Zaterdag 30 Januari 1897. N°. 9232. 50"" jaargang. FEUILLETON. aboïwshbntspeijs, per kwartaal.o.9o Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. EEN OPWEKKING. DE WERELD ONTVLUCHT. BUITENLAND. mnco per poetUITGEVER: H. J. C. ROELANTS. ifeoaderlijke aommers. -0.09 BCSEAIJ: BöïEKsTitAAT Tcïepï.oon Ko. 123. Advebtektiepeds van 15 gewone regels met inbe grip van eene Courantf 0.52 Iedere gewone regel meer - 0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Wij noemden in een vorig artikel het poli tieke leven hier ter stede, aan liberalen kant, niet erg opgewekt. Wij hebben geen enkele reden, die sedert wij dit oordeel uitspraken, daarin wijziging heeft gebracht. Nog zit men kalm neer, alsof wij niet wel haast Februari van het jaar '1897 schreven. ïs er dan inderdaad niets dat hier, wat zich rekent te zijn liberaal, te zijn vrijzinnig, noopt om eens de handen uit de mouw te steken. Is, al vindt men dan ongelukkigerwijze in zichzelven het initiatief niet, de mobiliseering der andere partijen hier ter stede geen aan leiding voor de liberale om ook eens uit den dommel te komen Wij achten het hoog tijd. Als men pas uit den slaap komt, is men meestal niet erg weerbaarwij zouden het onvergeeflijk achten indien de liberale partij hier, al te na aan de stembus van Juni tot ontwaken kwam. Omdat zij dan, gelijk wij zeiden niet al te frisch noch zeer weerbaar zou zijn omdat wij een dergelijken wekker maar matig waardeeren. Wij schrijven nu omtrent 1 Februari. Wat is er gedaan om voor de geestverwanten van vroeger op nieuw «verzamelen" te blazen Wat is er gebeurd om hen, van wie men kan verwachten, dat onder de nieuwe kiezers tot de geestverwanten zullen behooren, tot aaneen sluiting op te wekken, voorlichting te bieden, inlichting te geven. Niets en nog eens niets Wij zeiden vroeger dat wij op dal oogenblik niet wisten, van wie het initiatief moest uitgaan in deze. Na ruggespraak, die wij zoo hier en daar hielden, gelooveti wij dat dit initiatief kan uitgaan van de oude liberale kiesvereeniging «Schiedam." Haar program is, reeds vroeger bleek het, zoodanig dat een vrijzinnig man zich daarmede kan vereenigenhet laat aan hem, die bang is voor dwang eenige vrijheid, het wijst o. i. voldoende af, voor wie in een vooruitstrevende vereeniging geen plaatsis. In de liberale kiesvereeniging «Schiedam" is i uimte voor ieder, die niet tot een kerkelijke partij behoorend, zich in democratische richting beweegt. Deze wetenschap, waarvan niemand meer Roman van Anny Wothe. 25) Be kleine, oude dame klemde oven. «Ja Holm; dat was ouk tieel onverstandig van je Ben je dan niet bang voer mijn invloed op Gundala?" «Baron Rittberg hoog trots het liootd. En met een plotselmgen glans in het oog. sptak hij: «Ik erten maar één godsdienst, tante Lotje; dat is de onderlinge mensehehjke liefde; de liefde, die niet wikt en weegt, maar handelt en vol hardt. En omdat ik weet, dat j» evenzoo denkt, heb ik je Gnndala aanbevolen daarom heb ik Liska in de past ome gebracht, wier bewoners ook liefde tot nchtsnner nemen. Men zal Liska sn de pastorie mets van han- geloof ontnemen, maar inen zal lielde btj haar aankwekken men zal haar leerett, trouw en waar te zijn en haar geluk daarin te vinden, dat zij voor anderen leelt. Bat noem ik godsdienst, in welk kleed hij zich ook steekt. Met een blik van instemming gaf tante Lotje haar neef de hand en vroeg met zekeren nadruk «Stel je zooveel belang in de fannlie Branden- stein Ja*" antwoordde hij kortaf. «En toch tien je soms zoo onvriendelijk tegen Elhn. Wat heeft ze je gedaan 7" «Mij, tante Lotje 7 Niets natnuilijk. Maar ik had je al lang willen vragenben je over haar te vreden?" dan het bestuur dier vereeniging zal en behoort overtuigd te zijn, moet dat bestuur drijven tot een gevoel van groote verantwoordelijkheid. In zijn handen rust op dit oogenbük de zorg voor de politieke ontwikkeling