Melasse-Spiritus.
51"'" jaargang.
Vrijdag 22 October 1897.
N°. 9455.
Eersle Blad.
FEUILLETON".
RAMUNTCHO.
*3
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
-
Abonnewkntspbus voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
n omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. 1.30
Afzonderlijke nommers- 0 02
BUREAUBOTERSTRAAT SO, Telephoon No. 123.
Advertbktieprijs: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.58
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Men herinnert zich wellicht, dat wij in den
laatsten tijd verschillende malen gesproken
hebben over der. onrechtmatigen druk, die er
op onze Schiedamsche hoofdindustrie wordt
uitgeoefend door de concurrentie van den
melasse-spiritus.
In het Handelsblad van gisterenavond schrijft
onze stadgenoot de heer A. B. een ingezonden
stuk, waarin hij deze aangelegenheid nog eens
nader bespreekt en opkomt tegen de beschou
wing, die het Hdbl. aan de bekende adressen
van de Kamer van Koophandel wijdde. Onder
ons Persoverzicht vindt men dit ingezonden
stuk.
Reeds voor eenige weken hebben wij diezelfde
beschouwing, waarbij de K. v. K. van ultra-
protecliezucht werd beschuldigd, weerlegd en
het Hdbl. verzocht op zijn oordeel terug te
komen.
Het resultaat is geweest, dat het Hdbl. in
zijn Persoverzicht ons artikel vrij slapjes resu
meerde, en dat nog wel alleen in hare z.g.
posteditie, dat zijn de bladen die naar de »pro-
vincie" gaan in hare stadseditie, voor Amster
dam bestemd, gooide zij dit Persoverzicht weer
uit haar blad, waarschijnlijk wegens plaats
gebrek.
Wij durven ons dan ook nauwelijks vleien,
dat het Hdbl. alsnog zal bekennen in deze te
hebben misgetast.
Toch is het goed, dat ook de heer A. B.
opnieuw tegen het standpunt van het Handels
blad opkomt, opdat niet de meening veld winne,
dat de gansche contra-melasse-spiritusbeweging
van de K. v. K. een doodgeboren kind is.
Weldra hopen wij trouwens te kunnen mede-
deelen, dat de Minister er niet aldus over denkt.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 21 October '97.
Czaar Nicolaas en groothertog Ludwig van
Hessen zijn gistermiddag te half een van Darm
stadt te Wiesbaden aangekomen om een bezoek
te brengen aan keizer Wilhelm.
Deze wachtte zijn hooge bezoekers af in
gezelschap van prins Adolf van Sehaumburg-
Lippe en het keizerlijk gevolg.
Roman door
Pierre Loti,
lid der ïAcadémie Frao?aise",
21)
Het hoofd opheffende naar do hooge toppen,
onderscheiden zij heei ver in de hoogte boeren,
die langs onzichtbare paden zich voortbewegen,
voor Kch uitdrijvende ezels, met smokkelwaren
beiadenklein, op dezen afstand insecten ge
lijkend, gaan zij stil voorbijBaskiërs uit over
oude tijden, bijna samengegroeid met deze piek
gronds, waai op zij geboren zijn, en tot welke zij
zuilen teVugkeeren ais hunne voorvaderen, zonder
iets te vermoeden van wat er in deze tijden om
gaat. Arrochkoa en Ramuntcho nemen hunne baret
ten af om zich het voorhoofd af te wisschen het
is hier gloeiend heet, en reeds hebben zij een lang
eind achter den rug. Zij zouden nu graag bij de
beide blonde meisjes wilien zijn, die hen wachten.
Kaar aan wie hier den weg te vragener is
niemand le zien.
Ave Maria, roept vlak bij hen, in het dichte
kreupelhout, een heesche stem.
En deze woorden worden herhaald in een snel
decrescendo, vlugger en vlugger; een oud Baskisch
gebed, krachtig begonnen en als wegstervend. Een
oud bedelaar is bezig hout te sprokkelen, en komt
voor den dag, gebogen als een boschmensch.
Ia» zegt Arrochkoa, de hand in zijn zak stekend.
De Keizer, in Russische ad in iraal su n i for m
begroette den Czaar, die de generaalsuniform
der flessisehe dragonders droeg, en den groot
hertog allerhartelijkst en omarmde hen.
In open rijtuigen reden daarop de vorsten
naar het paleis, levendig toegejuicht door de
menigte.
t Garnizoen en de onderofficierssehool van
Biebrich stonden en haic langs den weg ge
schaard,
Op het paleis vond een dejeuner plaats, en
om half drie keerden Czaar Nicolaas en groot
hertog Ludwig naar Darmstadt terug.
