50"'e jaargang.
Dinsdag 9 Februari 1897.
N°. 9240
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
uitgever" h. j. c. roelants.
FEXXILLETOISr.
BUITENLAND.
DE WERELD ONTYLUCHT.
«agfölCt SBSK utfKtóïSK
Abosotmbzitsprijs, per kwartaal1 0.90
Franco per post- 1.30
Afzonderlijke nommcrs0.02
BUREAUBOTERSTRAAT ÏO, Teleptioon STo, 133.
Advertentieprijs: Tan 1—3 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer - 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, S Februari '97.
Bij de verdediging van het aangevraagde
crediet tot een bedrag van 798,802pond, welk
bedrag als voorschot zou gegeven worden aan
Egypte, opdat het zijn schuld aau de «Caisse
de la Dette" zou kunnen afdoen, is door den
kanselier van de schatkist, den heer Hicks
Beach, een zinsnede uitgesproken, die wel ge
schikt was groot opzien te wekken. Hij ver
klaarde dit: «Als wij genoodzaakt worden dit
voorschot te doen, waardoor onze bezetting
zal worden verlengd, dan is dat niet onze
schuld. Wanneer een land geen half millioen
kan toestaan voor het herwinnen harer ver
loren provinciën, dan is het evenmin in staat
zelf te handelen."
Deze verklaring, die met reden als een uit
daging tot Frankrijk en Rusland mag beschouwd
worden, juist nu door deze mogendheden in
een memorandum tegen het vooi schot van En
geland is geprotesteerd, vond in het Lagerhuis
afkeuring, in de eerste plaats bij John Morley,
verder bij Charles Dilke en William Harcourt,
die op het gevaarlijke, weinig conciliante dezer
zoo ongelegen komende verklaring met nadruk
wezen. Het voorstel eindelijk van den heer
Knox om het crediet met 72,500 pond te ver
minderen, dat, zooals reeds bekend is, verwor
pen werd, moet mede als een uiting van onte
vredenheid over dc woorden van den kanselier
worden beschouwd.
In de Engelsche, zoowel als in de buiten-
landsche pers, heeft de verklaring van Sir
Michael Hicks Beach hare uitwerking niet
gemist. De Standard en de Times vallen den
kanselier der schatkist begrijpelijkerwijze bij,
terwijl de Daily Nevis en de Daily Chronicle
zich er toe bepalen aan te loonen, dat eene
krachtige politiek ook zeer goed eene conci
liante politiek kan zijn, zonder dat zij evenwel
de regeering rechtstreeks aangrijpen.
In de diplomatieke kringen van het buitenland,
van Frankrijk en Rusland vooral, zal deze na
drukkelijke uiteenzetting van het standpunt der
Engelsche legeering niet nalaten grooten indruk
te weeg te brengen, en liet is zeker'te vieezen
dat zij niet zal medewerken tot het verkrijgen
eener eerlijke samenwerking en jvan het zoo
noodige vertrouwen die onmisbaar zijn voor
de oplossing der ingewikkelde vraagstukken
van het Oosten.
De Fransche bladen zijn zooals men kan
verwachten weinig gesticht over de verkla
ring in het Engelsche Lagerhuis. De Temps,
de Matin, de Journal en andere bladen wijden
artikels aan deze quaestie en beschouwen de
woorden van den Britschen kanselier als een
uitdaging tegen Frankrijk en Rusland. De Temps
spreekt den wensch uit, dat Engeland nu een
openhartig en in welwillender termen zijn
plannen nopens Egypte zal blootleggen, en
Roman van Anny Wothe.
33)
Linda sloeg haar blik neer. Weer kwam dat ge
voel van knagenden twijfel bij haar op.
«Als u gelijk liadt, mama," zeide zij langzaam,
en een blos bedekte haar bleek gezichtje, «dan zou
ik het besterven.
