m Dl MSPHUL
A°. 1893,
Zondag 15 en Maandag 18 October.
N°. 8381,
Tweede Blad
F e u i 11 e t o n.
evenenyeertigste Jaargang.
Buiteiilandsche Bericht en.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
UITGEVER: 17 ODÉ.
COIIIa
Abonnementsprijs, par kwartaal
Franco per post, door hel geheels Rijk
Afzonderlijke nommers
1.85.
2.50.
0.10.
B KE A «J BOTBRSTRAAT,! 2 ff.
Advertentieprijs van 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer. - 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
F R A N K B IJ K.
Uit Toulon ging gisteren een klein eskader
met den secretaris der Russische ambassade,
Von Giers, den commandant Maréchal en
den luitenant ter zee Vorelland het Russisch
eskader te gemoet. Von Giers, Maréchal en
VoreLand begaven zich aan boord van het
admiraalschip en Maréchal heette het eskader
daar welkom, in naam van den minister van
oorlog, die naar Toulon is gekomen om het
eskader namens de regeering te begroeten.
De welkomstgroet, dien Maréchal uitte, was,
zeide hij, die van geheel Frankrijk. Maréchal
en Vorelland zijn gedurende het geheele
verblijf van het Russische eskader ter be
schikking van admiraal Avellane gesteld.
De beide eskaders kwamen ten 11.45 ure
onder de toejuichingen eener aanzienlijke
menigte en onder salvo's van 't geschut var
de Russische en Frausche schepen zoowel
als van de forten de haven binnenvaren.
De muziek speelde het Russische volks
lied. Honderden barken en jachten omringden
de twee vloten. Aan de Russische schepen,
die booten uitgezet hebben, is de vrije vaart
op de reede toegestaan.
De minister van marine, admiraal Avelane
ontvangende, heette hem welkom in naam
der Fransche regeering en van den president;
de herinnering aan de bezoeken te Kroon
stad en Toulon zal voortaan twee datum:,
geven, die getuigen van de hartelijke over
eenstemming tusschen Frankrijk en Rusland.
Avelane antwoordde»Ik vind geen uit
drukking voor ,de erkentelijkheid die ik ge
voel. Het is niet enkel het eskader, maar
gansch Rusland, dat getroffen zal zijn door
en dankbaar voor uwe ontvangst".
De maire van Toulon richtte bij het ont
vangen van den admiraal, eene warme rede
voering tot dezen uit naam der stad en van
gansch Frankrijk.
In den stoet, die de straten van Toulon
doortrok, ging admiraal Avelane blootshoofds
ter linkerzijde van admiraal Roquemaure. De
ovaties waren onbeschrijfelijk. Overal weer
klonken uit de dichtopgepakte menigte dui
zenden malen de kretenleve Rusland 1 leve
Frankrijk
De minister van marine en drie gedele
geerden der regeering zijn met militaire eer
door admiraal Avelane ontvangen. De Russi
sche admiiaal wisselde bezoeken roet de com
mandanten van de actieve en de reserve
eskaders.
Aan den maaltijd, den gasten aangeboden,
bracht de minister van marine, admiraal Rieu
nier, eeneu dronk uit op den czaar, wiens
naam beteekent lovauteit en macht en die als
het symbool geldt van den vrede. In een twee
den toost wijdde de minister eenen dronk aan
de Russische marine en het Russische leger,
wier glorierijke daden op elke bladzijde van
Ruslands geschiedenis vermeld staan, en hij
besloot met te drinken op de wapenbroeder
schap, welke beide naties verbindt en voort
durend mocht blijven verbinden.
In antwoord op den eersten toost van
admiraal Rieunier bracht admiraal Avelane
een dronk uit op Carnot. In zijn antwoord op
den tweeden toost zeide hijiToen ik heden
ochtend op de reede van Toulon aankwam
en de gebouwen en de schepen zag, begreep
ik hoe groot Frankrijks maritieme macht is.
Ik twijfel niet of zijn leger is even machtig.
