SPORT. Letteren, Kunst en Wetenschap. Gemengde Bericliten. PER TELEGRAAF. Post en Teiegraphie, Land- en Tuinbouw. in licht van vetlampjes aan de hoornen wezen den weg naar de voornaamste plaatsen der feestverlichting. Als eerste halte ontmoette men bij de boschwachterswoning in den tuin, waarvan de randen der gazons met lichtjes waren om zet, een in het vergulde schijnsel van hon derden ilïumineerglazen stralenden muziek tempel, waar de kapel der huzaren speelde. De sociëteitstent was zeer schoon verlicht. De koninklijke militaire kapel gaf er een concert. Het watervlak van de eerste kom der vijvers lag in eenen gordel vanslingers- gewijze aangebrachte vetpotjes, en de eene zijde van de brug tusschen de beide vijvers ■was geheel met lichtjes bezet. Tusschen de boomtakken die zich over het water buigen gaven Venetiaansche ballons een mat licht. In den tweeden vijver verhief zich over de geheele breedte en tot eene aanzienlijke hoogte in den schitterenden glans van een ontelbaar aantal lampjes, eene Chineesche brug. Dit kolossale stuk trof door schoonheid van vorm en lijnen en was verdeeld in de twee colonnades, die een middelpaviljoen met koepel verbonden. Door eene der brugopeningen voer nu en dan een met lampions versierd vaartuigje. De kapel der jagers maakte muziek op eene boot die het aanzien had van eene Chineesche jonk en gevolgd werd door eene vloot van schuitjes van dit uitheemsche type. Statig gleed het vaartuig langs de oevers voort. Het voor de bezoekers afsluiten van den linkeroever van de vijfers, teneinde hen te nopen langs den rechterkant te gaan en over de linkerzijde terug te keren, miste het doel, want de menschenstroom moest veel langs denzelfden kant terugkeeren, omdat de weg doodliep tegen de schutting van de brug die den overgang van den eenen naar den ande ren oever vormt, en het weinigen in de ge dachten kwam den tweeden vijver in de duisternis om te loopen. De volksmassa liep nu aan die éene zijde heen en terug, waar door op sommige nauwe punten een groot, soms gevaarlijk gedrang ontstond. Het bezoek van het Saksische koningspaar aan HH. MM. de Koninginnen op het Loo zou tegen a.s. Maandag vastgesteld zijn. Amsterdam. De jaarlijkschc algemeene vergadering van de «Broederschap der Notaris sen in Nederland" werd Dinsdag gehouden in Artis, onder voorzitterschap van den heer W. A. J. Elzevier Dom, alhier, die in zijne zeer toegejuichte openingsrede het 50-jarig bestaan der broederschap herdacht en onder herinnering aan hetgeen door haar in dat tijds verloop is verricht, zoowel ten behoeve van het notariaat als ter ondersteuning van de we duwen en weezen der leden en van dezen zeiven wees op haar recht van bestaan ook in den tegenwoordigen tijd. De opkomst der leden was ditmaal bijzon der groot. Uit het door den algemeenen secretaris uit gebracht verslag bleek o. a., dat de broeder schap thans 507 leden telt. De heer J. Evenblij, alhier, die aan de beurt van aftreding, doch herkiesbaar was, werd herbenoemd tot lid van het hoofd- endage- Igksch bestuur, en tevens tot algemeen secretaris, terwijl voorts werden benoemd tot leden van bet hoofdbestuur, in de plaats van den heer rar, M. Donker, te Zaandijk, die aftrad en niet herkiesbaar was, de heer J. ter Hofsteede, notaris te Bloemendaal, en in de plaats van wijlen den heer A. M. Beijerman, te Utrecht, de heer P. Schmidt Schaaff, notaris te Stiens. Als plaats voor de eerstvolgende algemeene vergadering werd gekozen Utrecht. Na afloop der vergadering had het voor genomen bezoek aan Muiderberg plaats, waarna de feostviering werd besloten met een gemeenschappelijk diner in Artis. De «Vereeniging van Nederlandscbe scherp