Verschrikt sprong mevrouw Von Sanden op. De
sombere ernst van Linda's woorden ontzette haar,
en deed haar angstig uitroepen »Kind, kind, hoe
kun je toch zoo verschrikkelijk spreken. Weet je
dan niet, dat je mijn alles, mijn geluk bent."
Een lange, treurige blik trof do moeder.
«Ik heb me al, dikwijls verwonderd, mama",
zei Linda zachtjes, «dat u niemand hebt, waarvan
u houdt, dan mij. Papa sprak ook nooit van uwe
familie-, hebt u die niet?"
«Stil toch, mijn lieve; laten wij alleen over jou
en je liefde praten."
«Neen, mama, ik kan alleen zeggen, dut ik
hoopte en vertrouwde, en als die hoop en dat
vertrouwen bediogen wordt dan
Angstig-drukte mevrouw Von Sanden Linda
aan haar hart.
«Linda 1" Het was een kreet van vertwijfeling.
«Wees toch kalm, moedertje", vleide het jonge
meisje.
«Kom ik zal u eens een bijzonder mooie sigaret
draaien en laten wij dan vroolijk zijn. Zie u wel,
verwacht van een enkele vriendschappelijke
bijeenkomst de uit-den-weg-ruiming van" tal
rijke misverstanden. De Journal verklaart, dat
het Egyptische vraagstuk voor Frankrijk zal
zqn de loetssteen zijner internationale betrek
kingen.
Middelerwijl heeft de Egyptische regeering
in een kalm antwoord op het memorandum
van Frankrijk en Rusland verklaard, dat Egypte
het voorschot van Engeland reeds heeft aanvaard
en dat het niet gelooft daardoor te kort te
hebben gedaan aan de internationale verdragen,
die steeds nauwgezet worden nagekomen.
De Egyptische regeering heeft gehandeld in
overeenstemming met de wet, die het aan
vaarden van een voorschot toelaat.
In de Fransche Kamer heeft de toestand
op Kreta aanleiding gegeven tot eene inter
pellatie van den heer De Mun. Hij vroeg den
minister van buitenlandsche zaken, welke maat
regelen deze denkt te zullen nemen.
De heer Hanotaux bevestigde dat sedert een
week ongeveer de Muzelmannen en Christenen
op het eiland weder met elkaar handgemeen
zijn, dat een zestal manschappen van Fransche
en Engelsche ooilogsbodems aan wal zijn ge
zonden ter bevestiging der telegrafische ge
meenschap, dat volgens ontvangen berichten
de Katholieke missie en de kanselarij bedreigd
worden, en dat vele Franschen de wijk hebben
genomen op de oorlogsschepen. De consul
evenwei hoopte zich in zijn consulaat te kunnen
handhaven.
De heer De Mun verzocht, den minister de
Kamef* op de hoogte te houden van den loop
der gebeurtenissen, en vroeg hem nog aan het
parlement over te leggen de stukkeu, die betrek
king hebben op den toestand in het Oosten.
Met de belofte van den heer ilanotaux, dat
eerstdaags een sgeelboek" daarover het licht
zou zien, was het incident afgeloopen.
jj. De berichten uit Kreta zijn intusscher" nog
weinig geruststellend, al heet het ook df.t de
toestand eenigszins verbeterd is. De Fiansche
katholieke missie is gevlucht aan boord van de
Sucheit, terwijl teeds -4000 vluchtelingen, rn ee
rendeals door Grieksche schepen naar Milo zijn
overgebracht. Voortdurend kwamen nog moorden
en branden voor te Kanea, zoowel als te Rethymo.
Later schijnt de toestand eenigszins verbeterd
te zijn en hebben de Muzehnansche troepen
geholpen den brand in de Christenwijk te Kanea
te blusschen. De eensgezindheid der vreemde
consuls en de gemeenschappelijke manifestatie
der oorlogsschepen vooral schijnt grooten indruk
te hebben gemaakt op de bevolking.