Wat er door de twee keizers gesproken is,
weet men niet, noch ook of er politieke be-
teekenis aan dit bezoek moet worden gehecht.
Alleen blijkt thans achteraf, dat Prins Hein-
rich van Pruisen te Darmstadt dit bezoek van
den Czaar heeft in orde gemaakt.
In Frankrijk heeft n~.cn geen keizer, die zoo
nu en dan de dagbladschrijvers werk verschaft
en aanleiding geeft tot beiiiscussieering door
het krantenlezend publiek, door op diners, bij
standbeeldonthullingen enz. het woord te voeren.
Gelukkig, dat Frankrijk althans een tiental
ministers bezit, die, gewoonlijk nog al goed
van den tongriem gesneden, hun landgenooteu
af en toe eens een en ander vertellen wat
dezen reeds lang wisten.
Loopt het zoo tegen de algemeene verkie
zingen, dan krijgen dc ministerieele speechen
nog zekere sterke tendenz tot zelfverheerlijking.
Zoo sprak gisteren de minister van handel
Boucher op een banket te Nancy.
De minister toonde aan, dat het kabinet
volkomen eensgezind is en vervolgde toen
Liet kabinet blijft zijn geheele program
getrouw. Wij strijden op het terrein der repu-
biikeinsche unie, d. w. z. van de Fransche
eenheid, 't Is een vast terrein, want wij ver
tegenwoordigen het nationaal gevoel."
Na deze en dergelijke tiraden kwam de
minister meer op eigen gebied en verklaarde
steeds getracht te hebben naar uitbreiding der
betrekkingen van Frankrijk met andere landen
door verlaging van invoerrechten.
Toen de minister aan het bewind kwam,
waren de betrekkingen met Zuid-Amerika zeer
gespannen.
Thans zijn er elf handels- en politieke ver
dragen gesloten.
»Wat Italië betreft'", vervolgde de minister,
smoel ik tot mijn spijt constaleeren, dat die
mogendheid zich noch om het verleden, noch
om het heden nocli om de toekomst schijnt
te bekommeren."
Vervolgens kwam de heer Boucher op tegen
het verwijt dat de regeering haar heil zoekt
in protectie. Dat was zoo niet.
Voor alles is zij een regeering van commer
cieel evenwicht, die aan Frankrijk een oeco-
nomisch régime tracht te geven, dat beant-
Muar je moet ons naar het huis van Olhagariay
brengen, dan krijg je een aalmoes.
Het huis van Olhagarry, antwoordt de grijsaard.
Daar kom ik juist, vandaan, en je bent er vlak bij.
Inderdaad, hoe was het mogelijk, dat zij het
niet gezien hadden, onder oude kastanjeboom en
stond het daar.
Bij de sluis, waaruit het water wegschuimt, staat
het daar, deftig en groot. Rondom is de roode
grond kaal en uitgehold door hat van de bergen
afstroomende water; groote bochtige boomwoi tels
krommen zicli hier als reusachtige grijze slangen;
het geheele oord, bedrongen door de zware berg
massa, is ruw en droefgeestig. Maar daar zitten
twee jonge meisjes onder het loover; zij hebben
blond haar en dragen kleine rose corsageskleine
feeen, bewonderenswaard nieuwerwetsch te midden
van de oude, grijze natuur. Zij staan op, vreugde
kreten uitend, en loopen d« bezoekers te getnnet.
Het zou stellig beter geweest zijn eerst het huis
te zijn binnengegaan om de ouders te begroeten;
maar zij mei ken elkaar op, dat men hen onge
twijfeld niet heeft zien aankomen, en zij geven er
de voorkeur aan ieder naast zijn geliefde plaats
te neinen, aan den oever van de beek, op de reus
achtige boomstronken. En als bij toeval gaan de
beide paartjes zoo zitten, dat zij elkaar niet hinderen,
verscholen als zij ieder zitten achter rotsen en
takken.
En dan beginnen zij een druk gesprek, Arrochkoa
met Panchita en Ramuntcho met Gracieuse.
Wat zouden zij elkaar wel te zeggen hebben,
nu zij zoo snel en zoo veel afpraten?
Al heeft hun accent ook niet het zangerige van
dat van da bergen, waaiover zij gisteren veibaasd
stonden, het heeft toch iets rhytmisch en afgemetens,
als het ware een zachte muziek, waarbij de stem-
woordt aan den toestand van zijn handel in
Europa en daar buiten." En verder:
»Wij zijn aanhangers van stabiliteit der
invoerrechten, en wij zullen geen gelegenheid
zoeken om ze te verzwaren."
