51s" jaargang.
ondag 24 en Maandag 25 October 1897.
N°. 9457.
Eerste Blad.
FEUILLETON.
RAMUNTCHO.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
uitgever! h. j. c. roelants.
BUITENLAND.
Aboskembntspbijb voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
a a omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. 1.30
Afzonderlijke nommers- 0.02
BUREAU: BOTEKSTKA AT 70, Telcpltoon STo. 133.
Advertentieprijs: van 15 gewone regels met inbe
grip van cene Conrantf 0.52
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Bit nummer bestaat uit drie bladen.
<P°0CZj3233
BURGEMEESTER en- WETHOUDERS van
Schiedam zijn voornemens op Donderdag 1
November 189?, des middags 2 uur bij
openbare inschrijving aan te besteden
het amovecren van een gebouw en het
rooien van eenigc hoornen, staande op
de voorin, rverf „de Nijverheid".
De voorwaarden liggen ter inzage op het
bureau tier gemeentewerken; de inschrijvings
biljetten moeten vóór 2 uur ter Gein.-Secr.
zijn ingeleverd.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 23 October '97.
Tegen alle verwachting in hebben de voor
zitter» der Frnnsche Kamers bij de opening
der zitting geen woord gesproken over het
Fransch-Russisch Verbond
Een kleine wraak van Brisson en Loubet,
omdat zij bij den triomftocht van den President
thuis zijn gelaten? Of is het reeds zekere over
verzadiging van het roemruchte bondgenoot
schap
Zeker is het, dat boosaardige critieken op
de resultaten van het verbond niet zullen uit
blijven; in enkele oppositiebladen vindt men
ze reeds.
Zoo gaat de gewezen afgevaardigde Delahaye
dezelfde die het eerst een onderzoek naai
de Panama-knoeierijen heeft verlangd in de
Hire Parole in een zeer koel betoog na, welke
motieven Rusland tot zijn vriendschap jegens
Frankrijk hebben bewogen.
Die motieven, zegt hij, moeten alleen ge
zocht worden in Rusland! financieele en poli
tieke behoeften, maar niet in ook maar de
geringste eerbiediging der Fransche revanche
gedachte.
Delahaye gaat de zelfzuchtigheid der Rus
sische politiek na tot op 18GG. In dat jaar,
zoo goed als later in 1870, stond Rusland bij
Pruisen, om met de hulp van dezen staat den
tegenstand van Oostenrijk en Frankrijk tegen
zijn opdringen naar Konstantinopel te breken.
Intusschen mocht de triomf van Pruisen niet
te groot wordenvolkomen vernietiging van
Frankrijk kon evenmin in Ruskinds belang zijn
en in deze beschouwing lag de kiem van toe
nadering tot Frankrijk.
Tot nu toe heeft Rusland daardoor twee
dingen bereiktten eerste de milliarden. waar
van het een voortreffelijk gebruik heeft ge-
Roman door
Pierre Loti,
lid der «Académie Franpaise".
23)
Gedurende deze Meimaand gaat Gracieuse telkens
naar de kerk, onder geleide vnn de zwarte nonnetjes.
Met haastigen schred steekt zij het kerkhof over
waar groote massa's rozen bloeiente zamen, steeds
to zamen, het in het geheim verloofde meisje in
haar helder klee !je en de andere meisjes, in langen
zwarten sluier; overdag plukken zij bonqetten van
witte bloemen, van lelies, van rozen, en des avonds
zingen zij ter eere van de Moedermaagd met zachte,
welluidende stemGegroet, Koningin der Engelen 1
Ster der zeel Wees gegroet!
De lelies schitteren tegen het kaarslicht en hun
meeldraden zijn als goud. Heerlijk geuren zij in
den avond in de kerk of in den tuin.
ïoodra Gracieuse des avonds de kerk binnenging,
bij het wegstervend geluid der klokken de bleeke
schemering van het ketkhof verlatend voor den
besterden nacht van de kaarsen, die reeds in de
kerk gevallen was, de geur van het hooi en de
rozen ontvliedend voor die der leliën, van de warme
en levenwekkende lucht buiten gaande naar de
grafaebtige kilheid, die de eeuwen doen women
in da oude heiligdommen, maakt een eigenaardige
rust zich van haar meestor, en wegsterving van
al bare verlangens, een afzien van alle wereldsche
vreugd.
Dan, als zij neergeknield lag, wanneer de eerste
maakt, en ten tweede Fr.inkrijks steun voor
zijn politiek aan den Bosporus en m liet verre
Oosten.
Frankrijk is daarvoor nog slechts beloond
met bezoeken en legerrevue's. "Wel zegt men,
dat de Russische vriendschap Frankrijk den
vrede waarborgt; maar Delahaye meent te
recht, dat die vrede van zelf is gevvtuuborgd,
mits Frankrijk maar afziet van Elzas-Lotha-
ringen.
