51ste jaargang. Donderdag 25 November 1897. N°. 9484. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. uitgeverT ITT c roelants. FEUILLETON. DE JONGE WEDUWE. BUITENLAND. Aboskementspeijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90 omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco per post, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nommerso.02 BUREAUBOTERSTRAAT 70, Tclepïioon So. 123. AmrEETENTrEPEijsvan 15 gewone regels met inbe grip van cene Courantf 0.59 Iedere gewone regel meer 0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Algemeen overzicht. Schiedam, 24 November '97. Het zoeken naar den schuldige in de zaak- Dreyfus wordt in een gansch andere richting geleid, dan men tot nu toe had ingeslagen. Noch Dreyfus noch Esterhazy zouden de schuldigen zijn, meer nog van verraad zou geen sprake wezen. Een ellendige schurk zou uit winstbejag een verrader" aan de Fransche regeering hebben aangewezen. Wel een geheel verschillende opvatting dei- zaak dan tot nu toe is uitgesproken, en een opvatting, die alleen aan waarschijnlijkheid kan winnen. De verdienste van de dwalende publieke meening het eerst dit spoor te hebben aange wezen, heeft de Beriijnsche correspondent van de Strassburger Post. Deze neemt aan, dat noch Dreyfus noch Esterhazy geheimen aan Duitschland verraden hebben, daar de papieren op grond waarvan Dreyfus veroordeeld werd en Esterhazy thans onder verdenking staat, krachtens officieele verklaringen nooit in het bezit van het Duitsche gezantschap te Parijs zijn geweest. De correspondent neemt verder aan, dat een hij liet centrale legerbestuur dienend officier, die zich door het buitenland laat betalen, voor iedere regeering een groot gevaar oplevert, en dat geen regeering eenig middel zou sparen om zulk een verrader te ontdekken. Stel u dus voor een schurk, die valsche documenten vervaardigt, om de premie meester te worden, die de Fransche regeering gaarne betaalt voor het ontdekken van een verrader, terwijl die falsaris steun zoekt bij de anti- semietische pers door een jood het verraad aan te wry ven, dan hebt ge de intrige, wier slacht offer Dreyfus volgens dezen dagbladcorres pondent zou zijn. ïHet bewijs kan slechts geleverd worden," zegt hij wanneer -de Fransche regeering het wil en haar aandacht niet vestigt op het gezantschapshotel in de rue dc LiUemaar op een zoodanig persoon of personen, die zich in het bezit der documenten hebben gesteld of daarvoor betaald zijn. Of die personen zijn zelf de bedriegers of wel zij dienden als werk tuigen Naar alle waarschijnlijkheid bestaat er geen verrader en geen spion, maar alleen een oplichter, die met venalschte documenten werkt." Die lezing wordt gesteund in een corres pondentie in de Figaro, eveneens uit Berlijn. Daarin wordt gezegd, dat een der meest geachte militaire attaché's van een vreemde mogendheid betoogt, dat de bezwarende stuk ken, op grond waarvan Dreyfus veroordeeld is, nooit in Duitsch bezit zijn geweest, maar het werk van een falsaris zijn. Ook hierin wordt gezegd, dat er geen sprake soman noon HANS WACHENHUSEN. 2) nNu zijn wij onder ons", liep hij uit. sik denk er niet aan vóór vanavond naar huis te gaan. Wat zullen wij nu doen om den tijd te verdrijven?" iWat we willen tl riep Maximinia met van blijde verwachting schitterende oogen. Zij gingen den tuin door en het park in, Leo met het kleine vogelroer van den tuinman op den schouder. Hij had een idee. De tuinman was ook in het boschje aan het werk. Hij nam het meisje mee naar het fazantenhuis en liet een half dozijn der goud- en zilver- glinsterende dieren los, die, niet meer gewend aan vrijheid, in de takken der boomen rondfladderden, totdat zij éen voor éen, door de kleine patronen uit Leo's buks gelroflen, stervend op het grint van den tuin of op het gras neervielen. Toen eeist kreeg Maximinia medelijden. Zij rukte hem de buks uit de hand en wierp die boos in het gras. Nu, Leo wist wel hoe hij haar kon verzoenen. Zij bedachten andeie dwaasheden, en toen graaf Lubienoff met de gravin 's avonds het