519te jaargang.
Zondag 7 en Maandag 8 November 1897.
N°. 9469.
Eerste Blad.
Het honderdste Kamerlid.
FEUILLETON.
RAMUNTCHO.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
Abohnessektspbijs pom Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke notnmere- 0.02
BUREAUBOTEKSTUAAT TO, Tclcphoon No. 123.
Advertentieprijs: van 15 gewono regels met inbe
grip van cene Courant
Iedere gewone regel meer
Bij abonnement wordt korting verleend.
f 0.52
- 0.10
Wij hebben gisteren uitvoerig het tweede
rapport der commissie tot onderzoek van de
geloofsbrieven van den heer Van Gilse mede
gedeeld, en de conclusie daarvan, afwijkende
van de vroegere, om n.l. den lieer Van Gilse
toe te laten als hebbende hij evenveel stemmen
verkregen als de heer Heemskerk en zijnde
hij de oudste in jaren.
Gelijk men gezien zal hebben, heeft de Com
missie dezelfde goed- en afkeuringswij/e der
stembiljetten gehouden als bij het eerste onder
zoek en is hare veranderde conclusie veroor
zaakt door het feit, dat zij thans meent, dat
Wilbe Cnossen niet in het uitbrengen zijner
stem is belet, omdat deze kiezer, gelijk door
een nader adres van leden van het IJlster
stembureau gebleken is, niet bij de leden daar
van bekend was en hij nagelaten heeft van
zijne identiteit te doers blijken, gelijk de kieswet
voorschrijft.
In het adres dezer sternbureau-leden komen
o.a. de volgende zinsneden voor
»dat zij tot hun verbazing vernomen
hebben dat in uwe vergadering, betrek
kelijk het onderzoek der geloofsbrieven van
mr. Van Gilse, verondersteld is, dat, tijdens
het geval Cnossen in het stembureau dezer
gemeente, de persoon van Cnossen bij hen,
die toen met den burgemeester het stem
bureau in deze gemeente vormden, bekend
was
dat zij, in het belang der goede zaak
en der waarheid, zich gedrongen gevoelen
u mede te deelen, dat deze veronderstel
ling geheel en al onjuist isen
dat zij in verband hiermede uitdrukke
lijk verklaren, dat die onderwerpelijke
persoon, gedurende het meergemelde geval,
bij hen onbekend was, waarvoor zij als
reden opgeven, dat die persoon zich weinig
in het openbaar vertoont, eerst sedert '12
Mei 1895 in deze gemeente woont en wel
buiten de kom op een hoeve midden in
'tveld, zoodat minstens twee derden der
bevolking hem hier niet kent, hij alzoo
ook voor den burgemeester en de stem-
opnemers onbekend was, terwijl hij ook
het stembureau geen enkele verklaring
heeft gegeven."
Ons dunkt dit adres doet de deur dicht, en
het zal zaak zijn zich met het oog hierop bij
de nieuwe conclusie der commissie neer te
leggen, daar men anders komt te staan voor
Roman door
Pierre Loti,
lid der pAcadémie Franpaise".
34)
De strijd begoneerst voelde hij zich niet op
zijn gemak, hij was met de eerste worpen onzeker
en dikwijls miste iiij den opspringenden kaatsbal ol
kon hem als hij snel door de lucht vloog niet
grijpen.
Dan, spoedig begon hij met hartstocht voort te
spelen en hij kreeg zijn vroegere kalmte weder
terug en speelde als van ouds. Wat zijn spieren
misschien hadden verloren in behendigheid, hadden
zij gewonnen in kracht; als vroeger werd hij luide
toegejuicht en hij werd weder bedwelmd door de
ervaring, dat zijn ledematen nog lenig en krachtig
waren als vroeger en de bewondering gaande
maakten van de drukke menigte.
Er kwam een oogenblik rust, dat eenige ver
ademing bracht in de lange partij, waarin de
kansen bijna gelijk bleven; met hijgende borst
ging men zitten, het bloed kokend, de handen
hevend en rood.
Toen voelde hij de droefheid van alleen te zijn.
Boven de hoofden van de menigte, boven de
baretten en de aardige hoofdsiuters was de hemel
scherp, zooals deze hier altijd pleegt te zijn, wanneer
de zuidenwinden gaan ophouden. De lucht was
buitengewoon helder; de bergen schenen dichterbij
eene hopclooze terwarring en men allicht een
onzuivere stemming zal uitlokken, als de leden
der Kamer vooraf de gevolgen van het goed-
of afkeuren der betwiste stembiljetten zullen
kunnen nagaan, een fout, die de Commissie,
het zij tot haren lof gezegd, heelt weten te
ontgaan en dit ook heeft kunnen doen.