Wat evenwel den toestand met groote be
zorgdheid doet inzien, dat is thans in de eerste
plaats de gisting die de onlusten in Grieken
land hebben teweeggebracht. Op de houding
der Grieksche regeering valt weliswaar tot nog
toe niets af te dingen; zij heeft zich bepaald,
zooals reeds werd medegedeeld tot hel afzenden
van oorlogsschepen naar het eilaud ter bescher-
u lacht al weer; laten wij die nare liefde nu maar
eens laten rusten, niet waar? Daar valt me iets
in, mama hoe staat het toch met Rittbcrg, uw
ouden vriend, ik hoop niet, dat u hem voor inijn
tweeden vader zult bestemmen".
Hoe kwetsten die woorden mevrouw Von Sanden.
«Rittberg is steeds zeer vriendelijk voor mij,
mijn kind. Zoudt ge liever niet zien, dat hij mij
huwde?"
Linda zag hare moeder ontzet aan. «Als het
vooi- uw geluk F, mama, stellig niet," zeide zij
stokkend.
Teeder zag mevrouw Von Sanden hare dochter
aan.
«U heeft hem dan wel lief, mama, meer dan
mijn papa
Meer dan alles ter wereld, had Gina bijna
uitgeroepenzij bedwong zich echter en zeide
schijnbaar rustig «Wie als ik, mijn kind, steeds
liefdeloos door da wereld is gegaan, die smacht
naar een liefde, zooals baron Rittberg kan geven."
Waarom nam u hem dan niet, vóór u met
papa trouwde?"
Gina bloosde even. «Wij waren beidé"arm
het ging niet, wij moesten scheiden."
«Arme moeder", vleide Linda. »Hadt u dan
niemand, die u kon helpen, geen vader, broeder,
niemand?"
De schoone vrouw kromp ineen.
«Niemand," zeide zij langzaam.
Wanneer stierf uwe moeder?" vroeg Linda
zacht.
»Ik weet het niet, ik heb haar nooit gekend."
»En uw vader, wanneer stierf die
«Mijn vader!" Mevrouw van Sanden begon te
ming der Grieksche onderdanen, terwijl ook
het koninklijk jacht Sphacteria daarheen is ver
trokken om de Cretenzische vluchtelingen over
te brengen naar Griekenland, maar niet naar
Athene. Dit laatste is ongetwijfeld zeer goed
gezien van de Grieksche regeeringimmers,
het geroep van «Leve de Unie", waarin de
Kamer zich vereenigde na de mededeeling van
den minister Delyannis betreflende het zenden
van oorlogsschepen, en de agitatie allerwege
in het land verwekt door het bericht der on
lusten, wettigen de vrees, dat de aankomst
van de Kretenzische «broeders" te Athene het
sein zou wezen tot een algemeene beweging
ten gunste der vereeniging van Kreta met
Griekenland.
Aan de Nationale Liga wordt reeds het, wel
licht reeds in vervulling getreden, voornemen
toegeschreven een proclamatie tot de Kretenzen
te richten om hen aan te sporen zich bij Grie
kenland aan te sluiten.
De commandant van liet eskader is intus-
schen ook naar Kreta vertrokken, met het bevel
zijn verzegelde orders te Milo te openen. Vol
gens die orders zou hij opdracht hebben de
Grieksche vlag op de schepen te doen vertoo-
nen in de havens van Rethymo en Heracleon,
ingeval daar ongeregeldheden mochten plaats
vinden. Terzelfder tijd is den gezant te Kon-
stantinopel, prins Macrocordato, de opdracht
gegeven aan de Porte de beteekenis uiteen te
zetten vnn het zenden der Grieksche oorlogs
schepen naar Kreta.
Volgens de laatste berichten bestaat er geen
gevaar voor de katholieke missie en voor de
consulaten, terwijl de biand te Kanea ook met
behulp van de brandspuiten der schepen met
alle kracht bestreden wordt. Nochtans omrin
gen nog groote troepen Christenen de stad,
terwijl de consuls melden, dat te Rethymo
ernstige ongeregeldheden plaats vinden. De
Turken zouden het dorp Galata verbrand
hebben.
