A0. 1895
Zaterdag 3 Augustus.
N°. 8845
Feuilleton.
Op een dwaalweg.
egenen veertigste Jaargang*.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
UITGEVER: J. ODÉ.
BUREAU: BOTQRITBAAT 7 O.
Buitenl au dsclie Berichten.
G D U R A N T.
Abonnementsprijs, per kwartaal
franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nommers
f 1.85.
- 2.50.
- 0.10.
Advertentieprijs van 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courantƒ1.10.
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
^.nmwiirt'* u T' ~r' 1
F R A S K R IJ K.
In den 'Woensdag te Havre, onder voorzit
terschap van president Faure, gehouden mi
nisterraad is gesproken over den toestand in
Madagaskar; de minister van oorlog deelde
het reeds bekende telegram van generaal
Duchesne mede. Ook zijn de noodige maatre
gelen vastgesteld tot wijziging der douanen-
tarieven, hetgeen noodig zal zijn zoodra de
handelsovereenkomst met Zwitserland in wer
king kan treden, hetgeen waarschijnlijk 20
Augustus zal kunnen geschieden
De ministerraad heeft ook eenige benoe
mingen gedaan; o. a. is de adjunct-commis
saris van koloniën Laduvellec benoemd tot
directeur van binnenlandsch bestuur aan
<len Kongo.
Dinsdagavond zijn uit Montpellier, met
bestemming naar Madagaskar, 400 man
linie-troepen vertrokken, onder bevel van vijf
officieren.
Woensdag zijn 900 man versterkingstroe
pen uit Marseille naar Madagaskar vertrok
ken. Ook levensmiddelen en oorlogsbenoo-
digdheden zijn medegegaan.
Na de verkiezing te Cannes van den repu
blikein Hibert, die met 746 stemmen meer
derheid tegen den radicalen candidaat in
den departementalen raad gekozen werd,
hebben de radicale maire en het meeren-
deel der leden van den partementalen
raad hun ontslag ingediend.
Zoo iets is ook te Limoges gebeurd, op
grond van de verkiezing van den socialisti-
schen candidaat.
Uit Parijs wordt bericht dat Felix Martin,
bestuurder, en André en Robin, directeuren
der zuidelijke spoorwegmaatschappij, zijn ge
vangengenomen, onder beschuldiging van
bedrog.
De sensatie-berichteu van de Figaro en de
Parijsche Herald over den aard van het
Fransch-Russisch verbond hebben volgens een
Reuter-telegram uit Petersburg in hofkringen
-eenige ontstemming veroorzaakt en worden
door de ministeries van oorlog en van buiten-
landsche zaken tegengesproken.
De Daily Chronicle merkt hierbij het vol
gende op:
In hei, tractaat zou bepaald zijn dat, wan
neer een der beide mogendheden werd aan
gevallen, de andere onmiddellijk hare troepen
zou mobüsseeren om haar te hulp te komen,
onverschillig wat de aanleiding tot de oorlogs
verklaring mocht zijn.
Maar de Fransche regeering zal, zelfs in
haar tegenwoordig stadium van geestdrift voor
Rusland, hare millioenen soldaten toch niet
in zulk een positie plaatsen en zeker zou
Rusland dat niet doen ter wille van een poli
tiek, zoo ongedurig ais de Fransche. Indien
werkelijk zulk een overeenkomst was aange
gaan en officieel werd bekendgemaakt, zou
het voor Engeland een reclitstreeksche uit-
noodiging zijn, zuh bij het Drievoudig Ver
bond aan te sluiten. Daaraan is waarschijn
lijk de verontwaardiging van de Russische
diplomaten toe te schrjjven.
DTJITSCHLAND.
Het Berliner Tagehlatt verneemt uit ver
trouwbare bron dat alle sensatieberichten
over het bezoek van Goiucbovvski bij Ilohen-
lohe verzonnen zijn. De waarheid is eenvoudig
deze. Goluchowski deelde aan Hohenlohe mee
dat hij hem wou bezoeken. Toen hij van de
ambtenaren van het Duitsche ministerie van
buitenlandsche zaken vernam dat Hohenlohe
verblijf hield op een eeriigszins afgelegen
jachtslot, verzocht hij den rijkskanselier niet
lastig te vallen, vooral omdat hij zelf wegens
dringende zaken liever het bezoek laierzou
maken. Dezer dagen zal dit geschieden.
De antisemiet prof. Forster uit Berlijn, lid
van den Rijksdag, poogde Woensdagavond te
Heilbrotin eene openbare voordracht te
houden. De vergadering was zeer onrustig en
verlangde eerst de verkiezing van een bureau,
wat de redenaar niet wenschte. Nadat Fórster
de zaal had verlaten, is door de vergadering
een resolutie tegen het antisemitisme aange
nomen.
