N°. 9520.
dëTonge WEDUWE.
51"" jaargang.
Zaterdag 8 Januari 1898.
i
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
uitgever" h. j. c. roelants.
Kennisgeving.
FEUILLETON.
i
BUITENLAND.
i
Asohkemestspbijb voor Schiedam, per kwartaal 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommera- 0.02
BUREAUBOTEBSTRAAT ÏO, Telephoon ATo. 123.
Advertentieprijs: ran 15 gewone regels met inbe
grip van eenc Courantf 0.52
Iedere gewone regel meet0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
De Commissie voor het Burgerlijk Arm
bestuur, tevens belast met het oeheer over liet
Stads-Ziekenhuis, wenseht dat de rekeningen
ten laste dier instelling uiterlijk den 4n Dins
dag na afloop der leveringstermijn worden
bezorgd bij den Secretaris-Rentmeester.
Algemeen overricht.
Schiedam, 7 Januari '98.
De laatste berichten over den socialen strijd
in Engeland luiden voortdurend ongunstig.
De arbeiders in het machinevak blijven hun
besluit getrouw, om de strike voort te zetten,
zoolang niet hun ei=ch van den achturigen werk
dag zonder voorbehoud wordt ingewilligd.
Alle pogingen tot verzoening, onderhande
lingen en conferenties zijn op dien eisch afge
sprongen.
En de poging tot verzoening, die thans kar
dinaal Yaughan wil beproeven, zal vermoedelijk
niet beter slagen.
Dat deze oeconomische crisis, de ernstigste
die Engeland wellicht heeft doorgemaakt, haar
gevolgen bitter doet en zal doen gevoelen, staat
vast.
Nu reeds worden de wrange vruchten ge
plukt zoo door arbeiders als patroons.
Wat de eersten betreft, van een geduchte
weerstandskas voorzien, door jarenlange voorbe
reiding bijeengebracht, zijn zij in den strijd
gegaan. Millioenen hebben zij uitgegeven; hun
middelen zijn uitgeput, ziekte- en ouderdoms-
kassen geledigdniet alleen is van andere
werkliedenvereenigingen meer dan honderd
duizend gulden wekelijks ontvangen, maar
groote leeningen zijn gesloten om in het be-
noodigde bedrag van ruim 3Vs tonnen gouds
per week te kunnen voorzien.
Zoo de arbeiders dus al den strijd mochten
winnen, het zal niet dan ten koste van jaren
lange gemeenschappelijke opofferingen zijn.
En de patroons? De schade die de scheeps
bouwmeesters lijden, is onberekenbaar. Er gaan
millioenen op dit oogenblik naar b.iitenlandsche
werven, die anders de zakken de.'Britsche pa
troons zou hebben gespekt. Dit is met het ergste.
Zullen de buitenlandsche werkgevers de Duit-
sche, Fransche, Amerikaansche werven blijven
begunstigen
Ziedaar een vraag, waarop eerst de toekomst
der Britsche industrie het antwoord zal geven.
ROMAN DOOR
HANS WACHENHUSEN.
37)
«Naar zijn eigen mededeeling kan ik uw vraag
beantwoorden. Leo Kurovski zwoer dien eed, toen
hij minderjarig en officier was. Na den dood van
zijn oom heeft hij zijn ontslag uit den dienst ge
nomen en achtte zicii van zijn eed ontslagen, die
in strijd was met zijn verplichtingen als edelman."
sDat is mij voldoende."
llehrmann keerde naar Emmerich terug, en
Zirkow die ongeduldig geworden, in OstrowskiV
hotel had gehoord waarheen de hoeren gereden
waren en Leo toen te paard achterop was ge
sneld, drukte dezen de hand.
x>Dat slot op mijn mond is mij altijd hinderlijk
geweest," zeide hij. alk heb later Rudorf steeds
ontmoet met de gewaarwording, dat wij een mis
daad op ons geweten hadden Maar nu is het
afgedaan 1 Wil je met graaf Alban een handdruk
wisselen
dNu niet 1" riep Leo haastig uit. sDaarover
moet mijn vrouw beslissen U, mijnheer," richtte
hij zich tot Bernard, udank ik hartelijk, Ik had
moeten weten dat er nbg een getuige was, die
mij aan mijn oom had kunnen verraden
Maximinia drukte zijn arm, en dit deed hem
ophouden. Emmerich en llehrmann wendden zich
naar den uitgang van het dal.
sEen pijnlijk oogenblik voor ons beiden 1" zeide
Leo, haar arm loslatend.