De Hamburger weikstaking is geëindigd. In
de Zaterdag gehouden vergaderingen werd dooi
de vertegenwoordigers der sociaal-democratische
partij den werkstakers aangeraden Maandag
liet werk te hervatten. De kas was uitgeput;
wellicht zou Dinsdag nog een kleine uitkeering
kunnen geschieden, maar voor de daaropvolgende
week was er niets meer. Men moest een ge
schikter tijdstip afwachten. Bij de daarop ge
houden stemming, waarbij de verslaggevers niet
tegenwoordig mochten zijn, waren 65 pet. der
stakers vóór, 35 tegen het eindigen der werk
staking. Heden zou diensvolgens onvoorwaar
delijk het werk hervat worden.
De stakers hebben dus een nederlaag gele
den, die niet volkomener had kunnen zijn, en
die te danken is aan de hardnekkigheid der
feeders, die van geen toegeven, hoe gering ook,
wilden weten. Dat die nederlaag velen der sta
kers zou verbitteren en tot wanordelijkheden
zou leiden, was gemakkelijk te voorzien. En
beven, en den blik van haar kind ontwijkende,
zeide zijnik weet evenmin of, en wanneer deze
stierf hij verstiet mij, uit zijn huis, uit zijn
hart."
Als een angstkreet drongen de woorden van
mevrouw Von Sanden door tot in het oor van
hare dochter.
»Heeft u nooit geprobeerd om weder vrede met
uwen vader te sluiten, wist u niet, waar hij woonde?"
nik heb nooit aan hem gedacht, ik had hero
vergeten, zooals hij mij deed, terwille eener vreemde
vrouw, die ik «moeder" moest noemen," kwam
het langzaam uit Ginn's mond.
«En thans, moeder?"
«Onlangs zag ik een beeld, een vreeselijk beeld,"
zeide mevrouw von Sanden, «dat mij in al mijn
droomen vervolgt, dat ik niet zien wil en kan, en
waarnaar ik toch met innigheid verlang als een
geloovige naar zijn beschermheilige. Ik geloof.dat
het het beeld mijns vaders is."
«Waar zaagt ge bet, mama?"t vroeg Linda,
angstig naar de ongewone woorden harer moeder
luisterend.
«In mijn droomen," gaf Gina ontwijkend ten
antwoord.
«Mama," bad Linda zacht, «Iaat ons beproeven
te weten te komen of grootpapa nog leeft, Iaat
ik hem smeeken, dat hij u vergiffenis schenkt, om
mijnentwille, mama, want wie weet, hoe lang u
mij nog hebt, en dan
«Linda, Linda," riep de gepijnigde vrouw»jij
zoudt mij kunnen verlaten
Moede legde Linda haar hoofdje tegen de schou
der harer moeder. «Ik wil dat niet, moeder, maar
weet u, wat u eens in den vreemde heeft gedreven,
ze zijn ook niet uitgebleven. Door eenige sta
kers zijn Zaterdagavond werklieden, die van
den arbeid kwamen mishandeld, een van deze
schoot in de lucht, waarop een hevig gevecht
ontstond. Men wierp met steenen en flesschen
naar de politie, terwijl vele zeelieden zich in
den strijd mengden en blindelings met hun
messen er op ios staken. Tal van nieuwsgie
rigen werden getroffen en het publiek sloeg op
de vlucht. Inmiddels was de geheele politie
macht verzameld, die de oproerige menigte
uiteenjoeg, Drie politieagenten werden in het
gevecht gewond. Een groot aantal personen
werden in hechtenis genomen, naar één politie
post werden er 56 gebracht. Om twee uur
's nachts was de orde hersteld en ook gisteren
hadden geen rustverstoringen plaats.