van het liberale deel van Schiedam. In zijn handen ligt thans de leiding der vrijzinnigen in dit district. Op dit oogenblik doet het ons genoegen, dat wij van het bestuur niemand kennen, bijna zelfs niet bij name. Des te gemakkelijker zal het ons dus vallen, dat te zeggen wat wij te zeggen hebben, omdat elk idee van persoonlijkheid vreemd blijft aan onze woorden. Wij weten niet, ot het bestuur beseft de verantwoordelijkheid die op hem en bloc en op ieder zijner leden persoonlijk rust. Wij weten niet of ieder der bestuursleden zich krachtig genoeg rekent om op zich te laden het gewicht, dat zij op zich moeten laden, ge wetenshalve. Wij weten niet of zij ieder vóór zich hebben, het vaste wit, waarop zij aansturen, steeds recht door. Wij nemen het gaarne aan, omdat zij zitten aan de groene tafel bij de gratie van het vertrouwen door hunne medeleden in hen gesteld. Wij gelooven zelfs, dat nu wij dit schrijven, reeds ernstige plannen beraamd zijn in hun midden, welke zij der vereeniging binnen en kele dagen zullen voorleggen, en welke gericht zuilen zijn op het vormen van één groote liberale kiesvereeniging, waarin oude en nieuwe kiezers, die niet met conservatieve neigingen behept zijn, samen zullen zitten, en samen zullen strijden tot het voeren van een politiek, die zich zal richten op verwezenlijking van het vrijzinnig beginsel. Waar wij echter toe aansporen, dat is tot eenige voortvarendheid, waardoor ook naar buiten biijke, wat er in den boezem van het bestuur wordt besloten. Want nog is er zeer veel te doen, De nieuwe kiezers, die hier ter stede vooral zullen voort kunnen komen uit den werk mansstand moeten opgewekt worden, zich de bevoegdheid tot medekiezer te verschaffen. En reeds nadert de tijd voor het opmaken der kiezerslijsten. De nieuwe kiezers, voor zooverre zij veron dersteld mogen worden, van democratischen aanleg te zijn, moeten tot aaneensluiting ge wekt worden, opdat zij weten, dat slechts «Bijzonder, mijn jongen, bijzondei'. Het meisje heeft katakter, dat moet gezegd worden. Toen ze voor vier weken bij ons kwam, kende ze niets van de huishoudingnu houdt ze met scherpen blik een nanwkeurtg toezicht over alles. Bij haar is de wil sterk. Zij ivd leoren zij is te tiotsch om haar betiekking niet volkomen naar den eisch waar te nemen. En hoe waakzaam en zurgzaam is zij niet voor Gundal.i. «Dat is het juist wat mij zoo ergert," riep da baron verdrietig uit. «Gundala inoet zich niet door Ellin laten bedienen, als was zij een vorstin en Ellin de meid. Dat wil ik niet; versta je, tante Lotje." «Maar beste Holt», wees toch met zoo heftig." Ellms dienstvaardigheid heeft niets verriedeietids voor haar; ik vind juist dat ze haar karakter eer aandoet." «Och wat; er is iets gezochts en aanstellerigs in haar heele wijze van doen; ze wil ons hierdoor alle dagen laten zien, dat ze een loon trekkende ondergeschikte is en dat ergert mij zoo, dat ik telkens driftig word, ais ik het zit». Vandaar mijn onvriendelijkheid jegens Ellin en dan, neem mij niet kwalijk, maar verleden Zondag, toen die twee officieren uit Berlijn hier kwamen duieeren wat deed zij toen? Zij nam aan het discours der officieren volstrekt geen deel en onderhield zich den ganschen namiddag met den vicaris Huber en toen ik haar 's avonds vroeg, wat voor belang wekkends hij dan mee te drelen had, znodat ze voor het andere gezelschap geen ooren had, ant woordde zij, dat hij haar een rede over den plicht van den mensch om te arbeiden gehouden had, Is dat nu niet ergeihjk? «Dat vind ik volstrekt niet, beste Holm; je door te zamen werken er eenig resultaat te behalen is; de nieuwe kiezers eu ook velen van de oude moeten weten, dat slechts in ontwikkeling der vrijzinnige beginselen, de toekomst van ons vaderland liggen kan. Voor eene arbeiderskiesvereeniging achten wij in Schiedam geen plaats. Mocht ook al een enkele meenen, dat dit minder