schutters" zal van 14 tot 19 dezer in Den Haag haren vierden nationalen schietwedstrijd houden. Dr. Kurth te Bremen heeft het microorganisme ontdeüt van het mond- en klauwzeer, door hem de «Streptococcus involutes" genoemd. Schier algemeen is Maandag in Oostenrijk de vijftigste jaardag gevierd van den populairen dich ter Peter Rossegger, den bard van Stiermarken. Eerst zou hij priester worden, doch dat zat er niet intoen liet men hem 't kleermaken leeren, maar allengs ontwaakte in den armen boerenjon gen het dichtvuur en hij werd de meest ge vierde zanger van de Duitschsprekende volksstam men. Zijn meeste werken, novellen en verzen, zijn in het Stiermarkensche dialect geschreven. De jubilaris kreeg o. a., als nationale hulde, een beurs met f15 000. De cursus voor ltoutslttjd van den beer A. Mikkelsen, le HHfbenhavn. HL Het mes is een werktuig, dat den mensch zeer veel diensten aanbiedt. Men kan er het bout mede verdeelen en bewerken, m. a, w. het kan op kleinere schaal gebruikt worden voor zaag, beitel, schaaf enz. Het kan den mensch overal en altijd vergezellen, want het is niet zwaar en neemt weinig plaats in. Om deze redenen is het mes den slöjdbeoefenaar zeer aan Ie bevelen en zou het een eerste plaats onder de werktuigen ver krijgen, indien er niet twee gioote bezwaren aan het gebruik vei bonden waren, in het bij zonder voor kindeien. Zeer gevaarlijk is het mes, omdat men, meer dan bij eenig ander werktuig, gevaar loopt zich te wonden. Ook de. stand, j die bij het snijden dikwijls wordt aangenomen, j is zeer verderfelijk voor de houding van het lichaam, want altijd werkt men tegen de borst met het hoofd gebogen, tenzij men weikstukken van groote afmetingen onder handen heeft, die men flink vooruit kan houden. Dat bij kinderen die nadeelen grooter zijn dan bij grooten, ligt voor de hand. De heer Mikkelsen wil dan ook het mes eerst op 12- a 13-jarigen leeftijd laten gebruiken. Toen wij het den eersten morgen ge bruikten, liepen er al spoedig vier a vijf van de tien Hollanders met een verband om de vingers, wat ten gevolge had, dat velen het mes onvoorwaarde lijk afkeurden, dat wel wat overdreven is. Het snijden verdeelt de leider naar de richting, die het mes ten opzichte van de nerf neemt, in lengte-, dwars-, schuin-, holle- en kopsnede. Omtrent de wijze waarop men het mes in de hand heeft in lengte- schaar- en duimsnede. Bij de lengtesnede heeft men het voorwerp in de lin ker-, het mes in de rechterhand en snijdt flink van zich af. De schaarsnede heeft plaats, wanneer het hout in de linkerhand wordt gehouden, de duim der rechterhand steunt tegen bet hout en het mes naar den duim bewogen wordt. Bij de duim snede, een moeilijke maar zeer mooie, wordt het mes vooruitgeduwd door den duim der linker hand. De laatste twee wijzen van snijden hebben plaats bij 't gladmaken en uithollen. Het mes dat wij gebruiken en hier zeer veel gezien wordt, dragen we in een scheede op zij ter hoogte van de heup. Het is 7 cM lang met een flink rond heft van 10 cM, dat zonder gevaar voor kramp in de vingers, door de volle hand omsloten wordt. Dat het bij een goed gebruik een gemakkelijk en uitstekend werktuig is, bleek ons ten duide lijkste. Na twee dagen gesneden te hebben, volgde de schaaf. Wanneer de zaag het hout ver deelt, het mes afwisseling in de rechte kanten brengt, en de schaaf alles glad maakt, dan is men zoover, dat alle vervaardigde voorwerpen er heel netjes hunnen uitzien. Een bespreking van bet werktuig en zijn be handeling ging vooraf. De verschillende onder- deelen, als zool, hiel, beitel en keerbeitel, wig sponning en handbeschutting werden afzonderlijk behandeld. Daarna volgde aanwijzing van