En dan, Engeland en Rusland hadden toch
nooit een nieuwen oorlog van Duitschland tegen
frankrijk kunnen toelaten, daar die tegen hun
belangen zou zijn geweest. EUi
Frankrijk heeft dus voor duur geld van
Rusland een vrede gekocht, die bet voor niets
had kunnen krijgen. Dat EI/,as-Lotharingen aan
Frankrijk teruggegeven behoort te worden, is
nooit bij Rusland opgekomen. Want, gesteld
dat Wilhelm II vrijwillig Elzas-Lotharingen
teruggaf, dan zou het Fransch-Russisch ver
bond spoedig ineenstorten.
Die komt dus al niet in de kraam der Rus
sen te pas, nog minder evenwel, wanneer zij
de Franschen ten koste van goed en bloed aan
hun vei loren provincies zouden moeten helpen.
Sedert wanneer vraagt Delahaye ironisch
is het onder verstandige mensclien mode, een
oorlog te beginnen voor de belangen van een
ander volk?
Bovendien laat dat «beetje" Elzas-Lotharin-
gen den Czaar koud, die aan de ï-eusachtige
uitgestrektheid van zijn rijk gewoon is.
Delahaye nu neemt den Russen hun egoïste
politiek niet kwalijk, maar aan de hand daar
van wil hij zijn landgenooten klaar vooroogen
stellen, hoe zij zichzelf met de Russische vriend
schap misleiden.
Binnenkort zal nu Delahaye aantoonen, op
welke wijze Frankrijk toch nut kan trekken
uit deze politiek.
Dat de beschouwingen van den oud-afgevaar
digde zeer veel onopgesmukte waarheid behel
zen, valt wel moeilijk te ontkennen.
De New-York Herald beweert van Cuba
een bericht te hebben ontvangen, dat voor
Spanje al zeer alarmeerend lijkt.
Generaal Weyler zou n.l. kortaf weigeren
het opperbevel neer te leggen. De houding van
den generaal zou aanleiding geven om te vree
zen voor een pronunciamento (militaire om
wenteling), daar de generaal op 30.000 goed
gewapende vrijwilligers kan steunen.
Ondanks het stellige bevel der regeering om
aan Castellanos het opperbevel over te geven,
zou Weyler dit hebben geweigerd, en toen gene
raal Castellanos op het paleis te Ilavana kwam
om den eed af te leggen, kon hij onverrichter
zake weggaan.
Castellanos seinde toen naar Madrid om
instructies, en de regeering beval daarop tele
grafisch Weyler zijn post te verlaten.
gezangen met oneindige welluidendheid door het
gewelf ruiscliten, kwam zij langzamerhand in
geestvervoering, in een droomtoestond, en zag zij
visioenen langs zich heen trekken als witte ge
stalten en zag zij don wiekslag dor Engelen
O, zoo langen tijd te blijven, alles te vergeten,
zich rein te voelon, heilig en onbesmet onder de
onweerstaanbare roepstem, die van de blanke
kleederen der Maagd scheen op te gaan
Maar als zij weer buiten kwam, als de lente
nacht haar weder in zijn omarming nam, dan
kwam de herinnering weder bij haar boven aan
de samenkomst, die zij gisteren had beloofd, gis
teren als alle andere dagen, en verdreef als een
stormwind alle visioenen, die zij in de keik had
gehad.
In haar denken aan Ramuntcho's omarming
voelde zij hare kracht wijken en zij voelde zich
als eene gewonde te midden van hare gezellinnen
die haar naar huis brachten.
Als dan het uur gekomen was, dan was zij on
danks al hare besluiten angstig bij liet geruisch
van een voetstap, en haar hart bonsde, als een
tak kraakte door den nachtwind de kleinste
vertraging van haren geliefde kwelde haar.
Hij kwam, steeds met zijn eigenaardigen stap
van nachtelijk wandelaar, zijn jas over den schouder,
met evenveel voorzorg als gold het de gevaarlijkste
smokkeltocht.
Ais het regende, wat het hier dikwijls des nachts
in het voorjaar doet, dan bleef zij in haar kamer,
vlak aan den weg, en dan ging hij voor het ge
opende venster op de vensterbank zitten, zonder
een enkele poging te doen om binnen te komen,
als zij hem dat niet toestond. En dan zaten zij
daar, hij buiten, zij binnen, arm in arm, wang
legen wang.
Maar doze weigerde ook toen.