juist is, de practijk zou dra de juistheid aantoonen. Slechts door eendrachtig samenwerken van wie vrijzinnig denken, voelen en willen, kan eenig practisch resultaat bereikt worden. De kans op dit laatste is niet gering, mits men zorge klaar te zijn op tijd. Dit artikel werd gisteren avond geschreven, toen den schrijver van de onder „Stadnieaws" vermelde vergadering der Kiesvereeniging „Schiedam" nog niets bekend was. Algemeen overzicht. Schiedam, 29 Januari '97. Van verschillende zijden komen heden be richten die een meer vieedzame oplossing der bestaande moeilijkheden in 't uitzicht stellen dan men naar aanleiding van het verontrus tende oorlogsnieuws der laatste tijden had mogen verwachten. Zoo kunnen wij in aansluiting aan ons be licht omtrent de verwachte openbaarmaking der voorgestelde hervormingen op Cuba ver melden, dat volgens een telegram uit Havana het ontwerp van autonomie voorCubaeen zeer goeden indruk gemaakt heeft en boven verwach ting in zeer liberalen zin schqnt te zijn op gevat. Indien de voorwaarden, dat de hervormingen door de Unie zullen gewaarborgd woiden en maarschalk Campos geueiaal Weijler als gouverneur zal vei vangen, aangenomen worden, kan het sluiten van den vrede verwacht worden. Uit Madrid werd tevens aan liet Journal des Debats gemeld, dat het op de Phiüppijnen thans rustig was en de regeenng niet van plan was er wederom troepen heen te zenden. In dit geval schijnt echter de toestand al te rooskleurig te zijn voorgesteld. Althans er hebben opnieuw botsingen plaats gehad, al is ook de overwinning aan de zijde der Spanjaar den geweest. Volgens een officieel telegram uit Manilla hebben de insurgeiiten een nedeilnag geleden tegen de Spanjaarden, waarbij zij 56 dooden en 72 gevangenen veiloren, terwijl de Span jaarden slechts 5 dooden en 5 gewonden ach- tei lieten. Bovendien verloren de rebellen een aantal kanonnen. In andere gevechten was het totale verlies der opstandelingen 92 dooden en een groot aantal gewonden. waart zeker uit je humeur en hebt haar niet be grepen." «Begrijpen jelui vrouwen moeten ook altijd be grepen worden," bromde Ritibeig geergerd, terwijl Tante Lolje haastig hem verliet en hein nog nat iep «Het wordt me nu te gevaarlijk hij je, lbdm. Je bent uit je humeur en dat is vooral veikeerd als er 's middags gasten moeien komen ik wensch je daarom beteischap toe. Zie daar zijn de kinderen ook al." Daar kwamen ze werkelijk. Rittberg had ze ook al bespeurd, toen ze langzaam, uit de donkere boomgioepen te vooischijn komende, langs den bieeden stiaatweg kwamen aunwan leien. Gundaht en Liska haddon Hemt Rmberg in haar midden. II iar gezichtjes straalden van ver genoegen en haar helder gelach over de komische invallen van Heinz, drong door tot aan de veranda. Ellin kwam aan de zijde van den vicaris be daard achteraan. Zij scheen een zeer ernstig ge sprek te voeren want de jonge geestelijke sjaak zeer nadrukkelijk lot Ellin, terwijl zij als in droo- nien verzonken werktuiglijk met iiei hooid knikte. De baron voelde een zekere drift m zich op komen, toen hij dit zag en met eenigszins toor nige stem riep hij «Zet toch uw hoed op, juiTiouw Ellin, anders bederft u uw taint." Zij deed, als had zij zijn waarschuwing niet gehoord. De hoed slingerde nog als te voren aan haar arm en de zon straalde met gulden gloed op haar donker haar, dat zij als met oen goud glans omgaf. «Uugeslap'in, oompje?" riep Heinz von Rittberg vroohjk uit, terwijl hij zijn witte tanden iiet zien. Er schijnt geen bewijs te bestaan, dat de revolutie op de Philipp'ynsche eilanden door de Japansche regeering ter wille van eigen doel einden zou zijn aangezeten bevorderd. Wel is het met zekerheid bekend, dat de rebellen uit Japan wapenen aangevoerd hebben, doch de Japan sche regeering schijnt in dien wapenhandel vol strekt niet gemoeid te zijn geweest. De zaak is, dat Japan, hetwelk steeds zijn bewapening