De d u r gem e esteii van Schiedam
brengt bij liezen ter kennis van ,1e ingezetenen:
dat bet koliier der grondbelasting op de gebauwde
en oiigcbmivvile eigendommen dezer gemeente, over
het dienst jam 1800. door den heer directeur der direc
te belastingen te Rotterdam op den Slisten Januari
1800 executoir veiklaaid, op lieden aan den ont
vanger de, directe belastingen, ter invordering is
A0. 1896
bondag 26 en Maandag 27 Januari.
m 8968,
Eerste Blad
KENNISGEVING.
i
1ST egenen veertigste
Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsda§,
UITGEVER: J. ODÊ.
BDKBAVi BOTKIt'JTB.t Aï 5?«.
Biinicnlniidsclie Berichten.
Abonnementsprijs, per kwartaalƒ1.85.
franco per post, door het geheele Rijk- 2.50.
Afzonderlijke nominers- 0.10.
Advertentieprijs: van 1—10 gewone regels met
inbegrip van cene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer0.10.
Driemaal geplaatst woidt tegen tweemaal berekend.
overgemaakt.
Vooits wordt bij dezen herinnerd, dat een ieder ver
plicht is, njtien aanslag op den bij de wet bepaalden'
voet te uddoen: alsmede dat lieden de termijn vuil
drie maanden ingaat, binnen welkende reclames tegen
dezmi aanslag b-liooreu te worden ingediend.
Ert is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 25ston Januari 1890.
Da burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Schiedam, 25 Januari 1806.
Het pas begonnen jaar belooft een jaar
van verrassingen te worden. Wie boorde
spieken tan een offensief' en defensief, dat
is een aan vallend en verdedigend, verbond
tussc'oen twee natiën, hij zou haastig de na
men hebben genoemd van Rusland en Frank
rijk, van welke twee tegenstrijdige bestand-
deden bekend isdat ze op goeden voet
staan; de aard der betrekkingen bleef tot
nog toe in bet duister. Maar neen, niet Rus
land en Frankrijk, wel Rusland en Turkije
hebben de nauwste verbintenis aangegaan,
die er tusscho» volken kan tot stand gebracht
worden: een aanvallend en verdedigend ver
bond
Czaar N'ikolaas I noemde vóór ruim veertig
jaren bet Turksche rijk dood el ijk ziek; nu
er in bet noorden en in het zuiden groote
stukken zijn afgescheurd, vindt Nikolaas II de
zieke zoo gezónd, dat bij zich nipt l,nar enga
ged t. Men inoet djis maar nimmer wanho
pen. De Russische dynastie heeft opnieuw
getoond, dat zij bijdehand is. Wat toch is de
zaak? In 4833, een enkel jaar dus, nadat
Rusland Tuikije duchtig klop had gegeven,
werd er tusschen beide staten eveneens een
verbond gesloten. De Russische regeering bad
toen juist goedgevonden, Turkije tegen den
lastigen vazalstaat Egypte bij te staan, en dus
waren de Turken toeschietelijk. Hij dut trac-
taat verkreeg Rusland bet recht oorlogssche
pen door de Dardanellen, dus in de Zwarte
Zee te zenden, terwijl voor andere mogend
heden denzelfde toegang steeds kou gesloten
worden.
liet was dus een bittere pil voor Rusland,
toen het na den ongelukkigen Krimoorlog,
zich een tractaat moest laten welgevallen,
waarbij do onzijdigheid der Zwarte Zee werd
geproclameerd, zoodat de doortocht voor de
schepen van alle natiën door de Dardanellen
naar de Zwarte Zee verboden werd.
Rusland wns toen wel genoodzaakt, zich
in het onvermijdelijke te schikken, maar
Russische diplomaten bezitten de deugd van
kattenze bezitten een verbazend geduld,
maar zijn uiterst behendig om op het gunstige
oogenblik een goeden slag te slaan. Die gun
stige gelegenheid vond men in 4870, juist toen
de strijd lusschen Duitschland en Frankrijk op
het hevigst was. De Russische regeering ver
klaarde toen eenvoudig, dat ze den toestand in
de Zwarte Zee niet langer als wettig kon er
kennen. Ze voegde bet wooid bij de daad.