De voorzitter der keizerlijke commissie
voor het Keizer-Wilhelm-kanaal verzekert
in de Kreuz. Zeitg. dat de diepte van 9
meters, welke thans nog niet aanwezig is
op enkele punten van dat kanaal, vóór het
laatst van Augustus door nabaggeren zal
zijn bereikt, zoodat dan ook de groote
pantserdekschepen le klasse het kanaal onge
hinderd zuilen kunnen passeeren.
De directeur van de Pruisische staats
archieven, professor Heinrich von Sybel, is
gisteren te Marburg overleden.
B E L G I
De Kamer heeft gisteren met zitten en
opstaan besloten deaigemeene beraadslagingen
over het school wetsontwerp te sluiten.
De begrooting van het departement van
nijverheid eu arbeid voor 1895 is fr. 453,152
hooger dan het vorig jaar in gewone en £r.
405,000 in buitengewone uitgaven, verge
leken met de sommen die vroeger op de
begrooting van landbouw voor deze takken
waren uitgetrokken. De vermeerdering is
grootendeels een gevolg van de instelling van
het nieuwe departement.
ES GELAND.
De uitslag van alle verkiezingen voor het
Lagerhuis is thans bekend. Gekozen zijn338
conservatieven, 73 liberale unionisten, 174
libeialen en radicalen, 71 anti-Paruellisten,
12 Parnellisten en 2 werklieden-afgevaardig
den. De regeeringsmeerderheid bedraagt aizoo
152 stemmen.
Volgens de Fall Mall Gazette zal de regee
ring de hei kiezing van den tegen woordigen
liberalen voorzitter van het Lagerhuis Guliy
niet bestrijden.
Zooais reeds gemeld is, wordt binnenkort
een gUDStig antwoord verwacht van de Turk-
sche regeering in zake de hervormingen in
Armeniëer moet kort geleden weer eens
pressie zijn geoefend te Konstantinopel.
Lord Salisbury heeft aan het Armenische hulp
comité geschreven dat hij bereid was we
derom geld te doen zendeu ten behoeve van
hen die in het Sassoen-district de wijk heb
ben genomen, en het comité heeft daarop
besloten een tweede som van duizend pond
sterling te verstrekken aan de bewoners van
Van, Bitlis en Moesj,
De groote openbare vergadering, waarin
Gladstone over de Armenische kwestie net
woord zal voeren, wordt in de Town-hall
gehouden,
E U S IA O.
Te Petersburg is twijfel gerezen aan de
echtheid der Abessinische deputatie. De Grash-
danin beweert dat de geheeie deputatie een
mystificatie is, een uitvinding van den reizi
ger Leontjef, die naam wil maken. Tot dat
doel heeft hij zich eerst een zending naar
Abessinië laten opdragen en is nu terugge
komen met een paar Abessiniërs, die hij voor
een prins en een bisschop laat doorgaan.
Maar, zegt het blad, er zijn in Abessinië in
't geheel geen bisschoppen. Verder is ook de
zoogenaamde Abessinische orde, het Salomons
zegel met de smaragden, een groote fopperij
ridderorden kent men in Abessinie riiet, en
de smaiagden blijken van glas te zijn. Leontjef
heeft blijkbaar maar een ridderorde uitge
dacht, na zijn reisgenooten overtuigd te heb
ben, dat men niet in Rusland kon komen
zonder ridderorden uit te deeien. Wel noemt
Leontjef dit alles laster, maar daarmede is
de twijfel niet weggenomen. Blijkt die ge
grond, dan heett men zich zeker noodeloos
ongerust gemaakt over de politieke beteekenis
van deze deputatie.
ITALIË.
Generaal Baratieri heeft met Crispi en
baron Blanc, den minister van buitenlandsche
zaken, twee* conferenties gehouden, waarin
een verdrag met Engeland over de in Afrika
te volgen gedragslijn werd behandeld.
Dit verdrag zou door den Engelschen gezant
te Rome reeds naar Engeland gestuurd zijn.
Engeland en Italië moeten in dit verdrag
de grens hunner invloedspheren bepaald heb
ben. Italië zou Seila als operatie-basis krijgen
en zoo Harras kunnen binnentrekken, terwijl
Engeland zich in Kassala zou vestigen.
De Don Chisciotte, die indertijd den tekst
oevatte van de aanklacht, welke Cavalotti
tegen den heer Crispi heeft ingediend, pubfi-
Roman van Lotiiar Brcnkendorf,
14.
