, dat is de onverbidde lijke eisch van onzen tijd. Wie in allen ernst vooruitgang wil en doordrongen is van het bewustzijn, dat zonder rechtschapenheid onze beschaving slechts klatergoud is, hij beginne met mede te werken aan de verwezenlijking van het edele beginsel: leder drage liet met zijn krachten evenredig aandeel der gemeenschappelijke lasten. DülTS C II LAN 1). De National Ztg. zegt in een verder artikel over derede van den Oostenrijkschen minister van buitenl. zaken, graafivalnoky, dat Oosten rijk het drievoudig veibond wil gebiuikenom in den rug gedekt te wezen, voor het ge\al liet in het oosten met Rusland in botsing mocht komen. Tot zoo lang echter wil het zijn eigen weg gaan, en Duitschland de poli tieke moeilijkheden en den financieelen en militairen last op de schouders leggen. In welingelichte kringen, vervolgt het blad, gelooft men niet, dat het oogmeik der Rus sische politiek en de gezindheid des czaren tegenover Oostenrijk veranderd zijn. Daarbij brengt het in herinnering, dat grootvorst Roman van JOHANNES VAN DEWALL. 67. «Wie gij ook moogt zijn. lieve dame," aldus •sprak de dokter haar aanzonder in het half duistere vertrek op te merken hoe zij ver bleekte en eene onmacht nabij was«hier is «en gewonde patriot, die hardnekkig weigert, zich naar Kiakau te laten vervoeren. Gij zijt hier in den omtrek bekend weet gij een -geschikt onderkomen voor dezen heer, waar hij goed verpleegd kan worden en veilig voor de militairen is Het zou een goed werk zijn." Johanna stond daar met de rechterhand op haar kloppend hart gedrukt en trachtte zich te aeheerschen. Twee groote tranen biggelden langzaam langs <hare wangen, terwijl hare oogen onafgebroken op het bleeke, afgevallen gelaat van dun graaf rustten, die voor weinige weken nog in bloeiende gezondheid en kracht het voorwerp van elks be wondering op Wicelowiec was geweest. Een onbeschrijfelijke weemoed vervulde haar en zij gevoelde zich tot m het diepst harer ziel ontroerd. «Gij zucht Gij hebt een goed hart mejuffrouw, of genadige vrouw," begon de dokter opnieuw. «Hedenmorgen is deze heer hier aan de grens gewond geworden zonder goede verpleging is hij een kind des doods," voegde hij er zacht bij. "Wij weten reedsdat dit zeldzameschuwe meisje onder moeilijke omstandigheden wist te handelen ook thans ontwikkelde zij weder een opmerkelijke vastberadenheid. De troepen lagen, wel is waar, nog m haar huis, maar Wicelowiec was groot genoegen er waren daarevenals op ieder landgoed geheime vertrekkenwaartoe geen oningewijde gemakkelijk den toegang vond. «Het bezwaar, om den gewonde naar de stad te vervoeren, moest overwonnen worden, want tot eiken prijs wilde zij hem. om wien zij dag en nacht in angst verkeerd had, om wien zi] zoo vele bittere tranen vergoten had, in hare nabijheid hebbenniemand dan zij zelf mocht hem verplegen. Dat zij juist nu graaf Raphael uitgezonderd, die nu en dan een nacht op Wicelowiec sliep onbeperkt gebiedster daar was, beschouwde zij als eene beschikking des hemels. Na eenige zacht tot den dokter gesproken woorden ging zij naar den graaftoe. boog zich over hem heen en zag hem aan met een langen blik, waaruit liefde, weemoed en teedere bekommering doct hare tranen heen sprak. «0, Heilige Maria J" fluisterde bare lippen, doch aanstonds herstelde zij zich met inspan ning van al hare krachten drong zij de klacht, de vreeseiijke smart terug. «Wat in mijn ver mogen is, zal gebeuren. Maak u met bezorgd," sprak zij en raakte het voorhoofd van den graaf aan. c Hij glimlachte en bewoog zijne lippen en handen. Zij vermoedde weldat hij aan Martha dachtslechts aan Martba alleen in deze oogenbhkken. Indien deze hem zoo wederzag zou zij dan tiaar woord niet houden II,j had zijn belofte vervuld doch dit wel licht met den dood betaald I Johanna keei de zich om, sprak eenige woorden met den dokter en den luitenant, en gaf daarna Agnes heimelijk eenig geld. Zij had reeds een plan gemaakttegen het donkerworden wilde 21J in een gesloten tijtuig terugkomen, en den zieke en den dokter hier afhalen. De vrouw van den smid ging ondertusschen naar de stad en haalde alles, wat de dokter voorschreef. Eeist toen het meisje weder in haar njtuig zat en naar Wicelowiec terugt eed, liet zij aan hare tranen den vrijen loop. Welk een dulde- looze smart! zoo te bentinnen, zonder wederliefde te ontvangen. den man. dien ZIJ met vreugde haar leven zou gegeven hebben, zoo weder te zien Hare wenkbrauwen trokken zich pijnlijk te zamenhare zachte oogen schoten vonken en onwillekeurig balde Zij de kleine hand Zjj

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1