Sedert 4854 of '55 lagen eenige oorlogsschepen
gezonken in de haven van Sebastopolze wer
den gelicht. Sebastopol werd opnieuw in staat
van verdediging gebracht, e>n vloot werd iri
de Zwarte Zee in liet leven geroepen de ver
nedering van 4856 was uitgewisclit. Engeland
en Oostenrijk Protesteerden heftig tegen een zoo
grove schending van tractaten, maar Rusland
bad in die dagen Bismarck te vrn-iiddeze
verdedigde de handelwijze der Russen en toen
in 1871 te Londen een congres werd gehouden,
werd daar in bet gebeurde berust. En als nu
het bericht woar is van het sluiten van het
bovengenoemde tractaat, dun is de verbinding
tusscben de Middullandscbe en de Zwaite Zee.
die sedert 40 jaren verbroken was, volkomen
hersteld. Czaar Nikolaas II mag den bewerker
van dit verbond dan ook wel een hooge ridder
orde vereeren. Zeer toevallig heeft ook de
Fransche gezant een langdurig onderhoud met
den sultan gehad, wel twee uren langwat
is natuurlijker, dan dat aanstonds bet ver
moeden wordt geuit, dat Fi ank rijk insgelijks
tot genoemd verbond is toegel reden. Men
dient nu af te wachten tot er meer bijzonder
heden bekend worden; officieel is de belang
rijke tijding nog nietmaar Rusland ging
reeds te lang om met zijn lievelingsdenk
beeld, vrij van de Middellandsclie in de Zwarte
Zee en omgekeerd te kunnen komen, dan dat
het uit de lucht gegrepen zou zijn. Voor
Engeland zal het een bittere pil zijn om te
slikken; doch dit land beeft alweer een
verovering gemaakt, waarmede bet zich
eenigszins over do vernedering in Europa kan
troosten. Levert Zuid-Afrika moeilijkheden
op, waartegen zelfs Engelsehen niet bestand
zijn, de westkust van dat werelddeel biedt
een jachtveld aan voor Duitschers, voor Fran-
schen en voor Engclscben. Nu hadden
ze het gemunt op koning Prempeh van Asjanti.
Welke beleedigingen deze negerkoning ten
laste van Engeland op zijn geweten had, is
niet recht duidelijk. Maar zeer zeker is, dat
Engeland op bedoeld terrein ivoor en goud
vindt, twee zeer gewaardeer de handelsartike
len, en dat voor Duitschland en Fi ank rijk
een vette brok is verloren gegaan. De prins
van Batten berg, sciioonzoon van koningin
Victoria, die den tocht tegen koning Prempeh
medemaakte, is aan koortsen gestorven. De
Engelsche bladen vermelden dit overlijden op
eenigszins grappige manier. Ze nemen den
wil voor de daad, en verkondigen, dat het
evengoed is, alsof de prins door een kogel
der vijanden het leven had verlorenDe
Batten bergers worden niet oud.
De viering van bet zilveren feest van het
Duitsche keizerrijk heeft volgens latere be
richten geleden onder liet slechte weerdie
ten hove was schitterend, en schijnt alleen
geleden te hebben onder slechte oesters,
waardoor sommige der gasten op het feest
maal onpasselijk werden.
De troonrede van den Duitschen keizer was
een waardig stuk, waarin zorgvuldig alles was
weggelaten, wat Frankrijk zou kunnen kwet
sen. En dit heeft in de thans vijfentwintig
jaar oude republiek een weldadisren indruk
gemaakt. In bet deftige Fransche blad Le
Temps wo'dt met zooveel woorden erkend,
dat de stichting van liet Duitsche rijk een
noodzakelijkheid was, en dat de toestand in
bet oude, verbrokkelde Duilschi.'.nd verande
ren moest. Als nu maar die kwestie van
Eizas-Lotharingen niet bestond. Als Frank
rijk die provinciën maar terugo ttvïng, dan,
ja dan zou Duitschland zelfs een bondgenoot
Van krank tijk kunnen zijn. Wie zou zulke
beschouwingen in een Fransch blad verwach
ten De tijd doet toch wonderen een jaar
of wat geleden werd de overleden koning van
Spanje te Parijs beleedigd. Waarom Ilij had
Berlijn bezocht; bij bad daar de uniform der
Pruisische ulanen gedragen, en nam den
terugweg naar zijn land over Parijs, waar hij
met den scheldnaam van iilann werd be
groet! Thans gaat bet gezond verstand .-pieken.
Als, zoo stelt een Franse!) blad in ern-tvoor,
als Duitschland eens een ruil aanging met
Frankrijk 1 Als Duit-chland bet Rijksland eens
teruggaf en daarvoor van Frankrijk liet pas
veroverde Madagascar ontving?