De groote vraag, die op dit oogenblik te
Parijs iedereen bezighoudt, die de bladen vult
met woeste bedreigingen of sophistische be-
toogen, is dezezal de zaak-Esterhazy dooi
den krijgsraad met gesloten deuren worden
behandeld, ja dan neen
De meeningen zijn zeer verdeeld. Alle bladen,
die Esterhazv's partij hebben gekozen, Libre
Parole, Intransigeant, Soir, Jour, Echo de
Paris enz., houden het er voor dat publieke
behandeling der zaak uitgesloten is.
Daarentegen is er een sterke strooming. die
het volle licht wil zien geworpen op het proces.
De Petit Parisian, Gaulois, Autorité, Eclair
en de radicaal-getinte bladen spreken zich in
dien geest uit.
Natuurlijk is totale behandeling der zaak
met gesloten deuren volstrekt onmogelijk.
Iedere zaak begint publiek, maar kan daarna
in geheime zitting worden voortgezet.
Dit zal waarschijnlijk ook thans geschieden.
Na de vaststelling der identiteit van den be
klaagde zal de regeeringscommissaris vermoe
delijk opheffing der publieke behandeling aan
vragen, hetgeen de krijgsraad evenwel kan
weigeren.
De Echo de Parisde spreekbuis van den
minister van oorlog, voorspelt dezen gang van
zaken, en voegt er bij dat dezelfde motieven
voor een geheime behandeling die bij üreyf'us
bestonden, ook thans nog aanwezig zijn.
In dit verband verdient er op gewezen te wor
den, dat de Kóln. Ztg. deze week, in een waar
schijnlijk geïnspireerd entrefilet, nogmaals na
drukkelijk constateerde, dat de Duitsche regee
ring niets uit te staau had met mogelijke
spionage van Dreyfus, en dat de Duitsche
regeering ook destijds door het gezantschap te
Parijs allen twijfel dienaangaande onmogelijk
had gemaakt.
Hoogst opmerkelijk is het nu, dat deze verkla
ring, minst genomen belangrijk door den invloed
der Kóln. Ztg. in uitgebreiden kring, dat deze
verklaring door de Agence Jlavas ontvangen,
maar niet toegezonden is aan de Fransche
bladen.
De nauwe betrekkingen die de Fransche
regeering met dit nieuwsbureau onderhoudt,
zijn bekend en daarom mag de vraag worden
gesteld, of het negeeren dezer niet-onbeiang-
rijke verklaring met of zonder voorkennis der
regeering is geschied.
In ieder geval mag men aannemen dat een
behandeling met gesloten deuren geen einde
zal maken aan de campagne ten gunste van
Dreyfus.
Men weet, dat Maandag a.s. de krijgsraad
bijeenkomt. Donderdag daaraanvolgende wordt
de uitspraak verwacht.
De mededeeling in den Reichs-Anzeiger be-
Helirmann trad naar hem toe.
«Hoogheidsprak hij kalm. «Graaf Alban
machtigt mij, de beleediging, die hij u door mij
heeft toegevoegd, terug te nemen."
Leo dankte hem en richtte zich tot Emmerich.
nis u tevreden, graaf, mot de voldoening die ik
u kon geven vroeg hij, den hoed afnemend.
Emmerich antwoordde toestemmend en trad naar
Maximinia toe.
sVergeef mij, prinses, wat ik aan mijn broeder
verschuldigd was te doen." Hij bracht haar hand
aan zijn lippen, boog diep voor haar, toen voor
Leo en sloeg met llehrmann eee zijpad in.
Leo bracht zwijgend zijn vrouw naar het rijtuig
en wenkte Bernard, terwijl Zirkow in den zadel
sprong om hen te volgen.
Bernard bedankte. Hij wilde eerst een oogeiblik
uitrusten, en verzocht dan in bet dorp het huur
rijtuig, waarmede Leo was gekomen, te mogen
gebruiken.
Maximinia reikte hem de hand om hem nog
maals te bedanken en vroeg waar zij hem kon
vinden. Bernard werd verlegen en zeide, dat hij
gaarne haar zijn opwachting zou komen maken.
Ook de prins stak hem hartelijk de hand toe
met de woorden
«Ik zal niet vergeten wat u heeft gedaan. Kom
vandaag nog! U moet mij immers alles nog ver
tellen 1"
Met vochtige oogen zag Bernard hen wegrijden.
Hij haalde verruimd adem.