®Gij wenschtet iets van mijne ervaringen te
vernemen, mejuffrouw. Wat ik daarvan belang
wekkends za! mededeelen is spoedig gezegd. Mijn
krachtig gestel heeft te Kniro alle voorspellingen
van mijne geneesheeren te schande gemaakt. Na
menige crisis, die ik volgens hunne meening niet
zou doorstaan, nam mijne kwaal eene gunstige
wending, zoo gunstig zelfs, dat de hoop op eene
volkomen genezing niet buitengesloten was. Ik
zelf kon aan die hoop niet toegeven. Ik had
■slechts éene hoop, éen wensch, zooals ieder
•goedgeaard Duitscher in den vreemde die
koestert, n.I. om begraven te worden onder
•de eiken en beuken van bet geboorteland.
Daar rust men nog liever dan in de schaduw
van de drie duizend jaren oude Cheops-piramide
of den even eerwaardigen sfinx. Ik nam dus
de gelegenheid te baat om trots alle waar
schuwingen de afgebroken reis naar hier voort
te zetten en kwam nog redelijk wel in Italia
aan. Men had mij aangeraden den zomer te
Sorrento of op Capri door te brengen, en die
raad was zeker goed. Doch hot heimwee naar
mijne eigen Duitsche bergen en heerlijke
stroomen deed mij geen acht slaan op den
indrukwekkenden Vesuvius of de heerlijkheden van
de goif van Napels. Ofschoon ik gevoelde dat
liet vetraderiijk gif van den Afrikaan alweder
zijne vernielende werking begon, zette ik toch
na een kort oponthoud de veis naar het Noorden
voort, maar zonk in de eerste stad op Duitschen
bodem weder op het ziekbed. Ik wi! u niet naar
mijne lijdenssponde voeren, mejuffrouw. Gij hebt
mij slechts aan te zien, om er alies van te weten.
Genoeg, de artsenijkunst heeft het middel weten
vinden om mij weer zoo goed op te knappen,
dat ik, zij het ook als een halfverlamde stumper,
verder kon reizen. Sinds eenige dagen ben ik
weer hier, maar wel honderdmaal heb ik mij
zeiven aireeds afgevraagd, waartoe de vermoeie
nissen van zulk eene reis te trotseeren. De
bergen, de bosschen, de stroomen zijn er nog,
maar zij zijn er niet meer voor mij. Uit de verte
kan ik ze bezien. Smartelijker nog dan ginds aan
den Nijl gevoel ik hier het gemis van gezondheid
en krachten. En de menschen, die ik voor mijn
verscheiden nog zou gaarne eens de hand had
gediukt
Een hoestbui belette hem een oogenbük voort
te gaan i>Re oude vrienden mijner jeugd,
zij staan nog verder van mij af dan de bosschen
en bergen. Toen ik mij daar in Afrika roerende
scènes van liet weet zien voorstelde, vergat ik
dat een ongelukkige als ik, wiens aanblik alleen
genoeg is om iemand het genot van het wederzien
te vergallen, een geheel anderen indruk op de
menschen maakt dan een levenslustig, jong offi
cier, die in elk gezelschap welkom is. De bnkele
bekenden, die ik hier gesproken heb, toonden
hunne deelneming en waren vriendelijk genoeg,
maar die deelneming en die vriendschap was van
geheel bijzonderen aard, juist sterk genoeg om
de kennismaking maar niet voort te zetten. Ja,
ik zie nu in, dat ik beter gedaan had met ze
maar niet weer aan te knoopen en in Afrika's
zandwoestijnen een graf te zoeken. Dit is mijne
laatste en niet de minst bittere ervaring, en nu
iieb ik mijne rekening met de wereld afgesloten.
Er rest mij nog alleen er eene dikke zwarte
streep onder te zetten. Aan u, mejuffrouw llertha,
aan u die misschien de meeste reden van allen
hadt om mij verachtelijk den rug toe te keeren
en die mij nochtans grootmoedig eo met een
woord van vergiffenis voor bedreven kwaad op
de lippen tegentieedt, aan u dank ik het, dat
dat donker einde minder zwart, minder trooste
loos zai zijn. Daarvoor nogmaals mijn innigen
dank 1"
Een paar malen bad hij a! sprekende een meer
opgewekten, humoristischen toon trachten aan te
slaan, doch het onderwerp leende er zich zoo
slecht toe, dat hij zich eindelijk geheel door
zijne weemoedige herinneringen liet beheerseben.
Hij had den blik van Hertha afgewend en zag
niet, dat er twee groote tranen over hare
wangen rolden. Doch de meewarige toon harer