Men zal dus óf elk afwijkend biljet hebben
ongeldig te verklaren en dan is de heer Van
Gilse met vrij groote meerderheid gekozen
óf men zal, het bezwaar-Cnossen niet achtende,
zich aan de conclusie der commissie hebben te
houden.
Iladden de leden tan het IJlster stembureau
onmiddellijk hun adres aan de Kamer gericht,
misschien zou de gansche opvraging van stem
biljetten vermeden kunnen zijn..
Nu dat niet geschied is, vertnijde men elke
schifting van de eigenaardig geteekende biljet
ten, daar zoodanige schifting allicht een tenden
tieus karakter gaat dragen en aan bet prestige
der Kamer geen goed zal doen.
Van harte hopen wij dan ook voor de eer
der Kamer dat, nu de commissie na nauwkeurig
onderzoek voorstelt den heer Van Gilse toe te
laten, de overige leden zich zonder verdere
discussie bij dat voorstel met groote meerder
heid zullen aansluiten.
Algemeen «verzicht.
Schiedam, G November '97.
De zitting van het Oostenrijksche Huis van
Afgevaardigden die gewijd was aan de behan
deling van het Vergelijk, heeft weder de ge
legenheid geboden tot helsch lawaai met dek
sels van lessenaars en woest strijdgeschreeuw
zelfs tverd men een oogenblik handgemeen.
Een telegram in ons vorig nummer gaf reeds
een beknopt beeld van de schandelijke too-
neelen, die een zitting der vertegenwoordigers
van het Oostenrijksche volk oplevert.
Een beknopt, maar tevens een zwak beeld.
Een indruk van den treurigen warboel geeft
eenigermate de volgende beschrijving, die wij
in een der bladen vinden:
Lueger roept o. a. een tegenstander toe
ahoud je stil, schandknaap" waarop deze ant
woordt apolitieke hansworst". Andere chris-
telijk-sociale afgevaardigden schreeuwen nu eens
Sehonerer dan weer Wolf toeaZwijg, jij bor
deelhouder Bezopen koppelaar I" enzoovooi ts.
Andere krachtige uitdrukkingen als: sEllendige
schooier (lausbub) Infame smeerlap
Huilend beest! Jelui bent maar een hon
gerig beestenspelstriemen als hagel door
de lucht; ook wordt telkens het dreigement
gekomen te zijn; de Pyieneeen hingen over iiet
dorp heen en hunne toppen, zoowel van Fransche
als van Spaansche zijde, schenen even dicht bij,
als tegen elkaar aangeschoven. Enkele wolken
plooiden zich uit als regenbogen, het licht der zon
ondetbiekend, een duisternis op de aarde werpend
ais van een eclips. Overigens was de hemelblauw
als in Afrikade geheele streek, wier onvast klimaat
tusschen den ochtend en den avond afwisselt, had
gedurende enkele uren een buitengewoon zuidelijk
karakter zoowel van temperatuur als van licht.
Ramuntcho ademde deze droge en zwoele lucht
in, die van het zuiden gekomen scheen om met
nieuw leven te bezielen. Dat was wei de heerlijke
lucht van zijn land, karakterstiek aan de goif
van Biskaye, de lucht, waarvan hij al van ouds her
hield, en die hem nu met zaligheid vervulde maar
ook met zieleleed, want alles, wat in de toekomst
lag en zich om zijn hoofd opstapelde met wreede
dreiging, wekte de gedachte bij hem van een hemel,
doof voor zijn gebeden, het brandpunt van hevige
stormen en blinde krachten, zonder gedachte noch
meester, geschapen om te doen ontstaan en te
verwoesten. En gedurende zijn zinneloos nalenken,
terwijl de menschen om hem heen zich verdrongen
om hem geluk te wenschen, dacht hij niet en
antwoordde hij niet e.. voelde hij niets dan zijn
kracht, zijn jeugd en zijn vasten wii in zich, en
zeido hij bij zich zeiven, dat hij wild en wanhopig
wilde genieten van alles, het deed er niet toe wat,
zonder zich om ijdele vrees te bekommeren, ten
einde zijne bruid weder te erlangen, waarnaar hij
radeloos vei langde.
Toen hij de partij glansrijk gewonnen had, keerde
hij alleen, triest terug ofschoon verheugd, dat
hij aldus gewonnen had en zijn behendigheid had
vernomen, dat de tegenstanders als volslagen
gekken in dwangbuizen gestoken moeten worden.