«Zij zijn gelukkig!" zuchtte hij. «Maar zij zul
len een ongelukkige niet vergeten en dan kan ik
de mijnen helpen Kom vandaag nog, zeide hij
immers
In bet hotel vloog mevrouw von Zirkow hen
treffende den afstand van Kiautschau door China
aan Duitschland in den vorm van een paclit-
door een telegram uit Peking
aangevuld en vindt daardoor
die nochtans niet
bevestiging,
contract wordt
aan de linies
implicite een
noodig was.
In dat telegram wordt nl. als duur van de
overeenkomst genoemd een tijd van 50 jaar.
De Duitsche bladen begroeten zonder uitzon
dering deze overeenkomst met China met groote
blijdschap. Ook de radicale bladen, ja zelfs de
sociaal-democratische Vorwarts, doen mede, zij
't clan met zekere reserve.
Die vindt men trouwens ook bij bladen van
andere richtingen.
De katholieke Germania b.v. blijft een seha-
devergoeding eischen voor de vermoorde zende
lingen. De Volkszeitinig (radicaal) is bang voor
standjes met Engeland, (lie de l oss. Ztg., en
de meeste bladen met haar, volstrekt niet
duchten. Men gelooft niet, dat Engeland zich
sterk zal verzetten tegen het bezet houden
van Kiautschau.
En inderdaad is de toon der Engelsche
bladen wel koel en spits, maar toch niet direct
vijandelijk.
De Times b.v. verklaart, dat Engeland steeds
het natuurlijke heeft erkend van Duitschland's
wensch om een steunpunt te bezitten in Chiria
het heeft ook nooit der vervulling van dien
wensch hinderpalen in den weg gelegd, aan
genomen althans dat die wensch niet de oudere
rechten van Engeland kwetst.
Of daarmede bij de bezetting van Kiautschau
rekening is gehouden, kan noch de regeering
noch het land op het eerste gezicht zeggen.
Hetzelfde vindt men terug in het oordeel
van andere bladenbijzonder duidelijk in de
Standard.
Dit blad meent dat alle rechten, die den
éétien staat worden toegestaan, ook aan anderen
behooren te worden verleend.
Engeland zal ten opzichte van Kiautschau
evenzoo handelen als wat betreft Port-Arthur.
Indien daar Russische schepen kunnen over
winteren. kunnen Engelschen het ook.
In verschillende Engelsche bladen wordt
daarenboven teruggekomen op de gedachte, dat
de regeering zich ter verzekering van zulk een
gelijke behandeling, met de Yereenigde Staten
dient te verstaan.
De correspondent der Daily News te Rome
beweert nog te weten, dat de onderhandelingen
tusschen de mogendheden worden voortgezet
over de vei'deeling van China in invloedssferen.
Iedere mogendheid zou haar eigen sfeer krij
gen, en van iedere verkrijging van grondgebied
door eenigen staat zou overeenkomstig de be
palingen van het verdrag van Berlijn aan de
andere moeten worden kennis gegeven.
Bijzonder gewicht hecht men in Engeland
aan het bezoek, door den marine-attaché van
het Japansche gezantschap aan het arsenaal te
ta gemoet en vroeg in spanning wat er wel ge
beurd was en waar zij geweest waren.
Leo en Zirkow gingen naar de kamer van den
eerste.
x> Je moeder heeft mij ook vei laten. Zij is naar
het Kurbaus gegaan en eerst zooeven teruggekeerd",
klaagde mevrouw von Zirkow.
«Je zult alles hooren 1 Maar laat mij eerst
een weinig tot kalmte komen Dat was me een dag!"
Maximinia zette den hoed af. tWaar is mama 7
Ik ben te moe om twee keer het verhaal te doen."
Toen mevrouw von Zirkow haar moeder was
gaan halen, vertelde Maximinia alles wat er ge
beurd was. Op de oude gravin maakte liet niet
veel indruk.
iTanl de bruit!" riep zij onverschillig uit, ter
wijl zij met oen hoofdknik antwoordde op Leo's
groet, die juist, na zich verkleed te hebben, binnen
kwam en op Maximinia toetrad. Hartelijk omhelsde
hij baar en fluisterde liaar in 't oor
«Ben je gelukkig, Minia?"
Zij vlijde bet hoofd tegen zijn borst om iiaar
vochtige oogen te verbergen.
's Avonds, na het middagmaal, bracht de bediende
een kaartje binnen.
«Onze vriend!" riep Leo vroolijk uit. Hij moet
een glas wijn met ons drinken! Laat hem maar
binnenkomen!"