Aldus de heer Boucher.
Een zijner collega's, de minister van koloniën
Lebon, beeft ook dezer dagen aangezeten op
een banket, en wol te St. Louis aan den
Senegal.
De minister is daar na een voorspoedige reis
aangekomen en heeft er geconfereerd met den
gouverneur-generaal, den gouverneur van Guinea
en van de Ivoorkust en den vertegenwoordiger
van den gouverneur van Dahomey.
Maandagavond nam de minister deel aan
een feestmaal-, waarbij 200 personen aanzaten.
De minister Lebon kan van zijn reis meteen
profiteeren om de gemoederen der Fransch en
Afiika's Westkust wat zachter te stemmen
jegens Engeland, in afwachting van den uitslag
der onderhandelingen, waartoe gisteren de Fran
sche en Engelsche gedelegeerden te Parijs zijn
bijeengekomen,
't Betreft de door Frankrijk bezette streken
aan den Niger, die door Engeland een Britsche
bezitting worden geheeten.
In een onzer laatste nummers maakten wij
van dit geschil melding.
Engeland n-i grondt zijn rechten op zeer
betwistbare verdragen met inlandsche hoofden,
Frankrijk op feitelijke inbezitneming.
Wie gelijk, wie ongelijk heeft, is niet gemak
kelijk uit te maken, en te hopen is het daarom,
dat de Engelsche gedelegeerden niet een toon
aanslaan ais de Times.
Dit blad roemt de toegevendheid van Engeland
en wraakt de aanmatiging van Frankrijk, dat
Dsystematisch alle door het internationaal recht
erkende beginselen heeft geschonden."
Gelukkig behoeft die taal niet te zijn die
van liet gouvernement en zijn vertegenwoor
digers.
Daarom mag men hopen dat de Fransche
regeering het tot een minnelijke overeenkomst
met Engeland zal kunnen brengen, evenals met
Duitscbland over het achterland van Togo.
Op die laatste overeenkomst beroept zich de
Daily Graphic, door te zeggen dat ook Duitsch-
iand zich met succes heeft verzet tegen de
op feitelijke inbezitneming gegronde eischen
van Frankrijk.
Het blad vertrouwt, dat Frankrijk zich nu
óok verstandig zal gedragen, zoodat men tot
oiereenstemming kan komen (natuurlijk ten
gunste van de Britsche rechten 1).
De Daily Mail en de Morning Post gaan
nog verder, en betoogen dat de Britsche rechten
op Nikki juist door het Fransch-Duitsche ver
drag zijn vastgesteld.
Aldus enkele invloedrijke Engelsche bladen,
men der jonge mannen gelijken op kinderstemmen.
Wat zij al praten, daar aati den kant van den
bergstroom, onder de heete middagzon. Het heeft
weinig zin, het is het eigenaardige gekeuvel van
verliefden, zooais de zwaluwen doen in den tijd,
dat zij de nesten bouwen. Het is kinderlijk onsamen
hangend en treedt telkens in herhalingen. Neen,
liet heeft weinig beteekenis indien het ten
aunste niet is hot verhevenste, het diepste, wat
men met menscheiijke woorden kan uitdiukken,
als het niet is de eeuwige hymne, waarvoor alleen
het menschelijk en dierlijk geluid geschapen is,
en waarnaast a! het'andere is ledig, onbeteekend
en ijdel.
Er heerscht een drukkende warmte in deze zoo
ingesloten bergkloof, ondanks de schaduw van do
kastanjeboomende naakte aarde, bloadkleurig, de
buitengewone ouderdom van dit huis in de nabij
heid, de oudheid der boomen geven aan het geheel
iets vijandigs en stugs, terwijl daar de vei loofden
zitten te niinnekoozen.
Nimmer had Ramuntcho zijn vriendinnetje zoo
verbrand gezien door de zon: hare wangen zijn
warm gekleurd en zij is donker ais de bloemen
van het vingerkruid. Vliegen en muggen gonzon
om hunne ooren. Daar steken zij Gracieuse, boven
aan hare kin, vlak bij den mond, en met haar tong
strijks zij langs de gewonde plek en drukt er ven
boven hare tanden in.
En Ramuntcho, die dit alles van dichtbij ziet,
springt uit zijn droom ontwakond op en bij rekt
zich uit, de armen hoog uitstrekkend.
Dan kussen zij de pijn weg.
Hoofdstuk XVII.
Den volgenden dag, een Zondag, gaan zij eerst
allen gezamenlijk naar de mis, om nog denzclfden
die pogen vooruit te loopen op de beslissing
der wederzijdsche gedelegeerden.