De clerieale giaaf son Zedtwitz spuwt voor
langs Wolf heen, die hem daarvoorsgemeene
schoeljetoeslingert. Daartusschendoor ont
staat een gevecht san een kwartier lang, waarbij
de long-Tsjechische afgevaardigden hun vijand
Woifi' onder het geroep: Gooit den schooier
eruitde zaal uit willen gooien. Wolf heeft
namelijk den Tsechischen afgevaardigde Ivrumb-
holz dreigend bij den kraag gepakt, daar deze
hem den deksel van zijn lessenaar ontrukken
wilde, waarmee Wolf lievig lawaai maakte.
De afgevaardigden die niet handgemeen wor
den, gaan op de banken staan om beter te
kunnen zien. Ten slotte behouden Wolff en
zijn vrienden zegevierend het veld.
Bij de stemming svordt o.m. de vice-presi
dent Abiahamosvicz als»Poolsche zwendelaarI"
betiteld en tegen de sschelinstreken van het
presidium" geprotesteerd.
Dat de Polen en de Tsechen groeiden in
dezen strijd tusschen de Duitschers onderling:de
christelijk-socialen onder den Heer van Wee-
nen", Lueger, en de Duitsch-nationalen onder
Sehonerer en Wolf, spreekt vanzelf.
Eindelijk wordt na een nacht van de groot
ste wanorde met 189 tegen 118 stemmen be
sloten tot sluiting van her debat.
Er komt nu een voorstel in van den afge
vaardigde Gross om bet voorloopig ontwerp
van het vergelijk te vervvijzen naar een
speciale commissie en subsidair twaalf nieuwe
commissieleden toe te voegen uit de leden van
de eommissie voor het budget, wien dan zal
opgedragen worden het ontwerp te onderzoeken.
Bovendien vraagt de spreker heropening van
het debat, hetwelk door den president afge
wezen wordt.
Om 8 uur 's morgens wordt de zitting voort
gezet.
De afgevaardigde Berks interpelleert nu de
regeering en vraagt of het gouvernement van
plan is om pogingen aan te wenden tot het
tegengaan van de waardevermindering van het
zilver en of het gouvernement reeds onder
handelingen met de Ilongaarsche regeering
heeft aangeknoopt.
De Kamer verwerpt de motie, strekkende
het ontwerp van het vergelijk naar een speciale
commissie te verwijzen met 175 tegen 122
stemmen en neemt met groote meerderheid een
motie aan om het voorloopige ontwerp van het
vergelijk naar de budget-commissie te zeuden.
Deze stemming geschiedt door zitten en op
staan, ofschoon de linkerzijde een mondelinge
stemming had verlangd. Zij protesteert daarom
tegen het genomen besluit als een daad van
geweld.
De zitting wordt vervolgens om 10 uur op
geheven en tot Maandag a.s. verdaagd.
Vermeld dient nog te worden, dat de nachtt-
zitting o. m. werd bijgewoond door den Ame-
rikaanschen humorist Mark Twain en den Rus
behouden, begrijpende, dat dit in het vervolg zijn
middel van bestaan zou zijn, omdat het gebleken
wa=, dat hij tot de eerste spelers van Baskié be
hoorde.
De hemel verduisterde zich langzameihand en
de horizont werd donkeruit het Zuiden bleef bij
voortduring de warme wind waaien, die zijn ze
nuwen prikkelde.
Langzamerhand daalden de wolken naar beneden
en kwam er een wisseling in de temperatuur.
Hij wist als alle buitenmenschen, die gewoon
zijn de luchtverschijnselen waar te nemen, dat dit
de aankondiging was van den winter. Weldra
zouden de regenbuien, die alles verkilden, neder
dalen en nevels zouden zich om de bergtoppen
hullen. Het zou de droefgeestige heerschappij van
den winter zijn, wanneer alle plantengroei zoude
ophouden.
Thans begonnen de eerste droppels op den weg
te vallen, zwaar en dik.
Toen hij zijne woning binnentrad bij het vallen
van den avond, vond hij zijne moeder alleen.
Stil liep hij de trap op, hij vond zijne moeder
ingedommeld in een overspannen slaap.
Door het huis ronddwalend, beproefde hij om
zijn sombei heid wat te verdnjven, den grooten
haard aan to maken. Buiten viel de regen thans
in stroomen ne-'^r. Door de vensters en door de
grijze zonneblinden kon men het dorp bijna niet
zien, dat als 't ware weggevaagd was achter een
regengordijn.
De wind sloeg het water met kracht tegen de
muren van het eenzaam liggende huis, waarover
de nacht een dikke duisternis uitspreidde.
In zijn kinderhart voelt hij zich eenzaam en
verlaten zijn geestkracht en jeugdige kracht heeft
sischen schilder Weretsjagin, die beiden schetsen
zaten te maken van dit wilde strijdtooneei.
Terwijl de meeste toongevende Parijzer bla
den, de Temps, de Débats, de Liberia, zich in
de zaak-Dreyfus er toe bepalen mede te deelen
wat er nieuws is, zonder een eigen oordcel uit
te spreken, verklaart de Figaro zich vóór een
nieuwe behandeling van het proces.