Toen heb ik mij trotsch gevoeld, door den
czaar te zijn gekozen om het bezoek aan
Kroonstad te beantwoorden. Ik acht mij ge
lukkig mij een vriend van Frankrijk te mo
gen heeten. Ik drink op de Fransche marine,
op het Fransche leger, op geheel Frankrijk!"
Luide bravo's weerklonken na deze woorden.
Staande had men de toosten van Rieunier
en Avelane aangehoord, na afloop waarvan
de muziek da volksliederen der twee natiën
aanhief.
De muntconferentie te Parijs besloot reeds
van den beginne af, dat het bedrag van pas
munt, eiken staat toegewezen bij het verdrag
van 1885, niet kan worden vermeerderd.
Donderdag is te Pa *ijs eene openbare ver
gadering gehouden door de socialistische afge
vaardigden, die uit de streek der werksta
kingen in het Noorden zijn teruggekeerd.
Heftige aanvallen werden tegen de regeering
en de politie gericht. Besloten werd de werk
staking aan te moedigen en op amnestie aan
te dringen. Door eenige sprekers werden de
Russisch-F ransche feestelijkheden afgekeurd.
DÜ1TSCÏILASJ).
Naar verzekerd wordt, is de Pruisische
regeering voornemens, eene belangrijke uit
breiding van het kiesrecht voor den Landdag
voor te stellen.
De Duitsche agrarische bond heeft aan alle
candidaten voor den Pruisischen Landdag de
volgende vragen gesteldsZijt gij voorstander
van een handelsverdrag met Rusland? van
eene wettelijke regeling van den zilverkoers?
van eene verdeeling der werklieden in groepen
naar hun bedrijf?" Men vreest dat door deze,
den rijkskanselier vijandige tactiek een groot
aantal conservatieve candidaten, die staats
ambten vervullen, genoodzaakt zullen worden
ontslag te nemen of hunne candidatuur in te
trekken.
De Berlijnsche correspondent der AT. B. Of.
schrijft van gisterenDe officieele reisbe
schrijving, getiteld: »De Oostersche reis van
den Russisehen grootvorst-troonopvolger", in
het Duitsch bij Brockhaus uitgegeven, ver
schijnt dezer dagen te Parijs in het Fransch
met eene voorrede van Paul Leroi Beaulieu.
In het officieele blad der Russische regeering
■wordt die voorrede bijna geheel in vertaling
overgenomen en op de beteekems juist op dit
oogenbülc in het bijzonder gewezen. Het blad
schrjjft
»De grootvorst-troonopvolger bezocht de
hoven ie Berlijn, te Weenen en te Londen,
wat bij de tegenwoordige politieke stemming
dezer hoven, welke beheerscht woidt door
het drievoudig verbond voor hem eene tame
lijk zware taak was. Desniettemin vervuide
de troonopvolger die met grooten tact, en na
zijn bezoek aan keizer Frans Jozef volgde
zelfs eene toenadering tusschen het "YVeener
en St.-Petersburgsche hof. Eene bevestiging
dezer toenadering zou zeer gewichtig zijn voor
Rusland, voor de Oostersche Christenen en
voor de slaven. "Voor Europa, maar in het
bijzonder voor Frankrijk zouden hechte vriend
schapsbanden tusschen de HabshurgsLne dy
nastie en de keizerlijk Russische familie in
hoogste mate wenscheljk en heuglijk wezen.
Hoe dit ook zij en wat in deze lichting de
toekomst ook moge brengen, de troonopvol
ger was de uitvoerder der politieke bedoe
lingen zijner vaders en droeg daardoor tot
de handhaving des vredes bij, welks hoogste
behoeder en beschermer de czaar is. Slechts
in een land van Europa was de troonopvolger
niet, en dit land was Frankryk. Na Kroon
stad en Toulon zouden de Franschen even
wel geen reden meer kunnen hebben daar
over geraakt te zijn. De ontvangst van den
grootvorst in Frankrijk zou al te stormachtig
geweest zijn, en deze geestdrift zou wat al
9.
5?Je moet met meer uitdrukking zingen
Annette, met meer hartstocht," riep hij uit.