voorplein wilde oprijden, zag hij den ingang versperd door een menigte nieuwsgierige dorpelingen. Op het voorplein brandden de lantaarns, zooals is van verraad, maar dot het de daad is van een schurk, die de valsche documeuten voor een hooge belooning aan de Fransche regee ring heeft verkocht. Ook de ,1 latin bevat een sooi tgelijk verhaal alleen in enkele bijzonderheden wijkt het af van de correspondenties in de Figaro en de Slrassb. Post. Met deze beschouwingen brengt men tevens in verband een mededeeling in de Wiener Allgemeine Zeitung. Volgens dit blad zou de beruchte Normann- Schumann, die zulk een belangrijke rol heeft gespeeld in het proces van den commissaris dei- geheime politie Von Tausch te Berlijn, binnen kort een brochure uitgeven, waarin hij zekeren Richard Grothe bespreekt, die zoowel voor de Duitsche als voor de Fransche regeering spionnen werk deed. Deze Grothe zou beide regeeringen hebben bedrogen, en zoo zou h ij ook de Fransche regeering den brief van den militairen attaché bezorgd hebben, die dienst gedaan heeft om Dreyfus te doen veroordeelen. Deze verschillende mededeclingen, alle neer komende op een gelijke beschouwing der duis tere zaak, verdienen ongetwijfeld ernstige over weging. De Fransche bladen gaan intusschen voort- tal van kleine gissingen en quasi ophelderingen te geven. Ook heeft dc regeering geen gebrek aan goeden raad. De Matin wil, in aansluiting bij andere chauvinistische bladen, dat Frankrijk geen mili taire attaché's meer aan zijn ambassaae's toe- voege. Dun .-dien de buitenlandsche regeerin gen volgen. Een Fransch militair attaché acht het b'ad natuurlijk niet in staat tot het ver richten van spionnendienst, maar buitenlandsche attaché's wel De Patrie en de Intramigeant hebben een incident in de Kamer voorspeld, waaruit Ester- hazy's onschuld zou b'ijken. Er heeft zich echter niets van dien aard voorgedaan De Figaro brengt de stellige verzekering, dat in het dossier Selieurer-Kestner geen ander officier dan Esterhazy wordt genoemd of aan geduid. Van meer belang is de herinnering in het zelfde blad, dat indertijd de minister van oorlog, generaal Mercierden ministerraad van de détails aangaande het proces-Dreyfus in kennis heeft gesteld. Deze herinnering krijgt een eigenaardige beteekenis, wanneer men bedenkt dat Felix Faure, toen minister vau marine, Hanotaux minister van buitenlandsche zaken was. Eindelijk verdient een ingezonden artikel in het Journal des Débais de aandacht. De schrijver, die zich sTeinand die goed op de hoogte is van militaire zaken" noemt, be spreekt de manoeuvres van 189':, waaraan Esterhazy heeft deelgenomen. De officieren die niet tot de artillerie be- alleen placht te geschieden, wanneer er een partij werd gegeven. Het heldere licht viel op het bassin van onge veer dertig vieikante meters, waarin s'echts een meter hoog water stond, en in 't midden waarvan een dunne wateistraal de goujvisschen steeds nieuwe zuurstof toevoerde. Maar in dit bassin De gravin richtte zich in den landauer op en keek naar het schouwspel, dat de dorpelingen tot aan den rand van het bassin had gelokt. Daar stond Leo ICurovski, de cadet, in ridder- kleeding, in een wil koksjasje, waarover hij een Tseikessisth pantserhemd droeg, op liet hoofd een koperen pot uit de keuken als helm, leunende op een groot Tserkessisch zwaard, een en ander uit de collectie wapens van den graaf, midden in het bassin op de kleine hondenkar, waarmede de boer dage lijks de melk van de hoeve placht te halen. De groote ruige bond van den boer was voor de kar gespannen, in een wit laken gehuld, en droeg op den kop een langen, witten zwanenhals van blik, die eens een oude zwaanvormige slede hail versierd, sinds lang niet meer in gebruik en in een schuur opgeborgen. En juist nu de gravin zich in haar rijtuig op richtte, zette Lao den hond aan. De kar bewoog zich voort naar den rand van het bassin, die naar de zijde van de stoep was gekeerd. Hier slond Maximinia, gekleed als Elsa, de dochter van Brabmt's hertog, omgeven van eenige in het wit gekleede graablochters (de dienstmoisjes) en wachtte den ridder van den zwaan op. Maar juist toen Leo met uitgestrekten arm wilde zeggen »Wees nu gedankt, mijn lieve zwaan, iKecr door den breeden stroom terug," hooren. krijgen clan tijdelijk een reglement en hebben op dat oogenblik werkelijk alle ge gevens die bij de behandeling van het veldge schut te pas komen, ofschoon dit reglement nooit definitief is, maar onophoudelijk gewijzigd wordt. Een artillerie-officier van den generalen staf echter zou zonder moeite op den duur zulk een boekje kunnen houden. Daarom vindt de schrijver, die overigens geen oordeel wil uit spreken, de wooiden die Dreyfus op het borderel geschreven zou hebben (»Dii stuk kan men zich uiterst moeilijk verschaffen" wel zeer vreemd. Verder wijst de schrijver er op, dat ieder officier die de manoeuvres heeft bijgewoond, de inlichtingen in liet borderel had kunnen geven dat de in het borderel vermelde stukken voor een vreemdeling weinig waarde hadden, en dat het Fransche onUverp-reglement voor het artillerie-vuur reeds voor het proces-Dreyfus in vakbladen was besproken. Ook deze schrijver schijnt dus tc twijfelen aan verraad, maar verdenkt in ieder geval een officier van een der andere wapens (b.v. Ester hazy) eerder dan den artillerie-officier Dreyfus. Lafargue, de chef van het kabinet van den ex-president der Republiek, Casimir Perier, heeft aan een medewerker van het Journal uiteengezet, waarom het verhaal van een inter ventie van Keizer Wilhelm ten gunste van Dreyfus geen geloof verdient. Kolonel Picquart zal morgen te Parijs aan komen. Hij is Dinsdagmiddag te Tunis scheep gegaan. ft In den Spaanschen ministerraad, Maandagmid dag en -avond gehouden, is allereerst ter sprake gekomen het gedrag van generaal Weyler. Gebleken is, dat de generaal zich op Cuba onderworpen heeft aan de besluiten der regee- ring. Vervolgens heeft men de plannen voor zelf bestuur op Cuba en Porto-Rico overwogen en ten slotte goedgekeurddaarbij is evenwel een beslissing over de hervorming der invoerrechten voorbehouden. De minister-president Sagasta heeft intus- schen dienaangaande aan een delegatie uit Cataloniè geantwoord, dat de Regeering geen wijziging kon brengen in haar piogramma voor zoover betreft de toekenning van het recht aan Cuba om zelf de heffing van rechten te regelen. Hij sprak de hoop uit, dat de Cubaansche volksvertegenwoordiging een commissie zou kie zen, welke, in overleg met een Spaansche com missie de handelsbetrekkingen tusschen Spanje en Cuba zou kunnen vaststellen. Gistermiddag is eindelijk generaal Weyler te Barcelona aan wal gegaan. Een betooging \an eenige beteekenis werd niet gehouden. Het schijnt, dat Weyler wil gaan poseeren als de kampioen voor Spanje's eer. Hij is sterk tegen de zelfstandigheid van Cuba, wat betreft het heffen van invoerrechten. werd de boer, die onder de toeschouwers stond, de gravin gewaar, die toornig in haar rijtuig stond. Verschrikt riep hij den hond; deze tiok met een ruk aan, sprong op den lagen rand van het bassin, en de edele zwanenridder viel achterover in het water, dat hoog opspatte. De toeschouwers waagden niet te lachen. Allen maakten eeibiedig plaats voor de equipage, en Maximinia verdween ijlings met haar gevolg in huis. sDie windbuil!" lachte de graaf. Zijn eehtge- noote evenwel was, ondanks haar zwak voor Leo, ernstig boos op hem, wel is waar om hem maar al te graag weer te vergeven, toen hij om ver giffenis kwam viagen, want hij had zijn straf toch al beet De tijd verging, en er kwam groote verandering. Leo kwam in deri herfst afscheid nemen. Door de mildheid van zijn oom, die in Duitschland baat zociit voor zijn kwaal, was hij in staat gesteld te Petersburg bij de garde te komen. Bij deze gele genheid gelukte het hem Maximinia lo doen beloven, dat zij hem trouw zou blijven. Zij lachte om zijn ernst en zeide sZuolang je oom leeft, kan ik je niets beloven." Boos nam hij afscheid van haar. Inlusschen werd de kwaal van haar vader steeds ernstiger. Ook haar moeder klaagde, over zenuwen evenwel was alleen de voor haar mateloosheid