Het blad acht het den plicht der pers, de
openbare meening gerust te stellen, en wan
ne")- er aanleiding is te onderzoeken, of er een
justitieeie dwaling is begaan, dan zou de veiligste
weg, om tot een bevestigende of ontkennende
zekerheid te gex'aken, zijn liet instellen van een
critisch, grondig onderzoek.
De regeering mag zich niet door verbittering
van sommigen, eischen van anderen laten mce-
sleepeu, meent liet boulevardblad, maar zij dient
toe te zien, of de haar voorgelegde bewijzen
twijfel aan den schuld van den veroordeelde
doen ontstaan.
De Jour meent, dat de president der Repu
bliek een bespreking met den minister-president
en de ministers van oorlog en van buitenland-
sche zaken heeft gehouden over de zaak-Dreyfus.
De chauvinistische bladen vinden in elk, zij
't nog zoo onschuldig feit aanleiding tot allerlei
serikitioneele geruchten.
Zoo brengt de Evenement zelfs de benoeming
van den Duitschen militairen attaché te Parijs,
kolonel von Schwarzkoppen, tot commandant
van het keizer-Frans-Jozef-garde-regiment in ver
band met de zaak-Dreyfus.
De Eclair is ontevreden over de houding
van den senator Scheurer-Kestner. Het blad
zegt, dat genoemde heer zich in een gemak
kelijk stilzwijgen hult; een staatsman evenwel,
die zulke gewichtige bewijzen belooft en de
publieke opinie in beroering brengt, moet zich
een ander denkbeeld van zijn plicht maken.
Het blad meent, dat het schouwspel reeds
te lang heeft geduurd voor de eer der natie.
De heer Scheuer-Kestner heeft inmiddels aan.
verscheiden zijner vrienden in den Senaat ver
klaard, over een dag of acht openlijk zijn over
tuiging van Dreyfus' onschuld te zullen ver
dedigen. Tot dan moest men maar zwijgen en
afwachten, meende hij.
Grooten steun vindt zijn beweren van dö
zijde van den heer Gabriel Monod, lid van het
Instituut en professor aan de »Ecole normale."
Deze, die pas uit Rome is teruggekeerd, zet
in een flink schrijven aan de Temps uiteen,
waarom ook hij aan Drefvus' onschuld is gaan
gelooven, schoon hij vroeger Dreyfus schuldig
achtte.
De onwankelbare overtuiging van den advo
caat, de houding van Dreyfus zelf en diens
familieomstandigheden, het ontbreken van mo
tieven tot verraad bij dien man, die uit vader
landsliefde aan een militaire loopbaan de voorkeur
had gegeven boven een schitterende en gemak-
hij ingeboetbij den neveligen avond kan hij geen
weerstand bieden of strijden. Zijn toekomst, die
hij zooeven nog met eenige vreugde beschouwde,
wordt in zijn oogen thans ellendig, zijn toekomst
ais kaatsspeler, als arme verlustiger van de menigte,
tot het oogenblik waarop hij ziek zat worden of
zwakte hem zal beletten langer voort te spelen.
Dan nemen zijn gedachten eensklaps een vaart,,
als vroeger in zijn kindsheid naar die toevlucht,
die zijne moeder voor hem was; op zijn teenen
loopt hij naar boven om haar in den slaap te
bespieden en naast haar legerstede te blijven.
Wanneer hij een lampje in de kamer heeft aan
gestoken, schijnt zij hem minder veranderd dan
gisteren door de koortsweer kwam de gedachte
bij hem op, dat hij haar zou kunnen verliezen en
dat hij dan voor altijd alleen zal blijven en hare
hartelijkheid zal missen.
Voor den eersten maal zijns levens komt zij
hem oud voor en bij de herinnering aan zooveel
ontbering, die zij zich voor hem getroost heeft,
voelt hij medelijden in zijn hart opkomen, een
feeder en oneindig medelijden om de rimpels, die
hij nog eerder niet heeft opgemerkt en om de
grijsheid harer haren.
O, zijn troosteloos medelijden zonder een sprankje
hoop, met de overtuiging dat het thans te laat is
om nog eenige verbetering te brengen.
En een oneifldige smart, waaraan hij geen weer
stand kon bieden, schokte zijn hart en deed zijn
gelaat smartelijk samentrekkenhet werd alles
duister voor zijne oogen en in eene onwillekeurige
behoefte om te smeeken en genade te vragen, liet
hij zich op zijne knieën vallen met het hoofd op
het bed zijner moeder, eindelijk in heete tranen
uitbarstend, Wordt vervolgd,)