de stelling, houding van het lichaam, die bij 't schaven dient aangenomen te worden. Volgens den heer Mikkelsen de tweede stelling, want zij verschilt met die, bij 't zagen aangenomen. Men brengt van uit den gewonen stand den linkervoet vooruit bij het rechts, den rechtervoet vooruit bij het links schaven, evenals bij een uitvalstand naar links of rechts. Het bovenlijf flink rechtop en bewegen met holle lendenen. De rechter hand tegen den handbeschulter of den hiel, de linker tegen den hoorn, die zich voor op de zool bevindt. Is men aan 't schaven, dat bij de eerste oefeningen gelijk en op commando geschiedt, dan ziet de leider aan de iengte en breedte der krullen en hoort aan het schuiven der schaaf over het hout of het goed gaat. Dat bij zulk werk oplettendheid wordt verkregen en de geest en het lichaam zich moeten inspannen, is wel te be grijpen. De bel \an drie uur was ons tenminste welkom. Wij gingen eten, om daarna een gezellig toertje te maken. Allereerst bezochten wij Frederiksberg. Een prachtige biaede straat, aan beide zijden beplant met boomen, voerde ons er heen. Frederiksberg is vroeger de residentie geweest van koning Frederik VI. Thans is het ingericht tot militaire school. De gioote en schoone lusttuin gaf ons groote vijvers en prachtige boomgroepen te zien. Er zijn hoogten, waarvan men een aardig gezicht heeft over de geheele stad. Aan den ingang prijkt het standbeeld van Frederik VI. Een bezoek aan een der uitspanningsplaatsen gaf ons een beeld van de wijze, waarop de bewoners van Kioben- havn zich na hun dagwerk vermaken. Schiettenten, draaimolens, bazaais, koitom een kermis bij ons in 't klein. Later zagen we het zelfde, maar op grooter schaal, in Tivoli. Reeds in Holland hoorde ik over Tivoli spreken, doch het overtrof mijne verwachting verre. Wij waren er op een Woensdagavond, 't Scheen een bijzon dere feestelijke gelegenheid te zijn. De geheele tuin was verlicht a giorno en na afloop zou er vuurweik ontstoken worden. Een groote concert zaal, geheel van glas, bevatte honderden muziek liefhebbers. Op een andere plaats stond een muziektempel in de open lucht, waar ook een groot getal tot hoorders stond. Verderop een montagne russe een circus, een ja nog veel meer. In 't bijzonder trok onze aandacht het labyrint, een doolhof van met groen over welfde gangen, het feeenpaleis, dat, prachtig verlicht, een verrassend effect maakte en met recht dien naam verdiendeeen Italiaansch straatgezicht met gondelvaart. Men gunde zich bijna geen tijd om te zitten. Het vuurwerk bestond wel niet uit groote stukken, die veel gevaar loopen van te mislukken, doch het slaagde uitstekend. Het prachtige weder was daarvan zeker wel een der grootste oorza ken. Veimoeid en afgemat gingen we laat huis waarts, met het vaste voornemen daar nog eens heen te gaaan. Het uitgaan was ons evenwel zoo goed bevallen, dat we voor den volgenden avond weer afspraken maakten om eenige voor name gebouwen te zien. Het allereerst was de Lieve-Vrouwenkerk aan de beurt. Een piachtige groote en ruime kerk met een schat aan beeld houwwerken van den grooten Thorwaldsen, Aan beide zijden zijn zes apostelen geplaatst, levens groot uit marmer gehouwen. Een engel, een groote zeeschelp dragende, van 't zelfde maimer, stelt het doopvont voor. Een Christusbeeld, m een, met donker fluweel bekleede nis, prijkte aan het eind der kerk, lecht voor den ingang. Alle ove rige beelden en beeldjes, ook meest van Thor waldsen, maakten met de reeds genoemde deze kerk tot een waar kunstmuseum. De eenige aca demie in Denemarken lag in onzen weg en daar wij door een btudent geleid weiden, kon het wel niet anders of ook daar moesten wij een