Inderdaad, het bericht 1 ij k t zeer onrust
wekkend; rnaar het op de keper beschouwende,
gaat men al zeer spoedig twijfelen aan de
waarheid-
Immers Weyler moet niet het bevel over
dragen aan generaal Castellanos, maar aan
markies Ahumada, altijd totdat maarschalk
Blanco is gearriveerd. En dan, waar zouden
de 30 000 aanhangers van Weyler vandaar
moeten komen?
|?Op zijn hoogst kan men aannemen, dat Wey
ler geweigerd heeft liet opperbevel over te
dragen aan een zijner onderbevelhebbers, en
dat hij de aankomst van maarschalk Blanco
afwacht.
Het onrustwekkende bericht der Herald
heeft nog geen tegenspraak ondervonden rnaar
ook zonder die is het niet moeilijk te begrij
pen, dat het Amerikaansche blad weer eens,
zooals dikwijls, aan het fantaseeren is geweest.
Intusschen is het bericht tot ons gekomen,
dat het antwoord op de nota der Amerikaan
sche regeering door den minister van buiten-
landsche zaken aan den minister-president is
medegedeeld en dat het in krachtige, schoon
hoffelijke bewoordingen te kennen geeft, dat
het kabinet-Sagasta, evenmin ah zijn voorgan
ger, de tusschenkomst der Vereenigde Staten
kan dulden.
Thans wordt nog gemeld, dat, volgens de
verklaring van den minister van buitenlanchche
zaken zelf, het antwoord nog moet worden
onderzocht en goedgekeurd door den minister
raad, alvorens het kon worden overhandigd.
Sagasta schijnt inmiddels weer hersteld te
zijn. Hij zou gisteren een conferentie hebben
met de Koningin-Regentes, wellicht ook over
het antwoord aan het Amerikaansche gouver
nement.
Van verschil van meening tusschen den pre
mier en den minister van buitenlandsche zaken
is, naar de laatste aan een journalist mededeelde,
volstrekt geen sprake.
Van de Philippijnen komen treurige berichten
betredende een wervelwinddie het eiland
Ley te, behoorende tot de noordelijk van Min
danao liggende Pentados-eilanden, geheel heeft
verwoest.
Er zouden meer dan 400 slachtoffers, meest
inlanders,* zijn, terwijl de materieele schade
op bijna 4 millïoen gulden wordt geschat.
Mag men de verschillende berichten geloo-
ven, die over Jde vredesonderhandelingen (en
wat daarmee samenhangt) tot ons komen, dan
zal 't weldra sal pais en vreè" rondom de
Aegaeische Zee zijn.
Allereerst wordt uit Konstantinopel bericht,
dat voortaan iederen dag zitting zal worden
gehouden voor de vaststelling van het defini
tieve vredesverdrag.
Men kan dus nu goed opschieten. Reeds is
Als bet weer mooi was, dan deed zij het venster
dicht, en wachtte hem buiten af en op de bank
in den tuin zaten zij lang samen, bijna zonder
woorden te wisselen geen gekeuvel, zooals meestal
bij verliefden, weerklonk tusschen henin king
stilzwijgen zaten zij daar. In het eerst duimen
zij bijna niet samen praten, uit vrees ontdekt to
zullen worden, want het minste gerucht kon in
den stillen nacht gehoord worden en daaina, loen
niets hun levensgeluk dreigde te zullen storen, wat
behoefte hadden zij er aan samen te spieken
Wat zouden zij elkaar wel hebben kunnen zeg
gen, dat meer waarde voor hen had dan met de
handen ineengestrengeld daar te zitten, wang aan
wang
De mogelijkheid van betrapt te worden, deed
hen steeds angstvallig luisteren in eene onzeker
heid, die de oogenbhkken nog zoeter maakte, wdn-
neer zij zich veilig voelden.
Niemand trouwens joeg hen vrees aan dan
Arrochkoa, de listige smokkelaar, die steeds op
de hoogte was van Ramuntcho's gangen. Ondanks
zijn welwillendheid ten opzichte van hun voornemen,
wat zou hij wel doen, indien hij hen ontdekte?
Die oude banken voor de huizen onder het
dichte loover, wat zijn zij heerlijk als de vocr-
jaarsnacht daalt 1 Hun bank was uitstekend, een
waar plekje voor verliefden en rondom klonk de
muziek der krekels in het gras het scheen een
carillon in het klein.
Na hun driestheid van de eerste raaien, be
kroop de vrees hen opnieuw, en wanneer een
hunner iets bijzonders had te zeggen, dan vatte
hij zonder spreken den ander bij de hand dat
wilde zeggen, dat bij heel zachtjes moest mee-
loopen, sluipend als een kat, tot de laan achter
het huis, waar men zonder vrees kon spreken.
in de eerste zitting voorlezing gedaan van een
ontwerp-venlrag der Porto, dat gebaseerd is op
de redes-praeiiminairen.