Vermeld dient nog le worden een tweede
artikel in de Times, waarin wordt aangedron
gen op samengaan van Frankrijk en Engeland
in West-Afrika tegenover Duitscbland. Zulk
een gemeenschappelijke actie is noodig, indien
Franschen en Engelschen niet gevaar willen
loopen voor Duitscbland het werk te doen.
De geruchten van Badeni's ontslag zijn niet
bevestigd. Toch schijta het, dat de minister
president wel zijn ontslag heeft gevraagd, maar
dat keizer Frans Jozef het heeft geweigerd.
De minister heeft gisteren intusschen een
overwinning behaald in de Kamer.
Na een stormachtige avond- en nachtzitting
op Dinsdagavond heeft de Kamer gisteren van
11 uur 's morgens af vergaderd tot 9 uur
's avonds.
Toen is eindelijk bij naamafroeping met 1G1
tegen lil stemmen het voorstcl-Herold aan
genomen, waarbij de Kamer wordt verzocht,
over te gaan tot dc eenvoudige orde van den
dag wat betreft de aanvrage om den minister
president in staat van beschuldiging te stellen
wegens het uitvaardigen van het regeerings-
besiuit van 2 Juni.
Een overwinning, maar welk eeneSlechts
een meerderheid van 20 stemmen bewaarde
den minister voor de aanklacht.
't Is dan ook twijfelachtig of zelfs 's Keizers
steun den rPoo!" wel op den duur in het be
wind zal kunnen handhaven.
In het Fremdcnblatt wordt nog eens in een
van hoogeihand geïnspireerd artikel een beroep
gedaan op de verschillende groepen der meerder
heid in den RijksraadPolen, Jong-Tsechen,
feodale Duitsehers, kortom op allen, die de
obstructie der Duitsche liberalen, der Duitsche
volkspartij eu der Duitsche-nationalen afkeureu.
Nogmaals worden zij bezworen hun onder
linge geschillen te eindigen met het oog op de
noodzakelijkheid van het tot stand komen van
het vergelijk tusschen Hongarije en Oostenrijk
in constitutioneelen en parlementairen vorm.
Daarbij gaat dan een zijdelingsche bedrei
ging met art. 14 der grondwet, dat hel recht
geeft tot schorsing van het Parlement en het
voeren -van de regeering door ministerieele
besluiten.
De vraag is evenwel, of de regeering wel
ooit tot dit uiterste zal durven gaan.
Intusschen zetten de Duitschei s alles op
haren en snaren en zetten rustig, of liever
onrustig, hun obstructionisme d outrance voort.
De ministerieele crisis, die in Servië is uit
gebroken, komt niet onverwacht.
Over de aanleiding is men het lang niet
eens, maar zeer waarschijnlijk is het, dat de
dag in Etchézar terug te kunnen zijn, na de groote
kaatspartij, Misschien was het wel deze terug
tocht, die, meer nog dan het spel zelf, Gracieuse
en Ramuntcho toelachte, want, naar zij al ge
hoopt ha iden, zouden Pantchila en hare moeder
te Erribiague blijven, en zouden zij samen terug-
Ueeren met het rijtuigje van de Detcharry's, onder
het welwillende geleide van *Arrocbkoa vijf of
zes uren reis, langs de lentewegen, onder het
jonge loover, met een gezellig oponthoud in de
vreemde dorpen.
Van elf uur in den ochtend af, op dien schoenen
Zondag, wordt het langzamerhand vol van de
bergbewoners, die van alle kanten aankomen. Het
zou eene internationale partij zijndrie speleis
uit Frankrijk tegen drie uit Spanjeonder de
bezoekers waren de Baskische Spanjaarden in de
meerderheid men zag er zelfs enkele breedge
rande sombiero's en jassen en slobkousen uit
ouder tijd.
Volgens oude gewoonte begroetten elkaar de
kampiechters der beide natiën op plechtige wijze,
en hpt spel neemt een aanvang, onder groote
stilte van de in spanning wachtenden, onder de ver
zengende zonnehitte, die de spelers hindert ook al
hebben zij hunne barreiton diep in da oogen gedrukt.
Eerst wordt Ramuntcho, daarna Arrochkoa door
de omstanders toegejuicht. En op den eersten rang
ziet men twee vreemde meisjes met oplettendheid
toekijken, en men kon wel g'ssen, dat zij hun
hoop op de beide spelers gevestigd hadden. Trotsch
kijkt Gracieuse rond, blijde met het succes vun
haren verloofde.
{Wordt vervolgd.)