Maar de verbittering onder de arbeiders, al
wordt ze thans bedwongen, is niet verdwenen.
Het besef van den geleden nederlaag, en de
werkeloosheid van velen die geen arbeid meer
zuilen kunnen vinden èu omdat er weinig werk
is èn omdat tal van vreemde arbeiders in dienst
zijn genomen, doet vreezen, dat het vuur niet
is uitgebluscht, maar in 't verborgen blijft
smeulen.
In de Vlaamsche provincies van België heeft
iiet aannemen van het amendement Le Jeune
in de Senaat, waardoor het voorstel Coore-
mans-De Vriendt van zijn kracht is beroofd,
gioote woede verwekt, die zich uit in de bladen,
maar ook in de motie, gisteren aangenomen in
de vergadering van den Nedeiduitschen Bond.
In deze motie wordt dank gebracht aan de
Senatoren, die sympathie toonden voor het voor
stel, terwijl tot de Kamer liet verzoek wordt
gericht, het wetsontwerp ongeschonden te hand
haven.
De minister van justitie, de heer Begerem,
had in den Senaat het amendement-Le Jeune
onaannemelijk verklaard. Naar aanleiding daar
van had zich liet gerucht verspreid, dat de
minister wegens de aanneming van dat amen
dement zou aftreden. Dit gerucht ondervond
reeds terstond tegenspraak. Immers, het gold
hier niet een regeeringsontwerp, maar een
voorstel uit den boezem der Kamer voortge
komen. Wel had de minister om billijkheids
redenen het ontwerp krachtig voorgestaan,
maar de quaestie van vertrouwen was door hem
niet gesteld. Van aftreden is derhalve geen
sprake.
demengde ülededecllngen.
Het voorstel-Ring, het nemen van maatregelen
tegen de verspreiding van veeziekten, dat van
graaf Hoensbroeck, verbod van vleeschinvoer
uit Nederland, en het voorstel-Hahn, het be
noemen eener commissie om onderzoek te doen
omtrent mond- en klauwzeer, zijn in het Pruisi
sche Huis van afgevaardigden aangenomen.
Uit Frankrijk, België en Duitschland komen
de onbedwingbare hartstocht, daaronder gaat ook
uw kind gebuktheb medelijden, en richt mij niot."
Daar welde het eensklaps in het hart der licht
zinnige vrouw op, als een smartelijk berouw, een
grenzelooze vertwijfeling.
«De vergelding," kermde zij, «de verschrikkelijke
vergelding; mijn God, ontferm u mijner, en laat
mijn kind niet boeten, voor wat de moeder misdeed."
«Wees kalm, mama," troostte Linda, terwijl zij
teeder haar moeders handen kostte, «nog hebt
gij mij, nog ben ik de uwe."
«Graaf Günther Brandes," meldde op dit oogen-
blik de binnentredende dienstbode.
Met moeite stond mevrouw von Sanden op.
«Ontvang dan graaf alleen, kind," fluisterde zij
ik kan nu onmogelijk."
Linda knikte en een blij lachje vloog over haar
gelaat. «Nu komt het geluk," spraken haar schit
terende oogen,
«Nu is al ons geluk voorbij," kon men in de
droeve oogen der moeder lezen.
Luide gierde buiten de wind, toen graaf Brandes
da kamer binnentrad,
Linda ging hem te gemoet, en stak hem haar
hand toe.
«Dus u komt toch" zeide zij, schijnbaar kalm,
terwijl zij hem een stoel tegenover den hare aanwees.
«U twijfelde dus aan mijn komst," zeidu graaf
Brandes haar aanziende?
«Als steeds, waarde graaf" zeide zij hem non
chalant haar sigarettenkoker aanbiedend. «Bedankt
u Zij haalde de schouders op.
«Ik ben gekomen om eens ernstig met u te
spreken, juffrouw Von Sanden, en ik ben blij u
alleen te treffen." Wordt vervolgd