blijft verbeteren, in aroote hoeveelheid zijn afgedankte geweren aan Chineesche handelaars verkoopt, welke deze op hun beurt aan de Phihppijnsche samenzweerders schijnen te hebben verhandeld. De Japansche regeei ing daarentegen houdt zich stipt aan het met Spanje ge-Joien trae- taat, waarbij de invloeds>-feien van beide lijken in de groote Zuidzee omschreven zijn. Ook in Erythrea heeft liet oorlogsgevaar een minder dreigend karakter aangenomen en schijnt voor ds yrsfïs voor oóno botsing iusscbsn do Mob- disten en de Italiaausche tioepen voor 't oogen blik geen aanleiding meer te bestaan. Uit Agordat wordt namelijk gemeld, dat de Derwisjen het kamp van Amideb, dat zij ver stel kt hadden, verlaten hebben en met hun geheele macht terugtrekken, vervolgd door met Italië bevriende stammen. Werkelijk schijnt de voor Agordat verschenen bende Mahdisteu, zooals door sommigen vermoed werd, voornamelijk een stroop- en plundertocht ten doel gehad te hebben en geen ernstigen aanval op Agordat, hetwelk hun trouwens door het snelle bijeentrekken der Italiaansche troe pen toch mislukt zou zijn. Dit komt overeen met het geruststellende oordeel over den inval der Derwisjen door Lord Cromer en Slatin Paclia uitgesproken, wier mee ning dienaangaande door den Itnliaanschen minister van buitenlaridsche zaken gevraagd was. Zij geloofden met dat de troep Derwisjen het op Agordat gemunt had, noch op Kassala, doch de aandacht wilde afleiden van de vei plaatsing van een legerafdeelirig van den Khalifa naar Tok ar. De Italianen zouden bovendien, wegens de aanzienlijke troepenmacht, die zij bij Agordat saaingetiokken hebben, de Mahdisten gemak kelijk verslagen hebben, lntucsclien zal de in standhouding van een sterk koioniaai ieger van Italië opnieuw aanzienlijke ofleis eischen en men meent dan ook, dat de mogelijkheid van een geheele ontruiming van Erythrea door de Italianen (met uitzondering van Mas^oea) uit sluitend op grond van llnancieele overwegingen ter spiakö gebracht wordt. Volgt ns de Daily Chronicle zou de Afnkaansche qua'stie in dezen voi m,d. w. z. in verband met de daaruit eventueel voortvloeiende vermeerdering der v.°grooting aan de kiezers vooi gelegd worden. Onder reserve wordt door de Daily N*'?: medegedeeld, dat omtient Kassala tusschen Italië en Engeland een schikking zou getroffen zijn. «Dat was me eon prachtige wandeling, verrukkelijk, schilderachtig, nietwaar, juffrouw Liska?" Zij lachte schalks. «Leg uw kunstenaaisneigingen geen dwang op, mijnheer de schilder," srheitste zij, terwijl zij den naderenden llnlm hartelijk de hand reikte. «Denk eeris, mijnheer, ik mag den gebeelen dag blijven. Me vrouw en de dominee hebben het toegestaan maar", fluisteide zij Holm heimelijk in het oor, «ik moet lvuno als bewaker, den heelen dag hier dulden; is dat niet vei schrikkelijkzie eens, hoe boos hij naar alles kijkt, spel en dans zijn hem natuurlijk een gruwel, maar ik wil juist vroolijk zijn en mij met baron Heinz amuseeren." «Dat zal ook, gravin" ozeide de jonge schilder vergenoegd, «wij zullen den zwartrok eens toonen, wat vrolijkheid is." Holin lachte om de kinderen, zooals hij ze noem de, en trad, met Gnndala aan den ai m lechtstreeks op den vicaris en Elhn toe, die zich wat van de anderen afgezonderd hadden. Terwijl hij Kuno beleefd groette, zeide hij op ongewoon scherpen toon tot de jonge gravin «U haiit daar straks zulk een ernstig, interes sant onderhoud met mijnheer den vicaris, dat u volstrekt niet lettet op mijn woorden; mag ik vragen, waarover u zoo druk aan 't spreken waart." «Och, papa, beknor Elhn niet", riep Gnndala levendig uit, toen zij zag, dat haar vaders harde wout den Ellin een weinig bleek hadden doen worden, «zij waren met hen beiden zoo ernstig aan 't redeneeren, dat het mij begon te duizelen en ik liever naast Heinz en Liska liep." Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1