omliagelijke stille in huis de oorzaak. Er was immers een zieke, en het drukke vet keer met de families in den omtrek werd gestaakt. Zij wijdde al haar zorg aan haar dochteralleen in haar eigen belang evenwel, sedert de doctoren Ilij wil zich aan het hoofd stollen der con servatieve partij, na die eerst georganiseerd te hebben. Gemengde SlededecIIngen. Te Parijs is. G9 jaar oud, overleden Bardoux, senator en oud-minister van onderwijs der Fransche republiek, lid der Academie. Keizer Wilhelm heeft de eedsaflegging der marine-recruten te Kiel bijgewoond en een speech afgestoken. De Keizer hief een driewerf hoera aan ter eere van Czaar Nicolaas, eere-adrniraal der Duitsche vloot. In de Chineesche wateren bevinden zich thans 2200 man Duitsche troepen, d. i. 10 °U van de geheele Duitsche marine-macht, en er bestaan plannen om een tweede eskader onder prins Heinrich er heen te zenden. Blijkbaar moet de bezetting der Kiautsehau- baai dienst doen om den Rijksdag te bewegen tot aanneming der marineplannen der regeering. In de Oostenrijksche delegatie heeft graaf Goluchowski zijn verkeerd uitgelegde redevoe ring nader toegelicht. Hij verklaarde, dat het Duitsche oorlogsschip, hetwelk de wateren van Kreta heeft verlaten, zal worden vervangen. Hij prees het gedrag van Duitschland, omdat het de vergadering te Berlijn verbood, waarin Oostenrijksche afgevaardigden zouden spreken. De commissie nam met algemeene stemmen een motie van vertrouwen aan, keurde de politiek der regeering goed en nam de begroo ting voor buitenlandsche zaken aan. Daily Mail zegt, dat vorst Ferdinand van Bulgarije wil aftreden, omdat hij geen vol doenden steun vindt bij het ministerie. De reorganisatie der Turksche vloot is uitge steld tot het voorjaar. «Uitstel is hier afstel" zegt de Times. De Porte is druk hezig met de financieele hervormingsplannen. Men verwacht in Griekenland een crisis naar aanleiding van het laatste besluit der Kamer. Verwacht wordt een kamerontbinding,waartoe de regeering evenwel eerst op hot laatste oogen blik wil overgaan. Een expeditie, uitgerust door de Niger-com- pagnie, onder majoor Arnolds, heeft Kiffi, een zeer sterke plaats, die door den negervorst Arku /werd bezet, met weinig verlies genomen, Kiffi werd verdedigd door 500 man, waarvan 100 met nieuwerwetsche geweren waren ge wapend. De plaats was door 8 voet hooge muren omgeven. Vóór den strijd had Arku menschen geofferd. Naar men officieus uit Pretoria verneemt, heeft het bezoek van Albuquerque geleid lot haar hadden gezegd, dat haar man nog slechts korten tijd lo leven was vergund. Harteloos als zij was, beteekende dat vonnis voor baar slechts verlossing uit haar tverbanning", waartoe zij ver oordeeld was, sedert haar echtgenoot niet meer tot reizen in staat was. In afwachting van het onvermijdelijke bracht zij een offer. Haar bijna zestienjarige dochter moest voor haar toekomstplannen spoedig voor het ver keer in de groote wereld worden voorbereid. Zij zond haar dus naar een kostschool te Peters burg, waar de dochteis van den hoogen adel voor het salonleven werden gedresseerd, en Maximinia ging alleen heen met verdriet om haar vader, dien zij niet mocht hopen weer te zien. Maar de wil harer moeder duldde geen eigen wenschen. Het oordeel der doctoren werd maar al te spoedig bewaarheid. De gravin ging in den diepen rouw en ontving de condoléance-bezoeken der buren als iemand, die bereid is het ongeluk te dragen, waarop zij reeds lang was vooi bereid. Eenige weken bracht zij in stille afzondering door. Toen gaf een gebeurtenis van diepe wereld- beteekenis haar de gelegenheid om Rusland, dat zij nooit had lief gehad, te verlaten, en na een bezoek aan Petersburg keerde zij, volgens haar zeggen, naar haar familiegoedeien in Duitschland terug. Voist Mentschikoff had namelijk, op bevel van keizer Nicolaas, te IConstantinopel den Sultan op zulk een wijze te wooid gestaan, dat onmiddellijk de ooi log aan den Donau en daarna de voor Rus land zoo rampzalige Krimoorlog uitbrak. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1