Men ziet, men rekent op de zucht tot werken
en tot koloniseeren, den Diiit-cbers eigen
Maardaar komt het Duitsche officieels
blad met een schrijven van keizer Wilhelm,
die zijn dank betuigt voor de ontvangen be
tuigingen van trouw, bij gelegenheid van de
feestviering van het Duitsche lijk. Daarin
schrijft de keizer o. a.»Ik ben versterkt in
liet vertrouwen, dat het Duitsche volk het
veikregene van 18 Januari 1871 zicli nooit
en nimmer meer zal laten ontnemen en zijn
kostbaarste goed onder opzien tot God te
allen tijde zal weten te verdedigen." Dit zal
de Fransclien tot de overtuiging moeten bren
gen, dat al hun scboone ontwerpen voorloo-
pig wel hersenschimmen zullen blijven. Staken
ze de hand in eigen boezem, ze zouden even
eens blijven hechten aan bet bezit van een
met zooveel kostbaar bloed gekochte verove
ring, en dat zou elk volk doen. We moeten dus
maar verder op den weldadigen invloed van
den tijd blijven rekenen, die in het eind
wonderen werkt.
schalk Campos is afgetreden, zonder Cuba te
hebben kunnen onderwerpen. Hij, de be
kwaamste onder de Spaanse he veldlieeren,
heeft bet moeten opgevenbij heeft het
goede gewild: den Cubanen recht willen
doen ervaren; hij is daarin niet gesteund.
In elk geval moet bij een man van moed
zijn, die opvolger van Campis beeft willen
worden. En intu-scberi veroorzaken de hoo^e
O
uitgaven voor Cuba zulk een bres in de toch
reeds ver van gevulde schatkist der Spanjaar
den, dat er redenen te over tot bezorgdheid
bestaan voor dit eenmaal zoo machtige rijk.
SCHIEDAM, 25 Januari 18IK5.
TAALFOSBS-TKAKIVAAi.
Ten slotte een woord over Spanje. Maar-
Aan onze Stadgenoot en^,
Niet liet minst in ons vaderland heeft de
roemrijke wijze, waarop onze htamgenooten
in Transvaal voor de tweede maal hitmen
korten tijd hun onafhankelijkIn-id hebben
verdedigdbewondering en vreugde ge
wekt. Met instemming is van alle zijden hier
te lande begioet liet plan der Nederlandsche
Zuid-Afrikaanscbe Vereeniging om door een
daad onze wanne .sympathie voor de Trans-
valeis aan den dag le leggen. Te recht heeft
deze vereeniging, die zich reeds zooveel ver
diensten verwierf door liet Holland-olie ele
ment in Transvaal krachtig te steunen, inge
zien, dat de be-le wij/.e, waarop wij dit
roemruchtig volk onze belangstelling kunnen
toonon, be-toat in het bevorderen van zijn
streven naar liet behoud en de Uitbreiding
r>
der Hollami-elie taal in Zuid-Afrika.
»llebben de Boeren de buks in de vuist
zoo schrijft bovengenoemde vereeniging
dan weten zij zich uitnemend te verdedigen;
wij behoeven ben niet te leeren hoe men den
vijand van zijn erf houdt. Integendeel, wjj
kunnen in dat opzicht veel van hen leeren.
Maar tegenover Engeland's sgeestelijkzwaard"
zijn zij niet zoo goed bestand. En daarom is
liet gevaar groot, dat de nazaten van hen,
die het aan Engeland niet gelukt is als vijand
te onderwei pen, in het vreedzaam verkeer
met hun Engelsche naburen ten slotte ook
de bestaansreden van hun politieke zelfstan
digheid zulb-n verliezen."
»De n \al van Jameson is maar een der
kleinere veldslagen in den ouden oorlog tus-
schen de Boeren en den opdringenden En-
gelschen invloed. Die inval is mislukt, maar
de invloeden, die de Transvaal op den duur
tot een Engelsch land dreigen te makeu,
blijven bestaan."
»Tegen dit steeds dreigend gevaar kan
alleen de trouwe handhaving onzer gemeen
schappelijke moedertaal de Boeren afdoende
beschermen. Blyft het Hollandsch de taal van
Parlement en rechtszaal, van school en kerk,
■wordt het ook meer en meer de taal der
ondernemingen van ny verheid en handel, dan