Maximinia ging Bernard te gemoet en drukte
hem de band.
sZiehier mijn kaartje in dit couvert 1" riep Leo
uit, hem de band op den schouder leggend en een
enveloppe overreikend. «En nu," hij greep
tweo glazen, waarvan bij er een aan Bernard
gaf sop uw welzijn
In een teug ledigde hij zijn glas.
sEn nu, ga zitten 1" Hij riep den bediende en
beval dezen nog een couvert te brengen, terwijl
Portsmouth gebracht, schoon het doel van dat
bezoek onbekend is.
De Daily Mail verneemt uit Hongkong dat
het Britsche eskader bij Port-Arthur ligt om
de Russen op de vingers te kunnen zien.
Ocmcngde Mcdedcclingcn.
Volgens de te Praag verschijnende Narodni
Lisly heeft de Oostenrijksche minister-president
aan 5 Tsechische afgevaardigden verzocht,
heden met hem te Weenen eett conferentie te
houden.
De Narodni verklaart echter, dat de minister,
wanneer hij van de Tsechen ophelderingen
verlangt, wel naar Praag had kunnen komen.
Indien echter de genoemde heeren tóch naar
AVeenen gaan, geeft de Narodni hun den raad
den heer von Gautsch voor de vraag te plaatsen
of hij door de regeeringspolitiek die Duitsche
belangen wil dienen, welke door de heeren
Wolff en Schönerer verdedigd worden.
Op Sicilië ko> ren weer onlusten voor. die
aan hel gebrek onder de bevolking worden
toegeschreven.
500 boeren zij n te Rome scheep gegaan naar
Brazilië, voor 't meerendeel uit Viterbo, waar
zij, volgens hun zeggen, bijna honger leden.
De Grieksche Kamer is tegen 8 Januari
bijeengeroepen.
Volgens de Asty heeft de internationale
financieele commissie een budget voor vijf op
eenvolgende jaren uitgewerkt, dat zij de regee
ring aanbeveelt.
De minister van oorlog heeft aan officieren
verboden lid te zijn van geheimegenootschappen.
Men meent te weten, dat de candidatuur
van prins George -van Griekenland voor het
gouverneurschap van Kreta reeds schipbreuk
heeft geleden op den tegenstand van Duitsch
land en Oostenrijk.
Het gouvernement van Malta heeft de En
gelsche regeering aangeboden 1000 Malteezen
te werven voor het leger in Egypte.
De Egyptische gouverneur, de Engelsche
consul en de Engelsche en Fransche scheeps
bevelhebbers te Port-Saïd zijn hun opwachting
gaan maken bij prins Ileinrich van Pruisen.
Generaal Yetman Biggs is te Peschawar ten
gevolge van de vermoeienissen van den veld
tocht aan de Afghaansche grens overleden.
De Cubaansche rebellen hebben Niquere, bij
Manzanilla, aangevallen, maar werden terug
geslagen.
Het gerucht loopt, dat de artillerie der in-
surgenten onder bevel van een Amerikaansch
officier staat.
de gravin, over die hartelijkheid spottend, van
tafel opstond.
Bernard dronk alleen zijn glas uit en bedankte.
Eten wilde hij nietshij kwam alleen vaarwel
zeggen, daar hij den volgenden morgen vroeg naar
Parijs wilde vertrekken, naar zijn familie.
«Tot weerziens dan
Leo en Maximinia drukten hem nog eens de hand
en aangedaan vertrok hij.
Buiten, waar het reeds schemerde, maakte hij
met bevende hand liet couvert open. Bij het licht
eener lantaarn staarde hij op de cheque op oen
hem uit vroegere, goede dagen welbekend bankier.
sVijf duizend roebels!" stamelde hij. «Vijf dui
zend 1" Zoo stond hij eenige minuten, overstelpt
van blijdschap.
«Morgen druk ik mijn arme vrouw en mijn
kinderen in de armen I Ik kan een nieuw leven
beginnen 1
Het praatje loopt snel rond, en 's avonds ver
telde Wiadimirr Ostrowski dan ook opzettelijk wat
er dien big was gebeurd. Het ging van mond tot
mond en spoedig wist iedereen het.
Maar tevergeefs zocht men prins Kontschakow
en zijn vrouwalleen gravin Lubienofl meende
men in de speekaal te hebben gezien.
Den volgenden morgen verden er twee kaartjes
voor de prins en de prinses afgegeven. llehrmann
had op het zijne eenvoudig p p c geschreven, terwijl
Emmerich zijn leedwezen er over uitsprak dat hij
eerst later zijn opwachting zou kunnen maken.
Van Rudorf hoorde men niets. Hij, die voort
durend op reis was, hal zeker de stad terstond
weer verlaten.
Over de herkomst van het artikel in de courant
weigerde de redactie eenige inlichting te geven.
Slot volgt)