Een tweede gunstig bericht betreft den terug
keer der Thessalische vluchtelingen naar hun
land. De Turksche autoriteiten hebben hun
namelijk verlof gegeven om door den Phurka-
en den Monzaki-pas en langs twee andere wegen,
bij Trikala en bij Ilalinyrn, ThessaliÖ binnen
te komen.
Dan heeft de Griekschc minister van finan
ciën een plan opgemaakt, volgens hetwelk aan
de oude scliuldeiscliers een aflossing van 8,400,00
francs per jaar wordt verzekerd.
Eindelijk wordt er nu ook voor Kreta ge
zorgd, naar het schijnt. Althans Peuter's bu
reau verneemt uit St. Petersburg, dat de mo
gendheden overeen zijn gekomen om den
Luxemburgschen kolonel Schaefibr te benoemen
tot gouvei neur-gcneraal van Kreta.
Het wil op bet eiland anders nog maar niet.
Onder de Muzelmannen heer.sclit groote op
gewondenheid, die zich natuurlijk uit in (laden
van geweld jegens de Christenen.
Diefstal en roof blijven aan de orde van den
dag, en (1e plaatselijke besturen zijn niet bij
machte om de orde te handhaven.
Wellicht zal, wanneer de vrede tusschen
Griekenland en Turkije is gesloten, ook voor
Kreta spoedig de ure van verlossing slaan uit
dezen ondragelijkcn toestand.
De mogen heden hebben dan weer de han
den vrij.
Buitengevvonen moed is tentoongespreid in
de laatste gevechten aan de Afgliaansche grens.
Uit Londen wordt daarover het volgende
geseind
»Het is onmogelijk de dapperheid te prijzen
van de Gordon en Highlanders,, welke Woens
dag op een kritiek oogenblik, na herhaalde
pogingen om de hoogte van het Darai-gebcrgte
te nemen, werd getoond.
»De kolonel richtte zich tot de manschappen,
met de mededeeling, dat de generaal had ge
zegd, de positie, het kostte wat het wilde, te
moeten nemen.
»De manschappen antwoordden hierop met
gejuich en bestormden toen, hun officieren vol
gende, het open terrein, waar zij door het
vijandelijk vuur als weggemaaid werden, en
waar herhaalde aanvallen vroeger waren mislukt.
»De Sikhs en andere troepen volgden daarna.
«Bij hun terugkeer in liet kamp werden de
«Gordons" door alle andere regimenten geest
driftig toegejuicht."
Intusschen valt, zooals te verwachten was,
de expeditie tegen de Orakzai's en de Afridi's
niet mee; het zijn veel dapperder en veel ont
wikkelder stammen dan de reeds bedwongen
Mohmands.
Generaal Lockhart's strijdmacht is thans
genaderd tot de vallei van Khanhi. Maar de
Waar zullen wo gaan wonen, Gracieuse vroeg
Ramuntcho op een avond.
Wel, bij jou, heb ik gedacht.
Goed, dat had ik ook gedacht. Maar ik was
bang, dat je bet verdiietig zou vindon, zoover
van je dorp.
Met jou, en het dan ergens verdiietig vinden?
Wij zouden ook telkens hier terug kunnen komen
wij zullen de groots kamer nemen, die op den weg
naar Hasparitz uitziet.
Dat was voor hem een vreugie te meer, te
weten, dat Gracieuse in zijn huis zou willen wonen,
zeker te zijn, dat zij de blijheid van haar leven
zou brengen in die oude woning, en dat zij daar
hun nestje voor liet leven zouden bouwen.
Hoofdstuk XIX.
De lange schemeravonden van Juni kwamen met
zachten nevel, en wat warmer nog dan in Mei.
In de tuinen begonnen de laurierboomen te
bloeien. Aan den avond van eiken werkdag kwamen
de eenvoudige landlieden buiten voor hunne deuren
zitton, om den nacht te zien vallen, de nacht weldra
ondoordringbaar onder de zware platanen.
Voor Ramuntcho is dit de tijd, waarop het
smokkehverk bijna zonder gevaar geschiedt in
heerlijke uren; wandelen naar da bergtoppen, door
voorjaarsnevalen kloven overspringen, woeste berg
beken oveizwemmen; slapen, om het uur af te
wachten, waarop de afspraak is bepaal I met de
bondgenooten, op een tapijt van zacht gras. De
lekkere reuk der planten deelde zich mede aan zijne
kleederenzijn jas, dien hij nimmer droeg, diende
hem tot kussen of deken; en Gracieuse zeide
des avonds dikwijls tot hem: Ik weet, dat je van
nacht weer gesmokkeld hebt, want je riekt naar
bergkruiden, Wordt vervolgd.)