kijkje nemen. Een groote bibliotheek, eenige zalen voor natuurkunde en natuuriijke historie konden ons echter met lang boeien. De plantentuin, met zijn sierlijke en groote planten en mooie bloemen, trok meer onze aandacht. Toen ook dat bezoek was afgeloopen, wandelden wij de stad door en werden ons verschillende groote gebouwen aange wezen, waarvan enkele een-, sommige tweemaal afgebrand waren, 't Is opmerkelijk zooveel groote branden als hier gewoed hebben, vooral in het jaar 1807 tijdens de belegering. Het groote paleis Christiaansborg, dat in 1884 is afgebrand, staat nog te wachten op herbouwing. A. v. WAART. Kiöbenhavn, 28 Juli 1893. Bij den zeilwedstrijd te Cowes om den beker der koningin behaalde de o Valkyrie", van lord Dunraven, de overwinning. De «Meteoi" van kei zer Wilhelm kwam 17 seconden later aan, de «Britannia", van den prins van Wales ver achter zich latende. Een Amerikaansch «gedachtenlezer", Seymour genaamd, heeft een zonderling pias. gevormd, dat alle tot dusver genomen proeven \an as ters zal overtreffen. Hij beweert, dat hij n een graf, zes voet onder den grond, za! kun nen leven, lang genoeg om gerst, die bij zijn begrafenis wordt gezaaid, te zien oogsten. Ilij wil zich omstreek half Augustus te Chicago laten begraven in eene groote doodkist, en tegen 24 September denkt hij levend uit zijn giaf te kunnen komen. Men schijnt zijn plan niet als een goochel toer te beschousven, maar het ernstig op te nemen. Het gemeentebestuur van Chicago gaf vergunning tot het nemen van de proef, onder voorwaarde dat het giaf voortdurend door sol daten bewaakt zal worden en dat Seymour door een seintoestel in gemeenschap zal staan met die bewakers, om in staat te zijn, zich te laten opgraven, als het hem te benauwd wordt in zijn graf. 's-GKATESMCE, 3 Augustus. Tweede Kamer. liet kiesrecht-debat werd voortgezet. De lieer Beelaerts van Blokland bestreed dit algemeen stemrecht, beriep zich op Thorbecke en Gioen, achtte liet strijdig met de eonstitutioneele monarchie bij een voudige wet het algemeen stemrecht op te nemen; bij veiklaarde zich bereid tot overleg door den leeftijd te verhoogen en de wei- standseischen aan het bezit vast te knoopen. De heer Heemskerk bestreed den heer Beelaerts en was bereid tot de finale kies- rechtuitbreidtag mede te werken en wenschte de schrijfproef te zien gewijzigd. De heer Veegens was warm voorstander der ontwer pen en het geheel vervallen van den belas- tingcensus. De gelegenheid tot verzending der correspon dentie naar Nooid-Amerika bestaat dooi middel van het stoomschip Dubbeldam. De laatste bus lichting aan het postkantoor te Rotterdam is bepaald op 5 dezer, des morgens ten 4 uie spooi- tijd. De wijze van verzending behoort duidelijk op het adres vermeld te worden. Telegrammen voor do republiek Argentinië via Galveston worden weder zonder voorbehoud toegelaten. De algemeene vergadering van het Neder- landseh landbouw-eomité is Maandag geopend onder voorzitterschap van mr. Sickesz. De regeering heeft het landbouw-comité de samenstelling van het algemeen landbouw- verslag opgedragen. Hoofdzakelijk werd besproken de toestand van den landbouw hier te lande tengevolge der droogte, en hoe te voorzien in het vee voedergebrek. Verscheidene leden deden, ieder voor hun gewest, mededeeling omtrent den hooioogst. De voorzitter res.tmeerde hieruit, dat de toestand niet zoo ongunstig is als in andere landen dat de nazomer nog veel kan terecht brengen, maar dat iets gedaan moet worden in die streken, waar het veevoedergebrek het grootst is. De vraag wat daartegen te doen, zal in de afdeelingen besproken worden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 3