«Voel je dan niets, geheel niets hier V'
Hij legde zijn hand dan op haar hartje,
waardoor zij verlegen werd en met hoogroode
kleur en lachend het hoofdje afwendde.
Gaston Delileo had van het begin af aan
besloten Geea en Annette beiden als zijne kin
deren te beschouwendaardoor waren alle
bezwaren opgeheven en behoefde hij zich over
niets meer te bekommeren. Hij scheen het dan
ook niet te willen opmerken, hoe Annette haren
«broeder" met allerlei kleine attenties over
laadde, hoe zij voortdurend voor hem zorgde
en zijne wenschen wist te voorkomen Hij
wilde evenmin de uitdrukking zien, waarmede
Annette met hare groote, donkere oogen Gesa
soms zwijgend zat aan te staren.
Wat bij wel opmerkte, was dat de houding
van Gesa tegenover Annette ten minste in het
begin broederlijk, maar zeer kalm was. In het
einde van Juli echter werden zijne bezoeken
in de rue RaYestein schaatscher. Hij had
namelijk kennis gemaakt met eene Parijsche
actrice, die in het theater van de Galerie
St. Hubert" gastvoorstellingen gaf en zich in
Brussel verveelde.
Annette verging van jaloeziemaar Gesa
begreep volstrekt niet wat haar deerde en
waarom zij in den laatsten tijd zoo veranderd
was.
«Wat scheelt er aan, lieveling t" vroeg hij be
zorgd, terwijl hij met zijn warme liefkozende hand
hare magere wangen streelde; «waarom ben je
zoo treurig Ik geloof dat die verpeste
stadslucht nadeelig voor je is Stuur haar
toch een poosje naar het strand, vader."
De oude man haalde de schouders op en
zuchtte
iHad ik er het geld maar toe, maar helaas,
dat ontbreekt me ff
«Geldgeld riep Gesa uit. «Wat be
teekent dat nu Laat mij het u mogen voor
schieten, ik heb zoo lang geheel door u geleefd
Gesa vergat op dat oogenbiik hoe ontzettend
veel hem zijne kleine attenties voor made
moiselle Irma hadden gekost. Toen hij naar
zijne kamer ging om een paar bankbiljetten te
halen, vond hij in zijne poitefeuille nog slechts
een biljet van twintig francs. Eerst streek hij
radeloos met de hand door het haarmaar
onmiddellijk daarop schaterde hij het uit van
lachen en snelde met zijne ledige portefeuille
naar Delileo.
«Lach me nu maar gerust uit om mijn
mallen bluf!" riep bij uit; «want zie eens, dat
is mijn heele schat. Maar wacht maar
wacht maar ik heb mijn hoofd en handen
vol goudAls de ware lust tot werken maar
bij me komen wou een beetje van dat
heilige vuurHeweet u ook waar ik het
libretto van mijn opera heb gelegd
In het einde van Augustus verliet made
moiselle Irma voorgoed Brussel. Gesa was er
wanhopend ondermaar juist die stemming
bleek voor zijn werk heel gunstig te zijn.
Eens op een morgen werd hij wakker
bezield met het heilige vuurHij nam
zijn muziekpapier voor zich, streek het glad,
versneed zijn pen, leunde met zijn ellebogen
op het eenige, waggelende tafeltje van zijn
dakkamer, schreef een regel, schrapte hem weer
door rekte zich uit, streek met zijn hand
over zijn voorhoofd een gevoel van onrust
en gejaagdheid maakte zich van hem meester.
Hij besloot eerst een beetje te gaan wandelen.
Hij slenterde naar het park, bleef af en toe als
luisterend staan, liep in zijn verstrooidheid de
voorbijgangers tegen het lijf en zette zich ten
slotte peinzend op een bank neder. Een wind
vlaag suisde door de boomen, eerst zacht, toen
luider en luider als een klagend gehuil. Gesa voelde
als het ware een schok door zijn leden gaan,
met beide handen greep hij mur zijn slapeneen
stroom van muziek bruiste door zyn ziet.
